Jump to content

1939_08_13 Η φωνή της αγάπης


Ани

Recommended Posts

Η φωνή της αγάπης

 

Τώρα, για να μεταφέρω την αλήθεια πάνω σε κάποιο θέμα, πρέπει να χρησιμοποιήσω μερικά παραδείγματα.

 

Μια χειμωνιάτικη νύχτα, ένας νέος βγήκε από το σπίτι του και πήγε στο κοντινό δάσος για να κάνει μια βόλτα. Εκείνη τη στιγμή, απέναντι του εμφανίστηκε μια αγέλη λύκων. Αυτός σκαρφάλωσε γρήγορα σ' ένα δένδρο και κρύφτηκε από το βλέμμα των λύκων. Όταν έφυγαν οι λύκοι, ο νέος ηρέμησε κι ετοιμάστηκε να κατέβει, οπότε βρέθηκε μπροστά σε μια καινούρια φρικιαστική εικόνα: Στο δένδρο στο οποίο βρήκε σωτηρία, είχε ανεβεί μια αρκούδα. Αυτή σταμάτησε σ' ένα κλαρί πιο κάτω απ' αυτόν. Και η αρκούδα επίσης έτρεξε να γλιτώσει από τους ίδιους λύκους. Όταν κοίταξε πάνω, είδε τον νέο που έτρεμε από φόβο, όμως νοερά τον ηρέμησε με τα εξής λόγια: Μη φοβάσαι, αυτή τη στιγμή δεν είμαι επικίνδυνη, γιατί κι εγώ σαν εσένα βρίσκομαι μπροστά στον ίδιο κίνδυνο. Αντί να ξεκουράζομαι στο κρεβάτι μου, βγήκα να περπατήσω και να που οι λύκοι με κυνήγησαν και βιάστηκα ν' ανέβω στο δένδρο. Όταν κατάλαβαν ότι δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο, πρώτη κατέβηκε η αρκούδα από το δένδρο, κοίταξε τον νέο και, με μια κίνηση του κεφαλιού της, του είπε "αντίο!" Ο νέος της απάντησε με τον ίδιο τρόπο και κατέβηκε από το δένδρο. Το δένδρο εκφράζει τη ζωή - ο νέος τον νου του ανθρώπου, και η αρκούδα την καρδιά του. Δηλαδή, όταν ο νους και η καρδιά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση μπροστά σε κάποιο κίνδυνο, δεν πρέπει να τσακώνονται. Πρέπει να ανεβαίνουν στο δένδρο της ζωής κι εκεί να βρίσκουν τη σωτηρία τους.

 

Μια καλοκαιρινή νύχτα, ένας νέος άνδρας πήγε στο δάσος για να κόψει ξύλα. Κάποια στιγμή, άκουσε ένα δυνατό ουρλιαχτό πίσω από την πλάτη του. Μόλις στράφηκε, είδε ότι προς το μέρος του έτρεχε μια μεγάλη αρκούδα. Την πρώτη στιγμή, φοβήθηκε, μόλις δε ήταν έτοιμος να σηκώσει το τσεκούρι του, παρατήρησε ότι η αρκούδα έδειχνε προς αυτόν το πόδι της, ήθελε βοήθεια. Κοίταξε και είδε ότι στο πέλμα του ποδιού της είχε μπει ένα μεγάλο αγκάθι. Ο νέος έσφιξε δυνατά το πέλμα στο χέρι του κι έβγαλε προσεκτικά το αγκάθι. Μετά πήρε λίγο λάδι από την τσάντα του, άλειψε την πληγή και την έδεσε καλά. Όταν τελείωσε την εγχείρηση, η αρκούδα τον έπιασε με το ένα της πόδι και τον οδήγησε κάπου. Αυτός την ακολούθησε ήρεμα, με σκοπό να καταλάβει τι θέλει ακόμα απ' αυτόν. Αφού περπάτησαν μισή ώρα μαζί, η αρκούδα σταμάτησε κάτω από ένα δένδρο και κοίταξε πάνω. Ο νέος κοίταξε κι αυτός επάνω και είδε μέλισσες στο δένδρο, οι οποίες στριφογύριζαν δίπλα από ένα κοφίνι. Κατάλαβε ότι στο κοφίνι είχε μέλι, από το οποίο η αρκούδα τον καλούσε να φαει. Μ' αυτόν τον τρόπο αυτή εξέφραζε την ευχαριστία της για το καλό που της είχε κάνει.

 

Επομένως, όταν η καρδιά σου είναι πληγωμένη, οδήγησε τον νου σου να τη βοηθήσει να βγάλει το αγκάθι από την πληγή της. Μετά, από ευχαρίστηση, αυτή θα σου δείξει πού ζουν οι μέλισσες, για να πάρεις μέλι όσο θέλεις. Η αρκούδα, δηλαδή η καρδιά, οδήγησε τον άνθρωπο στις μέλισσες, και του έδωσε ένα καλό μάθημα για να βαδίζει προς την καθαριότητα και προς την οργανωμένη ζωή. Η έλλογη καρδιά μπορεί να είναι δάσκαλος του ανθρώπινου νου. Αυτό το οποίο ο νους μαθαίνει για χίλια χρόνια, η έξυπνη καρδιά θα το μάθει μέσα σε μια μόνο μέρα. Αυτό το οποίο η έλλογη καρδιά έχει μάθει από παλιά, ο νους τώρα το μαθαίνει. Κάποιοι νομίζουν ότι ο νους κάνει τα πάντα. Εν μέρει είναι έτσι. Ο νους κάνει τα πάντα, αλλά σύμφωνα με την αρχηγία της καρδιάς. Να γιατί ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει την αλήθεια πρώτα με την καρδιά και μετά με το νου του. Το ίδιο αφορά και την αγάπη. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει την αγάπη πρώτα με την καρδιά του και μετά με το νου του. Όταν μεταφέρετε την αλήθεια στον άνθρωπο μέσω της γλώσσας σας, αφήστε τον μόνο του να την καταλάβει εσωτερικά, με την καρδιά του. Όταν την καταλάβει, θα την μεταφέρει σωστά στο νου.

 

Πολλοί θέλουν να καταλάβουν τι πράγμα είναι η αγάπη. Εάν έρθει η αγάπη, πρώτα η καρδιά θα την καταλάβει και θα την αισθανθεί. Οποιαδήποτε εξωτερική έκφραση καινά δώσετε στην αγάπη, η καρδιά ούτε εξαγοράζεται, ούτε ψεύδεται. Όταν κάποιος σας δίνει χρήματα, ως έκφραση της αγάπης του, αυτός αυταπατάται. Αυτό είναι η αγάπη της γης κι όχι η δική του αγάπη. Τα χρήματα είναι απόκτημα της γης. Όταν κάποιος σας δίνει ένα όμορφο μάλλινο ρούχο για να εκφράσει την αγάπη του, κι αυτός αυταπατάται. Αυτό είναι αγάπη της κατσίκας, κι όχι η δική του. Αυτός μάζεψε το μαλλί από την κατσίκα, έκανε ρούχο, κι αυτό σας προτείνει σαν δικό του ρούχο. Πώς πρέπει να δείχνει ο άνθρωπος τη δική του αγάπη; Μέσα από τη δική του καλή κι έλλογη καρδιά του. Πρέπει να δείξει ότι αγαπάει όπως αγαπάει ο Θεός. Πρέπει ν' αγαπάει όπως αγαπούν ο πατέρας και η μητέρα. Αυτά είναι όροι του νου, όμως, για γίνουν κατανοητοί, πρέπει να έρθουν στην καρδιά. Εάν δεν βοηθήσει η καρδιά, αυτοί οι όροι θα μείνουν θεωρητικοί νόμοι. Το μοναδικό πράγμα στον άνθρωπο, το οποίο θυσιάζεται, είναι η καρδιά. Όλα τα λάθη στην ανθρώπινη ζωή προέρχονται από θυσίες, τις οποίες έκανε η καρδιά. Υπ' αυτή την έννοια, ο Θεός συγχωρεί κάθε λάθος της καρδιάς, που έγινε από αγάπη.

 

Ένας από τους μεγάλους διδασκάλους της αρχαιότητας έστειλε έναν από τους μαθητές του για να κηρύξει τη διδασκαλία του. Ταυτόχρονα, του έδωσε τη δύναμη να θεραπεύει. Όταν μπήκε στον κόσμο, μεταξύ των ανθρώπων, η πρώτη δουλειά του μαθητή του ήταν να θεραπεύει. Όσους τυφλούς και κουτσούς συναντούσε, όλους τους θεράπευε. Οι τυφλοί έβλεπαν, οι κουφοί άκουγαν, οι σακάτες και οι κουτσοί περπατούσαν. Με δυο λόγια, αποκαθιστούσε την υγεία όλων, όσων είχαν στερηθεί κάτι. Όμως, ποια ήταν η έκπληξη του, όταν, αντί για ευχαριστία, όλοι άρχισαν να τον κυνηγούν. Εκείνοι οι οποίοι έβλεπαν, άρχισαν να τον κυνηγούν, εκείνοι οι οποίοι άκουγαν και μιλούσαν, άρχισαν να τον βρίζουν, να λένε άσχημα λόγια εναντίον του. Εκείνοι των οποίων θεράπευε τα χέρια και τα πόδια τους, άρχισαν να τον χτυπούν, να τον διώκουν.

 

Μόλις σκόνταψε σε μια τέτοια μεγάλη αντίφαση, επέστρεψε στο διδάσκαλο του, απογοητευμένος και αποκαρδιωμένος, και τον ρώτησε γιατί, αντί να τον ευχαριστήσουν, βρέθηκε μπροστά σε τέτοιες ύβρεις, τέτοιους διωγμούς και τέτοιο κυνηγητό; Ο διδάσκαλος του απάντησε: Το λάθος βρίσκεται στο ότι ασχολήθηκες πρώτα με το να θεραπεύσεις, ν' ανοίξεις τα μάτια των τυφλών, τ' αυτιά των κουφών και να πλύνεις τα χέρια και τα πόδια εκείνων, οι οποίοι είχαν βρεθεί μπροστά σε κάποιες δοκιμασίες από την έλλογη φύση. Η πρώτη σου δουλειά ήταν να κηρύξεις στους υγιείς ανθρώπους, που έχουν μάτια κι αυτιά, των οποίων τα χέρια και τα πόδια είναι υγιή. Μετά, στον ελεύθερο σου χρόνο, όταν δεν έχεις κάποια δουλειά, τότε θα έπρεπε να θεραπεύεις τους τυφλούς και τους κουτσούς. Και, τελικά, έπρεπε να επιστρέψεις σ' εμένα. Όλοι εκείνοι, που θεράπευσες, ήταν δικοί σου εχθροί στο παρελθόν. Για να μην σκοντάφτεις σήμερα και να μπορείς καλά να αναπτύσσεσαι, εγώ τους δέσμευσα. Αφού δεν το κατάλαβες και δεν το γνώριζες αυτό, τους έλυσες πρόωρα, πράγμα που σ' εμπόδισε ν' αποτελειώσεις το έργο σου. Επειδή εγώ τους δέσμευσα κάποτε, εγώ μόνο θα μπορούσα να τους λύσω.

 

Κάθε άνθρωπος έχει μία τυφλή και μια κουφή σκέψη, όπως και από ένα τυφλό και κουτσό συναίσθημα μέσα του. Πρέπει πρόωρα να τα λύσει; Επομένως, εάν έρθει στο νου του και στην καρδιά του, ο άνθρωπος πρέπει να βοηθάει μόνον εκείνες τις σκέψεις, τα συναισθήματα, και τις πράξεις, που είναι υγιείς. Εάν του μείνει ελεύθερος χρόνος και δεν έχει τι να κάνει, τότε μπορεί να ασχοληθεί με την θεραπεία των δικών του άρρωστων σκέψεων, συναισθημάτων, και πράξεων. Οι άρρωστες σκέψεις, τα άρρωστα συναισθήματα κι οι άρρωστες πράξεις στον άνθρωπο είναι εχθροί του. Εάν ασχοληθεί με την θεραπεία τους και τους λύσει πρόωρα, τους δίνει την δυνατότητα να τον κυνηγήσουν.

 

Όταν λεω ότι στους άλλους ανθρώπους δεν πρέπει να κηρύσσετε, δεν έχω υπ' όψιν μου το γεγονός ότι αυτοί δεν είναι έτοιμοι ακόμη να δεχθούν το λόγο του Θεού. Όταν ο νέος γιος ήθελε από τον πατέρα του το μερίδιο του, αυτός είχε επιθυμία να ζήσει. Μέχρι να τα χάσει όλα - χρήματα, υγεία, δύναμη, δεν επέστρεφε στον πατέρα του. Επέστρεψε στον πατέρα του ως άσωτος υιός. Κι αν υπήρχαν ακόμη άνθρωποι να τον λυπηθούν, να τον βοηθήσουν, αυτός πάλι μέχρι τώρα δεν θα είχε επιστρέψει σπίτι του. Και μέχρι τώρα θα γλεντούσε με νεαρά κορίτσια. Όμως οι νέες κι έξυπνες κοπέλες δεν υπομένουν βλάκες μαθητές. Ο γιος επέστρεψε στον πατέρα του, ο οποίος δεν ήταν ούτε τυφλός, ούτε κουτσός, ούτε σακάτης. Υγιής, καλός και έλλογος ήταν ο πατέρας του. Οι έξυπνες κόρες πάντα βάζουν το χαζό νέο στη θέση του. Τον αναγκάζουν να φαει και να πιει τα χρήματα του και μετά να γίνει χοιροβοσκός, για να επιστρέψει στον εαυτό του.

 

Πολλοί νομίζουν ότι, για να μάθει και ν' αναπτυχθεί καλά ο άνθρωπος, πρέπει να είναι πλούσιος και να έχει καλές συνθήκες. Εάν αυτό είναι αλήθεια, ο Χριστός έπρεπε να γεννηθεί στο βασιλικό παλάτι, στις καλύτερες συνθήκες. Ταυτόχρονα, θα έπρεπε να διαθέτει εξουσία και κανένας δεν θ' αποφάσιζε να σηκώσει χέρι εναντίον του, να τον κυνηγήσει και να τον σταυρώσει σε σταυρό. Εάν ήταν γεννημένος σε παλάτι, ο Χριστός δεν θα έκανε τη δουλειά, η οποία του είχε προκαθοριστεί. Πολλά πράγματα θα μπορούσε να μάθει στο παλάτι, αλλά δεν θα ήξερε τι πράγμα είναι ο πόνος, τι σημαίνει να θυσιάζεσαι για τον πλησίον σου. Όσο ήταν απλός βοσκός, ο Δαβίδ έκανε καθαρή και άγια ζωή. Όταν έγινε βασιλιάς του Ισραήλ, έκανε πολλές αμαρτίες και αδικήματα, για τα οποία ακόμη και σήμερα γίνεται λόγος. Τελικά γέννησε ένα γιο - τον Σολόμωντα, τον πιο σοφό βασιλιά εκείνου του καιρού, που είχε τριακόσιες γυναίκες και εξακόσιες παλλακίδες. Αυτό μιλάει για τις δικές του αχόρταγες επιθυμίες. Σύμφωνα με τις δικές τους μεγάλες και άπληστες επιθυμίες, πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με τον Σολόμωντα. Πριν από την καταστροφή, υπήρχαν και ζώα με μεγάλες αχόρταγες επιθυμίες, αλλά πού είναι αυτά; Πού έμειναν οι επιθυμίες τους; Τίποτε δεν έμεινε απ' αυτά - η φύση τα κατέστρεψε. Σήμερα, το μεγαλύτερο ζώο είναι ο ελέφαντας. Σε σύγκριση με τα μεγάλα προκατακλυσμιαία ζώα, είναι σαν μικρό μοσχαράκι.

 

Την εποχή των Τούρκων, ένας από τους Τούρκους πασάδες επισκέφτηκε ένα βουλγάρικο χωριό κάπου στη Βάρνα. Οι χωριάτες τον υποδέχθηκαν πολύ καλά. Από την ευχαρίστηση για την καλή υποδοχή, ο πασάς έστειλε σ' αυτό το χωριό σαν δώρο έναν ελέφαντα. Ολόκληρο το χρόνο, οι χωρικοί τον τάιζαν ταχτικά, όμως το χωριό άρχισε να φτωχαίνει. Κάθε μέρα έπρεπε να δίνουν στον ελέφαντα πενήντα - εξήντα κιλά ρύζι. Απορούσαν τι να κάνουν μ' αυτόν τον ελέφαντα - τους κόστιζε ακριβά. Μία μέρα ο πασάς συνάντησε κάποιον από το ίδιο χωριό και τον ρώτησε: Είστε ευχαριστημένοι από τον ελέφαντα. - Ευχαριστημένοι είμαστε. - Τον συντηρείτε καλά; - Πολύ καλά τον συντηρούμε. - Εάν θέλετε, μπορώ να σας δώσω ακόμα έναν ελέφαντα. Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια, ο χωρικός φοβήθηκε, έπιασε το κεφάλι του κι έφυγε.

 

Πού είναι το λάθος: Στον πασά ή στους χωρικούς; Και στον πασά και στους χωρικούς. Οι χωρικοί έπρεπε να ξέρουν πώς να χρησιμοποιήσουν τον ελέφαντα. Έπρεπε να τον ζέψουν στη δουλειά, για να δικαιολογήσουν την τροφή του. Ο πασάς είναι ο ανθρώπινος νους, κι ο χωρικός η ανθρώπινη καρδιά. Όταν ο νους θέλει να δείξει ευχαρίστηση προς την καρδιά, δεν πρέπει να του χαρίζει ελέφαντα, αλλά να του δωρίζει μια κυψέλη με μέλισσες, οι οποίες να του δώσουν μεγάλο όφελος.

 

Όταν μελετάτε την ανθρώπινη ζωή, βλέπετε ότι τρία βασικά πράγματα κινούν τον άνθρωπο: Η φωτεινή σκέψη, το καλό συναίσθημα κι η ευγενική πράξη. Όλοι οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι σε εσωτερικές δοκιμασίες, σε εσωτερική δυσαρέσκεια, που μπορεί να απομακρυνθεί μέσα από την φωτεινή σκέψη, το καλό συναίσθημα και την καλή πράξη. Πού βρίσκονται αυτά; Στον ίδιο τον άνθρωπο. Το μοναδικό αγαθό που ο Θεός έβαλε μέσα στον ανθρώπινο νου, είναι οι φωτεινές σκέψεις που δέχεται από τον ανώτερο κόσμο, τα καλά συναισθήματα μέσα στην καρδιά του κι οι ευγενικές πράξεις μέσα στην θέληση του. Σ' αυτό έγκειται ο πλούτος του ανθρώπου. Εάν, μέσω των δικών του φωτεινών σκέψεων, μέσω των δικών του καλών συναισθημάτων και μέσα από τις δικές του καλές πράξεις, ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει τον Θεό, μέσα από τίποτε δεν μπορεί να το δει. Η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται μέσα στις φωτεινές του σκέψεις, στα καλά του συναισθήματα και στις ευγενικές του πράξεις. Μία από τις ιδιότητες τους είναι ότι, όταν επισκέπτονται τον άνθρωπο, σε οποιεσδήποτε δύσκολες συνθήκες και να βρίσκεται, αυτός γεμίζει με τέτοια δύναμη, που κρατάει την ισορροπία του.

 

Ένας από τους μεγάλους διδασκάλους της αρχαιότητας έδωσε ένα πρόβλημα σ' έναν από τους μαθητές του, για να καταλάβει τι σημαίνει δυνατή και φωτεινή σκέψη. Του είπε: Θα πας στον κόσμο, μεταξύ των ανθρώπων, και θα συναντηθείς στο δρόμο με τρία άτομα: Μ' έναν στρατιωτικό, έναν Βραχμάνο, κι έναν Μύστη, στους οποίους θα δώσεις από ένα χαστούκι. Μόλις εκτελέσεις την αποστολή σου, θα επιστρέψεις σ' εμένα, να μου πεις τι έμαθες. Ο μαθητής ξεκίνησε για τον κόσμο και το πρώτο πρόσωπο που συνάντησε, ήταν ένας στρατιωτικός. Του έδωσε ένα χαστούκι, αλλά ο στρατιωτικός αμέσως στράφηκε και του έδωσε δύο, και τον έριξε στη γη. Όταν σηκώθηκε από τη γη, ο μαθητής σκέφτηκε: Ήταν δυνατός άνθρωπος αυτός ο στρατιωτικός! Συνέχισε το δρόμο του και μπήκε σ' έναν ναό και είδε πως ένας Βραχμάνος προσευχόταν στο Θεό. Τον πλησίασε και του έριξε ένα χαστούκι. Την πρώτη στιγμή, ο Βραχμάνος σήκωσε το χέρι του, με σκοπό να τον χτυπήσει, αλλά γρήγορα το κατέβασε κάτω και συνέχισε την προσευχή του. Αδύνατος άνθρωπος φάνηκε αυτός ο Βραχμάνος - σκέφτηκε ο μαθητής. Τελικά συνάντησε και έναν Μύστη, που σκεπτόταν έντονα κάτι. Πλησίασε σιωπηρά κοντά του, τον χτύπησε μ' ένα χαστούκι κι απομακρύνθηκε γρήγορα. Ο Μύστης έμεινε στην ίδια θέση που ήταν και νωρίτερα, πριν τον χτυπήσει - δεν κουνήθηκε καθόλου. Κι αυτός πάλι είναι πάρα πολύ αδύνατος, υπέθεσε στην σκέψη του ο μαθητής.

 

Όταν τελείωσε την αποστολή του, ο μαθητής επέστρεψε στον δάσκαλο του και του διηγήθηκε όλα όσα είδε κι έμαθε. Ο δάσκαλος του του απάντησε: Μέχρι που ν' απόκτησης τις ικανότητες του Μύστη, ο οποίος υπηρετεί την αγάπη, ποτέ δεν θα επιτύχεις. Δηλαδή, ο στρατιωτικός είναι ο άνθρωπος, ο οποίος υπηρετεί τη δύναμη, ο Βραχμάνος υπηρετεί το νόμο, ενώ ο Μύστης είναι ο υπηρέτης της αγάπης. Σε κάθε άνθρωπο βρίσκονται τρεις κατηγορίες καταστάσεων - η δύναμη, ο νόμος και η αγάπη, ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ο μαθητής, ο οποίος διδάσκεται απ' αυτά. Όσο δεν ξέρει το προτέρημα του Μύστη μέσα του, ο άνθρωπος ποτέ δεν θα καταφέρει τις επιθυμίες του. Οι ίδιες κατηγορίες ανθρώπων συναντώνται και σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όταν ο κόσμος δεν δώσει προτεραιότητα στον Μύστη, οι άνθρωποι πάντα θα βρίσκονται μπροστά σε δοκιμασίες και βάσανα.

 

Ένας άλλος μαθητής πήγε στον ίδιο διδάσκαλο, να το παρακαλέσει να του εξηγήσει τι πράγμα είναι η αγάπη. Ο διδάσκαλος σιώπησε, τίποτε δεν του είπε, κι ο μαθητής επέμενε. Δέκα χρόνια συνεχώς επισκεπτόταν τον φημισμένο διδάσκαλο, και πάντα την ίδια ερώτηση του έκανε και περίμενε να πάρει κάποια απάντηση. Τον δέκατο χρόνο, ο διδάσκαλος, ο οποίος ήταν υγιής, δυνατός άνθρωπος, έπιασε το μαθητή από το χέρι και τον οδήγησε στον ποταμό Γάγγη, όπου τον βύθισε στο νερό. Ο μαθητής άρχισε να πνίγεται, δεν είχε αέρα, και κλώτσαγε μέχρι που τελικά ο διδάσκαλος τον έβγαλε έξω. - Τι αισθάνθηκες σαν ήσουν στο νερό; - Αισθάνθηκα ότι πνίγομαι, ότι χάνω τη συνειδητότητά μου, ότι βυθίζομαι κάπου βαθιά - μου έλειπε ο αέρας. Ο διδάσκαλος του απάντησε: Όταν βρεθείς στη ζωή σου στην κατάσταση να αισθανθείς ότι πνίγεσαι, ότι χάνεις την συνειδητότητά σου, ότι σου λείπει ο αέρας, τότε θα καταλάβεις τι πράγμα είναι η αγάπη.

 

Κι έτσι στον κόσμο υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων: Η πρώτη κατηγορία είναι η κατηγορία του πολεμιστή, του ανθρώπου της δύναμης, που αν του δώσεις ένα χαστούκι, θα λάβεις δύο και θα σε ρίξει στην γη. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή του Βραχμάνου, ο οποίος υπηρετεί το νόμο. Εάν του ρίξεις ένα χαστούκι, αυτός επιθυμεί να σου ανταπαντήσει, αλλά αμέσως κατεβάζει το χέρι του και λεει: Δεν υπάρχει λόγος να υπερασπίζομαι και να αναζητάω το δίκαιο μου. Υπάρχει ένας νόμος ο οποίος δίνει στον καθένα αυτό που του ανήκει. Η τρίτη κατηγορία είναι αυτή του Μύστη, ο οποίος ούτε καν σταματά πάνω στην πράξη των ανθρώπων κι από κανέναν τίποτε δεν περιμένει.

 

Ως μαθητές, από σας απαιτείται να είστε τολμηροί και αποφασιστικοί σαν τον στρατιώτη όμως, αν υπηρετείτε τον Θείο και όχι τον ανθρώπινο νόμο, όπου αποκρίνεστε με δυο έναντι ενός, να είσαστε αντικειμενικοί κι έξυπνοι σαν τον Βραχμάνο, ο οποίος ακόμη χρησιμοποιεί και τους δύο νόμους - τον παλιό και τον νέο, αλλ’ όμως, όταν παραιτηθεί από τον παλιό, αμέσως κατεβάζει το χέρι και δέχεται το νέο νόμο - το νόμο του πνευματικού κόσμου. Και, τελικά, να είστε σαν τον Μύστη, ο οποίος υπηρετεί το νόμο της αγάπης, με αποτέλεσμα να είναι τυφλός για τις ανθρώπινες αμαρτίες και τα ανθρώπινα εγκλήματα.

 

Μια μέρα, όταν επιστρέφετε στον αόρατο κόσμο, όλοι θα τοποθετηθείτε υπό εξέταση, για να ελέγξουν πόσο έχετε εφαρμόσει το νόμο της αγάπης. Εάν δουν ότι έχετε χρησιμοποιήσει την κριτική, θα σας ρωτήσουν γιατί έχετε κριτικάρει. Εάν πείτε ότι θέλατε να διορθώσετε τους ανθρώπους, αμέσως θα σας πουν: Τον εαυτό σας τον διορθώσατε; Μην κάνετε κριτική στους ανθρώπους πριν να έχετε διορθώσει τον εαυτό σας, για να μην βρεθείτε στην θέση του ακονιού, το οποίο ακονίζει τα μαχαίρια των ανθρώπων. Να φυλάγεστε να μην γίνετε ακόνι, το οποίο κόβει τα κεφάλια των ανθρώπων. Η αποστολή του ανθρώπου δεν είναι να γίνει ακόνι.

 

Φανταστείτε ότι πρέπει να λάβετε μία κληρονομιά από δέκα εκατομμύρια λέβα. Ταυτόχρονα, έχετε να πάρετε από κάπου εκατό λέβα. Πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τα δέκα εκατομμύρια λέβα και ν' αγωνίζεστε να λάβετε τα εκατό λέβα; Ξεχάστε τα εκατό λέβα, ξεχάστε και τον χρεώστη σας και στρέψτε την προσοχή σας προς τα δέκα εκατομμύρια, για να μην χάσετε την χρονική διάρκεια της παραλαβής τους.

 

Ο άνθρωπος έχει έρθει στη γη για να μάθει, να δουλέψει, ν' αποκτήσει μεγάλη κληρονομιά. Αν το ξέρει αυτό, πρέπει ν' ασχολείται με τα λάθη των ανθρώπων, με τις λεπτομέρειες της ζωής; Τα λάθη, τα ψιλοπράγματα, είναι παγίδες. Όταν πιαστεί σ' αυτές τις παγίδες, έχει κερδίσει εκατό λέβα, αλλά έχει χάσει τον μεγάλο πλούτο. Εάν έχετε ένα δοχείο με νερό, που έχει χωρητικότητα ένα λίτρο, δεν πρέπει να εξυπηρετείτε τον άνθρωπο ο οποίος θέλει να πιει από το δικό σας νερό; Εάν θέλει κάποιος να πιει νερό από το μπουκάλι σας, δώστε του με διάθεση, μην φοβάστε ότι θα μείνετε χωρίς νερό. Εσείς είστε κοντά στην πηγή και θα γεμίσετε το μπουκάλι σας με καθαρό φρέσκο νερό. Και, εκτός αυτού, πρέπει να χύσετε το παλιό νερό. Επομένως, οποιεσδήποτε ζημιές και να σας προξενήσουν οι άνθρωποι, είναι για δικό σας καλό. Μην νομίζετε ότι αυτί] είναι κάποια αντίθεση. Μην λετε ότι, όταν σας κάνουν οι άνθρωποι ζημιές, πρέπει να προφυλάγεστε. Υπάρχει ποιος να σας προφυλάσσει. Όταν ο γιος του βασιλιά πάει βόλτα, πρέπει να παίρνει όπλα μαζί του για να προφυλάσσεται; Υπάρχει ποιος να τον προφυλάσσει. Αυτός πάντα συνοδεύεται από ανθρώπους, οι οποίοι έχουν την φροντίδα πρώτα απ' όλα για αυτόν, και μετά για τον εαυτό τους. Το ίδιο αφορά και όλους τους ανθρώπους. Όσο και να είναι ασήμαντος ένας δεδομένος άνθρωπος στην κοινωνία, πάντα κινείται, και γι' αυτόν έχουν καθοριστεί όντα που να τον φυλάσσουν και να τον υπερασπίσουν. Από σας απαιτείται μόνον ένα: Ν' ακούτε την φωνή εκείνου που σας φυλάσσει και εκείνου ο οποίος φροντίζει για εσάς.

 

Κάπου στην Αμερική, το παιδί ενός μηχανικού αρεσκόταν να παίζει με την γραμμή απ' όπου περνούσαν τα τρένα. Μια μέρα, βγήκε πάλι να παίξει με τη γραμμή, όμως ακριβώς εκείνη τη στιγμή έφτανε η ταχεία. Το παιδί δεν πρόσεξε ότι ερχόταν τρένο κι έπαιζε ήρεμα. Μόλις πλησίασε το τρένο, ο πατέρας είδε το παιδί του στη γραμμή και φώναξε: Ξάπλωσε! Το παιδί ξάπλωσε στη γραμμή, το τρένο πέρασε από πάνω του, κι έτσι σώθηκε. Τι θα γινόταν με το παιδί εάν είχε σταθεί να ρωτήσει τον πατέρα του γιατί έπρεπε να ξαπλώσει; Θα γλίτωνε τότε;

 

Έτσι, λοιπόν, ό,τι σας πει η αγάπη, ν' ακούτε τη φωνή της. Εάν σας πει "ξάπλωσε!" - να ξαπλώσεις, "σήκω!" - να σηκωθείς, "σώπασε!" - να σωπάσεις. "Μίλα!" - να μιλήσεις. Ό,τι σας πει η αγάπη, ν' ακούτε τη φωνή της και να εκτελείτε τις συμβουλές της και τις διαταγές της. Στην υπακοή προς την αγάπη βρίσκεται η λύση όλων των θεμάτων. Θέλετε να ξέρετε πώς θα φθάσετε στην κατανόηση της γλώσσας της αγάπης και στην υπακοή, πώς θα μπείτε στο πρακτικό σχολείο της ζωής. Αυτό το οποίο σας λεω τώρα, είναι θεωρία, αλλά η εφαρμογή αυτής της θεωρίας θα γίνει στη ζωή.

 

Ακούτε τη φωνή της αγάπης, και θα δεχθείτε την αληθινή ζωή.

 

Ακούτε τη φωνή της αλήθειας, κι αυτή θα σας δώσει την απόλυτη ελευθερία.

 

Ακούτε τη φωνή της σοφίας, κι αυτή θα σας δώσει το απαραίτητο φως.

 

Αυτό είναι το μεγάλο αγαθό για το οποίο έχετε κληθεί όλοι στον κόσμο. Η νέα εποχή έρχεται κι εσείς πρέπει να δεχθείτε το μεγάλο αγαθό της ζωής, της γνώσης και του φωτός, της ελευθερίας. Εάν δεχθείτε το Θείο Λόγο και ζείτε σύμφωνα μ' Αυτόν, το Πνεύμα θα έρθει σ' εσάς και θα εκπληρωθεί η ρήση: Το Πνεύμα θα έρθει σε εσάς, και ό,τι επιθυμήσετε θα το καταφέρετε. (Σημ. Μετ.: Παράβολε: Κατά Ματθαίον 21,21, Κατά Ιωάννην 15,16 και 15,7, Κατά Μάρκον 11,23.) Σε οποιεσδήποτε συνθήκες της ζωής και να βρεθείτε - καλές ή κακές, εφαρμόστε τον Λόγο και θα δείτε την καλή πλευρά της εφαρμογής. Πιστεύω ότι όλοι θα τον εφαρμόσετε.

 

13 Αυγούστου 1939, 10 π.μ.

 

Адрес на коментара
Сподели в други сайтове

Създайте нов акаунт или се впишете, за да коментирате

За да коментирате, трябва да имате регистрация

Създайте акаунт

Присъединете се към нашата общност. Регистрацията става бързо!

Регистрация на нов акаунт

Вход

Имате акаунт? Впишете се оттук.

Вписване
×
×
  • Създай нов...