1939_07_23 Αγάπη και σεβασμός

[Ани]

Αγάπη και σεβασμός

 

Μετά από ένα καλό δείπνο, άλλο δείπνο δεν δίνεται. Ένα μικρό πρόγευμα μπορεί να δοθεί, όμως όχι ολόκληρο γεύμα. Γιατί; Διότι το στομάχι είναι γεμάτο, δεν μπορεί να χωρέσει περισσότερο. Όταν πάει σε κάποια πηγή, ο άνθρωπος πρέπει να έχει γερό σταμνί. Αν είναι σπασμένο το σταμνί του, το νερό θα τρέξει έξω. Καμιά φορά και ο άνθρωπος μπορεί να είναι σπασμένο σταμνί. Όσο και να ρίχνετε σ' αυτόν τον άνθρωπο, χύνεται έξω. Αυτός δεν μπορεί να σκέπτεται σωστά, ούτε μπορεί να κρατήσει κάτι για τον εαυτό του.

 

Καθώς μελετάτε την ζωή και τις εμφανίσεις του ανθρώπου, βλέπετε ότι υπάρχουν δύο ηλικίες, από τις οποίες περνά: Η ηλικία του νέου και του ανώριμου, που είναι στο άνθος της ζωής του, και η ηλικία του γέρου, που είναι στην δύση της ζωής του. Η πρώτη θεωρείται ευτυχισμένη, ενώ η δεύτερη - δυστυχισμένη. Αυτό οφείλεται στην μη κατανόηση της ζωής. Γιατί; Διότι ο ήλιος ούτε ανατέλλει, ούτε δύει. Αυτές είναι φαινομενικές καταστάσεις. Όταν γερνάει ο άνθρωπος, δίνει τη δυνατότητα στον νέο να ανανεωθεί, όταν ανανεώνεται ο άνθρωπος δίνει τη δυνατότητα στον γέρο να γεράσει και να γίνει πιο έξυπνος. Όμως, όσο ζει, ο άνθρωπος πρέπει να ανανεώνεται και να γερνάει. Αν ο γέρος δεν ανανεώνεται και ο νέος δεν γεράσει, αυτοί ποτέ δεν θα μπορέσουν να συνεννοηθούν. Σήμερα, με τον όρο γερασμένος άνθρωπος εννοείται εκείνος, ο οποίος έζησε περισσότερο με αρνητικές σκέψεις κι αρνητικά συναισθήματα, απ' όσο με θετικά. Οι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα μετά από καιρό καίγονται, χωρίς να μείνει τίποτε βαθύ στον άνθρωπο. Αυτά είναι σε δυναμική κατάσταση. Απ' αυτά λείπουν εκείνες οι θετικές ενέργειες, που δημιουργούν.

 

Οι άνθρωποι φοβούνται τις αρρώστιες, για να μη γεράσουν πρόωρα. Νομίζουν ότι, όταν αδυνατίσουν και κιτρινίσουν, θα γεράσουν. Η αδυναμία δεν είναι γήρανση. Δύο - τρεις μήνες μετά την ασθένεια του, ο άνθρωπος εκ νέου αναπλάθεται, ανανεώνεται. Η δύναμη στον άνθρωπο βρίσκεται στον νου του, και στην συνειδητότητά του. Αφού ο νους του είναι φωτεινός, και η συνειδητότητά του αγρυπνεί, αυτός συνεχώς ξανανιώνει. Για να ανανεωθεί ο άνθρωπος, πρέπει να συναναστρέφεται με νέους ανθρώπους. Δύο ηλικίες υπάρχουν στον κόσμο: Η αιώνια νεότητα και τα αιώνια γηρατειά. Αιώνιο νέο ονομάζουμε τον άνθρωπο της αγάπης, ενώ αιώνιο γέρο ονομάζουμε τον άνθρωπο της γνώσης - της σοφίας. Στην εσωτερική ζωή, αυτές οι ηλικίες διαρκώς αλλάζουν. Ο άνθρωπος γεννιέται σαν παιδί, αναπτύσσεται, περνά από την εφηβεία, την νεότητα, την ώριμη ηλικία, μέχρι που στο τέλος γερνάει. Σ' όποια ηλικία και να είναι ο άνθρωπος, πρέπει να ανανεώνεται. Για να ανανεωθεί, δύο πράγματα απαιτούνται απ' αυτόν: Αν είναι νέος, πρέπει να σέβεται τον γέρο, αν είναι γέρος, πρέπει ν' αγαπά τον νέο. Επομένως, αν θέλει ν' αποκτήσει γνώσεις, να γίνει πιο έξυπνος, πρέπει να σέβεται τον γέρο. Αν θέλει ν' ανανεωθεί, ο γέρος πρέπει να αγαπά τον νέο. Η ζωή δίνει ώθηση στον άνθρωπο προς τα επιτεύγματα, και η γνώση καθορίζει τις δυνατότητες, μέσω των οποίων οι επιθυμίες γίνονται εφικτές.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν δυνατότητες για μεγάλα επιτεύγματα, αλλά δεν επιτυγχάνουν, διότι οι αντιλήψεις τους είναι περιορισμένες. Λένε: Ό,τι προσπάθειες και να κάνουμε, δεν μπορούμε να έχουμε μεγάλα επιτεύγματα, διότι ο θάνατος τα τελειώνει όλα, δεν υπάρχει άλλη ζωή. Από πού ξέρετε ότι δεν υπάρχει άλλη ζωή; Η δύση του ήλιου, δείχνει ότι αυτός εξαφανίζεται; Έτσι μπορούμε να νομίσουμε μόνο για την μία μέρα, αλλά την άλλη μέρα ο άνθρωπος καταλαβαίνει ότι δεν σκέφτηκε σωστά. Αν στραφεί προς την ανατολή, βλέπει ότι ο ήλιος εκ νέου ανατέλλει. Επομένως, όταν λετε ότι ο άνθρωπος πεθαίνει, αυτό υπονοεί την προσωρινή δύση της δικής του γήινης ζωής. Δεν θα περάσει πολύς καιρός, και θα δείτε ότι ο ίδιος άνθρωπος ανατέλλει κάπου στην ανατολή. Σαν έλθει εκ νέου στην γη, ο άνθρωπος σιωπά, δεν λεει το όνομα του, δεν θέλει να τον ξέρουν οι άνθρωποι. Το ότι έχει έλθει πολλές φορές, αυτό το βλέπουμε από το γεγονός ότι σε κάθε μία καινούργια κάθοδο στην γη, έρχεται με νέες γνώσεις και πείρα, τις οποίες απόκτησε στην προηγούμενη ζωή. Πώς και από πού μπόρεσε ο άνθρωπος να τρώει ανθρώπινα, αν ποτέ δεν είχε έλθει στην γη; Αν ποτέ δεν είχε έλθει στην γη, από πού ξέρει ποιο είναι καλό και ποιο κακό; Δηλαδή ο άνθρωπος έχει έλθει πολλές φορές στην γη. Ακόμη κι όταν είναι παιδί, όταν κανένας δεν τον δίδαξε, μπορεί να κλαίει και να χαίρεται, πράγμα που δείχνει ότι φέρει μέσα του την αντίληψη του ευχάριστου και του δυσάρεστου, του καλού και του κακού. Το κλάμα του παιδιού είναι διαμαρτυρία, ασυμφωνία με την ενέργεια της μητέρας. Σαν το βάλλει στην μπανιέρα να το πλύνει, το παιδί ξαφνικά κλαίει. Αυτό θυμάται τους καιρούς που ήταν σαν ψάρι στο νερό, και δεν θέλει να επιστρέψει στις ίδιες συνθήκες. Πολύ χρόνο πρέπει η μητέρα του να το πείθει, μέχρι να καταλάβει ότι αυτό το νερό θα το απελευθερώσει από τις δυστυχίες της ζωής. Αυτό δεν είναι το νερό των ποταμιών και της θάλασσας, στο οποίο κάποτε βρισκόταν. Πολλά από τα βάσανα των ανθρώπων οφείλονται στην ίδια αιτία. Όταν βρεθούν μπρος σε γνωστή εμπειρία, την οποία κάποτε είχαν περάσει, κλαίνε, υποφέρουν, δεν θέλουν να την περάσουν για δεύτερη φορά. Δεν γνωρίζουν ότι τα πράγματα στην φύση δεν επαναλαμβάνονται. Νομίζουν ότι περνάνε την ίδια εμπειρία. Κάθε τι, το οποίο ο άνθρωπος ζει, φέρνει νέες γνώσεις, νέες συνθήκες γι' αυτόν. Τον δρόμο τον οποίο πέρασε μία φορά ο άνθρωπος, δεύτερη φορά δεν τον περνά.

 

Κι έτσι, αν θέλετε να είστε αιώνια νέοι, κρατήστε στο μυαλό σας την ιδέα για την αιώνια νεότητα. Αν δεν είναι νέος, ο άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να κάνει παρέα με νέους αν δεν είναι γέρος, ποτέ δεν μπορεί να κάνει παρέα με γέρους. Όποιος θέλει να έχει φιλίες με τους νέους, πρέπει να είναι νέος όποιος θέλει να έχει παρέες με γέρους, πρέπει να είναι γέρος. Κοιτάξτε πώς ενεργεί το μικρό παιδί με τον παππού του. Όταν πηγαίνει στον παππού του, παίρνει σοβαρό ύφος και του λεει: Παππού, πες μου ένα παραμύθι. Ο παππούς αρχίζει να του διηγείται, κι αυτό ακούει προσεκτικά, σαν να τα καταλαβαίνει όλα. Ο παππούς είναι ικανοποιημένος από το εγγονάκι του, και του λεει: Παιδί μου, έλα αύριο πάλι, θα σου διηγηθώ ακόμη ένα παραμύθι, πιο ωραίο από το σημερινό. Δεν είναι καλά να έχει ο άνθρωπος έναν γέρο, που να του λεει παραμύθια; Δεν είναι καλύτερα ο παππούς να έχει ένα εγγονάκι, στο οποίο να διηγείται παραμύθια; Ο παππούς είναι απαραίτητος για το παιδί, όμως και το παιδί είναι απαραίτητο για τον παππού. Η γνώση του παππού είναι απαραίτητη για τον νέο. Θα πει κάποιος ότι ο γέρος έχει ζήσει την ζωή του, και δεν έχει ανάγκη από άλλες εποχές. Αυτό είναι λάθος αντίληψη. Μπορείτε να πείτε ότι, όταν γεράσει ο ήλιος, δεν είναι απαραίτητος για την γη; Και ο ήλιος γερνάει και ξανανιώνει, όμως κι όταν γεράσει, πάλι είναι απαραίτητος στην γη. Πότε γερνάει ο ήλιος; Όταν κατεβαίνει στην γη. Όσο περισσότερο κατεβαίνει στην γη, σταδιακά γερνάει. Σαν έλθει ο μήνας Δεκέμβριος, έρχεται στην μεγαλύτερη γήρανση: Οι μέρες γίνονται πολύ μικρές, και οι νύκτες πολύ μεγάλες. Την μέρα της μεγαλύτερης του γήρανσης, ο ήλιος εκ νέου αρχίζει να ψηλώνει, περνά σε νέα φάση - στην φάση της ανανέωσης: Οι μέρες σταδιακά μεγαλώνουν, οι νύκτες σταδιακά μικραίνουν. Όταν οι μέρες γίνουν πιο μεγάλες, εμείς λέμε ότι ο ήλιος έφθασε στο ύψιστο σημείο της ανανέωσης του.

 

Ό,τι γίνεται με τον ήλιο, το ίδιο γίνεται και με τον άνθρωπο: Αυτός συχνά αλλάζει την πορεία στην ζωή του. Κι αυτός, σαν τον ήλιο, αλλάζει την κατεύθυνση του, κινείται πότε σε μία, πότε σε άλλη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα οι μέρες της ζωής του άλλοτε να μεγαλώνουν κι άλλοτε να μικραίνουν. Αυτό καθόλου δεν πρέπει να μας φοβίζει και να μας ανησυχεί. Συναντάτε κάποιον Σαββατάριο, ο οποίος θέλει να σας πείσει να πιστεύετε στο Σάββατο, σαν την έβδομη μέρα, κατά την οποία ο Θεός ξεκουράστηκε. Τι θα πει αυτός ο Σαββατάριος, όταν πάει στον Βόρειο Πόλο, όπου υπάρχει μόνο μία μέρα και μία νύκτα; Αν ζει εκεί, σε ποια μέρα θα πιστεύει; Εδώ έχετε 365 μέρες, από τις οποίες 52 μέρες είναι Σάββατα, ενώ στον Βόρειο Πόλο - μόνο μία μέρα - μόνο ένα Σάββατο. Εκεί όλα είναι σκεπασμένα με χιόνι, τίποτε δεν γεννιέται. Πώς θα πιστέψετε τότε στο ένα Σάββατο, στο οποίο τίποτε δεν γεννιέται; Το να πιστέψουμε στο Σάββατο, αυτό είναι η κατά λέξη ερμηνεία των πραγμάτων. Είναι σαν να σκέπτεται ο άνθρωπος ότι έχει έλθει στην γη μόνο να τρώει και να πίνει και να κάνει ό,τι θέλει. Έτσι σκέπτονται σήμερα νέοι και γέροι. Αυτοί δεν ξέρουν την αποστολή τους ο νέος έχει σταλεί στην γη να αποκτήσει γνώσεις, να γίνει δυνατός, να γίνει χρήσιμος στην ανθρωπότητα. Ο γέρος πάλι πρέπει να αφήσει τον πλούτο του σαν κληρονομιά στον νέο. Όσο ήταν νέος, συγκέντρωνε πλούτο, τον αποθήκευε σαν τραπεζίτης στο ταμείο του, όμως όταν γεράσει, πρέπει να δίνει. Όταν γεράσει ο άνθρωπος, πρέπει να μάθει την απλοχεριά και την αυταπάρνηση. Πρέπει ν' αρνηθεί τον πλούτο του, την νεότητα του, για ν' αποκτήσει αληθινή γνώση και σοφία. Μεγάλο πράγμα είναι η αυταπάρνηση! Αν αρνηθεί το κρασί ο μεθυσμένος, κερδίζει αν αρνηθεί τον άδικο του πλούτο ο άνθρωπος, κερδίζει αν αρνηθεί την βία ο άνθρωπος, κερδίζει αν αρνηθεί την αρρώστια ο άνθρωπος, κερδίζει- αν αρνηθεί την απιστία και την καχυποψία, όλες τις αρνητικές σκέψεις και τ' αρνητικά συναισθήματα, ο άνθρωπος πάλι κερδίζει. Δηλαδή υπάρχουν τρία πράγματα, που ο άνθρωπος οπωσδήποτε πρέπει να τ' απαρνηθεί. Για ν' απαρνηθεί κάτι, ο άνθρωπος πρέπει να βρει κάτι άλλο, με το οποίο να γεμίσει το κενό. Για παράδειγμα, εξ αιτίας της αγάπης πολλά αγόρια είναι έτοιμα να απαρνηθούν το μεθύσι, το κάπνισμα και πολλές άλλες αδυναμίες. Κάποιος νέος ερωτεύεται μία νέα, και εξ αιτίας της αγάπης του προς αυτή, σταματά να πίνει και να καπνίζει. Γίνεται εργατικός, προσεκτικός προς όλους. Επομένως, όσο η αγάπη απασχολεί τον ανθρώπινο νου και την καρδιά, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ο,τιδήποτε επιθυμούν. Αν ξεφύγουν από την αγάπη τους, η ζωή τους γίνεται χωρίς νόημα.

 

Τώρα, εσείς έχετε έλθει στο βουνό, για να μάθετε την ιστορία του. Όλες οι κορυφές των βουνών, όλοι οι βράχοι, είναι μάρτυρες των εποχών όπου ο ήλιος ανέτελλε όχι μόνο από την ανατολή, όπως σήμερα, αλλά και από την δύση, και από τον βορρά, και από τον νότο. Είναι μάρτυρες των εποχών, κατά τις οποίες ο άξονας της γης ήταν παράλληλος. Υπήρχαν εποχές που ο άξονας της γης ήταν οριζόντιος. Μπορείτε να φαντασθείτε τι κλίμα, τι χλωρίδα και πανίδα υπήρχε τότε; Αυτές είναι μάκρυνες γεωλογικές εποχές για τις οποίες σήμερα η επιστήμη και η ιστορία σιωπούν. Υπήρχαν καιροί, όπου κι εσείς είχατε εντελώς διαφορετική μορφή από την σημερινή. Ως προς το ποια ήταν η τότε μορφή σας, εσείς σιωπάτε. Για το παρελθόν ο άνθρωπος δεν πρέπει να μιλά.

 

Σ' έναν από τους περασμένους πολέμους, ένας τυμπανιστής περνούσε μέσα από ένα πλούσιο Ρωσικό χωριό. Είδε σε μία αυλή πολλές κότες. Σαν τις κοίταξε, επιθύμησε να σφάξει μερικές και να τις μαγειρέψει. Έβγαλε το μαχαίρι του, έσφαξε δύο - τρεις κότες, τις καθάρισε, και τις προετοίμαζε για μαγείρεμα, αλλά, την ίδια στιγμή, ο αρχηγός του τον φώναξε. Πάνω στην βιασύνη του, έριξε τις ακαθάριστες κότες μέσα στο τύμπανο του, κι εμφανίσθηκε, στον αξιωματικό. Ο αξιωματικός του είπε: Στρατιώτη, κτύπα το τύμπανο! - Δεν μπορώ κύριε αξιωματικέ. - Γιατί; - Δεν κτυπά, χάλασε. - Γιατί χάλασε; - Διότι έχει κότες μέσα. Τώρα, και σε σας λεω: Μη βάζετε κότες μέσα στο τύμπανο σας, δηλαδή μέσα στο μυαλό σας. Αν βάλετε κότες στον νου σας, αυτός δεν μπορεί να σκέπτεται. Οι κότες είναι οι κενές σκέψεις, τις οποίες ο άνθρωπος δεν πρέπει να βάζει στον νου του. Βάλτε μία κενή σκέψη στο μυαλό σας, κι αυτό σιωπά, δηλαδή σταματά να σκέπτεται. Ο εγκέφαλος είναι το μέρος, όπου πρέπει να μπαίνουν φωτεινές και ανώτερες σκέψεις.

 

Η εποχή την οποία διανύουν οι σύγχρονοι άνθρωποι, ξεχωρίζει από τα πολλά αγαθά. Ένα από αυτά τα αγαθά, είναι η πίστη του ανθρώπου. Κάποιος λεει ότι πιστεύει τον φίλο του. Γιατί πιστεύει τον φίλο του; Διότι του έδωσε 1000. Λέβα. Αυτό δεν πίστη, αυτό είναι γνώση. Γιατί δεν είναι πίστη; Διότι πιστεύει σε πιθανά πράγματα, αν ο φίλος σου δώσει 1000, 2000 ή 3000 Λέβα, αυτό είναι κάτι πιθανό. Αφού είναι πιθανό, αυτό είναι γνώση, δεν είναι πίστη. Η αληθινή πίστη προϋποθέτει να πιστεύεις σε πράγματα, που σήμερα είναι αδύνατα. Αυτό, το οποίο σήμερα είναι αδύνατο να γίνει, στο μέλλον θα γίνει. Αυτά τα πράγματα είναι 101% αληθινά. Για παράδειγμα, πιστεύετε ότι η γη θ' αλλάξει, θα γίνει παράδεισος. Σαν έλθετε πάλι στη γη, θα δείτε ότι οι λέξεις μου είναι αληθινές. Τότε δεν θα υπάρχουν άρρωστοι και δυστυχείς, δεν θα υπάρχουν πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες, όπως γίνονται σήμερα. Σήμερα γίνονται μεγάλες καταστροφές στην γη. Τότε δεν θα γίνονται μεγάλες καταστροφές. Κάθε χρόνο σήμερα πεθαίνουν γύρω στα 35 εκατομμύρια άνθρωποι, και γεννιούνται γύρω στα 40 εκατομμύρια. Μερικά κράτη θέλουν ο πληθυσμός τους να μεγαλώσει. Η αύξηση του πληθυσμού είναι φυσική διαδικασία, αλλά πρέπει να γίνεται έξυπνα. Αν δεν γίνεται έξυπνα, τα βάσανα αυξάνονται. Επίσης, το ίδιο παρατηρούμε και στην αύξηση των επιθυμιών του ανθρώπου. Όσο περισσότερο αυξάνουν οι επιθυμίες του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αυξάνονται και τα προβλήματα του. Αν λιγοστέψουν οι επιθυμίες του, και τα βάσανα του λιγοστεύουν. Ο άνθρωπος πρέπει να πραγματοποιεί τον χρόνο τουλάχιστον μία επιθυμία, μία σκέψη και μία πράξη. Δηλαδή, αν ζήσει 50 χρόνια, πρέπει να πραγματοποιήσει 50 σκέψεις, 50 συναισθήματα και 50 πράξεις - σύνολο 150. Φαντασθείτε ότι κάθε μία από αυτές τις επιθυμίες αξίζει 10 εκατομμύρια Λέβα. Όπως βλέπετε, μεγάλο πλούτο θα έχει ο άνθρωπος. Σήμερα όλοι οι άνθρωποι θέλουν να είναι πλούσιοι, όμως ο πλούτος οφείλεται σε κάτι. Για να είναι ο άνθρωπος πλούσιος με λιβάδια, σπίτια, βιβλία, χρήματα, αυτό καθορίζεται από γνωστά κέντρα του εγκεφάλου. Αν αυτά τα κέντρα είναι καλά ανεπτυγμένα, στην ανάπτυξη τους αντιστοιχεί και η ευμάρεια του ανθρώπου. Αν δεν είναι ανεπτυγμένα αυτά τα κέντρα, ο άνθρωπος παραμένει φτωχός.

 

Όμως, όλα τα κέντρα του εγκεφάλου δεν είναι καθορισμένα μόνον ως προς την απόκτηση αγαθών. Οι φρενολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι στους οποίους αρέσει να φιλοσοφούν, έχουν μπροστά στο μέτωπο τους δύο ισχυρά ανεπτυγμένα κέντρα. Αυτοί στους οποίους δεν αρέσει να φιλοσοφούν, δεν έχουν αναπτύξει τα δικά τους φιλοσοφικά κέντρα. Όποιος του αρέσει να ντύνεται καλά, αυτός ανέπτυξε εκείνα τα κέντρα, που βρίσκονται στο κάτω μέρος του μετώπου. Αν η θρησκευτική αίσθηση στον άνθρωπο είναι έντονα ανεπτυγμένη, το πάνω μέρος του κεφαλιού του, το ινιακό, είναι σηκωμένο ψηλά. Αν αυτό το αίσθημα δεν είναι ανεπτυγμένο, αυτό το μέρος του κεφαλιού είναι χαμηλό. Εκεί έχει κενό ο άνθρωπος, σαν πεδιάδα. Εκείνα τα κέντρα, τα οποία είναι δυνατά ανεπτυγμένα, στέλνουν μέρος της ενέργειας τους προς εκείνα, τα οποία είναι αδύνατα ανεπτυγμένα. Αυτό γίνεται και στη φύση. Η ενέργεια από τα ορεινά μέρη κατεβαίνει στα πεδινά, για να γίνει σωστή ανταλλαγή και εξισορρόπηση των δυνάμεων της. Ο φτωχός άνθρωπος είναι η πεδιάδα, στην οποία αναπτύσσεται το στάρι. Ο πλούσιος είναι ψηλή κορυφή, απ' όπου η ενέργεια κυλάει στην πεδιάδα. Μετά από καιρό, η πεδιάδα θα σηκωθεί, θα γίνει βουνό, και το βουνό θα χαμηλώσει και θα γίνει πεδιάδα.

 

Πολλοί δεν καταλαβαίνουν τον Θείο νόμο και λένε ότι ο τάδε άνθρωπος είναι άπιστος. Σε τι έγκειται η απιστία του; Αυτός ζει καλά και με κανέναν δεν φιλονικεί, κανέναν δεν κλέβει. Κάποιος άλλος το παίζει πιστός, και δεν ζει καλά, κλέβει τους ανθρώπους, τους κάνει ζημιές. Σε τι έγκειται η πίστη του; Η πίστη δεν είναι κάτι αντικειμενικό. Όποιος έχει πίστη, δεν λεει ψέματα, δεν κλέβει κανέναν. Είναι αντικειμενικό αυτό, που στη δεδομένη στιγμή μπορεί ο άνθρωπος να κάνει. Ο φτωχός υπόσχεται ότι θα κάνει κάτι, αλλά δεν μπορεί να το κάνει. Γιατί ο φτωχός δεν κάνει αυτό που υπόσχεται, ενώ ο πλούσιος το κάνει; Ο πλούσιος έχει δύναμη να το κάνει, ενώ ο φτωχός δεν έχει. Επομένως, αντικειμενικό είναι αυτό, το οποίο ο άνθρωπος σε δεδομένη στιγμή μπορεί να κάνει. Αν δεν μπορεί να το κάνει στην δεδομένη στιγμή, δεν είναι αντικειμενικό. Ο δυνατός άνθρωπος είναι εκείνος, ο οποίος στην δεδομένη στιγμή μπορεί να πραγματοποιήσει τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του. Για να είναι δυνατός, ο άνθρωπος ποτέ δεν πρέπει να αναβάλλει την στιγμή της πραγματοποίησης των δικών του καλών σκέψεων και συναισθημάτων. Κάθε καλή σκέψη, την οποία μπορεί να πραγματοποιήσει ο άνθρωπος έγκαιρα, δυναμώνει τον νου του. Κάθε καλό συναίσθημα, το οποίο πραγματοποιεί έγκαιρα, καλυτερεύει την κατάσταση της ανθρώπινης καρδιάς. Δηλαδή, οι καλές σκέψεις γεννάνε υγιεινή κατάσταση στο μυαλό, τα καλά συναισθήματα - την σωστή κυκλοφορία του αίματος και της αναπνοής, ενώ οι καλές πράξεις, την υγιεινή κατάσταση του γαστρεντερικού συστήματος, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να τρώει και να κοιμάται καλά. Να σκέπτεστε καλά, για να είναι ο εγκέφαλος σας σε κανονική κατάσταση. Να αναπνέετε βαθιά, για να είναι ο πνεύμονας σας σε ετοιμότητα. Να κάνετε το δίκαιο, για να είναι το στομάχι σας υγιές.

 

Δύο εκατομμυριούχοι συζητούν μεταξύ τους. Ο ένας παραπονιέται ότι δεν μπορεί να φαει. - Φάε, μη φοβάσαι, έχεις αγαθά για να ικανοποιήσεις όλες σου τις επιθυμίες. - Δεν μπορώ, το στομάχι μου είναι χαλασμένο. - Αυτό είναι άλλο θέμα. Πράγματι είναι φοβερή η αδιαθεσία του στομαχιού. Ο άνθρωπος βλέπει, επιθυμεί να φαει αυτό και το άλλο, αλλ' όμως, ό,τι και να βάλλει στο στομάχι του, το βγάζει έξω. Εδώ το στομάχι επιβάλλεται. Τελικά ο άνθρωπος υποχρεώνεται να τρώει σούπα από σίκαλη, μερικές κουταλιές την ημέρα. Σ' αυτόν τον άνθρωπο θα του πρότεινα τον εξής τρόπο ζωής: Να κρατά στο μυαλό του φωτεινές σκέψεις, και στην καρδιά του ανώτερα συναισθήματα και πάντα να ενεργεί δίκαια. Αν εφαρμόζει αυτόν τον τρόπο ζωής τακτικά, το στομάχι του θα φτιάξει. Αν δεν μπορεί να τρώει, ας φωνάξει έναν φτωχό άνθρωπο στο σπίτι του, να του βάλει φαγητό, και να πει στον εαυτό του: Θεέ μου, βοήθησε με να φαω, όπως αυτός ο άνθρωπος. Ευλόγησε τον, αλλά ευλόγησε κι εμένα. Αν κάνει έτσι, τουλάχιστον δέκα μέρες συνεχώς, θα αισθανθεί καλυτέρευση στο στομάχι του.

 

Εμείς ήλθαμε στην γη να κάνουμε το θέλημα του Θεού, να ζήσουμε καλά. Αυτό είναι γενικός κανόνας για όλους: Για τα κράτη, τους λαούς, τις κοινωνίες, τις οικογένειες, τις μεμονωμένες προσωπικότητες. Εξ αιτίας της ασυνεννοησίας και της διαφωνίας μεταξύ τους, οι άνθρωποι δεν ζουν καλά. Κάποιοι πιστεύουν σ' έναν Θεό, και άλλοι σ' άλλον Θεό. Κάποιοι πιστεύουν σ' ένα κράτος, άλλοι σε κάποιο άλλο. Ομόνοια δεν υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων. Δεν ξέρουν ότι έχουν βγει από μία πηγή, από έναν πατέρα, από έναν Θεό, ο οποίος δημιούργησε όλο το Σύμπαν. Ως "Σύμπαν" εννοούμε όλα τα αγαθά, που έρχονται από τον Θεό. Αυτά τα αγαθά διαμοιράζονται σωστά, σύμφωνα με την λογική των μεγάλων νόμων. Αν υποτάσσεται σ' αυτούς τους νόμους, ο άνθρωπος είναι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Αν δεν υποτάσσεται, είναι εκτεθειμένος σε ασθένειες, βάσανα και θάνατο. Όταν αγαπήσει τον Θεό, ο άνθρωπος έχει τα πάντα στην διάθεση του, πάντα είναι υγιής και χαρούμενος, έτοιμος για δουλειά. Η αγάπη προς τον Θεό δεν προϋποθέτει τα ανθρώπινα συναισθήματα, ούτε την πίστη την οποία ο άνθρωπος ορίζει. Μόνον ο δυνατός μπορεί ν' αγαπήσει τον Θεό. Όταν Τον αγαπήσει, αυτός πάντα θα μένει πίσω, και τον αδύνατο θα τον αφήνει μπροστά. Αυτός θα φυλάει τον αδύνατο, θα του είναι οπισθοφυλακή. Ο Θεός μένει πάντα πίσω, για να φυλάει τον αδύνατο, να τον βοηθά. Γι' αυτόν έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Η δόξα του Κυρίου θέλει είσθαι η οπισθοφυλακή σου." Στις δικές του φωτεινές του σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις, ο άνθρωπος βοηθά τον αδύνατο κι αυτόν που υποφέρει. Έτσι πρέπει να κάνει και κάθε άνθρωπος. Αν είναι δυνατός, θα μένει πίσω για να βοηθά τον αδύνατο. Αν είναι αδύνατος, θα βγαίνει μπροστά, οι άλλοι θα τον βοηθούν.

 

Οι σημερινοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, γι' αυτό κρύβονται, μένουν πίσω, στα μετόπισθεν. Τι φοβερό υπάρχει στον θάνατο; Το να πεθάνει ο άνθρωπος, αυτό σημαίνει να πάει στον άλλο κόσμο: στην ειρήνη δηλαδή ο άνθρωπος πάει στον άλλο κόσμο, που είναι πιο όμορφος από τον γήινο. Αν μπορούσατε, για λίγο, να μπείτε σ' αυτόν τον κόσμο, δεν θα θέλατε να επιστρέψετε. Αυτός ο κόσμος είναι κρυμμένος συνειδητά από το βλέμμα σας, για να μείνετε ακόμη στην γη, να μάθετε. Δύσκολα ζει ο άνθρωπος στην γη, αλλά ταυτόχρονα η γήινη ζωή δίνει μεγάλες εμπειρίες στον άνθρωπο. Η γήινη ζωή κρύβει μέσα της τις συνθήκες για μεγάλα αποκτήματα. Η γη δίνει στον άνθρωπο εκείνο το εύπλαστο υλικό, που πρέπει να επεξεργαστεί. Έτσι επεξεργασμένο, ο άνθρωπος το μεταφέρει στον άλλο κόσμο, για να δουλέψει μ' αυτό εκεί. Αυτό το υλικό δεν υπάρχει στον άλλο κόσμο. Σαν επιστρέψει εκ νέου στην γη, ο άνθρωπος πουλά το ήδη επεξεργασμένο υλικό, για να αγοράσει άλλο, το οποίο πάλι θα επεξεργασθεί. Θα πείτε ότι ο άνθρωπος κατεβαίνει στην γη για να κάνει εμπόριο. Υπάρχει τίποτε κακό στο εμπόριο; Το εμπόριο είναι απαραίτητο σαν μέσο για την γνωριμία των ανθρώπων. Αυτοί έχουν ανάγκη από το εμπόρευμα του εμπόρου. Αν ο φούρναρης δεν κάνει ψωμί, από πού θα το προμηθευθείτε; Αν ο γαλατάς δεν πουλήσει γάλα, αν ο χωρικός δεν πουλήσει στάρι, αν ο κηπουρός δεν πουλήσει φρούτα, εσείς δεν μπορείτε να ζήσετε. Σε όποια μορφή και να πάρετε το εμπόριο, με χρήματα ή χωρίς χρήματα, ως ανταλλαγή προϊόντων είναι απαραίτητο.

 

Όλοι οι άνθρωποι έχουν έλθει στην γη με τον μοναδικό σκοπό να μαθητεύσουν και να γνωριστούν. Αν ο δάσκαλος δεν διδάξει τους μαθητές του, αυτοί δεν θα τον γνωρίσουν, αλλά κι αυτός δεν θα τους γνωρίσει. Και τα παιδιά, παίζοντας μαζί, όταν φοιτούν στο ίδιο σχολείο, κι αυτά γνωρίζονται. Κι εσείς έχετε έλθει εδώ για να γνωρισθείτε. Δύσκολο είναι οι άνθρωποι να γνωρίζονται και να ζουν μεταξύ τους σαν αδέλφια. Όλοι μιλούν για την αδελφότητα, την αδελφοποίηση, όμως τα χρήματα έχουν την πρώτη θέση. Ψωμί αγοράζετε, τυρί αγοράζετε, ο,τιδήποτε άλλο αγοράζετε, παντού χρήματα ανταλλάσσετε. Όσο τα χρήματα παίζουν βασικό ρόλο στις σχέσεις των ανθρώπων, καμιά αδελφότητα και αδελφοποίηση δεν μπορεί να υπάρξει. Η αδελφότητα εξαιρεί κάθε πώληση. Στην αδελφότητα όλοι δίνουν, χωρίς να περιμένουν τίποτε. Όποιος θέλει να δημιουργήσει αδελφικές σχέσεις με τον πλησίον του, πρέπει να παραιτηθεί από την πώληση. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Δώστε για να σας δοθεί." (Σημ. Μετ.: Παράβαλε: Κατά Ματθαίον 7,12 και 6,14.) Ο αδελφός, ο οποίος δίνει απλόχερα στην αδελφή του, ποτέ δεν φτωχαίνει. Εκεί όπου αδελφοί και αδελφές αγαπιούνται στο όνομα της Θείας Αγάπης, το κακό είναι αποκλεισμένο.

 

Η νέα διδασκαλία έρχεται στον κόσμο, για να εισάγει την ιδέα της αδελφότητας μεταξύ των ανθρώπων και να τους κάνει να δουλέψουν ο ένας για τον άλλο. Όπου υπάρχει αδελφότητα, εκεί βασιλεύει η αγάπη. Θα έλθει μέρα, όπου αυτή η ιδέα θα πραγματοποιηθεί. Όλοι, που είστε εδώ, όπως κι εκείνοι που είναι διασκορπισμένοι σ' όλον τον κόσμο, θα είναι μάρτυρες αυτής της μέρας, όπως σήμερα είστε μάρτυρες της ανατολής του ήλιου. Θα έλθει η μέρα της Νέας Εποχής - η Εποχή του Ανατέλλοντος Ηλίου. Ο κόσμος έχει δημιουργηθεί για τους καλούς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν έλθει στην γη για να εμφανίσουν την αγάπη τους προς τον Θεό και να γίνουν παιδιά Του.

 

23 Ιούλη 1939, 10 π.μ.