1939_07_21 Και εις εμε

[Ани]

Και εις εμε

 

"Ας μη ταράττηται η καρδία σας- πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε." Κατά Ιωάννην, 14:1

 

Το μοναδικό πράγμα το οποίο όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν, είναι η ταραχή. Όλοι γνωρίζουν την ταραχή, όμως λίγοι γνωρίζουν την προέλευση της. Ο πεινασμένος ταράσσεται για το ψωμί, ο διψασμένος - για το νερό, η μητέρα - για την υγεία του παιδιού της, ο φίλος - για την κατάσταση του φίλου του, ο σπουδαστής - για τις δικές του εργασίες, ο ερωτευμένος -για την αγάπη του. Όποιος έχει μάτια, ταράσσεται μη χάσει την όραση του, όποιος έχει αυτιά - μη χάσει την ακοή του, όποιος έχει γλώσσα - την ομιλία του, όποιος έχει πόδια - τα πόδια του. Είναι σωστές όλες αυτές οι ταραχές; Εάν δεν είναι σωστές, πρέπει να τις συγκρατείτε. Συνειδητά κάποιος άνθρωπος δεν κρατάει την ταραχή μέσα του, αλλά, παρ' όλ' αυτά, υπάρχει. Η αιτία γι' αυτό είναι η αδύνατη πίστη και η αγραμματοσύνη του ανθρώπου. Όποιος ταράσσεται, πρέπει να αυξήσει την πίστη του. Όποιος ταράσσεται, πρέπει να μάθει, να αποκτήσει γνώσεις.

 

Σήμερα όλοι οι άνθρωποι μιλάνε για την αγάπη, για τις γνώσεις, για την φιλία, αλλ' όμως, μόλις αποκτήσουν αυτά τα πράγματα, αρχίζουν να λυπούνται. Γιατί λυπούνται; Γιατί δεν ήξεραν από πού ν' αρχίσουν. Ποιο είναι το πρώτο βήμα, με το οποίο ο άνθρωπος πρέπει ν' αρχίσει να δουλεύει, χωρίς να λυπάται; Η μητέρα γεννάει, και μετά λυπάται που γέννησε, Ο μαθητής αποκτάει γνώσεις και μετά λυπάται που τις απόκτησε. Κάποιος άνθρωπος συνδέεται φιλικά με κάποιον, και μετά λυπάται γι' αυτήν την φιλία. Ποιος είναι ο λόγος, για τον οποίο ο άνθρωπος λυπάται για την επιθυμία που πραγματοποίησε; Η αιτία για την δυσαρέσκεια του βρίσκεται στο ότι δεν μπορεί να τα ξέρει όλα. Όταν τα μάθει όλα, θα καταλάβει ότι εκείνος τον οποίον αγαπάει, έχει αγαπήσει άλλον περισσότερο απ' αυτόν, και θ' αρχίσει να ανησυχεί. Όταν γνωρίζει τα πάντα, θα καταλάβει ότι κάποιος άλλος είναι πιο δυνατός, πιο πλούσιος, πιο μορφωμένος απ' αυτόν, και θ' αρχίσει ν' ανησυχεί. Για να μην ανησυχεί ο άνθρωπος, πρέπει να δει τι κάνουν τα παιδιά της πρώτης τάξης. Τα παιδιά αρχίζουν από ένα γράμμα, και συνεχίζουν κατόπιν να μαθαίνουν.

 

Ποιο είναι το πρώτο γράμμα με το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να αρχίσει; Μερικοί θα πουν ότι ο άνθρωπος πρέπει ν' αρχίσει με το "Αλφα", ως πρώτο σε όλα τα αλφάβητα. Εξαρτάται τι αρχή θα βάλει. Σύμφωνα με κάποιον εβραϊκό μύθο, όταν ε-δημιουργείτο ο κόσμος, ο Θεός φώναξε όλα τα γράμματα, για να δει με ποιο θα αρχίσει. Πρώτα εμφανίστηκε το γράμμα "ά-λεφ", αλλά ο Θεός του είπε ότι δεν μπορεί να αρχίσει μ' αυτό, γιατί αυτό το γράμμα είναι στην αρχή μίας κακής λέξης. Μετά το γράμμα άλφα παρατάχθηκαν όλα τα υπόλοιπα, αλλά κι αυτά δεν έγιναν δεκτά από τον Κύριο για τον ίδιο λόγο. Τελικά εμφανίστηκε το γράμμα "μπετ" (μπ). Επειδή στην εβραϊκή γλώσσα αυτό το γράμμα δεν ήταν στην αρχή καμιάς κακής λέξης, ο Θεός άρχισε μ' αυτό τη δημιουργία του κόσμου. Στη βουλγάρικη γλώσσα, όμως, η λέξη "ξύλο" (bou) αρχίζει με το γράμμα "μπ", δείχνει ότι η δημιουργία του κόσμου δεν έγινε ειρηνικά. Μεγάλο ξύλο έπεσε κατά τη δημιουργία του κόσμου. Τι σημαίνει η λέξη "ξύλο"; Πότε και πώς χτυπιούνται οι άνθρωποι. Αδελφικά χτυπιούνται, ή εχθρικά; Το ξύλο εφαρμόζεται παντού: Μεταξύ αδελφού και αδελφής, μεταξύ φίλων, μεταξύ γονέων και παιδιών, μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ δυο εθνών. Ποια είναι η αιτία για το ξύλο μεταξύ των ανθρώπων; Γιατί η μητέρα χτυπάει το παιδί; Έχει αναρωτηθεί ποτέ γιατί χτυπάει το παιδί της;

 

Ένας γνωστός παρατηρούσε πώς μία αρκούδα μάλωνε τα δικά της πέντε αρκουδάκια. Αυτό συνέβη σ' ένα χωριό κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Η αρκούδα επήγε με τα αρκουδάκια της δίπλα στο ποτάμι για να ψάξει για τροφή. Από καιρό σε καιρό, σήκωνε μία πέτρα, την έριχνε στο ποτάμι και χτυπούσε κάτι μ' αυτήν. Μόλις έριχνε την πέτρα, αμέσως έβαζε το πόδι της μέσα στο νερό κι έβγαζε έναν κάβουρα. Ένα από τα αρκουδάκια έπεφτε πάνω στον κάβουρα και τον έτρωγε. Η αρκούδα έβγαζε τους κάβουρες τον έναν μετά τον άλλον, αλλά όλο το ίδιο αρκουδάκι έτρωγε. Τα άλλα αρκουδάκια δεν μπορούσαν να φάνε τίποτε. Η αρκούδα έχασε την υπομονή της και χτύπησε το άπληστο αρκουδάκι με το πόδι της. Αυτό κυλίστηκε στη γη και δεν σηκώθηκε ξανά. Σαν το είδε αυτό, η αρκούδα το πλησίασε κι άρχισε να το σπρώχνει, να το μυρίζει, όμως αυτό δεν κουνιότανε. Μόλις κατάλαβε τι είχε κάνει, η αρκούδα άρχισε να κλαίει δυνατά και συνέχισε το δρόμο της με τα υπόλοιπα αρκουδάκια. Γιατί έκλαιγε η αρκούδα; Γιατί δεν ήξερε πώς να χτυπήσει.

 

Και οι σύγχρονοι άνθρωποι συχνά κλαίνε. Γιατί; Γιατί δεν ξέρουν τι να κάνουν. Κάθε άνθρωπος ο οποίος δεν ξέρει πώς να δράσει, σακατεύει κάτι από τον εαυτό του και από τον πλησίον του, και μετά κλαίει και φωνάζει σαν την αρκούδα, η οποία σκότωσε το αρκουδάκι της. Η αρκούδα μπορούσε να χτυπήσει το αρκουδάκι της έτσι, που να μην το σκοτώσει. Όταν έχασε την υπομονή της, το χτύπησε δυνατά, σκληρά, καθώς ήθελε να του δώσει μάθημα να μην είναι άπληστο και κερδοσκόπο. Ήθελε να το μάθει να ενεργεί σωστά: Όταν πάρει ένα καβουράκι, να μείνει στην άκρη, μέχρι και τα υπόλοιπα αρκουδάκια να μπουν στην σειρά.

 

Σήμερα όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις. Σε τι τους χρησιμεύουν οι πολλές γνώσεις και οι επιστήμες; Σε τί τους χρησιμεύει το πολύ φαγητό; Πόσες μπουκιές είναι απαραίτητες στον άνθρωπο; Εσείς νομίζετε ότι είσαστε μορφωμένοι, και δεν ξέρετε πόσες μπουκιές σας είναι απαραίτητες για να χορτάσετε, χωρίς να παραφάτε, και μετά να έχετε φυσική διάθεση για να φάτε ξανά. Η υγεία του ανθρώπου βασίζεται στον αριθμό των μπουκιών. Εάν φαει είκοσι μπουκιές, ο άνθρωπος έχει την επιθυμία να τσακωθεί με τους ανθρώπους. Εάν φαει δεκατρείς μπουκιές, γίνεται καχύποπτος, και κανένα δεν πιστεύει. Εάν φαει δεκατέσσερις μπουκιές, όποια δουλειά αναλάβει, θα πάει στραβά. Εάν φαει δεκαπέντε μπουκιές, εύκολα αλλάζει τις πεποιθήσεις του. Εάν φαει δεκαέξι μπουκιές, θα μπει σε συνεταιρισμό με τον διάβολο. Να συνεταιρισθεί ο άνθρωπος με το διάβολο, σημαίνει να εφαρμόζει τις μεθόδους του.

 

Μία κρύα χειμωνιάτικη μέρα, ένας κύριος πήγε επίσκεψη σε κάποιους γνωστούς του. Σαν μπήκε μέσα, αυτοί τον ρώτησαν αν κρυώνει. - Δεν κρυώνω - απάντησε αυτός. Αυτοί τον κάλεσαν να κάτσει μακριά από τη φωτιά. Έκατσε στην θέση που του έδειξαν, όμως αμέσως μετά άρχισε να τρέμει από το κρύο και παρακάλεσε να του επιτρέψουν να κάτσει κοντά στην φωτιά. Στην αρχή ήθελε να κρύψει την αλήθεια, για να φανεί δυνατός, όμως, όταν δεν μπόρεσε να κρατηθεί, αναγκάστηκε να πει την πραγματική κατάσταση. Μπορεί να ονομαστεί φιλαλήθης ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος, όταν είναι άσχημα, λεει ότι είναι καλά, και όταν είναι καλά, λεει ότι είναι άσχημα; Αυτός ο τρόπος δράσης δεν είναι σωστός.

 

Τι πάει να πει να λεει ο άνθρωπος την αλήθεια; Να λες την αλήθεια, αυτό σημαίνει να φτιάξεις κάτι μέσα σου. Να μιλάς την αλήθεια, αυτό σημαίνει να δίνεις στα πράγματα το περιεχόμενο και την έννοια, έτσι όπως ήταν αρχικά τοποθετημένα σ' αυτά. Για παράδειγμα, τι περιεχόμενο και ποιο είναι το νόημα που μπορείτε να δώσετε στο γράμμα "Α"; Το να χρησιμοποιείτε το γράμμα "Α" στη δυναμική του κατάσταση, σημαίνει να επιβαρύνετε κάποιους γνωστούς σας με κάτι. Αν αυτός είναι δικός σας φίλος, και τον αγαπάτε, θα τον επιβαρύνετε με την αγάπη, εάν δεν είναι φίλος σας, θα τον επιβαρύνετε με το μίσος. Στην πρώτη περίπτωση, το βάρος έχει περιεχόμενο. Ο φίλος σας είναι επιβαρημένος με χρυσάφι. Στην δεύτερη περίπτωση, το βάρος δεν έχει περιεχόμενο. Έχετε επιβαρύνει τον γνωστό σας με άμμο. Εάν πείτε ότι δεν αγαπάτε κάποιον, πρέπει να περιμένετε και σας να μην σας αγαπούν. Παρ' όλα αυτά, εσείς θέλετε όλοι οι άνθρωποι να σας αγαπούν. Μέχρι να μάθεις να αγαπάς, κι εσένα δεν θα σε αγαπούν. Εάν σε αγαπούν οι άνθρωποι, κι εσύ θα τους αγαπάς. Επομένως, όσο δεν αγαπάς, και ο άλλος δεν θα μάθει να σ' αγαπά. Κι όσο οι άνθρωποι δεν σε αγαπούν, κι εσύ δεν θα μάθεις να αγαπάς. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να αγαπούν στην αμοιβαία αγάπη του ενός με τον άλλον. Πρώτα ο Θεός μας αγαπά, για να μας μάθει πώς να αγαπάμε. Ταυτόχρονα, κι εμείς πρέπει να αγαπάμε τον Θεό, για να μάθουμε πώς να αγαπάμε. Επομένως, να αγαπάει ο άνθρωπος κάποιον, αυτό σημαίνει να αγαπάει τον εαυτό του. Μπορεί ο άνθρωπος να μην αγαπάει τον εαυτό του; Μερικές φορές ο άνθρωπος φτάνει στη θέση να μην αγαπάει τον εαυτό του, όμως τότε φτάνει στην αυτοκτονία. Όλες οι αυτοκτονίες οφείλονται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει σταματήσει να αγαπάει τον εαυτό του.

 

Τώρα εμφανίζεται το ερώτημα: Είναι οροθετημένη η αγάπη ή δεν είναι οροθετημένη, δηλαδή έχει όρια ή είναι χωρίς όρια; Σε όλες της τις εμφανίσεις, η αγάπη έχει όριο. Πόσο νερό μπορείτε να βάλετε σ' ένα μπουκάλι που έχει χωρητικότητα πέντε λίτρα; Το πολύ πέντε λίτρα. Εάν γεμίσει το μπουκάλι, όσο νερό και να βάλετε, αυτό θα χύνεται έξω. Επομένως, εάν αγαπάτε έναν άνθρωπο περισσότερο από όσο αυτός μπορεί να δεχτεί, ένα μέρος από την αγάπη σας θα είναι περιττή, θα χύνεται έξω, και γύρω σας θα σχηματίζεται λάσπη. Αυτή η λάσπη πιτσιλάει γύρω, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δυσκολίες μεταξύ σας. Ποιος είναι ο λόγος να αγαπάτε έναν άνθρωπο περισσότερο απ' όσο πρέπει; Η φιλαργυρία. Ποια είναι η αιτία που αγαπάτε τον τραπεζίτη περισσότερο από εκείνον, ο οποίος δεν έχει χρήματα; Εσείς αγαπάτε τον τραπεζίτη και τον εγκωμιάζετε, γιατί θέλετε να ανοίξετε την καρδιά του, να σας δώσει περισσότερα χρήματα. Και ο λατόμος εγκωμιάζει τις πέτρες, τις οποίες θέλει να σπάσει σε μικρά κομμάτια. Αυτός δεν τις εγκωμιάζει με την γλώσσα του, αλλά με το σφυρί: Απ' εδώ χτυπάει, απ' εκεί χτυπάει, μέχρι να σπάσει κάτι. Μόλις τον πονέσει το χέρι του, ο λατόμος μαζεύει τα σπασμένα κομματάκια και γυρίζει σπίτι του. Είναι ικανοποιημένος, που, για την αγάπη του προς τον βράχο, απέκτησε κάτι πολύτιμο. Όταν φιλονικείτε, οι άνθρωποι εξισώνουν την αγάπη τους με αρνητικό τρόπο. Λένε κακά λόγια, τα οποία, μετατρεπόμενα με κάποιο τρόπο, αποκτούν θετική έννοια. Για παράδειγμα, λένε για κάποιον ότι είναι βλάκας, ακάθαρτος άνθρωπος. Τι πρέπει να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Μετά την άρνηση, βάλε ένα κόμμα και μια θετική κουβέντα. Έτσι θα γίνει: Όχι, έξυπνος άνθρωπος είσαι, όχι, καθαρός άνθρωπος είσαι. Οι λέξεις "βλάκας, ακάθαρτος, αγράμματος" είναι σχετικές έννοιες. Αυτό το οποίο για τον Βούλγαρο είναι ακάθαρτο, για τον Σουηδό είναι καθαρό. Υπάρχει ιδιαίτερο είδος τυριού, που οι Σουηδοί το τρώνε μόνον όταν αναπτυχθούν μέσα του σκουλήκια. Ο Βούλγαρος θεωρεί αυτό το τυρί χαλασμένο και δεν το τρώει.

 

Τι είναι το σκουλήκι; Σύμφωνα με τον Βούλγαρο, το σκουλήκι συμβολίζει το λάθος. Σαν δει ότι κάποιος έχει κάνει λάθος, λεει: Κακός άνθρωπος είναι αυτός. Ο Βούλγαρος ρίχνει το σκουλήκι έξω, ενώ ο Σουηδός το δέχεται στο στομάχι του. Που πρέπει να κρατάτε τους ανθρώπους: Έξω σας ή μέσα σας: Εσείς μόνοι σας λύστε αυτό το ερώτημα. Εάν κάποιος είναι φτωχός, τον αφήνετε έξω σας, εάν είναι πλούσιος τον δέχεστε μέσα σας. Αγαπάτε κάποιον γιατί είναι σπουδασμένος, πλούσιος, δυνατός. Ποιο πρέπει να είναι το μέτρο της αγάπης;

 

Φανταστείτε ότι το σκουλήκι μετατρέπεται σε κόκκο σταριού. Τι σχέση θα είχατε προς αυτό; Θ' αφήνατε ένα σπόρο σιταριού στην αποθήκη ή θα τον φυτεύατε στην πεδιάδα; Ο Βούλγαρος αρέσκεται στο να σπέρνει. Σαν δει στάρι στην αποθήκη του, το βγάζει και το πετάει στο χωράφι. Ο Σουηδός αγαπάει να μαζεύει. Ο Βούλγαρος στηρίζεται σ' εκείνο, το οποίο έριξε στο χωράφι. Μετά από μερικούς μήνες, πάει να δει τι έγινε με το στάρι το οποίο έριξε και βλέπει βλαστάρια με εξήντα, εβδομήντα κόκκους σταριού. Ο Σουηδός νομίζει ότι από το πεταμένο τίποτε δεν μένει. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν έχουνε σωστή σχέση προς τον πλησίον τους. Σαν δουν κάποιον φτωχό, εγκαταλελειμμένο άνθρωπο, τον απορρίπτουν σαν κάτι από το οποίο δεν περιμένουν κανένα καλό, και τον ξεχνούν. Δεν περνάει πολύς καιρός, και απ' αυτόν τον άνθρωπο βγαίνει κάτι καλό. Αυτός αρχίζει να εμφανίζεται σε κάποια σφαίρα της επιστήμης, ή της τέχνης. Αυτοί δεν υποψιαζόντουσαν ότι αυτός ο άνθρωπος από τον οποίον τίποτε δεν περίμεναν, έκρυβε μέσα του τέτοιο μεγάλο περιεχόμενο.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τον νόμο της ζωής, με αποτέλεσμα να μην έχουν σωστές σχέσεις μεταξύ τους. Δεν έχουν σωστή σχέση και προς τον εαυτό τους, ως προς την κατάσταση τους. Για παράδειγμα, εάν τους έρθει κάποια λύπη, θέλουν να την απορρίψουν από πάνω τους, όπως απορρίπτουν τον φτωχό άνθρωπο. Εάν τους έρθει κάποια χαρά, αυτή τη δέχονται πολύ καλά. Όταν ο άνθρωπος είναι δυσαρεστημένος από την λύπη κι ευχαριστημένος από τη χαρά, αυτό δείχνει ότι μέσα του υπάρχει κάτι σε ανισορροπία. Όταν ο μαθητής πάρει σε κάποιο αντικείμενο καλό βαθμό, χαίρεται. Γιατί χαίρεται; Γιατί ο σπόρος έχει πέσει ήδη στη γη, και σύντομα θα μεγαλώσει, θ' ανθίσει, και θα κάνει καρπό για να δώσει. Εάν ο διδάσκαλος του βάλει χαμηλό βαθμό, υποφέρει και κλαίει. Ο χαμηλός βαθμός δείχνει ότι θα τον ζέψουν σαν βόδι για να οργώσει. Ολόκληρη μέρα θα σκάβει το χωράφι του, και, τελικά, δεν θα πάρει τίποτε αξιόλογο. Ο κύριος θα πάρει την σπορά στην αποθήκη του, κι αυτός θα τρώει το αποξηραμένο σανό, ή θα πάει στο δάσος να βοσκήσει. Σαν ζει στη γη, ο άνθρωπος περνάει από διάφορες καταστάσεις, από τις οποίες μαθαίνει. Εάν είναι στρατιώτης, όλη μέρα θα σηκώνει και θα κατεβάζει το όπλο του, και θα λεει ότι τίποτε δεν έμαθε απ' αυτό. Το όπλο είναι ο χαμηλός βαθμός. Εάν ο φαντάρος είναι φιλόσοφος, του αρέσει να σκέπτεται ότι απ' αυτόν τον χαμηλό βαθμό αυτός θα πάρει κάτι καλό.

 

Επομένως, στον συνηθισμένο άνθρωπο να βάλετε καλό βαθμό, για να έχει τι να σπείρει στο χωράφι. Στον φιλόσοφο, ή στον σοφό να βάλετε μονάδα (χαμηλό βαθμό). Στο χέρι του σοφού, ο χαμηλός βαθμός θα μετατραπεί σε φτερό, από το οποίο θα βγει κάτι καλό. Οι τωρινοί άνθρωποι σκοντάφτουν σε μεγάλες αντιθέσεις, επειδή είναι μπερδεμένα τα πράγματα. Έχουν βάλει χαμηλό βαθμό στο χέρι του συνηθισμένου ανθρώπου, και καλό βαθμό στο χέρι του σοφού. Ο συνηθισμένος άνθρωπος, ο αγρότης όλη μέρα σηκώνει και κατεβάζει τον μικρό βαθμό και τελικά λεει: Τίποτε δεν θα βγει από τη δική μου τη δουλειά. Δώστε το άριστα, δηλαδή το χωράφι, στο χέρι του αγρότη και αφήστε τον να σκάβει και να σπέρνει, και τη χρυσή πένα στο - χέρι του σοφού. Από το χωράφι του αγρότη θα βγει τροφή για όλον τον κόσμο, και από την πένα του σοφού μεγάλοι λόγοι για όλη την ανθρωπότητα. Κάθε άνθρωπος έχει ένα χαμηλό βαθμό στα χείλη του - την γλώσσα του. Μ' αυτόν τον χαμηλό βαθμό, μπορεί να γυρίσει σ' όλο τον κόσμο και να τον φωτίσει.

 

Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Δεν ξέρουν ότι η ευτυχία τους βρίσκεται στην τέχνη του να καθοδηγούν τον χαμηλό βαθμό στα χείλη τους. Μερικοί άνθρωποι μοιάζουν ανυπόμονοι. Αυτοί κάθονται και σιωπούν. Τα χείλη τους είναι κλειστά, αλλά η γλώσσα τους μέσα κινείται. Είναι τέχνη να ξέρει ο άνθρωπος, πότε και πώς να κινεί την γλώσσα του. Από την μη σωστή κίνηση της γλώσσας ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει πολύ μεγάλη δυστυχία. Το αν τα χείλη του ανθρώπου είναι ανοιχτά ή κλειστά, δεν είναι βασικό. Βασικό είναι εάν η γλώσσα κινείται. Κάποιος κάθεται με κλειστά χείλη, καμία φωνή δεν ακούγεται, αλλά η γλώσσα του μέσα κινείται. Αυτό είναι ισοδύναμο με την ομιλία. Άλλος πάλι ανοίγει τα χείλη του, μιλάει, και η γλώσσα του κινείται μπρος πίσω. Το βασικό είναι τι γράφει η πέννα - η γλώσσα του ανθρώπου. Αν γράφει τις λέξεις "αγάπη, ειρήνη και χαρά", το αποτέλεσμα είναι ένα, αν γράφει τις λέξεις "μίσος, φθόνος, αποστροφή" το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό.

 

Όταν γίνεται λόγος για την μοίρα του κόσμου, αυτό υπονοεί την περίληψη του βιβλίου που έγραψε ο άνθρωπος. Όταν ο άνθρωπος αναχωρήσει για τον άλλο κόσμο, ο Κύριος δεν θα τον κρίνει, αλλά θα διατάξει κάποιον άγγελο ν' ανοίξει το βιβλίο της ζωής του και ν' αρχίσει μπροστά του να τα διαβάζει όλα, όσα έγραψε με τη γλώσσα του. Ο άγγελος θα διαβάσει το βιβλίο της ζωής σας, κι εσείς θα βασανίζεστε από αυτό που θ' ακούτε. Σαν ευαίσθητοι άνθρωποι, δεν θα μπορείτε ν' αντέξετε αυτή τη δοκιμασία: Θα επιθυμείτε να κατεβείτε στη γη πιο γρήγορα, να διορθώσετε τα λάθη σας. Μόνον έτσι θα καταλάβετε ότι τέτοιο έργο δεν μπορεί να γραφτεί. Δεν μπαίνετε εύκολα στον αόρατο κόσμο. Σαν επισκέπτης, για τρεις ημέρες, ο καθένας μπορεί να πάει, όμως την τέταρτη μέρα αυτός ο ίδιος θα επιθυμήσει να κατέβει στη γη, να διορθώσει τα λάθη του, να γράψει νέο έργο με νέο θέμα.

 

Πολλοί θέλουν να πάνε στον άλλο κόσμο, να δούνε τον Χριστό και πάλι να επιστρέψουν στη γη. Αυτοί δεν γνωρίζουν ότι πολλές φορές έχουν συναντήσει τον Χριστό στη γη και έχουν συμπεριφερθεί προς Αυτόν πολύ άσχημα. Ποια θα είναι η κατάσταση τους, όταν συναντήσουν τον Χριστό κι Αυτός τους δείξει όλα εκείνα, τα καλά και τα άσχημα, που έχουν γράψει γι' Αυτόν; Πόσες φορές έχετε αμφιβάλει για τον Θεό και τον Χριστό! Πόσες φορές έχετε μιλήσει άσχημα για Αυτούς! Πόσες φορές τους έχετε κατηγορήσει σαν άδικους! Κάποιος παραπονιέται ότι από τότε που άρχισε να διαβάζει τη Βίβλο και το Ευαγγέλιο, οι δουλειές του δεν πηγαίνουν καλά. "Γιατί δεν με θέλει η τύχη;" Γιατί δεν καταλαβαίνει την αγάπη. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Η αγάπη δεν παροξύνεται". Σαν τον θυμώσουν, αυτός δεν ακούει τα λόγια του Χριστού, αλλ' αρχίζει να θυμώνει, θέλει εξηγήσεις, είναι δυσαρεστημένος από τους ανθρώπους. Για να αντιπαρέλθει τις προσβλητικές λέξεις, ας φαντασθεί ότι αυτός ο οποίος τον προσβάλλει, μιλά σε ξένη, άγνωστη σ' αυτόν γλώσσα. Αν αυτός σας λεει προσβλητικά λόγια στα Αγγλικά, ή στα Γαλλικά, από τα οποία τίποτε δεν καταλαβαίνετε, θα θυμώσετε; Θ' ακούτε με διάθεση και θα λετε: Πόσο ωραία μιλάει αυτός ο άνθρωπος! Επομένως, εφαρμόστε τον εξής κανόνα στη ζωή σας: Ποτέ μην αφήνετε στον νου σας, στην καρδιά σας, στην ψυχή σας και στο πνεύμα σας κάτι αρνητικό. Να λετε: Εξ αιτίας του Θεού δεν αφήνω τίποτε αρνητικό μέσα μου. Ό,τι αρνητικό κι αν ακούσετε, δείτε ή σας συμβεί, να πείτε: Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Είναι προτιμότερο ο άνθρωπος να είναι αμαθής για τις κακές δουλειές, και δάσκαλος για τις καλές, παρά δάσκαλος για τις κακές δουλειές κι αγράμματος για τις καλές.

 

Ο Χριστός λεει: "Ας μη ταράττηται η καρδία σας- πιστεύετε εις τον Θεόν και εις εμέ πιστεύετε." Να πιστεύετε ότι όλα όσα υ Θεός δημιούργησε, είναι για το δικό σας καλό. Να πιστεύετε σ' Εμένα, ότι έχω έλθει να σας δείξω τον αληθινό δρόμο, ο οποίος μας οδηγεί στην αιώνια ζωή. Η αληθινή πίστη είναι εκείνη, που αντέχει σε όλα τα βάσανα. Αν δεν αντέχει σε όλα τα βάσανα, είναι αδύνατη η πίστη. Ο ισχυρός άνθρωπος είναι εκείνος, ο οποίος αντέχει σε μεγάλα βάρη. Ο πιστός πρέπει να δίνει παράδειγμα σε όλες τις υπάρξεις, που ζουν μαζί μ' αυτόν. Εκατομμύρια υπάρξεις ζουν στον άνθρωπο και αυτόν περιμένουν. Θέλουν να δουν καλό παράδειγμα από τον κύριο τους. Αν δεν ξέρει πώς να φαει ο κύριος τους, δημιουργεί βάσανα στο στομάχι, αν δεν ξέρει πώς να αναπνέει, δημιουργεί αρρωστημένες καταστάσεις στους πνεύμονες, αν δεν ξέρει πώς να σκέπτεται, δημιουργεί αδιαθεσία στον εγκέφαλο.

 

Δηλαδή η υγιής κατάσταση στον άνθρωπο καθορίζεται από την σωστή διατροφή, αναπνοή και σκέψη. Όταν τρώει ο άνθρωπος, πρέπει να αισθάνεται ευχαρίστηση. Πρέπει να ξέρει πόσες μπουκιές να φαει. Τα παιδιά πρέπει να τρώνε 21 μπουκιές ανά γεύμα, ενώ ο ηλικιωμένος 12 μπουκιές. Το να τρέφεται ο άνθρωπος σωστά, σημαίνει να δέχεται την ζωική ενέργεια από την τροφή. Αν δεν διαφυλάττει αυτή τη διαδικασία, ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος σε πολλές αφύσικες καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούν ασθένειες. Κάποιος ρωτά, πόσο πρέπει να τρώει ο άνθρωπος. Αν τρώει λίγο και δεν σκέπτεται, ο άνθρωπος δεν εκμεταλλεύεται το φαγητό, αν τρώει πολύ και δεν σκέπτεται, πάλι δεν ωφελείται. Γενικά, το φαγητό χωρίς τη σκέψη δεν οδηγεί σε κανένα όφελος. Για να τρώει σωστά ο άνθρωπος, πρέπει να είναι σκεπτόμενος. Αφού είναι σκεπτόμενος, όταν τρέφεται, δέχεται σωστά τα αγαθά, τα οποία του δίνονται. Μετά, πρέπει να στείλει μέρος από το περισσευούμενο φαγητό έξω. Μεταβάλλει αυτό το αγαθό σε σκέψη, την οποία στέλνει έξω στον χώρο. Αν κοντά του υπάρχουν υπάρξεις, θα τους δώσει απευθείας από τα αγαθά που έχει λάβει. Αν είναι μακριά, θα στείλει αυτά τα αγαθά σε είδος σκέψεων. Στον σύγχρονο κόσμο, συνεχώς πρέπει να δίνουμε. Οι άνθρωποι φοβούνται να δώσουν, για να μη μείνουν στερημένοι, Όταν μοιράσουν όλα όσα έχουν, θα μείνουν με τη δική τους ζωή και θα δημιουργήσουν σωστή σχέση με τον Θεό. Όποιος δεν δίνει, διακόπτει τη σχέση μεταξύ του Θεού και της ψυχής του.

 

"Ας μη ταράττηται η καρδία σας- πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε." Σαν Βασιλιάς εναντίον της ταραχής, ο Χριστός προτείνει την Πίστη και γι' αυτό λεει: "πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε." Με άλλα λόγια: Να πιστεύετε ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα για το δικό σας καλό. Να πιστεύετε σε μένα, γιατί εγώ σας δείχνω τον αληθινό δρόμο, τον οποίο ψάχνετε. Ο Χριστός λεει: "Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού. Εάν εγνωρίζετε εμέ, και τον Πατέρα μου ηθέλετε γνωρίσει,"

 

"Ας μη ταράττηται η καρδία σας." Γιατί ταράσσεται ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος ταράσσεται γιατί η πίστη στον Θεό και στον Χριστό είναι αδύνατη. Μόλις η πίστη του δυναμώσει, η ταραχή του εξαφανίζεται. Η ταραχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύννεφα, τα οποία εμποδίζουν τον άνθρωπο να βλέπει τον ήλιο. Σήμερα ο ουρανός είναι καθαρός, δεν έχει σύννεφα. Ε-πομένιος, σήμερα τίποτε δεν εμποδίζει να βλέπετε τον ήλιο, τίποτε δεν σας εμποδίζει να πιστεύετε. - Το αύριο ποιο θα είναι; - Η αυριανή μέρα δεν πρέπει να σας απασχολεί, δεν μπαίνει στο πρόγραμμα της σημερινής μέρας. Ο σκοπός στη ζωή σας είναι η σημερινή μέρα. Αν εμφανίζονται σύννεφα πάν» από σας, αυτό δείχνει ότι έχετε κατέβει κάτω. Αν έχετε πίστη, θ' ανεβείτε πάνω από τα σύννεφα, όπου ο ήλιος ζεσταίνει αρκετά. Τα βάσανα στα οποία σκοντάφτετε, αυτά είναι σύννεφα στη ζωή σας. Εφαρμόστε την πίστη σας, για ν' ανεβείτε πάνω από τα σύννεφα. Όπως οι σύγχρονοι αεροπόροι ανεβαίνουν με τα αεροπλάνα μερικά χιλιόμετρα πάνω από τα σύννεφα, όπου ο ήλιος λάμπει πάντα, έτσι κι εσείς μπορείτε με τη πίστη σας να ανεβαίνετε πάνω από τα βάσανα της ζωής σας.

 

Σας εύχομαι ν' ανεβείτε, με τον νου σας, με την καρδιά σας, πάνω από τα σύννεφα, τα οποία σας εμποδίζουν να βλέπετε τον ήλιο, να δεχθείτε φωτεινές σκέψεις και φωτεινά αισθήματα.

 

- Πίστη στην ζωή, πίστη στο φως, πίστη στην ελευθερία.

 

21 Ιούλη 1939, 5 μ.μ.