1939_07_16 Η πραγματικότητα στη ζωή

[Ани]

Η πραγματικότητα στη ζωή

 

Διαλογισμός

 

"Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκννούντες αυτόν εν πνεύμα-τι και αλήθεια πρέπει να προοκννώσι". (Κατά Ιωάννην, 4:24).

 

"Ο Θεός είναι πνεύμα". Η λέξη "Θεός", σ' όλες τις γλώσσες, είναι ακατανόητη. Είναι απλώς μια έννοια. Ο άνθρωπος πρέπει να την μελετά πολύ καιρό για να την καταλάβει. Ως ακατανόητη λέξη, δεν αποδίδει κανένα όφελος. Μόνο τα κατανοητά μπορούν να δώσουν όφελος στον άνθρωπο. Ο Θεός είναι πνεύμα, ή το πνεύμα είναι Θεός, αυτό είναι το ίδιο πράγμα. Δεν είναι βασικό πώς θα το πει ο άνθρωπος, αλλά είναι βασικό να το κατανοήσει. Οι λέξεις "Ο Θεός είναι πνεύμα" εμπεριέχουν την πραγματικότητα της ζωής. Το αν ο άνθρωπος απορρίπτει ή αποδέχεται αυτή τη πραγματικότητα, αυτό δεν είναι βασικό. Όσο και να την απορρίπτει, όσο και να αμφιβάλλει γι' αυτή, όσο και να φιλοσοφεί πάνω στην ύπαρξη της, εν τέλει ο άνθρωπος καταλαβαίνει ότι κάτι τον περιορίζει και δεν μπορεί χωρίς αυτήν. Χωρίς αυτή δεν μπορεί να ζήσει. Όπως ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αέρα, έτσι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή την πραγματικότητα. Όσο και να απορρίπτει ο άνθρωπος τον αέρα, όσο και να λεει ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτόν, είναι αρκετό να σταματήσει να τον αναπνέει μόνο για μερικά λεπτά, για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αέρα. Η φυσική ζωή του ανθρώπου ορίζεται από την αναπνοή. Αν σταματήσει ν' αναπνέει, η ζωή του σταματά. Στην ίδια βάση λεω: Αν σταματήσει να σκέπτεται τον Θεό, ο άνθρωπος πεθαίνει. Μερικές φορές η ζωή του είναι χωρίς σημασία, επειδή ψάχνει την πραγματικότητα στις σκιές. Νομίζει ότι αυτό που τον περιβάλλει, είναι πραγματικό. Αυτό που περιβάλλει τον άνθρωπο, είναι υποκειμενική πραγματικότητα, δηλαδή οι σκιές της πραγματικότητας. Όσο βαδίζει στις σκιές της πραγματικότητας, ο άνθρωπος γίνεται θρησκόληπτος, συνέχεια χάνει κάτι από τον εαυτό του. Αν πιστέψει στην απόλυτη πραγματικότητα, αναπτύσσεται και μεγαλώνει, αποκτά γνώσεις, δύναμη και πλούτο. Όποιος ζει στην σκιά της πραγματικότητας, πεινά, πέφτει στην φτώχεια. Αν μπει στην αληθινή πραγματικότητα, αρχίζει να τρέφεται καλύτερα, μπαίνει στην αφθονία της ζωής.

 

"Ο Θεός είναι πνεύμα". Για να καταλάβει την βαθιά έννοια αυτών των λέξεων ο άνθρωπος, έχει ανάγκη από φως στον νου. Πρέπει να μπει στο φως της ζωής, το οποίο αποκαλύπτει την ύπαρξη του Θεού. Όποιος έχει μπει σ' αυτό το φως, μόνον αυτός θα δει τον πλατύ κόσμο γύρω του. Μέσω αυτού του φωτός, ο άνθρωπος βλέπει τη ζωή εσωτερικά. Χωρίς αυτό, βλέπει τον κόσμο ως αντανάκλαση και όχι κατευθείαν. Είναι πλατύς ο πραγματικός κόσμος, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μη μπορεί να τον συλλάβει. Για παράδειγμα, το τι είναι ο ήλιος, ο άνθρωπος το συλλαμβάνει από το φως, που έρχεται σ' αυτόν, αλλά δεν ξέρει τι είναι ουσιαστικά. Οι μελετητές λένε ότι ο ήλιος είναι ένα φλεγόμενο σώμα, με υψηλή θερμοκρασία, που σύμφωνα με τους διάφορους επιστήμονες είναι διαφορετική: Από 5.000 βαθμούς Κελσίου έως 45.000.000. Όμως κανένας επιστήμονας δεν έχει πάει στον ήλιο, για να έχει απόλυτες γνώσεις γι' αυτόν.

 

Αφού γίνεται λόγος για τον ήλιο, αυτό δείχνει ότι και ο απλοϊκός και ο επιστήμονας ξέρουν κάτι σίγουρα γι' αυτόν. Όλοι γνωρίζουν ότι ο ήλιος είναι φορέας του φωτός και της θερμότητας. Ανάλογα με το πώς πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου στη γη και ποια είναι η γωνία της πτώσης τους, η θερμοκρασία είναι πιο έντονη ή πιο αδύνατη. Έχει σημειωθεί ότι οι διαφορετικές θερμοκρασίες ενεργούν διαφορετικά πάνω στα σώματα. Για παράδειγμα, στην μικρή θερμοκρασία τα σώματα παγώνουν, ενώ στην μέτρια αναπτύσσονται, και στην πολύ έντονη λειώνουν. Η μικρή θερμοκρασία είναι για τις αδύνατες υπάρξεις, η μέτρια είναι για τις συνηθισμένες, ενώ η έντονη - για τις δυνατές, τις έλλογες υπάρξεις. Το ότι πράγματι στην μέτρια θερμοκρασία ζουν τα συνηθισμένα όντα και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, το βλέπουμε από το ότι η θερμοκρασία του ανθρωπίνου σώματος είναι μόλις 37 βαθμοί Κελσίου. Αν μεγαλώσει κατά 3 - 4 βαθμούς, ο άνθρωπος φεύγει για τον άλλο κόσμο. Όμως υπάρχουν μικρόβια, που ζουν και πάνω από τους 120 βαθμούς, και μερικά αντέχουν και στους 500 βαθμούς.

 

Αυτοί είναι επιστημονικοί ισχυρισμοί, που έχουν ανάγκη αποδείξεων. Σύμφωνα με τους τωρινούς επιστήμονες, ο ήλιος είναι ένα θερμό σώμα, ενώ η γη είναι σκοτεινή, σκληρή μάζα, η οποία φωτίζεται από τον ήλιο. Το εσωτερικό της γης είναι πυρακτωμένη καυτή μάζα, ενώ η επιφάνεια είναι σκληρή, εξ αιτίας της πίεσης, στην οποία βρίσκεται. Δηλαδή η σκληρότητα μερικών ανθρώπων οφείλεται στον ίδιο λόγο. Κι αυτοί, σαν τη γη, βρίσκονται υπό ισχυρή πίεση. Συχνά στην φύση γίνονται μεγάλες καταπιέσεις, μεγάλες πιέσεις. Τότε οι άνθρωποι αισθάνονται πολύ άσχημα. Μόλις περάσει η καταπίεση, η άσχημη διάθεση των ανθρώπων εξαφανίζεται. Η πίεση υπάρχει και στην ψυχική ζωή του ανθρώπου. Για παράδειγμα, κάθε ακατανόητο συναίσθημα δημιουργεί πίεση στην καρδιά, και κάθε ακατανόητη σκέψη - καταπίεση στον νου. Αν το καταλάβει αυτό, ο άνθρωπος αισθάνεται μεγάλη χαρά. Μέσα του δημιουργείται εσωτερική ειρήνη και ηρεμία. Στον Θείο κόσμο, οι κατανοητές σκέψεις και τα συναισθήματα, αποτελούν τους καρπούς, με τους οποίους τρέφεται το ανθρώπινο πνεύμα. Αν δεν τρέφεται με τέτοιες σκέψεις και συναισθήματα, το πνεύμα συνεχώς αδυνατίζει και γίνεται αδύναμο, όπως το σώμα του ανθρώπου που δεν τρέφεται καλά. Ο αδύνατος, λεπτοκαμωμένος άνθρωπος δεν μπορεί να είναι όμορφος. Η ομορφιά δεν είναι μόνον εξωτερική ιδιότητα, αλλά και εσωτερική. Αν θέλει να είναι όμορφος, με ευχάριστο πρόσωπο, με ξεκάθαρη ματιά, ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι τροφή δίνεται στην ψυχή του. Αν την ταίζει με την αντίστοιχη για αυτήν τροφή, ο άνθρωπος αποκτά πνευματική και φυσική ομορφιά. Αν δεν είναι ταυτόχρονα και πνευματικά και φυσικά όμορφος, δεν μπορεί να ονομασθεί όμορφος άνθρωπος.

 

Ο Χριστός λεει: "Εγώ έχω φαγητόν να φάγω, το οποίον σεις δεν εξεύρετε." (στίχος 32). Ποίο είναι αυτό το φαγητό; Ο Χριστός απαντά: "Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού." (στίχος 34). Ο Χριστός ήλθε στη γη να εκτελέσει το θέλημα του Θεού. να δώσει στους ανθρώπους κατανοητές σκέψεις, που να τους δείξουν τον σωστό δρόμο και να τους στρέψουν στον Θεό. Αφού δεν δέχτηκαν τις σκέψεις του Χριστού, ζουν έξω από τον Θεό, συνέπεια του οποίου είναι να πεθαίνουν. Αν θέλει να γίνει αθάνατος ο άνθρωπος, πρέπει να γνωρίσει τον Θεό. Η αθανασία βρίσκεται στην αναγνώριση του Θεού. Γι' αυτό έχει ειπωθεί: "Αυτή είναι αιώνια ζωή, να γνωρίζω τον αιώνιο και μοναδικό Θεό". Γιατί πρέπει να πιστεύει ο άνθρωπος; Για να ζει. Αν δεν πιστεύει, θα πεθάνει. Επομένως, αν θέλεις να πεθάνεις, μη πιστεύεις, αν θέλεις να ζεις, πίστευε. Αν θέλεις να υποφέρεις, μη πιστεύεις, αν θέλεις να μην υποφέρεις, πίστευε. Τα βάσανα είναι αποτέλεσμα των ακατανόητων σκέψεων, συναισθημάτων και πράξεων. Όποια είναι η διαφορά μεταξύ του τεχνητού καρπού, που έχει γίνει από τον άνθρωπο, και του φυσικού, που έχει γίνει από τη φύση, τέτοια είναι η διαφορά μεταξύ των κατανοητών και των ακατανόητων σκέψεων. Αφού υπάρχει διαφορά μεταξύ των κατανοητών και ακατανόητων σκέψεων, και το αποτέλεσμα που αυτές δημιουργούν, θα είναι διαφορετικό. Οι ακατανόητες σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις στην ανθρώπινη ζωή, δημιουργούν θλίψη, βάσανα και τελικά θάνατο, ενώ οι κατανοητές δημιουργούν χαρά, ευχαρίστηση και ζωή.

 

Όταν μιλάμε για κατανοητές σκέψεις, έχουμε υπ' όψιν εκείνες τις σκέψεις, που προέρχονται από το Θείο φως. Το πνεύμα τρέφεται μόνο με Θείες σκέψεις. Έχει ειπωθεί ταυτόχρονα ότι ο Θεός είναι αγάπη. Δηλαδή, όταν τρέφεται με Θείες σκέψεις, το πνεύμα γεννά την αγάπη. Ο καρπός του πνεύματος είναι η αγάπη. Η αγάπη πάλι γεννά τη ζωή. Να γιατί, για να μπει στην πραγματικότητα του Πνεύματος, ο άνθρωπος πρέπει να περάσει από την αγάπη. Για να καταλάβει την αγάπη, πρέπει να περάσει από τη ζωή.

 

"Ο Θεός είναι Πνεύμα". Οι πιστοί διαβάζουν αυτόν τον στίχο, αλλά, παρ' όλα αυτά, ψάχνουν τρόπο για να πιστέψουν στον Θεό, στο Πνεύμα Του. Ρωτώ: Μπορεί ο άνθρωπος να πιστέψει στον ήλιο, όταν η ηλιακή ενέργεια δεν τον ζεσταίνει; Μπορεί να πιστέψει στην φωτιά, όταν δεν δέχεται τη θερμότητα της; Μπορεί να πιστέψει στο ψωμί, όταν δεν δοκιμάσει τη ζωή, που βρίσκεται μέσα του; Μπορεί να πιστέψει στον λόγο οποιουδήποτε, αν δεν τον δοκιμάσει; Πολλά από αυτά που λεω, μπορεί να σας φαίνονται ακατανόητα, ή μπορεί να νομίσετε ότι τα ξέρετε. Όπως και να σκέπτεστε, πρέπει να δοκιμάσετε τα πράγματα. Επειδή οι άνθρωποι δεν δοκιμάζουν τα πράγματα και πολλοί από αυτούς τα δέχονται έτοιμα, μπορεί να ειπωθεί ότι γνωρίζουν λίγα πράγματα. Έχουν πολλές συνθετικές και αναλυτικές γνώσεις, όμως δεν έχουν ψυχικές γνώσεις. Λίγες από τις γνώσεις τους έχουν γίνει δική τους σάρκα και αίμα. Όταν αναλύει την ουσία του σώματος, ο χημικός το αναλύει στα συστατικά του. Όταν συνθέτει τις ουσίες, ο χημικός σχηματίζει όλο και πιο σύνθετες ενώσεις. Όταν διαλύει τα σύνθετα σώματα και συνθέτει τα μεμονωμένα στοιχεία, που έχουν τοποθετηθεί στις ενώσεις, ο χημικός εκτελεί μία σειρά διαδικασιών, που αξίζουν την μελέτη σας. Αν κατά την ένωση δύο στοιχείων πάρετε κάποιο αέριο, αυτό μπορεί να ανάψει και να φωτίσει, αλλά μπορεί επίσης και να εκραγεί. Όταν χρησιμοποιείτε σωστά το αέριο, μπορείτε να λάβετε φως, όταν όμως δεν το χρησιμοποιείτε σωστά και το ανακατέψετε με τον αέρα ή το οξυγόνο, μπορεί να εκραγεί. Πολλοί χημικοί έχουν υποφέρει από τέτοιες εκρήξεις.

 

Ένας σπουδαίος Αμερικανός καθηγητής πήρε μπροστά στους φοιτητές του μία εκρηκτική ουσία, της οποίας η εκρηκτική ικανότητα ήταν 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή του δυναμίτη. Γι' αυτό το σκοπό, πήρε ένα μικρό κομμάτι και τ' άναψε. Καθώς ήξεραν την εκρηκτική ικανότητα αυτής της ουσίας, αφού την άναψε, ο καθηγητής είπε στους μαθητές: Βγείτε έξω! Ξαφνικά το αμφιθέατρο άδειασε, ο καθηγητής και οι φοιτητές βρέθηκαν έξω. Είναι πολύ επικίνδυνες οι εκρηκτικές ουσίες. Το μικρότερο κομματάκι από αυτές τις ουσίες έχει τέτοια δύναμη, που μπορεί να δημιουργήσει μεγάλες καταστροφές. Όταν δουλεύει με τέτοιες ουσίες ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει πώς να τις χρησιμοποιεί.

 

Υπάρχουν λέξεις στο ανθρώπινο λεξικό, που περιέχουν μεγάλη εκρηκτική ικανότητα μέσα τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούν έκρηξη στον άνθρωπο. Είναι αρκετό ο αγαπημένος της νεαρής κοπέλας να της πει ότι δεν την αγαπά, για να επιστρέψει στο σπίτι της σκοτωμένη και λειωμένη, το βλέμμα της γίνεται σκοτεινό, το πρόσωπο της κοκκινίζει. Η ζωή χάνει το νόημα της γι' αυτήν, δεν θέλει να ζήσει. Γιατί; Ο αγαπημένος της είπε ότι δεν την αγαπά. Αυτός πρόφερε μία λέξη, που μετακίνησε λίγο τον αέρα, κι αυτή δεν θέλει πια να ζήσει. Τι πρέπει να κάνει το κορίτσι; Πρέπει να μάθει τον νόμο της μετατροπής των πραγμάτων. Αντί να επαναλαμβάνει τις λέξεις "δεν με αγαπά", πρέπει να τις μεταλλάξει και να πει "με αγαπά". Ή, αν πει ο αγαπημένος της ότι δεν την αγαπά, μετά το αρνητικό μόριο πρέπει να βάλει κόμμα. Τότε η έννοια της λέξης θα γίνει θετική: Όχι, με αγαπά. Επομένως για να μη υποφέρει άδικα, ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να τοποθετεί το κόμμα μετά από όλες τις αρνητικές σκέψεις. Αν πει κάποιος, ότι ο Θεός δεν τον αγαπά, μετά από το μόριο αμέσως πρέπει να βάλλει κόμμα: Όχι, ο Θεός με αγαπά. Ο μόνος ο οποίος αγαπά, είναι ο Θεός. Αν κάποιος νομίζει ότι ο Θεός δεν τον αγαπά, η αιτία είναι αυτός ο ίδιος. Σαν δεν καταλαβαίνει τον νόμο, στέλνει αυτός κακές σκέψεις προς τον Θεό. Αυτές οι σκέψεις, ως έργο του, επιστρέφουν πίσω στον ίδιο τον δημιουργό τους. Και ο άνθρωπος, καθώς δεν ξέρει ότι οι κακές σκέψεις, που έρχονται σ' αυτόν, είναι δικό του δημιούργημα, θεωρεί ότι έρχονται από τον Θεό. Όχι, ο Θεός δεν ασχολείται με αρνητικές σκέψιεις.

 

 

 

Τώρα, αφού ξέρετε αυτόν τον νόμο, ποτέ μη λετε ότι αυτόν ή τον άλλο δεν τον αγαπάτε. Αν πείτε ότι δεν αγαπάτε κάποιον, κάνετε έγκλημα στην σχέση με τον Θεό. Σ' όλους τους ανθρώπους έχει τοποθετηθεί κάτι όμορφο και μεγάλο, για το οποίο πρέπει να τους αγαπάτε. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Αγάπα την αλήθεια μέσα στον άνθρωπο". Δηλαδή, σε κάθε άνθρωπο έχει τοποθετηθεί ένα κομμάτι από τον Θεό. Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη από την αγάπη, γι' αυτό πρέπει να αγαπιέστε. Να αγαπάς κάποιον σημαίνει να τον ταΐζεις. Να μην αγαπάς, αυτό σημαίνει να σε ταΐζουν. Το ανθρώπινο πνεύμα τρέφεται με κατανοητές σκέψεις. Στείλτε στον άνθρωπο μία φωτεινή, κατανοητή σκέψη και αφήστε τον ελεύθερο. Αυτός θα λάβει τη σκέψη σας, και την επεξεργαστεί, δηλαδή θα ταϊστεί μ' αυτήν, και, μετά από καιρό, θα σας στείλει μία άλλη σκέψη, από την οποία θα τραφείτε εσείς. Μόλις κατακτήσουν την αγάπη, οι άνθρωποι αρχίζουν να την χάνουν. Αυτοί θέλουν να τη κρατήσουν μόνο για τον εαυτό τους. Έχει σημειωθεί ότι όταν δύο άνθρωποι αγαπιόνται, κλείνουν όλες τις βρύσες μέσα τους, για να μη βγει η αγάπη έξω. Θέλουν μόνοι τους να τη χρησιμοποιήσουν. Όχι, μόλις τραφεί ο άνθρωπος, πρέπει να δώσει την υπόλοιπη τροφή στους άλλους ανθρώπους, κι έτσι να επωφεληθούν κι αυτοί από την αγάπη.

 

Δύο είδη αγάπης υπάρχουν στον κόσμο: Η αγάπη των σκιών και η αγάπη της πραγματικότητας. Η αγάπη των σκιών είναι η αγάπη των περιορισμών και των βασάνων. Εμείς δεν μιλάμε, γι' αυτή την αγάπη. Εμείς μιλάμε για την πραγματική αγάπη, η οποία δεν περιορίζει, ούτε περιορίζεται. Η αγάπη, η οποία περιγράφεται στα διηγήματα, είναι η αγάπη των σκιών. Αυτή η αγάπη είναι τριών ειδών: Η δραματική, η κωμική και η τραγική. Στην δραματική αγάπη, και ο ήρωας και η ηρωίδα υποφέρουν. Υποφέρουν ο ένας για τον άλλο, λιποθυμούν, μέχρι να παντρευτούν. Μόλις παντρευτούν, κανένας πια δεν λιποθυμά. Στην τραγική αγάπη, οι ήρωες πεθαίνουν. Στην κωμική αγάπη, οι ήρωες μένουν ζωντανοί, και όλα τα μετατρέπουν σε γέλιο. Αυτοί δεν βλέπουν σοβαρά τη ζωή. Η τραγωδία έχει σχέση με τον νου, το δράμα με την καρδιά. Στην αληθινή αγάπη δεν υπάρχουν βάσανα, δεν υπάρχει θάνατος. Εκεί η σχέση μεταξύ των ψυχών δυναμώνει, και ποτέ δεν διακόπτεται. Στην αληθινή αγάπη υπάρχει ανάπτυξη και επιτεύγματα.

 

Κι έτσι, να ξέρετε ότι η ανθρώπινη αγάπη, είναι αγάπη των σκιών. Αυτή αποτελείτο εξωτερικό, το ωραίο ένδυμα, με το οποίο ντύνεται η καρδιά. Μόλις ντυθεί μ' αυτό το ρούχο, αντί να χαίρεται, αρχίζει να υποφέρει. Γιατί; Το ρούχο δεν είναι άνετο. Αυτή η αγάπη συνεχώς παίρνει. Αυτή τίποτε δεν δίνει, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη αντίθεση. Τι βλέπουμε στη ζωή; Δύο άνθρωποι αγαπιόνται, όμως λόγω του ότι δεν κατανοούν τον νόμο, και οι δύο ποθούν την αγάπη των σκιών, η οποία μόνο παίρνει, Ο ένας θέλει να πάρει, κι ο άλλος θέλει να πάρει, ώσπου μία μέρα μισούνται. Για να διατηρήσουν την αγάπη τους, πρέπει να περάσουν στην αληθινή αγάπη, η οποία διαφέρει ως προς την προσφορά. Αν δεν δίνει και δεν παίρνει, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αγαπηθεί. Ο άνθρωπος πρέπει. να ξέρει πότε να δεχθεί την Θεία Αγάπη και πότε να την δώσει. Στην αγάπη τα πράγματα πρέπει να γίνονται σε ακριβώς καθορισμένο χρόνο.

 

Όταν μιλάμε για την αγάπη των σκιών, ο άνθρωπος δεν πρέπει να επικρίνει τον εαυτό του: Δεν πρέπει ούτε να υποτιμά τον εαυτό του, ούτε να τον υπερτιμά. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει σωστό μέτρο, με το οποίο να μετρά τα πράγματα, να ξέρει ότι έχει δύο πολύτιμα πράγματα μέσα του: Το πνεύμα και την ψυχή. Όταν το ξέρει αυτό, δεν πρέπει ούτε να υποτιμά το πνεύμα και τη ψυχή του, ούτε να τα υπερτιμά. Το πνεύμα κι η ψυχή αποτελούν τον πατέρα και τη μητέρα του ανθρώπου. Επομένως, να αγαπάτε τον πατέρα σας - το πνεύμα σας, και την μητέρα σας - τη ψυχή σας. Να δουλεύετε με ομόνοια και σε συμφωνία μ' αυτά, για να αναπτύξετε τον νου και την καρδιά σας, που σας έχουν δοθεί σαν όπλα για τον φυσικό κόσμο.

 

"Ο Θεός είναι πνεύμα". Πού εμφανίζεται ο Θεός; Ο Θεός εμφανίζεται στον νου μέσω του φωτός, στην καρδιά - μέσω της θερμότητας, στην θέληση - μέσω της δύναμης. Ο Θεός εμφανίζεται ακόμη στη ψυχή και στο πνεύμα του ανθρώπου. Αν σε αυτά τα πέντε μέρη δεν μπορούμε να βρούμε τον Θεό, πουθενά δεν θα τον βρούμε. Στην ψυχή του ανθρώπου ωριμάζουν όλα τα ανώτερα και ευγενικά συναισθήματα. Αυτά ωριμάζουν χάρη στην Θεία θερμότητα και στο φως. Όχι μόνο η ψυχή του ανθρώπου πρέπει να γεννά, αλλά κι ο νους και η καρδιά πρέπει επίσης να γεννούν. Ποιος νους είναι αυτός που δεν γεννά σκέψεις; Ποια καρδιά είναι αυτή που δεν γεννά συναισθήματα; Ποια βούληση είναι αυτή που δεν γεννά δύναμη; Επομένως, ο νους πρέπει να γεννά φωτεινές σκέψεις, και να τις τρέφει. Η καρδιά πρέπει να γεννά ζεστά συναισθήματα, και να τα τρέφει. Η βούληση πρέπει να γεννά δύναμη, που συνεχώς να μεγαλώνει. Αν δεν μπορεί ο άνθρωπος να τρέφει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις, θα τις σακατέψει, και ταυτόχρονα θα γίνει ανάπηρος κι αυτός. Οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις του ανθρώπου πρέπει να είναι υγιείς, κατανοητές, γιατί μπαίνουν στην κατασκευή του ανθρωπίνου σώματος. Ταυτόχρονα μπαίνουν και στη κατασκευή του μελλοντικού κόσμου.

 

Τώρα κτίζεται ο νέος κόσμος. Αυτός ο κόσμος είναι αντανάκλαση στον χώρο, σαν σε οθόνη. Για να τον κατανοήσει ο άνθρωπος, πρέπει να κοιτάξει μέσα του. Γι' αυτόν τον σκοπό αυτός πρέπει να αρχίσει να μελετά τα μικρά μεγέθη. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα και κάθε πράξη είναι μικρό μέγεθος, που ο άνθρωπος πρέπει συνειδητά να μελετά. Αν έλθει μία φωτεινή σκέψη στον νου σας, κοιτάξτε πώς έχει γεννηθεί, ποια είναι η προέλευση της, κοκ. Αν έλθει ένα ευχάριστο συναίσθημα στην καρδιά σας, βρείτε την προέλευση του. Να μελετάτε την προέλευση των σκέψεων σας, των συναισθημάτων και των πράξεων, σημειώνοντας την στιγμή, την ώρα, την μέρα και τον χρόνο, όπου γεννήθηκαν αυτά. Η σκέψη, που γεννήθηκε την άνοιξη, έχει κάποιες ιδιότητες, το καλοκαίρι, έχει άλλες, την άνοιξη και τον χειμώνα έχει διαφορετικές ιδιότητες από τις δύο προηγούμενες εποχές.

 

Όταν σταμάτησε στο πηγάδι ο Χριστός για να ξεκουραστεί μίλησε με την Σαμαρείτιδα. Αυτός της μίλησε για το νερό της ζωής, κι αυτή κατάλαβε το συνηθισμένο νερό και παραξενεύτηκε πώς μπορεί να της δώσει νερό, ενώ είχε τελειώσει. Τώρα, κι εσείς δύσκολα καταλαβαίνετε το θέμα για τις σκέψεις και στο τέλος θα πείτε σαν την Σαμαρείτιδα: Δώσε μας απ' αυτό το νερό για να μη διψάμε. Τελικά ο Χριστός είπε στην Σαμαρείτιδα: "Πήγαινε και φώναξε τον άνδρα σου!" - Δεν έχω άνδρα. Ο άνδρας αποτελεί τον ανθρώπινο νου. Δηλαδή η Σαμαρείτιδα δεν είχε νου, δηλαδή μέσα της δεν είχε διεγερθεί ο ανώτερος νους, που δέχεται τα πράγματα. Όταν ζει, ο άνθρωπος πρέπει να δουλεύει πάνω στον εαυτό του, ν' αναπτύξει τον ανώτερο του νου. Να εμφανίζει ο άνθρωπος τον ανώτερο του νου, σημαίνει να εμφανίζει τον άνδρα μέσα του.

 

Σήμερα κάθε άνθρωπος θέλει να είναι ανδροπρεπής, να εμφανίζει τον χαρακτήρα και τη δύναμη του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ανδροπρεπής, αν δεν έχει νου. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι σταθερός, αν δεν έχει καρδιά. Ο νους αναπτύσσει την ανδρεία, ενώ η καρδιά την σταθερότητα. Γι' αυτό πράγματι ο άνδρας ξεχωρίζει με τη δύναμη, ενώ η γυναίκα με τη σταθερότητα. Αφήστε μία γυναίκα σε ένα άδειο σπίτι, και θα δείτε τι θα γίνει. Μετά από μερικά χρόνια, το σπίτι θα είναι γεμάτο. Αυτό που ο άνθρωπος κάνει απ' έξω, αυτό γίνεται και μέσα του. Επειδή μία από τις ικανότητες της καρδιάς είναι να συγκεντρώνει, γι' αυτό και η γυναίκα συγκεντρώνει, γεμίζει το σπίτι. Ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από πολλά πράγματα. Λίγα πράγματα είναι απαραίτητα στον άνθρωπο για την ύπαρξη του.

 

Ως μαθητές, πρέπει να προσπαθείτε για την απόκτηση φωτεινών σκέψεων, που κοστίζουν ακριβά. Αυτές οι σκέψεις έρχονται από μακρινούς χώρους. Έχουν έλθει στη γη από έλλογα όντα, που έχουν ειδική αποστολή. Αυτά τα όντα αγαπούν τους ανθρώπους, και γι' αυτό ειδικά έρχονται στη γη για να τους φέρουν φωτεινές, Θείες σκέψεις και ανώτερα Θεία συναισθήματα. Αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι δώρα για τους ανθρώπους. Αν τα δεχτείτε έγκαιρα, πρέπει να τα επεξεργαστείτε μέσα σας. Έτσι επεξεργασμένα, δημιουργούν ριζική αλλαγή στη ζωή σας. Κάθε κατανοητή σκέψη, κάθε κατανοητό συναίσθημα και κάθε κατανοητή πράξη είναι μεγάλη ευλογία για τον άνθρωπο. Οποίος τα εκτιμά, γίνεται μεγάλος άνθρωπος.

 

Ο Χριστός είπε: "Εγώ έχω φαγητόν να φάγω, το οποίον σεις δεν εξεύρετε." Αυτό σημαίνει: Εγώ έχω αποστολή να εκτελέσω το θέλημα του Πατέρα μου, και όχι το δικό μου θέλημα. Κάθε άνθρωπος έχει σταλεί στη γη να εκτελέσει το Θείο Θέλημα. ΓΓ αυτόν τον σκοπό, έχει δοθεί ειδική αποστολή στον κάθε άνθρωπο. Αυτή η αποστολή συνίσταται στο να δέχεται και να εφαρμόζει τις φωτεινές σκέψεις και τα ανώτερα συναισθήματα. Αν εκτελέσει την αποστολή του όπως πρέπει, ο άνθρωπος έχει αποκτήσει κάτι πολύτιμο, που μπορεί να το μεταφέρει και στον άλλο κόσμο μαζί του.

 

16 Ιουλίου 1939, 5 μ.μ.