1939_09_22 Κοντά και μακριά

[Ани]

 Κοντά και μακριά

 

"Αν τα λόγια μου δεν ζουν μέσα σας, κι εσείς μέσα μου, τότε δεν έχετε ζωή μέσα σας".(Σημ. Μετ.: Παράβολε: Κατά Ιωάννων 14,21 και 15,7.) Εγώ θα πάρω αυτόν τον στίχο σε άλλη μορφή: Αν το φως ζει μέσα σας, κι εμείς ζούμε στο φως, θα μας εμφανισθεί ο κόσμος.

 

Όταν απαιτείται από τον άνθρωπο να κάνει κάτι, αυτός λεει: Πριν το κάνω αυτό, θέλω να το γνωρίσω, να το μελετήσω. Αυτή δεν είναι σωστή θέση. Ο άνθρωπος πρώτα βλέπει το φως, το γνωρίζει, και μετά το μελετά. Ο άνθρωπος πρώτα γνωρίζεται με το ψωμί και το νερό, δοκιμάζει, και μετά το μελετά. Επομένως, πρώτα ο άνθρωπος γνωρίζεται με τα πράγματα, και μετά τα μελετά. Αυτός είναι ο φυσικός δρόμος των επιτευγμάτων. Ο άνθρωπος γνωρίζει τι να κάνει, πώς να κάνει αυτό, το οποίο απαιτείται απ' αυτόν όμως, από κακή θέληση, δεν θέλει να κάνει αυτό που ξέρει. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο άνθρωπος ξεχνά τι πρέπει να κάνει, και πώς πρέπει να το κάνει, όμως αυτός ο ίδιος είναι η αιτία αυτού. Όσο είναι ξύπνιος με άγρυπνη συνειδητότητά, ο άνθρωπος θυμάται και ξέρει τα πάντα όμως, αν πιει μερικά ποτήρια κρασί, τα ξεχνά' όλα. Ξεχνά την μητέρα του, τον πατέρα του, την γυναίκα του, τα παιδιά του. Μόνο ένα πράγμα θυμάται - το γεμάτο ποτήρι κρασί.

 

Συχνά οι άνθρωποι δικαιολογούνται που δεν έκαναν κάτι που έπρεπε, γιατί δεν βλέπουν καθαρά τα αντικείμενα. Γιατί δεν βλέπουν καθαρά; Διότι έχουν βάλει μπροστά στα μάτια τους ένα μεγάλο φράγμα. Μόλις αφαιρέσουν το φράγμα, όλα θα αποκαλυφθούν μπροστά τους, κι αυτοί θα δουν καθαρά. Για να δει καθαρά ο άνθρωπος, χρειάζεται το φως. Τι είναι το φως; Όσο είναι στο φως, ο άνθρωπος βλέπει τον δρόμο του, και βαδίζει ελεύθερα χωρίς να σκοντάφτει. Μόλις εξαφανισθεί το φως, δεν βλέπει πού βαδίζει, και σκοντάφτει. Επόμενους, το φως, η γνώση, η ελευθερία, μελετώνται με δύο τρόπους: Μέσω της ύπαρξης τους και μέσω της ανυπαρξίας τους. Για παράδειγμα, όσο είσαι στο φως, γνωρίζεις τις ιδιότητες του όταν μείνεις στο σκοτάδι, πάλι μελετάς τις ιδιότητες του φωτός. Όσο έχεις γνώση, μπορείς να μελετάς τις ιδιότητες της όταν χάσεις την γνώση και γίνεις αγράμματος, πάλι μελετάς τις ιδιότητες της γνώσης. Όσο είσαι ελεύθερος, μελετάς τις ιδιότητες της ελευθερίας όταν περιοριστείς, πάλι μελετάς τις ιδιότητες της ελευθερίας.

 

Δηλαδή υπάρχουν δύο τρόποι να μελετάς τα πράγματα: Ο θετικός και ο αρνητικός. Και το δίκαιο μπορείτε να το μελετάτε μέσω της εφαρμογής του σωστού νόμου, αλλά και μέσω της εφαρμογής των λανθασμένων καταστάσεων. Όταν σκοντάψετε σε κάτι στραβό στην ζωή σας, αρχίζετε να υποφέρετε. Στον κόσμο υποφέρουν και οι δίκαιοι άνθρωποι, όπως κι αυτοί που χρησιμοποιούν τον πλάγιο τρόπο. Ο Χριστός ήταν δίκαιος άνθρωπος- όμως, επειδή σήκωνε τις αμαρτίες των ανθρώπων που λάθευαν, έπρεπε να περάσει μέσα από μεγάλα βάσανα. Όλοι όσοι γίνονται αχθοφόροι των αμαρτωλών ανθρώπων, που τρώνε, πίνουν, και δεν πληρώνουν, θα κουβαλάνε τα δικά τους βάσανα και αμαρτίες. Κάποιος ήπιε, έφαγε, έκανε χρέη, και εξ αιτίας αυτού πληρώνει εκείνος, ο οποίος ήταν εγγυητής του. Ο νόμος πιάνει τον πλούσιο, κι όχι αυτόν που τα έφαγε και τα ήπιε όλα. Όποιος δεν θέλει να πληρώσει, αυτός δεν πρέπει να γίνεται εγγυητής.

 

Όταν δεν καταλαβαίνουν τον δρόμο της ζωής, οι άνθρωποι δημιουργούν την δυστυχία μόνοι τους. Σε σχέση μ' αυτό, κάποιοι άνθρωποι μοιάζουν με τις μύγες, που κάθονται οπουδήποτε τύχει. Η μύγα είναι εντελώς ματαιόδοξη. Κάθεται σε οποιοδήποτε μέρος: Στην μύτη, στο κούτελο, στα φρύδια, στο πρόσωπο του ανθρώπου. Μ' αυτό θέλει να του δείξει ότι είναι υψηλής καταγωγής. Όταν την πιάσει ανάμεσα στα δάκτυλα του, ο άνθρωπος της δείχνει ότι δεν μπορεί να συγκρίνεται μ' αυτόν. Επομένως, αν μπει στον κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει να καθίσει σε κρυμμένο μέρος, δηλαδή στο τελευταίο μέρος, κανένας να μην τον βλέπει. Και ο νόμος έχει χέρια. Αν σε πιάσει ο νόμος, θα σε κρατάει όσο θέλει. - Όμως εγώ είμαι υψηλής προέλευσης. - Αφού είσαι υψηλής καταγωγής, ξέφυγε από τα χέρια μου. Απόδειξε την δύναμη της δικής σου προέλευσης. Όταν βρεθεί σε αδυναμία να τα φέρει πέρας με την κατάσταση του, ο άνθρωπος, σαν την μύγα, αρχίζει να παρακαλεί, να τραγουδάει, για να τον ελευθερώσουν. Η μύγα λεει στον άνθρωπο, που την κρατά στα χέρια του: Αν είσαι μουσικός, δείξε έλεος σ' εμένα. Εγώ είμαι αδύνατη, μικρή ύπαρξη. Νόμιζα ότι είμαι δυνατή, αλλά είδα ότι υπάρχουν πιο δυνατοί από μένα. Αν με πιέσεις ακόμη, θα με λιώσεις. Ο άνθρωπος ανοίγει το χέρι του, κι η μύγα πετά ελεύθερη. Τι θα πει αυτή η μύγα στις φίλες της; Θα τους πει: Όταν πηγαίνετε στον κόσμο του νόμου, μη πλησιάζετε πολύ σ' αυτούς. Να στέκεστε πάντα μακριά και στην τελευταία θέση.

 

Όταν αγαπάνε κάποιον, οι άνθρωποι ενεργούν σαν τις μύγες, κάθονται δίπλα του. Τους αρέσει να τον πλησιάζουν, να τον αισθάνονται. Κάποιος λεει: Όταν αγαπάω κάποιον, θέλω να τον βλέπω συνεχώς μπροστά στα μάτια μου. Τι θα καταλάβεις, αν κρατάς τον αγαπημένο σου συνεχώς δίπλα σου; Το να είσαι σε φυσική εγγύτητα με τον άνθρωπο, αυτό δεν είναι πλησίασμα. Η εγγύτητα είναι κάτι εσωτερικό. Μπορεί να είσαι κοντά σ' έναν άνθρωπο, όταν τον κρατάς στον νου σου, στην καρδιά σου. Επίσης το ίδιο απαιτείται και απ' αυτόν. Αυτός ο δεσμός είναι ουσιαστικός. Να κρατάς τον άνθρωπο στον νου σου, στον ιδανικό κόσμο της σκέψης, και στην καρδιά σου - στον ευρύ κόσμο των συναισθημάτων, αυτό σημαίνει εγγύτητα. Η φυσική εγγύτητα των ανθρώπων δημιουργεί δυσκολίες, συγκρούσεις, και αντιπαραθέσεις μεταξύ τους. Τέτοια είναι η κατάσταση των κλαδιών του δέντρου. Ο πιο μικρός αέρας τα κάνει να τρίβονται το ένα με το άλλο, με αποτέλεσμα να σακατεύονται.

 

Στην αγάπη των σύγχρονων ανθρώπων, τα πράγματα αρχίζουν καλά, αλλά τελειώνουν άσχημα. Γιατί; Διότι καταστρέφουν την απόσταση, εντός της οποίας ενεργεί η αγάπη. Δύο φίλοι, ή ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που αγαπιούνται, αρχικά είναι έτοιμοι να βλέπονται μόνον από μακριά. Ο νέος, για παράδειγμα, λεει: Θέλω από μακριά μόνο να δω την αγαπημένη μου. Αν καταφέρει να την δει, είναι ικανοποιημένος κι ευτυχισμένος όλη την ημέρα: Τραγουδάει, δουλεύει, κινείται, όλο αυτήν σκέπτεται. Την δεύτερη μέρα λεει: Θέλω μόνο να την δω. Όμως, όταν την δει, μεγαλώνει την γωνία της όρασης του - θέλει να την πιάσει εξ ολοκλήρου στο βλέμμα του. Την τρίτη ημέρα θέλει ν' ακούσει μόνο μια λέξη απ' αυτήν, ν' ακούσει την φωνή της. Όταν ακούσει την φωνή της, είναι ευτυχισμένος, τίποτε περισσότερο δεν θέλει. Την τέταρτη μέρα, λεει: άκουσα την φωνή της, έχει αγγελική φωνή, όμως θέλω να μου πει μία λέξη. Η κόρη του λεει μία λέξη, κι αυτός βρίσκεται στον έβδομο ουρανό από ευτυχία. Όμως, μετά, και αυτό δεν τον ικανοποιεί, θέλει να μιλήσει μ' αυτήν, να καταλάβει τι σκέπτεται αυτή. Μέρα με την μέρα την πλησιάζει, μέχρι τελικά να μαλώσουν. Οι ερωτευμένοι είναι πολύ ευαίσθητοι. Το αυτί τους είναι τόσο εκλεπτυσμένο, που κάθε σκληρή λέξη δημιουργεί πληγή στην καρδιά τους. Όταν οι λέξεις των ερωτευμένων δημιουργούν πληγές, αυτό δείχνει ότι η αγάπη τους τους έχει εγκαταλείψει. Η αγάπη απαιτεί ιδανική συμπεριφορά στις σχέσεις των ανθρώπων. Για δικαιολογία κάποιος λεει ό,τι, αν και εξωτερικά είναι σκληρός, έχει όμως εσωτερική εφεδρεία. Η αγάπη απαιτεί από τον άνθρωπο και εξωτερική και εσωτερική συμπεριφορά. Ο άνθρωπος μόνος του χαράζει την πορεία και τις σχέσεις με τους ανθρώπους. Αυτός ο ίδιος είναι η αιτία που τον σέβονται ή δεν τον σέβονται οι άνθρωποι. Από την συμπεριφορά του εξαρτάται ο σεβασμός, τον οποίο απολαμβάνει. Όποιες είναι οι σχέσεις του με τους ανθρώπους, τέτοιες θα είναι και οι δικές τους σχέσεις μ' αυτόν. Αυτός είναι ο νόμος για τον φυσικό, τον πνευματικό και για τον Θείο κόσμο. Έχει παρατηρηθεί, εκτός αυτού, ότι κάθε αρνητική εκδήλωση στον πνευματικό κόσμο έχει τις συνέπειες της και στον φυσικό κόσμο. Για παράδειγμα, αν πει ψέματα ο άνθρωπος, σίγουρα θα τον βρει κάτι: Ή θα πέσει, ή θ' αρρωστήσει, ή κάτι απ' έξω θα του προξενήσει κάποια δυσαρέσκεια. Γι' αυτό έχει ειπωθεί στις Γραφές, ότι δεν υπάρχει κάτι που να μένει κρυφό στον κόσμο. Όσο μικρό και να είναι το ψέμα, είναι παρόμοιο με το μικρόβιο, το οποίο πολλαπλασιάζεται και δημιουργεί δυστυχία στους ανθρώπους. Όταν πολλαπλασιασθεί το ψέμα, μένουν οι ακαθαρσίες του στον νου και την καρδιά του ανθρώπου, που του προξενούν μεγάλες ζημιές.

 

Ευρισκόμενοι μπροστά σε δυσκολίες και βάσανα, μπροστά στο κακό, οι άνθρωποι θέλουν να βρεθούν κάπου μακριά. Ό,τι και να κάνουν, δεν μπορούν να το αποφύγουν. Κάθε κακό δεν είναι έξω από τον άνθρωπο, αλλά μέσα στον ίδιο. Αν το κακό είναι έξω από τον άνθρωπο και μέσα του δεν υπάρχει, είναι αβλαβές. Όσο είναι έξω από τον άνθρωπο, το κακό υπάρχει σαν δυνατότητα. Αν μπει στον άνθρωπο, εισχωρεί στο αίμα του και τον δηλητηριάζει. Το ίδιο κάνει και το μικρόβιο. Όσο είναι έξω από τον άνθρωπο, υπάρχει μόνο σαν δυνατότητα. Αν μπει μέσα του, αρχίζει να πολλαπλασιάζεται, περνά στο αίμα του και τον δηλητηριάζει. Αφού το ξέρει αυτό, δεν πρέπει ο άνθρωπος να επιτρέπει στον νου του ούτε μία κακή σκέψη, και στην καρδιά του ούτε ένα κακό συναίσθημα κι επιθυμία. Η νοητική ενέργεια, που έχει δοθεί στον άνθρωπο, είναι καθορισμένη μόνο για τις καλές σκέψεις. Η ενέργεια της καρδιάς έχει καθορισθεί μόνο για τα καλά συναισθήματα και τις καλές επιθυμίες. Η ενέργεια της ανθρώπινης θέλησης έχει δοθεί μόνο για καλές πράξεις. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να σκέπτεται, να αισθάνεται και να ενεργεί, όπως αυτός θέλει, όμως για όλα αυτά φέρει ευθύνη και συνέπειες. Πολλοί μιλούν για ελεύθερη βούληση και λένε ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζει, να σκέπτεται και να αισθάνεται και να δρα, όπως νομίζει και όπως θέλει. Πράγματι, ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση και μπορεί να ζει όπως θέλει, όμως η μοίρα υπάρχει γι’ αυτόν. Δεν θα απελευθερωθεί από τις συνέπειες των πράξεων του. Αν θέλει να μη δικαστεί, πρέπει να ζει, όπως ο Θεός απαιτεί. Όταν πάει στο σχολείο, ο μαθητής ακολουθεί το πρόγραμμα που του έχει ορίσει ο δάσκαλος, και όχι το δικό του πρόγραμμα. Ο μαθητής που πηγαίνει στην μουσική Ακαδημία, παίζει αυτό που το πρόγραμμα απαιτεί. Ο μαθητής της Σχολής Καλών Τεχνών ζωγραφίζει τις εικόνες που προβλέπει το πρόγραμμα.

 

Ο άνθρωπος έχει σταλεί στην γη για να μάθει αυτό, το οποίο έχει καθορίσει ο Θεός. Αν δεν εκτελεί αυτό το πρόγραμμα, σφάλλει, κάνει αμαρτήματα. Όταν βρίσκεται μπροστά σε κάποια ευθύνη, ο άνθρωπος δικαιολογείται με το ότι ακολούθησε το δικό του προκαθορισμένο σχέδιο. Ποιο είναι το σχέδιο που ακολουθεί, και το οποίο έχει προγραμματίσει, και ποιος καθόρισε αυτόν τον δρόμο; Θα πει κάποιος ότι πρέπει να παντρευτεί, ότι ο δρόμος του ήταν ο γάμος. Ξέρει ποιος του έχει προκαθορίσει αυτόν τον δρόμο; Το αν θα παντρευτεί ο άνθρωπος ή δεν θα παντρευτεί, αυτό είναι ένας δρόμος που ορίζεται απ' τον Θεό. Επομένως, αφού δέχεται αυτόν τον δρόμο, ο άνθρωπος πρέπει να ρωτά εκείνον, ο οποίος τον έχει χαράξει, αν πρέπει να βαδίσει αυτόν τον δρόμο, ή να μη τον βαδίσει. Για κάποιον, ο Θεός έχει καθορίσει να παντρευτεί, για κάποιον άλλον δεν το έχει καθορίσει. Τι βλέπουμε στην ζωή; Συνήθως παντρεύονται εκείνοι οι άνθρωποι, στους οποίους δεν είναι καθορισμένο να παντρευτούν εκείνοι πάλι, στους οποίους είναι καθορισμένο να παντρευτούν, δεν παντρεύονται. Λίγοι άνθρωποι κάνουν αυτό που τους έχει καθορισθεί. Στον άνθρωπο υπάρχει μία φύση, η οποία αρέσκεται να κάνει ακριβώς αυτό που απαγορεύεται. Παντρευτεί ή δεν παντρευτεί, βασικό είναι ο άνθρωπος να κάνει το Θείο θέλημα. Αν δεν κάνει το θείο θέλημα, θα καταδικασθεί σε βάσανα, θέλεις να μην υποφέρεις; Τότε ακολούθησε το θείο θέλημα. Μ' άλλα λόγια: Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να εκτελεί το θέλημα του πατέρα του, και απ' αυτόν να ακούσει ότι κάνει το σωστό. Μετά, πρέπει να εκτελέσει το θέλημα της μητέρας του, και απ' αυτήν ν' ακούσει ότι ενήργησε σωστά. Τελικά, πρέπει να εκπληρώσει και την δική του βούληση, και να ακούσει από εκείνον που ζει μέσα του, ότι έπραξε σωστά. Αν ακούσει αυτές τις τρεις φωνές και πάρει έγκριση για τις πράξεις του από τρεις πλευρές, ο άνθρωπος είναι στον σωστό δρόμο στην ζωή του.

 

Ο άνθρωπος υποφέρει. Γιατί; Για τρεις αιτίες: Ή γιατί δεν σκέπτεται σωστά, ή γιατί δεν αισθάνεται σωστά, ή γιατί δεν πράττει σωστά. Επομένως, το πραγματικό δίκαιο είναι αυτό, το οποίο είναι έλλογο, έχει συναίσθηση, κι έχει γίνει σωστά. Όταν λεω ποιο είναι δίκαιο και ποιο είναι στραβό, κανέναν δεν καταδικάζω. Αν καταδικάσω εσάς, θα καταδικάσω και τον εαυτό μου. Αν κρίνω εσάς, και τον εαυτό μου θα λερώσω. Τι θα κερδίσω αν λερώσω; Εκτός από το ότι τίποτε δεν κερδίζω, χάνω κιόλας. Κάποιος παραπονείται ότι τον έκλεψαν. Πόσο τον έκλεψαν; Πήραν από το ταμείο του 100 λέβα. Εγώ βγάζω από την τσέπη μου 100 λέβα, και του τα δίνω. Όταν διορθώνω το λάθος του αδελφού μου, με αυτό διορθώνω το δικό μου λάθος. Πρέπει ο άνθρωπος να κλέβει, να κάνει εγκλήματα; Ο άνθρωπος δεν πρέπει να κλέβει, αλλά ένα πρέπει να ξέρει: Το λάθος ή το έγκλημα δεν βρίσκεται τόσο στην κλοπή όσο στην πλάνη, την οποία βάζει ο άνθρωπος στον νου του, ότι, αν κλέψει από δω και από εκεί κάτι, θα φτιάξει τις υποθέσεις του. Όταν κλέψει κάτι, το βάζει μπροστά στα μάτια του, μπροστά στη συνειδητότητά του, και μ' αυτόν τον τρόπο σκεπάζει το φως και δεν μπορεί να δει καθαρά. Μην ασχολείσθε με τα λάθη και τα αμαρτήματα των ανθρώπων. Να ασχολείσθε με τα δικά σας αμαρτήματα, εσείς θα κάνετε περισσότερα απ' αυτά που έχουν κάνει αυτοί. Να διατηρείτε την καθαρότητα του νου, της καρδιάς και της θέλησης σας.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι διερωτώνται, αν γίνεται να ζουν χωρίς βάσανα. Όποιος δεν έχει καταλάβει το νόημα των βασάνων, αυτός θέλει να απελευθερωθεί απ' αυτά. Όποιος κατανοεί το νόημα τους, αναγνωρίζει ότι είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του ανθρώπου. Χωρίς βάσανα δεν υπάρχει εξέλιξη. Κάθε βάσανο, που το ξεπερνάμε καλά, πάντα βραβεύεται. Για κάθε προσβλητικό λόγο, που έχουμε δεχθεί καλά, ο άνθρωπος παίρνει 10 καλά λόγια. Αν ένα από τα καλά λόγια σκεπάσει το κακό, μένουν άλλα 9 καλά λόγια, σαν ρεζέρβα. Όταν κάποιος ρωτά γιατί πρέπει να τον προσβάλλουν, πείτε του ότι κάθε προσβολή που αποδέχεται, φέρει μέσα της μεγάλο πλούτο. Αν πουν μία κακή λέξη για σας, μετά απ' αυτήν έρχονται 10 καλές. Όποιος σας προσβάλλει ασυνείδητα, σας κάνει χάρη. Αφού το ξέρετε αυτό, μη ψάχνετε το δίκιο σας. Αφήστε τον Θεό ν' αποδώσει το δίκιο. Όσο ψάχνετε οι ίδιοι το δίκιο σας, καμία ευλογία δεν θα πάρετε. Αν αφήσετε στον Θεό, Αυτός θα επιβάλλει το δικό σας δίκιο, κι εσείς θα πάρετε την δική Του ευλογία. Όταν σας βρίζουν, σας διώχνουν, σας προσβάλλουν, ευχαριστείστε τον Θεό μέσα σας, για να πάρετε την δική του ευλογία.

 

Συχνά οι άνθρωποι δίνουν σημασία στις πράξεις τους, στις σκέψεις τους και στα συναισθήματα τους, και διερωτώνται γιατί δεν επιτυγχάνουν. Λένε ότι κάποτε είχαν περισσότερη αγάπη ο ένας για τον άλλο, από όσο τώρα. Η αιτία γι' αυτό είναι ότι έβαλαν κάποιους ανθρώπους πολύ κοντά μέσα τους, με αποτέλεσμα να κρύβουν τον ορίζοντα μπροστά στην όραση τους. Επομένως, μη πλησιάζετε τον άνθρωπο πιο κοντά, απ' όσο τον έχει τοποθετήσει ο Κύριος. Ποια θα είναι η κατάσταση σας, αν κάποιος τραγουδιστής τραγουδά δίπλα στ' αυτί σας; Όσο καλά και να τραγουδά, θα δυσαρεστηθείτε, θα θέλετε να απομακρυνθείτε απ' αυτόν. Αν ο ίδιος τραγουδιστής απομακρυνθεί σε μεγάλη απόσταση από σας, θα τον ακούτε με διάθεση. Όσο πιο μακριά είστε ο ένας από τον άλλο, τόσο πιο καλά είναι. Τι θα κερδίσετε, αν θέλετε να γνωρίσετε μέσω του πλησιάσματος; Τι θα σας συμβεί, αν έλθει ο ήλιος σε απόσταση δύο φορές πιο κοντά απ' όσο είναι τώρα; Λετε ότι θα έχετε περισσότερο φως. Πράγματι, αν ο ήλιος πλησιάσει την γη, θα έχετε περισσότερο φως όμως, θα είναι τόσο πολύ, που δεν θα το αντέχετε. Η Αφροδίτη, που είναι πιο κοντά στον ήλιο, απ' όσο η γη, για να μην ανάψει από την ηλιακή θερμότητα, είναι περιτυλιγμένη από υδρατμούς. Όταν περνάει μέσα από τους υδρατμούς, ηλιακή ενέργεια ουσιαστικά μικραίνει την ένταση της, και χάριν αυτού υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη.

 

Πολλοί θέλουν ν' αγαπηθούν από όλους, να απολαμβάνουν πολλή αγάπη. Να μην επιθυμείτε να σας αγαπούν περισσότεροι, απ' όσους έχει προκαθορίσει ο Θεός. Να μην επιθυμείτε να σας αγαπούν περισσότερο οι μητέρες, οι πατέρες, οι φίλοι σας, απ' όσο έχει προβλέψει ο Θεός. Αν σας αγαπούν περισσότεροι απ' όσοι πρέπει, είστε εκτεθειμένοι σε βάσανα.

 

Αν ζούμε στο φως, και αν το φως ζει μέσα μας, ο κόσμος θα μας εμφανισθεί. Σύμφωνα με το νόμο της αγάπης, ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει τα πράγματα μόνο τότε, όταν τα τοποθετήσει στην θέση τους. Και για να είσαι αγαπητός σε κάποιον, πρέπει να τοποθετηθείς σε τέτοια απόσταση απ' αυτόν, όση ο Θεός σ' έχει βάλει. Για να μπορούν να βλέπουν τα άστρα ξεκάθαρα, οι αστρονόμοι πρέπει να τοποθετήσουν το τηλεσκόπιο τους ακριβώς σε καθορισμένη απόσταση από το άστρο. Αν το βάλλουν σε τέτοιο σημείο, ώστε να εστιαστεί στα άστρα, βλέπουν καθαρά. Συνήθως ο άνθρωπος τοποθετεί κοντά στα μάτια του εκείνα τα αντικείμενα και τους ανθρώπους, που αγαπά περισσότερο. Όσο περισσότερο τους αγαπάει, τόσο περισσότερο βρίσκονται κοντά στα μάτια του όσο πιο λίγο τους αγαπάει, τόσο πιο μακριά βρίσκονται από την όραση του. Αν δεν τους αγαπάει, δεν τους βλέπει καθόλου. Ο έξυπνος τοποθετεί τα πράγματα σε τέτοια απόσταση, όση χρειάζεται. Αν τα τοποθετήσει σε καθορισμένη απόσταση, τα αγαπάει τόσο, όσο πρέπει. Όταν αγαπάτε τους ανθρώπους όσο πρέπει, κι όταν αυτοί σας αγαπούν όσο πρέπει, και ο ένας και ο άλλος είστε στις προκαθορισμένες από τον Θεό θέσεις.

 

Ο Χριστός λεει: "Μη κρίνετε, και δεν θέλετε κριθή". Ό,τι γίνεται στον εξωτερικό κόσμο, μη το κρίνετε. Από τα λάθη του εξωτερικού κόσμου μπορείτε να επωφεληθείτε, αλλά μη κρίνετε. Μη κρίνετε, ούτε να εγκωμιάζετε. - Δεν έχω δικαίωμα να πω την γνώμη μου; - Έχεις το δικαίωμα να πεις την γνώμη του Θεού, αλλά όχι την δική σου. Κανένας δεν έχει ανάγκη από την γνώμη του ανθρώπου. Ο κόσμος έχει ανάγκη από μία σοβαρή γνώμη του Θεού, και όχι από την γνώμη του ανθρώπου, ο οποίος σήμερα σκέπτεται μ' έναν τρόπο και την άλλη μέρα με άλλο τρόπο. Είναι αξιόλογη η γνώμη εκείνου του ανθρώπου, που είναι αγωγός του Θεού.

 

Κάποιοι θρησκευόμενοι συνεχώς απαγγέλλουν τα λόγια του Χριστού, τι είπε ο Χριστός πριν 2000 χρόνια. Σωστά μίλησε ο Χριστός στον καιρό του, όμως Αυτός και σήμερα συνεχίζει να μιλά. Το να στηριχθείτε μόνο στα λόγια που είπε ο Χριστός στο παρελθόν, είναι σαν να χαίρεστε με τα λόγια ενός πεντάχρονου αγοριού. Αυτό το παιδί έχει μεγαλώσει πια, έχει γίνει ένας νέος είκοσι ενός χρονών. Ακούστε τι σας λεει σήμερα. Ο Χριστός μίλαγε ένα καιρό στους Εβραίους και με την ομιλία και με το μαστίγιο, ανάλογα με τις δική τους τότε εξέλιξη. Στους σύγχρονους ανθρώπους, ο Χριστός μιλάει μ' άλλο τρόπο, σε άλλη γλώσσα. Ακούτε και αυτό που σας λεει σήμερα. Θέλετε σήμερα ο Χριστός να μιλάει με μαστίγιο, ή με κάποιον άλλο νόμο; Προτιμότερο είναι σήμερα να μιλάει ο Χριστός στους ανθρώπους μέσω του νόμου της αγάπης, της σοφίας, της αλήθειας, παρά με τον νόμο του μαστιγίου. Αν εφαρμόσετε τον νόμο της αγάπης πρώτα στον εαυτό σας, θα συγχωρήσετε πρώτα απ' όλα τον εαυτό σας. Όταν εφαρμόσετε την αγάπη στον εαυτό σας και τον συγχωρήσετε, θα εφαρμόσετε τον ίδιο νόμο και στον πλησίον σας. Ο Θεός συγχωρεί τα πάντα. Όταν κάνει κάποιο λάθος ο άνθρωπος, ακούει την φωνή του Θεού μέσα του, που του λεει: Διόρθωσε το λάθος σου και μη κάνεις περισσότερα λάθη. Μη κρίνεις, για να μη κριθείς. Αν κρίνεις τους άλλους, η κριτική επιστρέφει σε σένα.

 

Από σήμερα και στο εξής, μέχρι το τέλος του 1939, καθορίζεται μία μεγάλη γιορτή εκείνων, οι οποίοι στους επόμενους τρεις μήνες του χρόνου δεν θα πουν μία κακή λέξη, δεν θα επιτρέψουν μία κακή σκέψη στο μυαλό τους και δεν θα δεχθούν ένα κακό συναίσθημα στην καρδιά τους και δεν θα κάνουν ούτε μία κακή πράξη. Αν κάποιος μπορεί να συγκρατηθεί από κάθε τι αρνητικό, εκτός από το καθορισμένο πριμ, θα διατηρήσει την ενέργεια του: Δεν θα θυμώσει, δεν θα φιλονικήσει, δεν θα ενοχληθεί. Αν δει ότι δύο άνθρωποι φιλονικούν, πρέπει να απομακρυνθεί σε τέτοια θέση, που να ακούει και να βλέπει μόνο το καλό. Ο έλλογος κόσμος απαιτεί απ' όλους τους ανθρώπους να ζουν αδελφικά, με αγάπη. Ο έλλογος κόσμος στερείται αταξίας, την οποία έχουν φέρει στον κόσμο οι άνθρωποι, από τις στραβές ανθρώπινες σκέψεις, τα στραβά ανθρώπινα συναισθήματα και τις στραβές ανθρώπινες πράξεις, από τις ανθρώπινες πλάνες. Οι ανθρώπινες παρεξηγήσεις αντανακλούνται στον μεγάλο κόσμο και προξενούν μεγάλους κατακλυσμούς. Ο έλλογος κόσμος έχει αποφασίσει να τιμωρήσει τους ανθρο3πους όχι με κατακλυσμό, όπως κάποτε, αλλά με φωτιά. Οι άνθρωποι έχουν σκάψει υπόγειες κρύπτες να φυλαχτούν από τις δικές τους βόμβες, όμως πού θα φυλαχτούν απ' την φωτιά, η οποία έρχεται από πάνω; Αυτή η φωτιά θα λειώσει την γη σε βάθος πάνω από 25 μέτρα. Πού και πώς θα κρυφτούν οι άνθρωποι από την φωτιά; Τι θα γίνει τότε με την ανθρωπότητα; Όποιος καταφέρει να επιζήσει, αυτός θα μιλά. Αλήθεια ή όχι, όλοι θα το δοκιμάσετε. Δεν θα μείνει άνθρωπος στην γη, που δεν θα περάσει απ' αυτήν την φωτιά. Εσείς πρέπει να είστε έτοιμοι, για ν' αντέξετε σ' αυτήν την φωτιά, όπως άντεξαν και τα τρία παιδιά στο καμίνι.

 

Η φωτιά για την οποία σήμερα μιλώ, έχει ήδη αρχίσει να δρα. Έχει κάψει πολλούς ανθρώπους. Το ότι πράγματι αυτή η φωτιά δρα στον κόσμο, το βλέπουμε στην καταστροφή του νευρικού συστήματος του ανθρώπου, στις φυσικές και ψυχικές ασθένειες. Για εκείνους που ακολουθούν τον Θείο δρόμο, αυτή η φωτιά είναι ευλογία. Για εκείνους που δεν ακολουθούν τον Θείο δρόμο, αυτή η φωτιά είναι βασανιστήριο.

 

Σας εύχομαι να ακολουθείτε τον δρόμο της αγάπης. Να ακολουθείτε τον δρόμο της αγάπης, αλλά όχι με την λάθος έννοια. Πού βρίσκεται το λάθος; Βρίσκεται στο ότι, όταν αγαπάτε κάποιον, πλησιάζετε πιο κοντά του απ' όσο πρέπει. Αν δεν τον αγαπάτε, απομακρύνεστε απ' αυτόν πιο μακριά του από όσο πρέπει. Θα σας συμβούλευα να σκέπτεστε, να αισθάνεστε και να ενεργείτε έτσι, όπως ο Θεός σκέπτεται, αισθάνεται και πράττει μ' εσάς. Αν έλθετε στις εκδηλώσεις της αγάπης, τοποθετήστε τους ανθρώπους όχι πολύ κοντά, ούτε και πολύ μακριά από τον εαυτό σας. Αν έλθετε στην εκτίμηση των πραγμάτων, μη επιπλήττετε, ούτε να εγκωμιάζετε ο ένας τον άλλον. Η απόσταση στην οποία πρέπει να βρίσκονται οι άνθρωποι μακριά ο ένας από τον άλλο, καθορίζεται από τις ανάγκες τους. Συναντώνται δύο άνθρωποι: Ο ένας είναι διψασμένος, παίρνει ένα ποτήρι νερό, κι ο άλλος φέρνει την στάμνα με το νερό. Ο ένας δίνει το ποτήρι στον άλλο να το γεμίσει. Ποια είναι η απόσταση μεταξύ του απλωμένου χεριού του διψασμένου κι αυτού που ρίχνει το νερό; Τέτοια πρέπει να είναι και η απόσταση ανάμεσα σ' εκείνους, που αγαπιούνται. Αν διατηρούν αυτήν την απόσταση, οι σχέσεις τους θα είναι καλές. Το χέρι είναι το μέτρο για την απόσταση μεταξύ των ανθρώπων. Όταν δύο άνθρωποι τείνουν το χέρι, καθορίζουν την απόσταση στην οποία τους έχει τοποθετήσει ο Θεός.

 

Επομένως, αν θέλει να ακολουθεί τον δρόμο της αγάπης, ο άνθρωπος πρέπει να βάζει τον νου, την καρδιά και την βούληση του στην θέση τους. Αυτό απαιτεί ο Θεός από κάθε άνθρωπο. Αυτό σημαίνει να κάνει ο άνθρωπος το Θείο θέλημα. Αν δεν εκτελέσει τον νόμο του Θεού όπως πρέπει, όσο και να δικαιολογείται, κάτι μέσα του λεει: Δεν κάνεις καλά, διόρθωσε το λάθος σου. Για να κάνει το θέλημα του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να παίρνει τον σωστό τόνο στις σκέψεις του, στα συναισθήματα και στις πράξεις του. Ο σωστός τόνος κάνει τη σκέψη φωτεινή, τα συναισθήματα ζεστά και καλά, και τις πράξεις ευλογημένες. Ο νους, η καρδιά και η βούληση του ανθρώπου επίσης έχουν καθορισμένο τόνο. Όταν ο νους, η καρδιά και η βούληση, εμφανίζονται κατά τον δικό τους τόνο, ο άνθρωπος εκφράζει χαρά κι ευχαρίστηση μέσα του. Χαίρεται, γιατί σκέπτεται, αισθάνεται και πράττει σωστά. Όταν εφαρμόζετε τον σωστό τόνο στην ζωή σας, θ' ακούσετε την φωνή του πατέρα σας: Να είσαι καλός και σωστός δούλος! Να είσαι σωστός και καλός γιος!

 

Κι έτσι, τοποθετείστε κάθε τι στην θέση του, όπως βάζετε τους αριθμούς στην θέση τους. Όταν τακτοποιείτε τους αριθμούς από το ένα έως το δέκα, βλέπετε ότι κάθε επόμενος αριθμός είναι μικρότερος από τον επόμενο του. Αν έχετε να επιστρέψετε ένα λέβα, να χαίρεστε, που το χρέος σας είναι μικρό. Όμως, αν βάλετε την μονάδα στην θέση του δύο, η χαρά σας χάνεται. Το χρέος που ήταν στην πρώτη θέση, στην θέση της μονάδος, μεγάλωσε δέκα φορές περισσότερο. Μην αλλάζετε τις θέσεις των πραγμάτων, για να μη δημιουργείτε περιττά βάσανα.

 

Ως μαθητές, πρέπει να παίρνετε σωστούς τόνους, δηλαδή να σκέπτεστε σωστά. Αν δεν σκέπτεται σωστά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να τραγουδά σωστά αν δεν αισθάνεται σωστά, δεν έχει έκφραση στο τραγούδι αν δεν πράττει σωστά, δεν μπορεί να δώσει δύναμη και τόνους στο τραγούδι. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τραγουδά καλά χωρίς της συμμετοχή του νου, της καρδιάς και της βούλησης του. Αν τραγουδά μ' αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αυτοβελτιώνεται. Όταν τραγουδάτε, η αγάπη, η σοφία και η αλήθεια πρέπει να συμμετέχουν στο τραγούδι, για να δώσετε έκφραση σε όλα, που ο Θεός έχει επενδύσει σ' εσάς. Αυτό είναι το πραγματικό τραγούδι.

 

Επιθυμώ τώρα να τραγουδάτε έτσι, ώστε ο νους, η καρδιά, η βούληση, η ψυχή και το πνεύμα σας να τραγουδούν μαζί μ' εσάς. Ανοίξτε την ψυχή σας στην αγάπη, στην γνώση, στο φως, στην ελευθερία και στην ειρήνη. Δώστε δρόμο στο καλό μέσα σας, για να συνενωθείτε με όλα τα έλλογα όντα, που έρχονται να σας βοηθήσουν.

 

Σας εύχομαι να συνδεθείτε με τις έλλογες οντότητες, που έρχονται να σας χαιρετήσουν, για την τόλμη να σκεφθείτε, να αισθανθείτε και να πράξατε καλά, όπως απαιτεί ο Θεός.

 

Σας εύχομαι η ζεστασιά της αγάπης, του φωτός, της σοφίας και η δύναμη της αλήθειας να είναι συνοδοιπόροι σας!

 

Ομιλία που έγινε από τον Διδάσκαλο, στις 22 Σεπτεμβρίου 1939, 5 μ.μ. Σόφια- Ίζγκρεβ.