1939_08_12 Γνωριμία

[Ани]

Γνωριμία

 

Μια από τις αποστολές του σύγχρονου ανθρώπου είναι να γνωρίσει τον εαυτό του. Γνώρισμα χωρίς την συμμετοχή και την εμφάνιση της συνειδητότητας δεν γίνεται. Για να γνωρίσουν τον εαυτό τους οι άνθρωποι, πρέπει να περάσουν μέσα από τέσσερις περιοχές της συνειδητότητας: Από το υποσυνείδητο, το συνειδητό, την αυτοσυνειδητότητα και την υπέρ - συνειδητότητά. Το υποσυνείδητο είναι αντίστοιχο με την κατάσταση την παιδιού, το οποίο είναι μέσα στη μήτρα της μητέρας του, η συνειδητότητά είναι αντίστοιχη με την κατάσταση του νεογέννητου παιδιού, η αυτοσυνειδητότητα είναι αντίστοιχη με την κατάσταση του παιδιού που πηγαίνει στο σχολείο, το υπέρ - συνειδητό είναι παρόμοιο με την κατάσταση του ανθρώπου που υπηρετεί τον Θεό. Απ' αυτές τις τέσσερις καταστάσεις δημιουργείται η ώθηση του Θεού, απ' αυτές προέρχεται και η ζωή. Όταν μιλάω για τις εμφανείς εκδηλώσεις της συνειδητότητας στον άνθρωπο, εγώ έχω υπ' όψιν την οργανωμένη ζωή, κι όχι τη ζωή των βασάνων και των δοκιμασιών. Η οργανωμένη ζωή υπονοεί την πλήρη ταύτιση μεταξύ της σκέψης, των συναισθημάτων και των πράξεων του ανθρώπου.

 

Στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης αναφέρεται ότι ο Θεός έκανε τον άνθρωπο από χώμα. Όταν ήταν στην κατάσταση του χώματος, ο άνθρωπος στερούνταν συνειδητότητας. Ήταν σε εύπλαστη κατάσταση, όπως είναι η κατάσταση του νερού το οποίο κυλά, του αέρα που κινείται, της πέτρας πάνω στην οποία πατάμε.

 

"Και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν." (Γένεσις, 2, 7). Απ' αυτή τη στιγμή στον άνθρωπο ξύπνησε η συνειδητότητά. Η μύτη συνδέεται με τη συνειδητότητά του ανθρώπου, τα χείλη με το υποσυνείδητο, και τα αυτιά με την αυτοσυνειδητότητα, ενώ τα μάτια με το υποσυνείδητο. Αυτές οι φάσεις της συνειδητότητας συνενώνονται σ' ένα, μέσω της αγάπης.

 

Το γνώρισμα κρύβει μέσα του την μεγάλη ιδέα για την απόκτηση της αγάπης. Η αγάπη συμπεριλαμβάνει μέσα της δυο γεγονότα: Την κάθοδο και την άνοδο. Μόνον ο έλλογος άνθρωπος κατεβαίνει. Στον κόσμο μόνον ο Θεός κατεβαίνει. Εάν έλθουμε στην άνοδο, να ξέρετε πάλι ότι ο Θεός ανεβαίνει, ως έλλογη αρχή. Όπου ο Θεός κατεβαίνει κι ανεβαίνει, κανένας άλλος δεν μπορεί να κατέβει και ν' ανέβει. Η ζωή που φέρουμε μέσα μας, δείχνει, πράγματι, την παρουσία του Θεού μέσα σ' εμάς. Αυτός έχει κατέβει από τον ανώτερο κόσμο στον δικό μας. Για να κατέβει στον δικό μας κόσμο ο Θεός, μεταμφιέστηκε ειδικά, για να καταλάβει την αντίστοιχη θέση. Για να βρεθεί μεταξύ των παιδιών του, παραιτήθηκε απ' όλα όσα έχει - από την δόξα κι απ' το μεγαλείο του. Σ' αυτή την κατάσταση ο Θεός ζει μεταξύ μας ως άνθρωπος. Όταν πάμε σ' Αυτόν, θα ζούμε ως άνθρωποι. Όταν έρχεται ανάμεσα μας, ψάχνει τρό-πο για να μεταδώσει την ευλογία του, έτσι ώστε να μην την καταχραστούμε. Για να εκτιμήσουμε αυτά τα αγαθά, περνάμε μέσα από τη σχολή της χαράς και του πόνου. Εάν βιαστεί ο άνθρωπος εσωτερικά, τα βάσανα αρχίζουν να τον ακολουθούν. Είναι αρκετό ο άνθρωπος να φορτώσει λίγο το στομάχι του, την καρδιά, ή το μυαλό του για να έρθουν αρκετά βάσανα. Όταν ασχοληθεί με το να κάνει μια δουλειά για την οποία δεν είναι έτοιμος, ο άνθρωπος υποφέρει. Εάν κάνει κάποια δουλειά για την οποία είναι έτοιμος, χαίρεται.

 

Όλοι οι άνθρωποι ωθούνται προς την αγάπη, γιατί μόνον αυτή είναι σε θέση να μετατρέψει τον κόσμο. Αρχικά ο άνθρωπος ζούσε για τον εαυτό του. Είναι μεγάλο πράγμα να ζει ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Αυτό είναι Θεία ιδιότητα. Και ο Θεός ζούσε για τον εαυτό του. Μόλις δημιούργησε τον κόσμο, άρχισε να ζει για όλες τις υπάρξεις που ο ίδιος δημιούργησε. Μ' αυτόν τον τρόπο περιορίστηκε, όμως χαιρόταν στον περιορισμό του, γιατί μπορεί να γνωρίζει τις υπάρξεις τις οποίες δημιούργησε. Η ύπαρξη του Θεού στα μικρά όντα έγινε η αιτία για τα δικά τους βάσανα. Το να περιοριστεί ο άνθρωπος σημαίνει το να βρεθεί μπροστά σ' ένα μεγάλο βουνό, το οποίο να ρίχνει σκιά πάνω του. Εάν σταθεί στη σκιά του βουνού, υποφέρει, βασανίζεται, γιατί έχει στερηθεί εκείνη την ελευθερία την οποία θα είχε, εάν ήταν στο βουνό ή μπροστά απ' αυτό. Κάθε άνθρωπος υποφέρει από την σκίαση, όλο και κάτι τον σκιάζει. Η κοπέλα από την μητέρα της γιατί την σκιάζει, ο γιος από τον πατέρα, ο μαθητής από τον διδάσκαλο του, ο υπηρέτης από τον κύριο του. Ο κόσμος είναι γεμάτος με ανθρώπους που βρίσκονται στη σκιά. Εάν θέλουν ν' απελευθερωθούν από τα πράγματα που τους σκιάζουν, οι άνθρωποι τα καταστρέφουν. Εάν θέλουν να απελευθερωθούν από τα δάση που τους σκιάζουν, οι άνθρωποι τα κόβουν. Επομένως, στο μέλλον, για να μην σκιάζονται ο ένας από τον άλλο, οι άνθρωποι πρέπει να είναι διάφανοι. Οι μητέρες, οι πατέρες, τα παιδιά, οι μαθητές και οι δάσκαλοι, οι κύριοι και οι υπηρέτες πρέπει να είναι διάφανοι για να μη σκιάζουν κανένα. Τα σπίτια επίσης πρέπει να είναι διάφανα, από τζάμι, να μην σκιάζονται. Μόνον η αγάπη μπορεί να κάνει τα πράγματα διάφανα. Η λέξη "διάφανο" υπονοεί απουσία κάθε αντίστασης, κάθε αντίδρασης του φωτός και των ανωτέρων ανθρώπινων σκέψεων, συναισθημάτων και πράξεων.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν σ' έναν κόσμο που οι ίδιοι δεν εκτιμούν, με αποτέλεσμα να είναι δυσαρεστημένοι. Κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Η μητέρα δεν είναι ικανοποιημένη από τα παιδιά της, γιατί δεν την αγαπούν όπως αυτή επιθυμεί. Ο πατέρας επίσης δεν είναι ικανοποιημένος από τα παιδιά. Τα παιδιά δεν είναι ικανοποιημένα από τους γονείς τους, που είναι τέτοιοι επειδή δεν είναι έτσι όπως αυτά θέλουν να είναι. Πολλές φορές ο πατέρας και η μητέρα να γίνονται αρχιμαέστροι. Θέλουν να είναι τα παιδιά τους καλοί τραγουδιστές, ενώ τα παιδιά δεν έχουν μάθει να τραγουδούν. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να ζουν καλά, αλλά δεν ξέρουν αυτή την τέχνη. Αρχικά ο άνθρωπος ήταν κλεισμένος σε αυγό. Για να βγει από το αυγό, πρέπει να ξέρει πώς να δράσει. Όποιος δεν ξέρει την τέχνη περί του πώς να εμφανίσει τη ζωή του, σπάει το αυγό. Όποιος ξέρει αυτή την τέχνη, αυτός ανοίγει τ' αυγό. Το άνοιγμα του αυγού ονομάζεται ιδιαίτερος τόνος της ζωής. Όποιος παίρνει τον βασικό τόνο της ζωής σωστά, αυτός ποτέ δεν αρρωσταίνει. Η αρρώστια δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει μπει σωστά στον βασικό τόνο της ζωής.

 

Το να γνωρίσει ο άνθρωπος τον εαυτό του, να γνωρίσει και τον πλησίον του, αυτό σημαίνει να δημιουργήσει συνθήκες κατάλληλες για να αναπτυχθούν και οι δύο, φυσικά, συναισθηματικά και πνευματικά. Η νέα ζωή φέρνει τις συνθήκες της γνωριμίας των ανθρώπων. Η γνωριμία αρχίζει με την ομιλία. Ο άνθρωπος τον οποίο πρέπει να γνωρίσετε, θα σας μιλήσει. Αν έρθει εκείνη η στιγμή, όλες οι δυνατότητες του ανθρώπου θα εμφανιστούν. Η ψυχή του θ' ανοίξει κι αυτός θα δει τι δυνατότητες βρίσκονται στον μηχανικό, στον οργανικό, και τον ψυχικό κόσμο. Κάθε μορφή είναι μια δυνατότητα για τον άνθρωπο. Όταν μελετήσει αυτές τις μορφές, συνδέεται μ' αυτή και αποκτάει κάποιο πλούτο. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, νομίζει ότι και τα φυτά δεν έχουν κανένα νου μέσα τους. Αυταπατάται. Τα φυτά είναι συναισθηματικά κι έχουν λογική. Έχει παρατηρηθεί ότι εάν κάποιος εγκληματίας πλησιάσει σε κάποιο δένδρο, αυτό ξεραίνεται. Εάν ένας δίκαιος πλησιάσει σ' ένα ξερό δένδρο, αυτό ζωντανεύει. Δηλαδή, όταν γίνονται αδικίες, τα δένδρα ξεραίνονται, ενώ όταν γίνονται καλές πράξεις στον κόσμο, τα ξερά δένδρα ξαναζωντανεύουν. Όταν γίνονται αδικήματα, οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν γίνονται καλές πράξεις, οι άνθρωποι γεννιόνται. Μερικοί νομίζουν ότι μόνον οι άνθρωποι είναι έλλογα όντα. Κάθε άνθρωπος σκέφτεται καλά μόνο για τον εαυτό του. Αυτό είναι περιορισμένη κατανόηση.

 

Στην αρχαιότητα ζούσαν τρεις διδάσκαλοι οι οποίοι αγωνιζόντουσαν για την ίδια αποστολή. Για να αποφασιστεί ποιος από τους τρεις έπρεπε να εκτελέσει τη δεδομένη αποστολή, τους έβαλαν να ψηφίσουν. Όταν κοίταξαν τις ψήφους, είδαν τρία διαφορετικά ονόματα - κάθε ένας ψήφισε τον εαυτό του.

 

Στην υποδοχή ενός ευρωπαίου βασιλιά ήταν συγκεντρωμένα δώδεκα όμορφα κορίτσια, που το κάθε ένα τους έφερε ένα μπουκέτο λουλούδια. Είχε αποφασιστεί, όμως, ένα μόνον από τα κορίτσια να δώσει το μπουκέτο στο βασιλιά. Έπρεπε να ψηφίσουν για να εκλέξουν μια κοπέλα ανάμεσα τους, η οποία να εκτελέσει αυτή την αποστολή. Όταν μέτρησαν τους ψήφους, βρήκαν δώδεκα ψήφους με δώδεκα διαφορετικά ονόματα. Κι εδώ κάθε κορίτσι ψήφισε τον εαυτό του.

 

Αυτό είναι αντίθεση η οποία υπάρχει παντού στη ζωή. Πώς μπορεί να λυθεί αυτή η αντίθεση; Η αντίθεση θα λυθεί όταν έρθουν δώδεκα βασιλιάδες. Όταν υποδέχονται δώδεκα βασιλιάδες, κάθε κορίτσι θα δώσει από ένα μπουκέτο. Στη ζωή, όταν το κορίτσι παντρεύεται, αυτό το θέμα έχει άλλη λύση. Ο άνδρας, για το κορίτσι που τον παντρεύεται, είναι ο βασιλιάς τον οποίο υποδέχεται. Το κορίτσι είναι η όμορφη κοπελιά η οποία δίνει στον βασιλιά το μπουκέτο. Από την άλλη μεριά, το νεογέννητο παιδί είναι ο βασιλιάς, και η μητέρα είναι το κορίτσι το οποίο του δίνει το μπουκέτο. Για να μην δημιουργούνται αντιθέσεις στη ζωή, ο άνθρωπος πρέπει να έχει μόνο μια ιδέα στο μυαλό του - τον βασιλιά, τον οποίο υποδέχεται - και μόνον ένα συναίσθημα στην καρδιά του - τη βασίλισσα, η οποία τον υποδέχεται. Ο βασιλιάς έρχεται πάντα στη βασίλισσα του.

 

Κι έτσι, απ' όλους απαιτείται νέα αντίληψη για τη ζωή και για την αγάπη. Να αγαπάς κάποιον, αυτό σημαίνει να μπεις στο επίπεδο του να αγαπάς κάποιον, αυτό σημαίνει να του δώσεις από τα δικά σου αγαθά, και να τον μάθεις να τα χρησιμοποιεί. Να αγαπάς κάποιον, αυτό σημαίνει να τον δεχτείς μέσα σου και να τον οδηγήσεις στη δική σου κοινωνία. Η κοινωνία της ανθρώπινης ψυχής είναι ο παράδεισος - το μέρος όλων των δυνατοτήτων και των αγαθών που είχε ποτέ ο άνθρωπος. Σήμερα όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να επιστρέψουν στον παράδεισο απ' όπου βγήκαν. Μεταξύ της γης και του παραδείσου υπάρχει μια σκοτεινή ζώνη που ο άνθρωπος οπωσδήποτε πρέπει να την περάσει. Για να περάσει άνετα, του είναι απαραίτητο φως, ισοδύναμο με εικοσιπέντε εκατομμύρια κεριά. Μόλις περάσει από τη σκοτεινή ζώνη και μπει στο Θείο φως, τα κεριά δεν είναι απαραίτητα πια. Στον Θείο κόσμο αυτό φαίνεται αδύνατο, κόκκινο φωτάκι που μόλις φέγγει. Η σκοτεινή ζώνη ξεχωρίζει από το τρομερό της κρύο. Η θερμοκρασία εκεί είναι - 273 βαθμοί Κελσίου. Για να περάσει απ' αυτή τη ζώνη, ο άνθρωπος πρέπει να έχει αγάπη. Μόνον η αγάπη είναι σε θέση να περάσει μέσα από την κρύα και σκοτεινή ζώνη. Είναι μεγάλη η ζεστασιά της αγάπης. Αυτή υπερνικάει και το μεγαλύτερο φυσικό κρύο.

 

Δεν μπορείς να περάσεις εύκολα από τη σκοτεινή και κρύα ζώνη. Είτε το συνειδητοποιεί αυτό ο άνθρωπος είτε όχι, κρατιέται γερά στη γη, δεν θέλει να την αφήσει, Ο άνθρωπος κρατιέται στη γη εξαιτίας του εγωισμού του. Οι δυο πόλοι της Γης, ο βόρειος και ο νότιος, δείχνουν τον εγωισμό του άνδρα και της γυναίκας. Ο βόρειος πόλος είναι ο εγωισμός του άνδρα, δηλαδή του νου, ενώ ο νότιος είναι ο εγωισμός της γυναίκας, δηλαδή της καρδιάς. Για να καταλάβετε τι πράγμα είναι ο εγωισμός του βορείου πόλου, φανταστείτε ότι όλος ο πάγος που πόλου έχει συγκεντρωθεί σε μια θέση και σχηματίζει ένα βουνό, ψηλό 2000 μέτρα. Εάν σκορπίσετε αυτόν τον πάγο σ' ολόκληρη την γη, θα δημιουργήσετε μια παγωμένη ζώνη πάχους σαράντα μέτρων. Ό,τι είναι ο ανδρικός εγωισμός, είναι και ο γυναικείος. Ο εγωισμός δεν είναι δυστυχία για τον άνθρωπο, αλλά αγαθό, το οποίο πρέπει να ξέρει πώς να το χρησιμοποιήσει. Ο εγωισμός είναι πλούτος, τον οποίο ο άνδρας και η γυναίκα έχουν συγκεντρώσει από την έξοδο απ' τον παράδεισο μέχρι σήμερα. Καθώς δεν ξέρουν πού να τον αποθηκεύσουν, τον αποθηκεύουν στους δύο πόλους - στον βόρειο και στο νότιο.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι ψάχνουν τρόπο για ν' απελευθερωθούν από τον εγωισμό. Πώς θα απελευθερωθούν; Πού να τον βάλουν; Εάν τον σκορπίσουν στην επιφάνεια της γης, αυτός θα καταστρέψει την ζωή, θα καταστρέψει όλο τον πολιτισμό. Εάν τον λιώσουν στη γη, θα γίνει τέτοιος κατακλυσμός, που η ανθρωπότητα ποτέ δεν είχε δει παρόμοιο του. Η μοναδική δύναμη που μπορεί σωστά να διορθώσει τον εγωισμό, είναι η αγάπη. Αυτή θα τον λιώσει λίγο - λίγο, απαρατήρητα. Επομένως, να μην βιάζεστε ν' απελευθερωθείτε ξαφνικά από τον εγωισμό σας. Εάν τον σκορπίσετε σ' όλη την γη, αυτός θα σταματήσει την εξέλιξη σας. Ξαφνικά θα δημιουργήσει μεγάλο κατακλυσμό μέσα σας, που θα σας πνίξει. Αφήστε τον εγωισμό στη θέση του, να περιμένει τον ερχομό της αγάπης. Στο νου του ανθρώπου έχει συγκεντρωθεί ο ανδρικός εγωισμός, ενώ στην καρδιά του - ρ γυναικείος. Μόλις δει τον κίνδυνο, που παραμονεύει τον άνθρωπο, ο Θεός φωνάζει κοντά του πρώτα απ' όλα τη γυναίκα και της λεει: "Γιε μου, δώσε μου την καρδιά σου !" Ο Θεός θέλει πρώτα η γυναίκα να παει σ' αυτόν για να τακτοποιήσει τον δικό της εγωισμό και να τον οργανώσει. Μετά αυτός θα φωνάξει τον άνδρα. Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο Θεός λιώνει τον γυναικείο εγωισμό. Είναι η παλιά εποχή. Η νέα εποχή που έρχεται τώρα θα ασχοληθεί με το λιώσιμο και την οργάνωση του ανδρικού εγωισμού. Είναι η εποχή του άνδρα. Επειδή η γυναίκα ελευθερώνεται ήδη από τον δικό της εγωισμό, θα βοηθήσει τον άνδρα να απελευθερωθεί κι αυτός. Αυτή είναι η αιτία λόγω της οποίας ο άνδρας ψάχνει την αγάπη της γυναίκας. Επειδή η αγάπη φέρνει τη θερμότητα, θα λιώσει τον ανδρικό εγωισμό. Χρησιμοποιώ τις λέξεις "άνδρας και γυναίκα" με την ευρεία έννοια και λεω: Η ανθρώπινη καρδιά πρέπει να βοηθάει τον ανθρώπινο νου.

 

Ο άνθρωπος κρύβει μέσα του χαρίσματα, ικανότητες και δυνάμεις, αλλά δεν το καταλαβαίνει. Δεν τις καταλαβαίνει, δεν έχει πίστη στον εαυτό του. Όταν δεν πιστεύει στον εαυτό του, ο άνθρωπος ζει σε μη πραγματικό κόσμο και νομίζει ότι από αυτόν τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Είναι σαν να παρατηρείτε τη γη το χειμώνα και να νομίζετε ότι απ' εκεί τίποτε δεν μπορεί να φυτρώσει. Να έχετε λίγη υπομονή. Μετά από τέσσερις - πέντε μήνες, όταν το ηλιακό φως και η θερμότητα εμφανιστούν πιο έντονα, όταν η υγρασία αυξηθεί, θα δείτε ότι πολλά κεφαλάκια αναφαίνονται από την γη, η ζωή φυτρώνει παντού.

 

Τώρα, όταν μελετάτε τη ζωή της γης, βλέπετε ότι αυτή κάνει δυο βασικές κινήσεις: Γύρω από τον ήλιο και γύρω από τον εαυτό της. Από την κίνηση της γης γύρω από τον ήλιο σχηματίζονται οι τέσσερις εποχές του χρόνου, ενώ από την κίνηση της γης γύρω από τον εαυτό της σχηματίζεται η μέρα και η νύχτα. Όταν ζει στην γη, ο άνθρωπος περνάει μέσα απ' αυτές τις κινήσεις. Από την κίνηση γύρω από τον εαυτό του, ο άνθρωπος περνάει μέσα από τις χαρές και τις λύπες. Η χαρά δίνει τη φωτεινή πλευρά της ανθρώπινης ζωής - της μέρας, ενώ τα βάσανα αποτελούν τη σκοτεινή πλευρά της ζωής - τη νύχτα. Καθώς η μέρα στην ανθρώπινη ζωή αλλάζει με τη νύχτα, έτσι και η χαρά με τη λύπη. Και αντίστροφα: Η λύπη αλλάζει με τη χαρά. Εκτός απ' την κίνηση γύρω από τον εαυτό του, ο άνθρωπος κινείται και γύρω από τον ήλιο, γύρω από τον Θεό. Σ' αυτή την κίνηση, δημιουργούνται μέσα του οι τέσσερις εποχές του χρόνου.

 

Ως μαθητές της Μεγάλης Σχολής, η αποστολή σας είναι να μελετάτε την γη, στην οποία ζείτε, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μελετάτε και τους άλλους πλανήτες. Σήμερα, με τις ικανότητες και τα αισθήματα που έχετε, μπορείτε να μελετήσετε τη γη όμως θα έρθει η μέρα που θα αναπτύξετε τα δικά σας εσωτερικά αισθήματα και ικανότητες. Τότε θα μπορείτε, σύμφωνα με την επιθυμία σας, να μεταφέρεστε από τον ένα πλανήτη στον άλλο. Όταν ταξιδεύετε συνειδητά από τον ένα πλανήτη στον άλλο, θα μπορείτε να ακολουθείτε την πορεία, από την οποία έχετε περάσει. Θα δείτε ότι και στους άλλους πλανήτες υπάρχει ζωή. Κι εκεί υπάρχουν υπάρξεις οι οποίες δουλεύουν το έδαφος τους όπως κάνουν οι άνθρωποι στη γη. Τότε οι κάτοικοι των άλλων πλανητών θα κατέβουν στη γη. Εάν σήμερα κάποια ύπαρξη από άλλους πλανήτες κατέβει στην γη, δεν θα την πιστέψουν, θα τη ονομάσουν τρελό, ψεύτη, και ούτω καθ' εξής. Εάν κάποιος τολμήσει να πει ότι κατέβηκα από τον ήλιο, κανένας δεν θα τον πιστέψει. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη άποψη για τον ήλιο. Σύμφωνα με πολλούς, ο ήλιος είναι καυτό σώμα με πολλή μεγάλη θερμοκρασία.

 

Υπάρχει, ένας ιδιαίτερος ήλιος, στον οποίο κάθε άνθρωπος πρέπει να πάει. Οι κάτοικοι αυτού του ήλιου ανυψώνουν την ανθρώπινη ζωή. Αυτοί ονομάζονται αδελφοί της αγάπης. Όταν κατεβούν περισσότεροι απ' αυτούς, η γη θα μεταβληθεί εντελώς. Τότε όλοι οι άνθρωποι θα ονομάζονται αδελφοί και αδελφές. Όλοι θα μιλάνε σε μια κοινή γλώσσα. Όλες οι μητέρες κι όλοι οι πατέρες θα σχηματίζουν μια μητέρα κι έναν πατέρα. Θα βγαίνουν από το κεφάλι του ανθρώπου, αλλά θα περνάνε μέσα από τα μάτια του. Τα μάτια είναι το μοναδικό μέρος μέσα από το οποίο μπορούν να περάσουν. Όταν έρθουν στη γη, θα φέρουν τη χαρά και την ευτυχία στις ανθρώπινες ψυχές. Γι' αυτό λεει ο ψαλμωδός: "Όταν δω το Θεό, η ψυχή μου θα γεμίσει με αγαλλίαση."

 

Το εξωτερικό φως που βλέπουμε, είναι αποτέλεσμα της σκέψεως των ανωτέρων όντων, τα οποία είναι πάνω από μας. Βγαίνει από τα μάτια αυτών των όντων. Η ζωή δέχεται αυτό το φως, τα ζώα δέχονται εκείνο το φως που βγαίνει από μας. Αυτά δεν βλέπουν τα πράγματα, όπως τα βλέπουμε εμείς, επειδή δέχονται το φως το οποίο περνάει μέσα από συμπαγή μέσα, με αποτέλεσμα να διαθλάται. Ο άνθρωπος αποτελεί ένα βασικό εργαλείο: Είναι βασικό πια μουσική να βγει απ' αυτό. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα αποτελούν τη μουσική του ανθρώπου. Όποια θα είναι η σκέψη του ανθρώπου, τέτοιο θα είναι και το φως που θα δώσει αυτό εξαρτάται από τη διάθεση του προς τους αδελφούς της αγάπης που έρχονται από πάνω. Και ως νέοι, και ως γέροι, πρέπει να δέχεστε την αγάπη, από όπου και να έρχεται αυτή. Η αγάπη είναι για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο για τους νέους. Σύμφωνα μ' εμένα, νέος είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει κήπους πλούσιους, με εύπορα καρποφόρα δένδρα, και κόβει μόνος τα φρούτα του. Δεν μπορεί κάθε άνθρωπος να έχει τέτοιο κήπο και πάντα να είναι νέος;

 

Η νέα ζωή στην οποία στρέφονται όλοι οι άνθρωποι, οδηγεί προς το Θείο κήπο και προτείνει σ' όλους εμάς μόνοι μας να κόβουμε από τους καρπούς των δένδρων της. Υπ' αυτή την έννοια, η ζωή απαιτεί νέους αγαπημένους ανθρώπους. Τώρα, κι εμείς σας καλούμε να βγείτε από την παλιά ζωή και να μπείτε στον Θείο κήπο της νέας ζωής για να κόψετε μόνοι σας από τους νέους καρπούς. Ο καιρός βοηθάει γι' αυτό, όμως κι εμείς θα σας βοηθήσουμε να μπείτε σ' αυτόν τον κήπο και να διαλέξετε τους καλύτερους καρπούς. Όλοι θα διαλέξετε σύμφωνα με τη γεύση του δικού σας νου και της δικής σας καρδιάς.

 

Να είστε έτοιμοι τώρα να δεχτείτε τα αγαθά που θα σας φέρουν αδελφοί σας. Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα περιμένει αυτούς τους αδελφούς. Αυτοί ήρθαν ήδη. Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την έννοια του ερχομού τους, λένε ότι έρχεται η Δευτέρα Παρουσία. Άλλοι πάλι το ονομάζουν τέλος του κόσμου. Εκείνοι οι οποίοι καταλαβαίνουν τα πράγματα, λένε ότι έρχεται "η αρχή της νέας ζωής".

 

12 Αυγούστου 1939, 5 μ.μ.