1939_07_30 Το Θείο φως

[Ани]

 Το Θείο φως

 

Τώρα θα ομιλήσω για την σύνεση, την φρόνηση, την οποία οι άνθρωποι καταλαβαίνουν εν μέρει. Παρ' όλ' αυτά, την χρησιμοποιούν. Η φρόνηση είναι ιδιότητα του Θείου κόσμου. Ως "φρόνηση" εννοούμε το Θείο φως, που φέρει όλες τις συνθήκες για την ανύψωση του ανθρώπου. Όσο πιο φρόνιμος είναι ο άνθρωπος, δηλαδή όσο περισσότερο Θείο φως έχει, τόσο περισσότερο έχει ανέλθει όσο λιγότερο Θείο φως έχει, τόσο σε μικρότερο βαθμό ανάπτυξης είναι. Για τον άνθρωπο που έχει φρόνηση, αντιθέσεις δεν υπάρχουν. Γενικά οι αντιθέσεις οφείλονται σε έλλειψη του Θείου φωτός στον άνθρωπο. Όταν δεν έχει φως, ο άνθρωπος μόνος του δημιουργεί αντιθέσεις. Συναντάτε μία νέα όμορφη κόρη, που είναι αγαπητή στην μητέρα της και τον πατέρα της. Αυτοί φροντίζουν γι' αυτήν, την χαίρονται, όμως μία μέρα αυτή δυσαρεστείται απ' αυτούς, κι αρχίζει να ψάχνει άνθρωπο απ' έξω, για να την κάνει ευτυχισμένη. Αυτή η επιθυμία δεν είναι φρόνιμη.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Αυτό είναι αδύνατο. Στην γη ευτυχία δεν υπάρχει. Το να ψάχνει ο άνθρωπος ευτυχία στην γη, είναι ίδιο με το να καθίσει στον πάγο και να περιμένει απ' αυτόν τροφή. Ο πάγος τίποτε δεν δίνει. Σ' αυτόν ούτε σπέρνετε, ούτε θερίζετε. Ο πάγος μπορεί να δώσει κάτι, μόνον όταν περάσει από μία διαδικασία. Αυτό συμβολίζει τον ανθρώπινο εγωισμό. Αν εξετασθεί από τον ψυχικό κόσμο, ο ανθρώπινος εγωισμός είναι παρόμοιος με τον Βόρειο Πόλο - παντού βλέπετε μόνο πάγο και χιόνι. Το κεφάλι και η καρδιά του εγωιστή είναι σκεπασμένα με χιόνι και πάγο. Γιατί; Διότι αυτός ζει περισσότερο στον δικό του Βόρειο πόλο. Εδώ κι εκεί, στα τροπικά του μέρη, θα δείτε κάποια πρασινάδα. Είναι άσχημες οι συνθήκες στον Βόρειο Πόλο. Και μέχρι σήμερα ακόμη οι άνθρωποι φέρουν τις συνέπειες της εποχής των παγετώνων, και στο υλικό και στο ηθικό επίπεδο. Η εποχή των παγετώνων δημιουργήθηκε όταν βγήκε ο Αδάμ από τον Παράδεισο. Τότε, πράγματι ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ. Τότε εμφανίσθηκε ο φόνος στον κόσμο.

 

Γιατί οι άνθρωποι σκοτώνονται; Για να πάρουν κάτι. Ο ληστής σκοτώνει κάποιον για να πάρει τα χρήματα του. Χωρίς να σκέπτεται πολύ, ο ληστής σκοτώνει τον άνθρωπο, για την δημιουργία του οποίου η φύση έχει δουλέψει χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια. Για μερικές χιλιάδες Λέβα, σκοτώνουν τον άνθρωπο. Κάποιος χρωστά 2-3 χιλιάδες Λέβα σε κάποιον, κι αυτός τον σκοτώνει. Γιατί; Δεν μπόρεσε να επιστρέψει έγκαιρα τα χρήματα. Αυτό είναι άγνοια των θείων νόμων. Όταν η πηγή δίνει νερό στους ανθρώπους, θέλει να το επιστρέψουν πίσω; Όταν τα σύννεφα στέλνουν την βροχή στην γη, παίρνουν το νερό τους πίσω; Όταν ο ήλιος στέλνει το φως και την θερμότητα στην γη και σ' όλα τα ζωντανά όντα, θέλει κάποιο αντάλλαγμα γι' αυτό; Ο Θεός έδωσε την φρόνηση στον άνθρωπο για να καταλαβαίνει, να εκτιμά τα πράγματα, μόνος να εκφράζει την ευχαριστία του και στον καθένα να δίνει το απαραίτητο. Όταν οι ζωντανές υπάρξεις δέχονται το νερό της πηγής και των σύννεφων, την θερμότητα και το φως του ήλιου, θα ευχαριστήσουν και θα αποδώσουν δόξα σ' εκείνον, που έδωσε αυτά τα αγαθά. Αν μπορούν να ευχαριστήσουν τον Θεό, θα ευχαριστήσουν και κάθε άνθρωπο, που τους έκανε τέτοια χάρη. Αν δεν μπορεί ο άνθρωπος να ευχαριστεί τον Θεό, κανέναν δεν μπορεί να ευχαριστεί. Ο Θεός έδωσε χιλιάδες αγαθά στον άνθρωπο, αλλ' όμως, αν του αφαιρέσει ένα μικρό αγαθό, αυτός είναι έτοιμος να θυμώσει, να καταστρέψει όλα όσα έκτισε. Ο άνθρωπος γνωρίζεται στις μικρές δοκιμασίες. Αν δεν μπορεί ν' αντέξει τις μικρές δοκιμασίες, τις μεγάλες ακόμη πιο δύσκολα θα τις αντέξει.

 

Γιατί θυμώνει ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος θυμώνει γιατί η δουλειά του δεν πάει καλά, όπως περίμενε. Γιατί η δουλειά του δεν πάει καλά; Δεν είναι δύσκολο να θυμώσει ο άνθρωπος, αλλά πρέπει να ξέρει πώς να τα καταφέρνει με το θυμό. Αν κάποια φορά τον επισκεφτεί, αυτός πρέπει να ξέρει, πώς να τον υποδεχθεί, πώς να τον φιλοξενήσει και πώς να τον ξαποστείλει. Αν δεν ξέρει τι να κάνει μ' αυτόν, θα του προξενήσει μεγάλες ζημιές. Τι σημαίνει, στα βουλγάρικα, η λέξη "Θυμός"( Σημ. Μετ.: = σρεντνιά); Το μέσον της ημέρας (Σημ. Μετ.: σρέντε ντεν). Όντως το μέσον της ημέρας φέρει καλές συνθήκες μέσα του, όμως μόνο για εκείνον, που καταλαβαίνει. Όταν το καταλαβαίνει, αυτός βαδίζει στο φως, στο μεσημέρι, χωρίς να σκοντάφτει. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, σκοντάφτει και την ημέρα. Μετά απ' αυτό αρχίζει να δικαιολογείται ότι ο δρόμος δεν ήταν ίσιος, ότι οι άνθρωποι τον έκαναν άσχημα, κ.ο.κ.. Όχι, η αιτία είναι στον ίδιο τον άνθρωπο, που σαν ο θυμός τον επισκέφτηκε, δεν του έδειξε την απαραίτητη προσοχή, δεν ενδιαφέρθηκε πώς να τον γνωρίσει και να τον μάθει.

 

Ο Χριστός είπε: "Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους." (Κατά Ιωάννην, 13:35.) Ο μαθητής πρέπει να δέχεται κάθε τι με αγάπη. Η αγάπη πρέπει να είναι η τροφή του. Αν δεν τρέφεται με αγάπη, θα κάνει πολλά λάθη. Η αγάπη είναι η πιο υγιεινή τροφή για τον άνθρωπο. Τι γίνεται μ' εκείνους, που δεν τρέφονται με υγιεινή τροφή; Αδυνατίζουν κι αρχίζουν να αρρωσταίνουν. Τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος για να μην αρρωσταίνει; Πρέπει να τρέφεται με τους καρπούς του πνεύματος. Αν δεν τρέφεται μ' αυτούς τους καρπούς, σκοντάφτει στις αρνητικές δυνάμεις της φύσης, με αποτέλεσμα να βιώνει αμφιβολίες, μίσος, ζήλια, υποψίες.

 

Πότε ζηλεύει ο άνθρωπος; Όταν θέλει να κρατήσει κάτι για τον εαυτό του. Το κορίτσι ζηλεύει κάποιον νέο, γιατί φοβάται μη τον πάρει άλλο κορίτσι. Τι είναι το κορίτσι και το αγόρι; Το κορίτσι είναι η καρδιά στον άνθρωπο, ενώ ο νέος, ο νους. Αν μερικά κορίτσια αγαπούν ένα αγόρι, ποιο έχει μεγαλύτερο δικαίωμα πάνω του; Φαντασθείτε ότι δέκα άτομα έχουν τοποθετηθεί σε μία απόσταση από ένα καρποφόρο δέντρο. Ποιος από αυτούς έχει δικαίωμα πρώτος να κόψει έναν καρπό από το δέντρο; Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι στην γη, θα μαλώνουν για το ποιος θα κόψει πρώτος έναν καρπό. Αν ο τελευταίος είναι ο πιο δυνατός, αυτός θα τους παραμερίσει όλους και θα πάρει την πρώτη θέση. Στον Θείο κόσμο, όμως, αυτό δεν γίνεται. Εκεί ο καθένας μένει στην θέση του και δεν έχει δικαίωμα να κάνει βήμα μπροστά ή στο πλάι. Υπό αυτή την προϋπόθεση, ποιος από τους δέκα έχει δικαίωμα να κόψει έναν καρπό από το δέντρο; Στον Θείο κόσμο, κανένα προσπέρασμα ή αλλαγή δεν γίνεται, διότι εκεί όλοι εκεί είναι έλλογοι και αγαπιούνται. Όταν ο πρώτος, που βρίσκεται στο δέντρο, κόψει τον καρπό, θα τον δώσει στους άλλους δέκα. Στον φυσικό κόσμο, αυτή η σειρά δεν τηρείται, γιατί δεν είναι οργανωμένος. Αν βάλετε δέκα κόκκους άμμου σ' ένα μπουκάλι και το αναποδογυρίσετε με τον πάτο προς τα πάνω, αυτοί θα πάρουν διαφορετικές θέσεις, θ' αλλάξουν την θέση τους. Οι κόκκοι της άμμου δεν είναι κύριοι της κατάστασης. Αν γυρίσετε το μπουκάλι σε διαφορετικές θέσεις, οι κόκκοι θα ανακατέψουν εντελώς τις θέσεις τους και στο τέλος θα πουν: Ο κόσμος μπερδεύτηκε, αντιστράφηκε. Δεν είναι αντεστραμμένος ο κόσμος, αλλά η σκέψη των ανθρώπων είναι μπερδεμένη. Επομένως, όταν σταματήσει να σκέπτεται, ή όταν σκέπτεται στραβά, ο άνθρωπος είναι κλεισμένος σε μπουκάλι, το οποίο είναι στα χέρια κάποιας εξωτερικής δύναμης, η οποία το κινεί σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Όπως και προς όπου κινείται το μπουκάλι, έτσι αλλάζει και η σκέψη του ανθρώπου.

 

Σήμερα ο ήλιος φωτίζει, ζεσταίνει τα πράγματα, γι' αυτό εμείς βλέπουμε καθαρά. Αν ο ήλιος σταματήσει να φωτίζει, εμείς χάνουμε την δυνατότητα να βλέπουμε καθαρά. Όμως, αν ο άνθρωπος από μόνος του είναι ήλιος, θ' αλλάξει η κατάσταση; Δεν θ' αλλάξει. Αυτό δείχνει ότι η αιτία που μας κάνει να βλέπουμε ξεκάθαρα τα πράγματα, είναι έξω από εμάς. Επομένως, όσο η αιτία των φαινομένων είναι εξωτερική, ο άνθρωπος ζει στον φυσικό κόσμο. Όταν η αιτία των φαινομένων είναι εσωτερική, ο άνθρωπος ζει στον Θείο κόσμο. Όσο ο άνθρωπος δέχεται το φως μόνο απ' έξω, υπάρχει κίνδυνος να μπερδέψει τις σκέψεις του, να διαστρεβλώσει τις αντιλήψεις του. Αν δεχτεί το φως ταυτόχρονα και απ' έξω και από μέσα, ο άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να μπερδευτεί: Η σκέψη του πάντα θα είναι φωτεινή, καθαρή, και οι αντιλήψεις του - σωστές και θετικές.

 

Στον δρόμο της διόρθωσης των σκέψεων τους, οι άνθρωποι πέφτουν σε διάφορες θεωρίες. Για ένα και το αυτό θέμα βγάζουν διάφορες θεωρίες. Για παράδειγμα, συχνά αναφέρεται ως θέμα το γιατί ο Ιούδας κατέδωσε τον Χριστό και αν έπρεπε να τον προδώσει. Μερικοί λένε ότι, αν ο Ιούδας δεν είχε προδώσει τον Χριστό, ο κόσμος δεν θα σωζόταν. Άλλοι λένε το αντίθετο: Αν ο Ιούδας δεν είχε παραδώσει τον Χριστό, ο κόσμος θα είχε σωθεί. Πρέπει να γίνονται παρανομίες, για να σωθεί ο κόσμος; Αν οι Εβραίοι είχαν δεχθεί την διδασκαλία του Χριστού, θα την είχαν διαδώσει σ' όλον τον κόσμο, και ο κόσμος σήμερα θα είχε διορθωθεί. Πολλοί σκέπτονται ότι, όταν σπουδάζουν, οπωσδήποτε πρέπει να λαθεύουν. Για τον συνηθισμένο άνθρωπο είναι έτσι, όχι όμως για τον σοφό. Ο σοφός αποκτά γνώσεις και εμπειρίες χωρίς να κάνει λάθη. Αυτός μαθαίνει από τις εμπειρίες των άλλων. Πρέπει ο άνθρωπος να φαει όλες τις πικρές τροφές, για να καταλάβει ότι είναι πικρές; Όταν το φαγητό είναι γλυκό, καλά μαγειρεμένο, ο άνθρωπος τρώει πολύ. Συχνά για τέτοιον άνθρωπο λένε ότι είναι λαίμαργος. Δηλαδή η λαιμαργία οφείλεται σε καλές δουλειές, ενώ η τσιγγουνιά σε κακές. Όταν το φαγητό είναι πικρό, άσχημα μαγειρεμένο, ο άνθρωπος συγκρατείται, δεν τρώει πολύ. Γι' αυτόν τον άνθρωπο λένε ότι είναι κλειστός, ότι είναι τσιγκούνης. Όποιος σκέπτεται κι αισθάνεται σωστά, αυτός δέχεται σωστά. Το να δέχεσαι είναι διαδικασία όμοια με το φαγητό. Γι' αυτό μπορούμε να πούμε ότι όποιος σκέπτεται και αισθάνεται καλά, αυτός τρώει και καλά. Και αντίθετα: Όποιος τρώει καλά, αυτός έχει σωστές σκέψεις, γιατί και οι πράξεις του είναι καλές. Αν δεν σκέπτεται σωστά, και αν δεν αξιολογεί τα πράγματα που του έδωσε ο Θεός, ο άνθρωπος χάνει τις συνθήκες για καλύτερη ζωή.

 

Πότε μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος σκέπτεται σωστά; Ο άνθρωπος σκέπτεται σωστά μόνο τότε, όταν κοιτάζει την εσωτερική σημασία των πραγμάτων. Αν δει τον δρόμο του κόκκινο, μπλε, κίτρινο, ή οτιδήποτε άλλο χρώμα, δεν λεει ότι αυτά είναι μοιραία πράγματα, αλλά τα κοιτάζει σαν ιδιαίτερα φαινόμενα, μέσω των οποίων ο λογικός κόσμος του μιλά. Οι κυματισμοί του χρώματος είναι η γλώσσα των λογικών όντων. Το κόκκινο σημαίνει για τον άνθρωπο: Εγώ είμαι ο φορέας της ζωής. Αν ζεις λογικά και δεν κάνεις λάθη, θα κρατήσεις το κόκκινο σου χρώμα, θα διατηρήσεις την ελευθερία σου. Αν κάνεις λάθος, χάνεις το κόκκινο σου χρώμα, χάνεις την ελευθερία σου και σκοτεινιάζεις. Μόλις χάσει την ελευθερία του, ο άνθρωπος στερείται τις συνθήκες της ζωής. Αισθάνεται κλεισμένος, περιορισμένος σαν σε κέλυφος. Έτσι κλεισμένος και περιορισμένος στερείται του Θείου φωτός, της λογικής. Κάθε χρώμα, ως ακτίνα του Θείου φωτός, φέρει την ζωή μέσα του. Κάθε χρώμα έχει ενεργητικούς και παθητικούς τόνους. Αν πέσει στους ενεργητικούς τόνους ενός χρώματος, ο άνθρωπος γίνεται ενεργητικός, ελεύθερος κι αρχίζει, να δουλεύει, να μιλά, να τραγουδά και να παίζει μουσική. Κάθε πράξη αρχίζει μ' έναν ιδιαίτερο ξεχωριστό τόνο.

 

Πολλοί θέλουν να ξέρουν ποιος είναι ο βασικός τόνος της ανθρώπινης ζωής. Ο βασικός τόνος της ανθρώπινης ζωής είναι ο τόνος με τον οποίο η συνείδηση ξυπνά. Από εκείνη την στιγμή ο άνθρωπος αρχίζει να σκέπτεται, να αισθάνεται, να μιλά σωστά. Συχνά γίνεται λόγος για την βασική σκέψη μίας ομιλίας ή μίας διήγησης. Αν έχει κεντρική ιδέα, θα έχει βασικό συναίσθημα ή επιθυμία, βασική πράξη, βασικό καλό, κ.ο.κ.. Κάθε τι έχει ανάγκη από μια βάση, πάνω στην οποία θα κατασκευασθεί. Ο βασικός τόνος της ζωής είναι η αγάπη - ο καρπός του πνεύματος. Όταν η αγάπη μπει στον άνθρωπο, αυτός αρχίζει να ζει και ντύνεται με κόκκινο ένδυμα, σύμβολο πολέμου. Το να πολεμά ο άνθρωπος, σημαίνει να ψάχνει την αλήθεια, την γνώση, το φως, την ελευθερία, που δίνουν νόημα στην ζωή. Όταν μπει στην ζωή, ο άνθρωπος αρχίζει να διδάσκεται. Μερικοί νομίζουν ότι, σαν τελειώσουν το γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο, αποκτούν μεγάλες γνώσεις και μπορούν να διδάξουν τους ανθρώπους. Τι είναι τα 20-30 χρόνια διδασκαλίας σε σύγκριση με την μεγίστη επιστήμη, που απομένει στον άνθρωπο; Αν ο άνθρωπος θέλει να αποκτήσει τις συνηθισμένες γνώσεις, αυτό είναι εύκολο επίτευγμα. Όμως αν θέλει μεγάλες επιστήμες, χρειάζονται χιλιάδες χρόνια.

 

Ένας Αμερικανός νέος πήγε στην Γερμανία να σπουδάσει Φιλοσοφία. Εκεί συναντήθηκε μ' έναν διάσημο καθηγητή Φιλοσοφίας και τον ρώτησε: Κύριε καθηγητά, έχετε κάποια ταχύρυθμη εκπαίδευση στην φιλοσοφία; Θέλω να εκπαιδευτώ στην Φιλοσοφία σ' έξη μήνες. Ο καθηγητής σκέφτηκε και του απάντησε: "Έχουμε γρήγορη εκπαίδευση φιλοσοφίας, όμως θα ξέρεις ότι, όταν ο Θεός θέλει να δημιουργήσει κολοκύθι, χρησιμοποιεί έξη μήνες. Όταν θέλει να κάνει την βελανιδιά, χρησιμοποιεί 100 χρόνια." Ο άνθρωπος φυτεύει μερικούς σπόρους καρπουζιού και μετά από μερικούς μήνες βγαίνουν τα καρπούζια. Πόσο καιρό μπορεί να κρατήσει το καρπούζι; Αν διατηρηθεί έναν χρόνο, μετά θα δείτε ότι έχει καταστραφεί, τίποτε δεν έχει μείνει από το περιεχόμενο του. Το ίδιο γίνεται και με όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι βιάζονται, οι οποίοι θέλουν σε λίγο χρόνο να αποκτήσουν πολλά. Αυτοί βιάζονται να φθάσουν εκείνους, οι οποίοι προηγούνται, νομίζουν ότι έχουν χάσει κάτι, ότι έχουν ξεμείνει πίσω. Από την πολύ βιασύνη, αναλώνονται. Όπου και να κοιτάξετε, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αναλωμένοι. Το νέο κορίτσι, ο νεαρός, οι διδασκαλίες, έχουν αναλωθεί. Το ότι είναι αναλωμένα, το καταλαβαίνετε από το αδυνάτισμα της μνήμης τους, και από το ότι δεν καλυτερεύουν την προηγούμενη ζωή τους. Όταν γίνει 100-120 χρονών, ο μαθητής λεει: Τι απέκτησα από την επιστήμη μου; Η γριά λεει: Τι έμαθα τρέχοντας πίσω από τα αγόρια; Όλοι οι άνθρωποι λυπούνται που δεν χρησιμοποίησαν την νεότητα τους όπως έπρεπε. Το λάθος του κοριτσιού δεν βρίσκεται στο ότι έτρεχε πίσω από τα αγόρια, αλλά στο ότι έπρεπε να δουλεύει, ν' αναπτύξει τον νου του. Αυτό φρόντιζε μόνο για να ντύνεται, ν' αρέσει στα αγόρια, όμως το ντύσιμο δεν δίνει τίποτε στον άνθρωπο. Το λάθος του κοριτσιού δεν ήταν στο ότι έτρεχε πίσω από τα αγόρια, αλλά στο ότι έπρεπε να δουλεύει, να αναπτύξει την καρδιά της. Όλα τα κορίτσια και τα αγόρια που τρέχουν πίσω από την σκιά της αγάπης, λυπούνται, διότι έχασαν τον χρόνο τους. Εκείνοι, πάλι, που τρέχουν πίσω από την αγάπη, η οποία είναι η ουσία της ζωής, χαίρονται που απέκτησαν κάτι, και πεθαίνουν με το χαμόγελο και την ευχαριστία, γιατί γνώρισαν την αγάπη. Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ της σκιάς και της πραγματικότητας των πραγμάτων. Έχει έννοια ο άνθρωπος να αρχίσει από το αρχικό σχολείο, για να έλθει στο πανεπιστήμιο, όμως αν οι καθηγητές και δάσκαλοι του τον μαθαίνουνε διαφορετικά βιβλία. Αν στα 16 χρόνια της διδασκαλίας του έχει μάθει ο μαθητής τουλάχιστον 16 βιβλία, μπορεί να πει ότι εν μέρει έφθασε στην πραγμάτωση της ζωής. Όμως, αν όλα αυτά τα 16 χρόνια μάθαινε μόνο το ίδιο αναγνωστικό, μπορεί να πει ξεκάθαρα ότι έτρεχε πίσω από την σκιά της γνώσης, και λυπάται για το χάσιμο του χρόνου.

 

Το αναγνωστικό, από το οποίο κάθε μαθητής περνά, είναι η προ'πη αρετή. Συνδέεται με την γνώση του καλού και του κακού. Οι πρώτοι άνθρωποι άρχισαν με την μελέτη αυτής της αρετής. Επειδή δεν άκουσαν τον Θεό και έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό, ο Θεός τους διέταξε να φύγουν από τον Παράδεισο, για να μη φάνε από τον καρπό του δέντρου της ζωής και γίνουν αθάνατοι. Δεν ήσαν ακόμη έτοιμοι για την αθανασία, γι' αυτό έπρεπε να πάνε στον θάνατο, εκεί, στην αντίθεση της ζωής, να μάθουν το καλό και το κακό. Και μέχρι σήμερα οι άνθρωποι στην γη, μέσω των αντιθέσεων της ζωής, μαθαίνουν τον νόμο της γνώσης του καλού και του κακού.

 

Καθώς περνούν μέσα από τις αντιθέσεις, οι άνθρωποι βλέπουν ότι μετά από τη λύπη έρχεται η χαρά, μετά από το κακό έρχεται το καλό, μετά την δυσαρέσκεια έρχεται η ευχαρίστηση, και αντίθετα. Για παράδειγμα, ένας νέος καλοντυμένος κύριος μπαίνει σ' ένα πλούσιο εστιατόριο για να φαει. Σαν δουν ότι είναι καλά ντυμένος, οι σερβιτόροι αμέσως τον εξυπηρετούν: Βγάζουν το παλτό του, το κρεμούν σε ειδική θέση. Μετά κρεμούν το καπέλο του και υποκλίνονται με φροντίδα. Μετά τον καλούν να καθίσει σε κάποιο τραπέζι, και τον εξυπηρετούν, του φέρνουν ό,τι θελήσει. Όταν φαει, αμέσως στέκονται μπροστά του και περιμένουν να πληρώσει. Αν δεν μπορεί πληρώσει, τον ρωτούν γιατί μπήκε σε τέτοιο εστιατόριο, αφού δεν είχε τα μέσα. Τότε του λένε, διακριτικά, ότι κρατούν το παλτό του, μέχρι να πληρώσει αυτό που έφαγε. Αν ο νέος επιτρέψει να γίνει το ίδιο και σε άλλα εστιατόρια, εκεί θα του κρατήσουν το επόμενο ρούχο. Στο τέλος, σαν δει ότι έχει μείνει χωρίς ρούχα, η ευχαρίστηση του, γίνεται δυσαρέσκεια.

 

Κι έτσι, όταν ζει, ο άνθρωπος μόνιμα πέφτει σε καταστάσεις παρόμοιες μ' αυτήν, στην οποία έπεσε ο νέος στο εστιατόριο. Τι θα πείτε για τις απολαύσεις της ζωής; Οι απολαύσεις δεν είναι τίποτε άλλο από καταστήματα στα οποία ντύνεται ο άνθρωπος. Αν μπει ο άνθρωπος σε κάποιο κτίριο ικανοποίησης με το πανωφόρι του, σίγουρα θα βγει χωρίς αυτό. Αν βγει έξω, αμέσως θα καταλάβει ότι η θερμοκρασία έχει μειωθεί, και θα πει, ότι τα ρούχα του είναι λεπτά και δεν τον κρατούν ζεστό.

 

Αυτό που γίνεται στον άνθρωπο απ' έξω, ταυτόχρονα γίνεται και μέσα του. Μόλις απογυμνωθεί και φτωχύνει εξωτερικά, ο άνθρωπος γυμνώνεται και φτωχαίνει και εσωτερικά. Μόλις βρεθεί σε τέτοια θέση, είναι δυσαρεστημένος από τον εαυτό του. Βλέπει ότι του λείπει η φρόνηση, το Θείο φως. Η λέξη "φρόνηση" (Σημ. Μετ.: στα βουλγάρικα: "ράζουμ") έχει γίνει βασικά από τις συλλαβές "ρα" που στα Αιγυπτιακά σημαίνει φως, και "ομ" - Θείες ιδιότητες. Δηλαδή Φρόνηση σημαίνει το φως το οποίο περιέχει θείες ιδιότητες μέσα του.

 

Οι σύγχρονοι χριστιανοί διαβάζουν το Ευαγγέλιο κι ενοχλούνται από τον Ιούδα, ως καταδότη του Χριστού. Ενοχλούνται από τον Ιούδα, αλλά κάνουν το ίδιο. Κάμποσες φορές την ημέρα ο άνθρωπος προδίδει το Θείο μέσα του, κάμποσες φορές την ημέρα κηλιδώνει την ψυχή του, κάμποσες φορές την ημέρα κάνει αδικήματα σε σχέση με τον νου του, την καρδιά του, την βούληση του. Τι χειρότερη προδοσία μπορεί να υπάρξει απ' αυτό; Αν το κορίτσι αφήσει τον πατέρα του και την μητέρα του για έναν νέο, τον οποίο δεν γνωρίζει, ο οποίος μετά από έναν χρόνο είναι έτοιμος να την εγκαταλείψει, δεν κάνει έγκλημα; Αν ο μαθητής αφήνει το σχολείο για μία μικρή ευχαρίστηση, δεν κάνει έγκλημα; Αν ο θρησκευόμενος αφήνει τις πεποιθήσεις του για κάποια μικρή εξυπηρέτηση, δεν κάνει έγκλημα; Η ζωή εμφανίζεται από μέσα προς τα έξω, και όχι απ' έξω προς τα μέσα. Επομένως, εσωτερική καθαρότητα απαιτείται από τον μαθητή, κι όχι εξωτερική. Όταν εσωτερικά είναι καθαρός, τότε και εξωτερικά θα είναι καθαρός. Όταν ο ήλιος φωτίζει μέσα στον άνθρωπο, και απ' έξω θα φωτίζει. Για μας ο ήλιος είναι η αντικειμενική διδασκαλία, η εκδήλωση της ομαδικής δράσης των έλλογων όντων. Όταν δουλεύουν και σκέπτονται, παράγουν το φως, που το στέλνουν σ' όλον τον κόσμο. Εμείς ονομάζουμε αυτό το φως, ηλιακό. Με το κόκκινο χρώμα, αυτά τα όντα στέλνουν την ζωή στην γη, με το πορτοκαλί στέλνουν την διακριτική ικανότητα στις υπάρξεις, με το κίτρινο στέλνουν την εξυπνάδα, με το πράσινο την ώθηση για ανάπτυξη, με το μπλε την πίστη και την ελπίδα, με το βιολετί στέλνουν σ' όλες τις ζωντανές υπάρξεις την δύναμη να αγωνιστούν με τις δυσκολίες και να τις καταπολεμήσουν. Ο ήλιος στέλνει ακόμη πολλά χρώματα στην γη, τα οποία δεν έχουν μελετηθεί καλά. Χάρη στα έλλογα όντα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Θείο φως. Λετε: Πράγματι, υπάρχουν άνθρωποι στον ήλιο; Σ' αυτό το ερώτημα μπορούμε να απαντήσουμε τόσο, όσο στο ερώτημα: Ποια θα είναι η μορφή του ανθρώπου που αφήνει το σώμα του, και πού θα ζει; Τι χώρο θα καταλαμβάνει, σαν φύγει για τον άλλο κόσμο; Όσο είστε ζωντανοί στην γη, εσείς έχετε μεγάλο πλούτο- όμως, όταν φύγετε για τον άλλο κόσμο, καμιά ικανότητα δεν θα έχετε. Εκεί δεν θα καταλαμβάνετε καθόλου χώρο. Για να χρησιμοποιήσετε τις συνθήκες του άλλου κόσμου, πρέπει να παραιτηθείτε από τις τωρινές σας απόψεις. Αν δεν μπορείτε να παραιτηθείτε από τις επιφανειακές σας αντιλήψεις, θα βρεθείτε σε μεγάλο σκοτάδι και θα πείτε ότι η ζωή δεν έχει νόημα. Από μόνη της η ζωή δεν χάνει το νόημα της, αλλά οι αντιλήψεις των ανθρώπων είναι σε θέση να την σκοτεινιάσουν. Τον σκεπάζουν σαν ομίχλη και ο άνθρωπος κινείται εδώ κι εκεί, χωρίς να βλέπει τα πράγματα γύρω του. Συχνά ομίχλες και σύννεφα σκεπάζουν τον ήλιο, όμως πίσω τους αυτός πάλι φωτίζει. Η αιτία για την ομίχλη στο βουνό είναι η συνάντηση δύο ομωνύμων ηλεκτρικών φορτίων. Όταν ο ηλεκτρισμός στον χώρο είναι θετικός και ο γήινος επίσης θετικός, αυτοί αλληλοαπωθούνται, με αποτέλεσμα η ομίχλη να μένει στην θέση της. Αν ο γήινος ηλεκτρισμός γίνει αρνητικός, έλκονται. Έτσι ο ηλεκτρισμός από πάνω έλκει την ομίχλη προς αυτόν και ο χώρος καθαρίζει.

 

Έτσι όσοι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι από τον κόσμο, τον οποίο δημιούργησε ο Θεός, και προσπαθούν να δημιουργήσουν νέο κόσμο, σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις, αυτοί πάντα θα σχηματίζουν ομίχλη στην συνειδητότητά τους. Αν υπάρχει ομίχλη στην συνειδητότητά τους, και ο δρόμος στον οποίο κινούνται είναι λασπώδης. Να ξέρετε ότι καλύτερος κόσμος απ' αυτόν που δημιούργησε ο Θεός, δεν μπορεί να υπάρξει. Δεχθείτε τον, όπως έχει γίνει, και να είστε ικανοποιημένοι απ' αυτόν. Οι άνθρωποι είναι ειδικοί στις φιλονικίες και τα σκάνδαλα, στις καταστροφές, όμως αυτοί δεν μπορούν να δημιουργήσουν τίποτε μεγάλο. Άλλο είναι το ερώτημα, όταν το Θείο μέσα τους βρίσκεται σε ισχύ. Όταν εμφανίζεται το Θείο στον άνθρωπο, αυτός μπορεί να δημιουργήσει κάτι μεγάλο, μπορεί να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες της ψυχής του. Στην ψυχή βρίσκονται μεγάλες και ευγενικές επιθυμίες.

 

Τι σημαίνει η λέξη "σκάνδαλο"; Η συλλαβή "σκα" σημαίνει, στα βουλγάρικα, πενιχρό, και η συλλαβή "νταλ" σημαίνει δίνω. Σκάνδαλο γίνεται πάντα, όταν ο άνθρωπος δίνει λίγο. Γενικά κάθε αρνητική εμφάνιση δημιουργεί σκάνδαλο. Εύκολα εμφανίζεται το αρνητικό, αλλά δύσκολα διορθώνονται τα αποτελέσματα του. Να σπάσεις μία στάμνα είναι εύκολο, να την κάνεις την στάμνα είναι δύσκολο. Να καταστρέψεις ένα φόρεμα είναι εύκολο, να το κάνεις το φόρεμα είναι δύσκολο. Να πεις κακή λέξη είναι εύκολο, να τη σβήσεις είναι δύσκολο. Θα πει κάποιος ότι μπορεί να τη σβήσει. Το σβήσιμο δεν είναι διόρθωση. Εύκολο είναι να πείτε ότι είστε καλός άνθρωπος, αλλά πώς θα διορθωθείτε; Από μόνος του ο άνθρωπος είναι καλός. Δηλαδή ο καλός δεν μπορεί να γίνει κακός, όμως μπορεί να κηλιδωθεί. Όταν κηλιδώνεται, κλείνεται στον εαυτό του και θεωρείται κακός, κρύος άνθρωπος. Όταν ζει στην γη, ο άνθρωπος πρέπει να δίνει από την καλοσύνη, από το φως και από την θερμότητα του στους δικούς του τόσο, όσο κρατά και για τον εαυτό του. Να αγαπάς κάποιον, αυτό σημαίνει να του δίνεις μία ακτίνα από το Θείο φως, την θερμότητα και την δύναμη, που σου έδωσε ο Θεός. Αν δεν είσαι έτοιμος να δώσεις αυτές τις τρεις ακτίνες από τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπάς.

 

Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει." Αυτή δεν ανταλλάσσεται. Αν πει ο άνθρωπος ότι κάποτε αγαπούσε, και ότι τώρα δεν αγαπάει, αυτός βρίσκεται στην ανθρώπινη αγάπη, στην αγάπη των αιώνιων αλλαγών. Όταν η αγάπη του ανθρώπου αλλάζει, αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν εκτιμά τα αγαθά που του δίνει ο Θεός. Για να κρατήσει την αγάπη του, πρέπει ο άνθρωπος να βλέπει τα πάντα, όσα βρίσκονται γύρω του, ως αντικειμενική διδασκαλία. Αν συναντήσει άνθρωπο που δεν τον αγαπάει, ας δώσει αναφορά για το αγαπάει αυτός τον Θεό. Αν συναντήσει κάποιον κακό άνθρωπο, ας κοιταχτεί μέσα του, μήπως κι αυτός έχει τις ίδιες ιδιότητες. Μαθαίνοντας από τους άλλους χωρίς να τους κρίνει, ο άνθρωπος διατηρεί την αγάπη του. Περνά την δοκιμασία του και μπορεί να βαδίσει μπροστά. Μη κρίνετε τον κακό άνθρωπο, αλλά ψάξτε την αιτία της κακίας του. Αν κάποια κοπέλα είναι κακή, η αιτία της κακίας της οφείλεται στο ότι έχει χάσει την αγάπη της. Όταν χάσει το κεφάλαιο του, και ο έμπορος μπορεί να γίνει κακός. Όταν χάσει το παιδί της, και η μητέρα μπορεί να γίνει κακή.

 

Γενικά, όταν χάσει κάτι πολύτιμο, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει κακός. Πρέπει να λυπάται ο άνθρωπος, όταν χάσει κάτι πολύτιμο; Πρώτα απ' όλα, μπορεί να χάσει εκείνο το καλό, που του έδωσε ο Θεός; Ο Θεός δημιούργησε τον ήλιο, σαν μεγάλο αγαθό της ζωής. Μπορεί κάποιος να αφαιρέσει τον ήλιο; Ποιος μπορεί να εμποδίσει να εκμεταλλευθείτε το ηλιακό φως και την ηλιακή θερμότητα; Κανένας δεν είναι σε θέση να αφαιρέσει από τον άνθρωπο το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το Θείο φως, εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν οι διαβάτες περνούν μέσα από κάποια έρημο, σηκώνουν πολύ σκόνη γύρω τους, και νομίζουν ότι όλος ο κόσμος είναι σκεπασμένος με σκόνη. Όχι, η σκόνη είναι μόνο γύρω τους. Αν βγουν από την έρημο, μπροστά τους αποκαλύπτεται ο φαρδύς ορίζοντας. Οι δυστυχίες και οι χαρές εξαρτώνται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Αν ζει σωστά κι έξυπνα, θα απελευθερωθεί από τα βάσανα και τις δυστυχίες.

 

Επομένως, θέλετε να απελευθερωθείτε από τις αντιθέσεις της ζωής; Δώστε χώρο στον Θεό μέσα σας, Αυτός να δουλέψει, Αυτός να εμφανισθεί. Ό,τι ο Θεός σας λεει, ακούτε το, και να εκτελείτε τα λόγια του. Αν κάποιος σας προσβάλει, μη βιαστείτε να απαντήσετε, μέχρι να ακούσετε τα λόγια του Θεού. Ρωτήστε Τον, τι να κάνετε. Αν δεν ακούσετε την συμβουλή του Κυρίου, θα κάνετε λάθος. Θα μοιάζετε με κουρέα, που ξυρίζει χωρίς σαπούνι. Φυλάξτε τα ξυριστικά σας και σταματήστε να ξυρίζεστε. Τα γένια των σύγχρονων ανθρώπων έχουν μεγαλώσει από το πολύ ξύρισμα. Όσο περισσότερο ξυρίζεστε, τόσο πιο άγρια και πυκνά θα γίνονται τα γένια σας. Στον φυσικό κόσμο υπάρχει κούρεμα και ξύρισμα, αλλά στον ψυχικό κόσμο δεν επιτρέπεται κανένα κούρεμα και ξύρισμα.

 

Επομένως, αν θέλετε να απελευθερωθείτε από κάτι άσχημο μέσα σας, μη το θερίζετε, αλλά ξεριζώστε το από την ρίζα. Τι κάνετε, όταν θέλετε να βγάλετε κρεμμύδι και σκόρδο από τον κήπο σας; Το πιάνετε από τα φύλλα και το ξεριζώνετε. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος. Αν θέλετε να απελευθερωθείτε από κάποια κακή επιθυμία μέσα σας, εφαρμόστε την ίδια μέθοδο. Όταν την ξεριζώσετε, δεν μπορεί να αναπτυχθεί εκ νέου. Αν κόψετε μόνο τα φύλλα της, η ρίζα θα μείνει στην γη, και τον επόμενο χρόνο πάλι θα εμφανισθεί. Στην θέση του ξεριζωμένου φυτού φυτέψτε μία καλή επιθυμία. Η φύση δεν αφήνει κενά μέρη. Το καλό αναπτύσσεται μόνο στο Θείο φως. Λέμε ότι το κακό είναι η σκιά του καλού. Δηλαδή το κακό γεννιέται στην απουσία του Θείου φωτός. Το κακό αποτελεί την ρίζα του δέντρου, το καλό τον κορμό του και η αγάπη τους καρπούς του. Ο Χριστός λεει: "Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους." Με άλλα λόγια: Θα αναγνωρίζεστε ως δικοί μου μαθητές, αν έχετε αγάπη, που έχει γεννηθεί από το πνεύμα, το φως, που προέρχεται από τον Θεό, και την δύναμη και την ελευθερία, πηγή των οποίων είναι η αλήθεια.

 

Του είπε ο Ιησούς: "Ό,τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον." (στίχος 27). Αυτό σημαίνει: Ό,τι κάνεις, κάντο έλλογα, γιατί θα φέρεις τις συνέπειες της πράξης σου.

 

Όταν βγήκε ο Ιούδας, ο Ιησούς είπε: "Τώρα εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου, και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ." (στίχος 31). Ο Χριστός είπε στον Ιούδα να πάει στον κόσμο να φέρει την αγάπη και το φως του Θεού, αλλά αυτός δεν άκουσε και πήγε και τον κατέδωσε. Τώρα, και σε σας λεω, να μη βαδίζετε στον δρόμο του Ιούδα, αλλά να πάτε στον κόσμο, να διδάξετε την Θεία αγάπη και το Θείο φως. Αν δεν εκτελέσετε τα λόγια του, Αυτός θα το κάνει μόνος του. Τότε πάνω σας θα πέσουν τα βάσανα, που έπεσαν πάνω στον Ιούδα. Όταν δεν μπόρεσε ν' αντέξει τα μεγάλα βάσανα, ο Ιούδας μόνος του έβαλε τέλος στην ζωή του.

 

Ως μαθητές, να ωθείσθε προς όμορφα και καλά πράγματα, χωρίς να μεθάτε, χωρίς να απογοητεύεστε, χωρίς να χάνετε την συνειδητότητά σας. Κάποια καλώς σκεπτόμενη κόρη μπορεί να χάσει την συνειδητότητά της. Πότε; Όταν δει κάποια ωραία πράγματα. Αν συναντήσει κάποιον ωραίο νέο, μπορεί να χάσει την συνειδητότητά της. Μεθά από την ομορφιά σαν τον μεθυσμένο από κρασί, για τον μοναδικό λόγο ότι δεν μπορεί να αξιολογεί τα πράγματα. Η εξωτερική ομορφιά δεν είναι ακόμη η θεία ομορφιά, που ανεβάζει τον άνθρωπο. Να χαίρεστε στα ωραία πράγματα, χωρίς να τα επιθυμείτε για τον εαυτό σας. Αν συναντήσετε κάποιον άνθρωπο με άριστο νου, να χαίρεστε για τον νου του, χωρίς να τον ζηλεύετε, χωρίς να τον επιθυμείτε. Κι εσείς έχετε νου, όμως πρέπει να τον δουλέψετε, να τον αναπτύξετε. Να χαίρεστε για τα όμορφα κορίτσια και αγόρια, χωρίς να προσπαθείτε να γίνονται ιδιοκτησία σας. Το κορίτσι έχει τον όμορφο νέο μέσα του, όμως πρέπει να τον εμφανίσει απ' έξω. Και ο νέος φέρει την όμορφη κόρη μέσα του, όμως πρέπει να την εμφανίσει έξω. Κάθε τι το οποίο ψάχνει εξωτερικά ο άνθρωπος το έχει και μέσα του, αλλά πρέπει να δουλέψει, να το αναπτύξει, να το εμφανίσει στον πλησίον του.

 

Κάθε τι όμορφο, ανώτερο και μεγάλο στον κόσμο πρέπει να χρησιμεύει σαν παρότρυνση, για την ώθηση του ανθρώπου, να του δείχνει ότι κι αυτός μπορεί να καταφέρει το ίδιο. Όταν καταφέρει και το εφαρμόσει, ο Θεός θα τον ευλογήσει. Μέχρι να έλθει αυτός ο καιρός, ο άνθρωπος δεν πρέπει να αποκαρδιώνεται, να παραιτείται, αλλά να βαδίζει μπροστά. - Όμως έχασα τις καλές συνθήκες. - Οι καλές συνθήκες συνεχώς δίνονται, όμως ο άνθρωπος πρέπει να τις χρησιμοποιεί. - Δεν με εκτιμούν. - Όταν φύγεις για τον άλλο κόσμο, τότε θα σε εκτιμήσουν. Η επιτροπή είναι στον άλλο κόσμο, και όχι στην γη. Η γη είναι το μέρος για να δοθούν τα μαθήματα και για μελέτη, ενώ στον άλλο κόσμο - είναι το μέρος των εξετάσεων. Εκεί δίνουν την αξιολόγηση στον κάθε άνθρωπο, αν είναι εργατικός ή όχι. Όποιος δεν είναι έτοιμος γι' αυτό το διαγώνισμα, αυτός παίρνει ελεύθερα εισιτήριο για να επιστρέψει στην γη, ν' αρχίσει εκ νέου να μαθαίνει. Σαν αποδεικτικό γι' αυτό, ο μαθητής γράφει: Να ένας από τους μαθητές, που του αρέσει να κάνει βόλτες κι όχι να σπουδάζει.

 

Εύχομαι σε όλους, που είστε εδώ, να είστε από εκείνους τους μαθητές, που τους αρέσει να μελετούν. Και, όταν εμφανισθείτε μπροστά στο εξεταστήριο, να περάσετε την δοκιμασία, και να γράψουν για σας: Να οι μαθητές, που πάντα διάβαζαν τα μαθήματα τους καλά και τελείωσαν το σχολείο με επιτυχία.

 

"Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους." Αν μελετάτε και παροτρύνεστε στο Θείο καλό, και αν αναπτύξετε σωστά τον νου σας, την καρδιά σας και την δύναμη σας, ο Θεός θα σας ευλογεί. Ο κόσμος έχει ανάγκη από καλούς, έξυπνους και δυνατούς εργάτες, που είναι έτοιμοι να πουν: Από τώρα και στο εξής, θέλουμε να δουλεύουμε για τον Θεό. Είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε για την Θεία αγάπη, για την σοφία και την αλήθεια, για ολόκληρη την ανθρωπότητα, για κάθε τι μεγάλο και καλό στον κόσμο.

 

"Ελθέτω η βασιλεία σου, ως εν ουρανιά και επί της γης". Κάθε ένας θα πει μέσα του: Κύριε, όπως δουλεύουν τα έλλογα όντα στον ουρανό, έτσι θέλω κι εγώ να δουλεύω στην γη. Πείτε μέσα σας: Κύριε, σ' ευχαριστούμε που μας ανανέωσες, για να δουλεύουμε για το Όνομα Σου και την Δόξα Σου.

 

30 Ιούλη 1939, 5 μ.μ.