1939_07_23 Η θύρα της αγάπης

[Ани]

 Η θύρα της αγάπης

 

Διαλογισμός

 

Η ζωή των σύγχρονων ανθρώπων βρίσκεται σε στασιμότητα. Σε σχέση με αυτό το θέμα, να ποιος μοιάζει με άνθρωπο που έχει έλθει σε στατική κατάσταση: Όπου πάει, ό,τι κάνει, όλο για το παρελθόν σκέπτεται, όλο για τη νεότητα του. Επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα, όμως τίποτε καινούργιο δεν αποκτά. Λετε ότι η επανάληψη είναι η μητέρα της γνώσης. Ο γέρος λεει ότι παρηγορείται όταν επαναλαμβάνει. Μερικοί πιστοί επίσης μιλούν για το παρελθόν τους, πώς είχαν ενθουσιαστεί, τι ιδεολογίες τους ανησυχούσαν, πώς αγαπιόντουσαν μεταξύ τους, κ.ο.κ. Το να επαναλαμβάνεις τα πράγματα, σημαίνει να τα παρουσιάζεις χωρίς να βάζεις τίποτε νέο από τον εαυτό σου. Αυτό, όμως, αποτελεί στασιμότητα στη ζωή.

 

Ο Χριστός είπε: "Εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού." (Κατά Ιωάννην, 3:2). - Το Θείο Βασίλειο είναι ο κόσμος προς τον οποίο ωθούνται οι ψυχές. Δηλαδή ο γεννημένος περνά σε άλλη κατάσταση. Δεν βρίσκεται σε στασιμότητα, σε στατική κατάσταση, όπως ο παλιός, αλλά μπαίνει σε νέα σφαίρα, όπου τα πράγματα ανανεώνονται. Το νόημα της ζωής βρίσκεται στην αιώνια νεότητα της ψυχής.

 

Πολλοί παραπονιούνται ότι δεν επιτυγχάνουν στη ζωή τους. Η αιτία της μη επιτυχίας τους κρύβεται σ' εκείνα τα πράγματα, τα οποία αποσπούν τη προσοχή τους. Για παράδειγμα, το φαγητό αποσπά τη προσοχή του ανθρώπου. Ο άνθρωπος που σκέπτεται μόνο το φαγητό, λεει ότι ζωή χωρίς φαγητό δεν υπάρχει. Έχει δίκιο, ο άνθρωπος πρέπει να τρώει, όμως να μη σκέπτεται αποκλειστικά το φαγητό, αυτό δεν είναι στην φύση της Θείας ζωής. Το φαγητό είναι συνθήκη, μέσο, αλλά όχι σκοπός. Το ψάρι σκέπτεται ότι, αν δεν φαει μικρότερα ψάρια, δεν μπορεί να ζήσει. Κηρύσσει την διδασκαλία ότι, αν δεν ζει στο νερό, τότε όλα έχουν τελειώσει. Γιατί; Διότι κάθε ψάρι, το οποίο προσπαθεί να βγει από το νερό, πεθαίνει. Συμπερασματικά, το ψάρι λεει: Έξω από το νερό, καμιά ζωή δεν υπάρχει.

 

Τι λεει ο άνθρωπος πάνω σ' αυτό το θέμα; Σαν μελετά την ανάπτυξη της ζωής, ο άνθρωπος λεει: Χάρη στις μεγάλες προσπάθειες τους, τα ψάρια άρχισαν να κάνουν πειράματα να βγουν από το νερό. Για χίλια χρόνια έκαναν προσπάθειες να βγουν από το νερό, να εξοικειωθούν με τις συνθήκες του αέρα, μέχρι που μετατράπηκαν σε πουλιά. Στο νερό, τα ψάρια δεν έχουν συνθήκες για ανάπτυξη, επειδή αλληλοτρώγονται. Νομίζετε ότι και οι άνθρωποι που τρώνε κρέας, έχουν συνθήκες για ν' αναπτυχθούν; Τι μπορεί να δώσει το χοιρινό κρέας στον άνθρωπο; Σαν τρώει χοιρινό, ο άνθρωπος αποκτά κάποιες από τις ιδιότητες του γουρουνιού. Σαν τρώει κοτόπουλο, επίσης δέχεται κάποιες από τις ιδιότητες της κότας. Επομένως, ό,τι τροφή χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος, δέχεται τις δικές της ιδιότητες.

 

Κι έτσι, αν θέλει να φυλάγεται από τις κακές ιδιότητες της τροφής, την οποία χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, πρέπει, πρώτα από όλα, να τη καθαρίσει. Γι' αυτόν τον σκοπό πρέπει να μάθει τον νόμο της καθαρότητας. Οι χορτοφάγοι λένε ότι η δική τους τροφή είναι πιο καθαρή απ' αυτή των κρεατοφάγων. Αυτοί είναι χορτοφάγοι, όμως τρώνε αγελαδινό και κατσικίσιο βούτυρο, πίνουν γάλα, τρώνε αυγά και τους αρέσει το ψάρι. Για δικαιολογία, λένε ότι και ο Χριστός έφαγε ψάρι με τους μαθητές του. Οι μαθητές του Χριστού οι ίδιοι ψάρευαν το ψάρι, και ο Χριστός το έψηνε στην δική του φωτιά. Ο καθένας θα ήθελε να φαει από το ψάρι, που ο Χριστός έψησε στην δική του φωτιά. Η φωτιά στην οποία ο Χριστός έψησε το ψάρι, έχει εσωτερική σημασία. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει αυτή την σημασία και μετά να μιλάει. Εμείς βλέπουμε το φαγητό σαν μία εσωτερική και όχι σαν μία εξωτερική διαδικασία. Η εσωτερική πλευρά του φαγητού είναι η μέθοδος της γνώσης της μεγάλης ζωής. Γι' αυτό ο Χριστός λεει: "Αν τρωτέ τη σάρκα μου και πίνετε το αίμα μου, έχετε μέσα σας ζωή". Δηλαδή, αν τρωτέ τη σάρκα του Χριστού, και πίνετε το αίμα Του, έχετε ζωή μέσα σας. Αν τρωτέ τη σάρκα των ζώων, ή των ανθρώπων, και πίνετε το αίμα τους, δεν έχετε ζωή. Δεν είναι αδιάφορο τίνος τη σάρκα τρωτέ, και τίνος το αίμα πίνετε. Επίσης, έχει σημασία και ο τρόπος που τρώτε τη σάρκα και πίνετε το αίμα. Αν πάτε μεταξύ των κανιβάλων, οι οποίοι τρώνε ανθρώπινο κρέας, θα βρεθείτε μπροστά σε φοβερές εικόνες. Ο κανίβαλος είναι πιο φοβερός και από το θηρίο. Είναι πιο φοβερός και από τον διάβολο. Τι μπορεί ν' αποκτήσει ο άνθρωπος από το ανθρώπινο κρέας;

 

Σήμερα και οι λαϊκοί και οι κληρικοί προσπαθούν την γρήγορη απόκτηση γνώσεων, πλούτου και δύναμης. Ως προς αυτό, είναι ανυπόμονοι, θέλουν να ξέρουν τα πάντα. Μοιάζουν με παιδιά, τα οποία ξέροντας ότι τους ράβουν καινούργια ρούχα, συνεχώς ρωτούν τη μητέρα τους, πότε θα είναι έτοιμα τα νέα ρούχα. Θέλουν την επόμενη γιορτή να ντυθούν με τα νέα τους ρούχα, να τα δείξουν στους φίλους τους, για να δουν ότι είναι καλά ραμμένα. Δεν γνωρίζουν ότι και τα νέα και τα παλιά ρούχα είναι ίδια. Το ρούχο δεν αλλάζει τον χαρακτήρα του ανθρώπου.

 

Κι αυτό διότι, στις τωρινές συνθήκες, είναι αδύνατον ο άνθρωπος να γνωρίζει τα πάντα. Αν γνώριζε τα πάντα, θα γινόταν, πολύ δυστυχής. Οι πολλές γνώσεις δεν θα του έδιναν τίποτε ιδιαίτερο. Όσο διαβασμένος και να είναι ο άνθρωπος, δεν αλλάζει ο χαρακτήρας του. Όταν γίνουν πολύ μορφωμένοι, οι άνθρωποι αρχίζουν να χωρίζονται σε ομάδες, δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Αυτό το βλέπουμε και στον Χριστιανισμό. Όταν αυξήθηκε ο αριθμός των Χριστιανών, όταν εμφανίσθηκαν οι αναλύσεις και οι ερμηνείες πάνω σε βασικά θρησκευτικά θέματα, οι Χριστιανοί χωρίσθηκαν σε Ανατολικούς και Δυτικούς Χριστιανούς, σε Ρεφορμιστές - Ευαγγελιστές. Οι Ανατολικοί και οι Δυτικοί Χριστιανοί έστρεψαν την προσοχή τους περισσότερο στην εξωτερική πλευρά του Χριστιανισμού, στις εξωτερικές τελετές, στα ρούχα του ιερέα. Σύμφωνα με τις ερμηνείες τους, ότι ο ιερέας είναι αντιπρόσωπος του Θεού, λένε ότι αυτός πρέπει να είναι ντυμένος με ακριβά ρούχα, με βασιλικό μανδύα, με κορώνα στο κεφάλι, με σκήπτρο στο χέρι. Μ' αυτό θέλουν να τονίσουν την αγιοσύνη του Θείου λειτουργού. Αυτά είναι ανθρώπινα χαρίσματα. Αυτά δεν έχουν δοθεί από τον Θεό. Όταν ο Μύωσης έβγαλε τους Εβραίους από την Αίγυπτο, είχε κορώνα στο κεφάλι του και σκήπτρο στο χέρι του; Αυτός κρατούσε στο χέρι του μία συνηθισμένη τσοπάνικη γκλίτσα, με την οποία έκανε μεγάλα θαύματα. Ήταν αρκετό να κτυπήσει μία φορά με τη γκλίτσα, για να πάρει αυτό το οποίο επιθυμούσε. Τι νόημα έχει να κρατά ο άνθρωπος στα χέρια του κάποιο χρυσό σκήπτρο, ή τρίαινα και να κτυπά χωρίς να γίνεται αυτό που θέλει; Το σκήπτρο μοιάζει με την γνώση. Τι έννοια έχει αυτή η γνώση, με την οποία τίποτε δεν μπορείς να καταφέρεις; Όσο και να κτυπάς μ' αυτή τη γνώση, τίποτε δεν γίνεται, Η γνώση έχει νόημα μόνο τότε, όταν, κτυπώντας μ' αυτήν, μπορείς να κάνεις αυτό που επιθυμείς.

 

Το σκήπτρο, το οποίο φέρει γνώση, πρέπει να χρησιμοποιείται. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον αν σπάσει. Αν περάσετε ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από έναν κύκλο, θα έχετε ρεύμα, αλλά όχι και φως. Για να πάρετε φως, ο κύκλος πρέπει να κοπεί κάπου, για να σχηματισθούν δύο πόλοι στους οποίους θα κυλούν δύο ρεύματα.

 

Ένα νέο αγόρι πήρε κληρονομιά από τον πατέρα του μία γκλίτσα. Ο παππούς του, του είπε: Αυτή η γκλίτσα έχει γίνει απ' την εποχή του προπάππου σου. Μεγάλη δύναμη κρύβεται μέσα της. Το αγόρι κατάλαβε τα λόγια του πατέρα του, στην κατά λέξη έννοια τους. Όπου πήγαινε το παιδί, έπαιρνε πάντα τη γκλίτσα μαζί του. Έτσι πέρασαν αρκετά χρόνια. Μεγάλωσε, έγινε μεγάλος άνδρας, αλλά, αντί να του φέρει ευτυχία, η γκλίτσα τον έκανε δυστυχισμένο. Ό,τι δουλειά άρχιζε, δεν πετύχαινε. Σαν έβλεπε τη γκλίτσα στο χέρι του, του ερχόταν να την πετάξει κάπου, να ελευθερωθεί απ' αυτήν, όμως κάτι μέσα του δεν του το επέτρεπε. Μία μέρα πήγε στο δάσος να κόψει ξύλα. Εκείνη τη στιγμή μπροστά του πετάχτηκε ένας ταύρος με γυρισμένα κέρατα, έτοιμος να τον κτυπήσει. Το παλικάρι σήκωσε τη γκλίτσα εναντίον του ταύρου και άρχισε να τον κτυπά στο κεφάλι. Σαν τον κτύπησε μερικές φορές, ο ταύρος έφυγε, αλλά η γκλίτσα έσπασε. Και τότε, τι είδε; Από την εξωτερική μεριά της γκλίτσας έπεσαν κάμποσα χρυσά νομίσματα. Το παλικάρι μόλις τώρα κατάλαβε γιατί ο πατέρας του του είπε ότι η δύναμη είναι μέσα στη γκλίτσα. Λυπήθηκε που δεν είχε εμφανιστεί νωρίτερα ο ταύρος, για να σπάσει τη γκλίτσα στο κεφάλι του.

 

Επομένως, αν επιτύχει ο άνθρωπος κάποια γνώση, πρέπει να έχει την συναίσθηση, να ξέρει πώς να την εφαρμόσει στην ζωή του. Για να μπορεί έξυπνα να εφαρμόζει τη γνώση του, ο άνθρωπος πρέπει να έχει ακόμη και σωστή συμπεριφορά. Να έχεις συναίσθηση, αυτό σημαίνει να δεχθείς τα πράγματα εσωτερικά. Η συναίσθηση υποθέτει την σχέση μ' αυτό που έχεις δεχθεί, μέσω της εσωτερικής αίσθησης. Συμπεριφορά πάλι έχει μόνο εκείνος, που μπορεί να εφαρμόσει τη γνώση του. Ο άνθρωπος εφαρμόζει τη συμπεριφορά πρώτα στον εαυτό του: προς την δική του καρδιά, τον δικό του νου, προς την δική του ψυχή και προς το δικό του πνεύμα.

 

Συχνά οι άνθρωποι μιλούν για καρδιά, για νου, για ψυχή, για πνεύμα, χωρίς να καταλαβαίνουν την ουσία τους. Μιλούν για την ψυχή και νομίζουν ότι αυτή υποτάσσεται στο σώμα. Μιλούν για τον νου, και νομίζουν ότι αυτός είναι ένα μέσον. Μιλούν για την καρδιά και την εξετάζουν σαν ένα βασικό όργανο κυκλοφορίας. Αυτό λύνει οικονομικά τα θέματα του ανθρώπινου οργανισμού. Λένε ότι η καρδιά κτυπά, δηλαδή κάνει 72 κτύπους το λεπτό. Κάθε κτύπος της καρδιάς είναι συμπαντικός. Αυτό δείχνει ότι η καρδιά συνδέεται με την συμπαντική ενέργεια. Σε κάθε κτύπημα της καρδιάς έρχεται καινούργια ενέργεια, με αποτέλεσμα ολόκληρος ο οργανισμός να ανανεώνεται.

 

Ο αριθμός 72 παίζει βασικό ρόλο στη ζωή και τη φύση. Για παράδειγμα, 72 άτομα μετέφρασαν τα ιερά βιβλία. Το 7 είναι θετικός αριθμός, ο οποίος σημαίνει τις δημιουργικές δυνάμεις στην φύση. Το 2 είναι αρνητικός αριθμός, ο οποίος τακτοποιεί τα πράγματα. Δηλαδή το 7 είναι ο δημιουργικός αριθμός των αγγέλων, ενώ το 2 είναι ο δημιουργικός αριθμός του Θείου κόσμου. Τα δύο νούμερα, ο θετικός αριθμός των αγγέλων και αρνητικός αριθμός του Θείου κόσμου, συνενώνονται στον γενικό αριθμό 72. Όταν ο άνθρωπος ζει φυσιολογικά, σύμφωνα με τον νόμο της αγάπης, ο σφυγμός του είναι κανονικός. Αν καταπατήσει αυτόν τον νόμο, ο σφυγμός του αλλάζει. Όλες οι αρνητικές καταστάσεις από τις οποίες περνά ο άνθρωπος - υποψία, καχυποψία, απογοήτευση, απιστία, μίσος, αντανακλώνται στον σφυγμό. Όταν δεν το ξέρει αυτό ο άνθρωπος, μόνος του δημιουργεί δυστυχία. Με τις δικές του αρνητικές σκέψεις και τα δικά του αρνητικά συναισθήματα, ο άνθρωπος αλλάζει την πορεία του συμπαντικού ρυθμού - του φορέα της Θείας ευλογίας. Από τον άνθρωπο εξαρτάται ν' ανοίξει και να κλείσει τους δρόμους γι' αυτή την ευλογία. Αυτός ο ίδιος τον κλείνει και τον ανοίγει. Σε σχέση με αυτό, ο άνθρωπος μοιάζει μ' εκείνον τον Άγγλο εκατομμυριούχο, που μπήκε μία μέρα στο υπόγειο για να μετρήσει τον χρυσό του κι έμεινε εκεί. Ξέχασε να πάρει το κλειδί μαζί του και, από απροσεξία, η πόρτα έκλεισε πίσω του. Το κλειδί έμεινε απ' έξω, κι αυτός βρήκε τον θάνατο μέσα στον αγαπημένο του πλούτο. Πριν από τον θάνατο του έγραψε τις εξής λέξεις: Αν κάποιος μου έφερνε ένα κομμάτι ψωμί, θα του έδινα τα μισά από τα πλούτη μου.

 

Σαν συμπέρασμα λεω: Ποτέ μην αφήνετε το κλειδί του εσωτερικού σας πλούτου απ' έξω. Μόλις ξεκλειδώσετε τον πλούτο σας, πάρτε το κλειδί μαζί σας. Ο άνθρωπος έχει στη διάθεση του τρία κλειδιά: Το κλειδί της πίστης, το κλειδί της ελπίδας και το κλειδί της αγάπης. Μόλις βρίσκει την ελπίδα του, ο άνθρωπος χρησιμοποιείτο πρώτο κλειδί. Μόλις αποκτήσει πίστη, βάζει το δεύτερο κλειδί. Όταν αποκτήσει αγάπη, χρησιμοποιεί το τρίτο κλειδί. Η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη αποτελούν τα τρία κλειδιά για την αποκάλυψη των μυστικών της φύσης, για την αποκάλυψη των θείων θησαυρών, που έχουν καθορισθεί από ξεχασμένες εποχές από εκείνα τα άτομα, που ήλθαν και έρχονται στη γη για να εκτελέσουν την Θέληση του Θεού.

 

Η επιθυμία όλων σας πρέπει να στρέφεται προς αυτό, να αισθάνεστε κατά πόσο εκτελείτε την Θεία Βούληση σύμφωνα με τον νόμο της ελπίδας, της πίστης και της αγάπης. Αν εκτελείτε τη Θεία Βούληση με τον νόμο της ελπίδας, πρέπει να είστε ντυμένοι με το Θείο ένδυμα. Αν εκτελείτε τη Θεία Βούληση, σύμφωνα με το νόμο της πίστης, από σας πρέπει να πηγάζει το Θείο νερό. Αν εκτελείτε την Θεία Βούληση σύμφωνα με τον νόμο της αγάπης, πρέπει να φωτίζεστε από το Θείο φως. Η αγάπη φωτίζει τον άνθρωπο. Αν τον ανάψεις, μέσα του ξυπνούν φωτεινές σκέψεις και ανώτερα συναισθήματα. Ο Χριστός λεει: "Εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού." Δηλαδή, θα γεννηθείτε από το νερό, το οποίο έρχεται με τον νόμο της πίστης, και από το πνεύμα, που έρχεται από τον νόμο της αγάπης. Η αγάπη είναι το ψωμί, που κατεβαίνει από τον Ουρανό. Αν δεν τρέφεται με αγάπη ο άνθρωπος, δεν μπορεί να γεννηθεί εκ νέου. Μόνον ο γεννημένος αποκτά τα πολιτικά δικαιώματα, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει.

 

"Αν δεν γεννηθήτε εκ νέου." Η γέννηση για την οποία γίνεται λόγος στον στίχο, δεν είναι διαδικασία μεμονωμένη. Δεν είναι κάτι στατικό, αλλά μια δυναμική διαδικασία. Αυτή η γέννηση συμπεριλαμβάνει τις συνθήκες της ανάπτυξης. Πράγματι, όταν γεννηθεί το παιδί, αρχίζει να μεγαλώνει φυσικά, συναισθηματικά και νοητικά. Πρέπει ν' αναπτύσσεται συνεχώς για ν' αποκτά την θεία γνώση. Όταν μεγαλώσει σε συνειδητότητά, ο άνθρωπος φθάνει στην νέα γέννηση από νερό και πνεύμα, απ' όπου αρχίζει η δημιουργία του νέου ανθρώπου. Και τώρα οι άνθρωποι κτίζουν, όμως χρησιμοποιούν όργανα που έχουν γίνει από τις προηγούμενες γενιές, και γι' αυτό φέρουν τις ίδιες συνήθειες και αδυναμίες. Εύκολα χάνουν την ελπίδα τους και τις γνώσεις τους. Έχει παρατηρηθεί ότι, όταν ο άνθρωπος δεν έχει χρήματα, αδιαθετεί, βαδίζει με χαμηλωμένο το κεφάλι, είναι αποκαρδιωμένος. Αν λάβει από κάπου χρήματα, το ηθικό του ανεβαίνει, γίνεται ικανοποιημένος, εμψυχώνεται, και είναι έτοιμος για δουλειά.

 

Το ίδιο αφορά και την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου. Αν συναντήσει κάποιον καλό άνθρωπο, αυτός τον εμψυχώνει. Όταν συναντήσει κάποιον κακό άνθρωπο, χάνει το κουράγιο του και νομίζει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί. Γιατί κατά τη συνάντηση με καλό άνθρωπο εμψυχώνεστε; Ο καλός άνθρωπος είναι ένα άγαλμα, που είναι καλά δουλεμένο από κάποιον καλό γλύπτη. Αυτό το άγαλμα μπορεί να πουληθεί και να σας εξασφαλίσει ολόκληρη τη ζωή σας. Ο κακός άνθρωπος είναι απλοϊκός, σκληρή πέτρα, πάνω στην οποία δεν έχει δουλέψει ακόμη το σφυρί του μεγάλου γλύπτη, θα έλθει μία μέρα, που αυτός ο βράχος θα πέσει στα χέρια του γλύπτη, ο οποίος θα βγάλει απ' αυτόν ένα άριστο άγαλμα. Για εκείνον ο οποίος δεν καταλαβαίνει τον Θείο Λόγο, αυτός ο βράχος τίποτε δεν αξίζει. Όμως εκείνος, ο οποίος καταλαβαίνει τον Θείο Λόγο, αυτός ξέρει, ότι ο συνηθισμένος ακατέργαστος βράχος είναι μία συνθήκη για να εφαρμόσει ο γλυπτής τις γνώσεις και την τέχνη του. Ο κακός άνθρωπος είναι το έδαφος, πάνω στο οποίο μπορείτε να αποκτήσετε γνώσεις. Τι πιο καλή συνθήκη δουλειάς από αυτό, το να στρέφετε τον κακό άνθρωπο προς τον Θεό;

 

Μερικοί θρησκευόμενοι θέλουν να στρέψουν τους πλούσιους ανθρώπους προς τον Θεό, γιατί έχουν χρήματα, γιατί μπορούν να δώσουν στους φτωχούς. Αν στρέψετε τον φτωχό προς τον Θεό, αυτός όχι μόνο δεν μπορεί να δώσει, αλλά θ' αρχίσει να παίρνει και από τους άλλους. Αυτή είναι άσχημη αντίληψη. Μη βλέπετε τον άνθρωπο σαν φτωχό και πλούσιο εξωτερικά, αλλά σαν ψυχή, που φέρει τον δικό της πλούτο μέσα της. Συχνά ο φτωχός είναι έτοιμος να δώσει περισσότερο, από όσο ο πλούσιος. Είναι έτοιμος να δουλέψει για τον άλλο, να τον βοηθήσει. Υπάρχουν φτιΰχοί άνθρωποι, οι οποίοι, όταν στραφούν προς τον Θεό, αρχίζουν να δουλεύουν για τον πλησίον τους με αγάπη και αυτοθυσία.

 

Σε μία παράδοση του παρελθόντος, αναφέρεται η εξής περίπτωση της ζωής του Βούδδα. Μία μέρα, όντας Βραχμάνος, ο Βούδδας προσευχόταν στον Θεό. Η προσευχή του ήταν πολύ μεγάλη, αλλ' όμως, επειδή ήταν εξασθενημένος, δεν μπορούσε να την τελειώσει. Εκείνη τη στιγμή, ένας λαγός πέρασε δίπλα του κι έπεσε στην φωτιά και ψήθηκε. Τότε, χρησιμοποιώντας την θυσία του, ο Βούδδας τον έβγαλε από τη φωτιά, έκοψε ένα μέρος απ' αυτόν και κόρεσε την πείνα του. Με νέες δυνάμεις, τελείωσε την προσευχή του κι ευχαρίστησε τον Θεό, που του έστειλε τον λαγό για να τον δυναμώσει. Στην τελευταία του ζωή, ως διδάσκαλος, ο Βούδδας βοήθησε τους ανθρώπους, τους έδωσε συμβουλές ως προς το πώς να ζουν. Μία μέρα, αποφάσισε να ξεκουραστεί, να αφεθεί σε βαθιά συγκέντρωση. Είπε στους μαθητές του ότι αυτήν την μέρα δεν δέχεται επισκέψεις. Ό,τι άνθρωποι έλθουν - Βραχμάνοι, ανώτερες προσωπικότητες, όλους τους απέκλειε. Εκείνη τη στιγμή ήλθε ένας φτωχός, απλός άνθρωπος. Από μακριά ακόμη, ο Βούδδας σηκώθηκε όρθιος, και τον δέχθηκε εγκάρδια και για αρκετή ώρα μιλούσε μαζί του. Πολύ παραξενεμένοι οι μαθητές του τον ρώτησαν: Διδάσκαλε, σήμερα αρνήθηκες να δεχθείς τόσο υψηλά ιστάμενους ανθρώπους, και σ' αυτόν τον φτωχό απλό άνθρωπο έδειξες τέτοια προσοχή. Ποία είναι η αιτία για αυτό; Ο Βούδδας απάντησε: Στο μακρινό παρελθόν, αυτός ο άνθρωπος ήταν λαγός. Μία μέρα, ενώ προσευχόμουν στον Θεό και ήμουν πολύ εξασθενημένος, αυτός θυσιάστηκε για μένα, έπεσε στην φωτιά και ψήθηκε. Εγώ τον έφαγα, δυνάμωσα, και μπόρεσα να τελειώσω την προσευχή μου. Σήμερα, του επιστρέφω την θυσία που έκανε αυτός για μένα.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι θέλουν από τον Θεό ή από κάποιον άνθρωπο ιδιαίτερη προσοχή. Για να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής από τον οποιονδήποτε, πρέπει να κάνουν κι αυτοί κάποια θυσία γι' αυτόν. Έκαναν τέτοια θυσία, την οποία έκανε ο λαγός στον Βούδδα; Ποιος έδωσε την ζωή του θυσία στον Θεό; Κι εσείς θέλετε να σας αγαπούν, χωρίς να έχετε κάνει καμία θυσία για τους ανθρώπους. Πώς γνωρίζετε ποιος σας αγαπά; Αν κάποιος σας μιλά με γλυκά λόγια, αυτό είναι αγάπη; Τα γλυκά λόγια δεν καθορίζουν ακόμη την αγάπη. Μπορούν μόνο να γλυκαίνουν την ψυχή του ανθρώπου, να φέρνουν κάποια ανανέωση μέσα του, αλλά αυτό δεν είναι αγάπη.

 

Τι είναι η αγάπη; Όταν δύο νέοι αγαπιούνται, τυφλώνονται, τίποτε δεν βλέπουν μπροστά τους. Ξεχνούν όλο τον κόσμο: Τρώνε, πίνουν, κανένας δεν υπάρχει γι' αυτούς. Ζουν ο ένας για τον άλλο, φιλιούνται, χαϊδεύονται, και λένε: Η ζωή έχει νόημα για μας πλέον. Αυτή είναι λάθος κατανόηση της αγάπης. Ακριβώς τώρα η ζωή τους χάνει το νόημα της. Η αγάπη τους είναι μόνο ανανέωση, όμως δεν είναι εκείνη η αιώνια, η χωρίς όρια αγάπη. Όταν ο άνθρωπος δεχθεί την αγάπη που βγαίνει από το φως του Θεού, τότε όλοι οι άνθρωποι του γίνονται αγαπητοί. Όλους τους αγαπά, χαίρεται για όλους, για όλους είναι έτοιμος να θυσιαστεί. Δεν ζει πια σαν Μονάδα, αλλά μέσα στην γενική αγάπη. Αυτή η αγάπη συνδέει τον άνθρωπο με την ψυχή των ανθρώπων. Αυτή έρχεται σε σχέση με τον ζωντανό άνθρωπο, με τη δική του ψυχή, και όχι με την δική του προσωπικότητα. Είναι μεγάλο πράγμα να αγαπά ο άνθρωπος! Το μεγαλείο της αγάπης μπορεί να το δοκιμάσει μόνον εκείνος που συνδέεται με τον Θεό - τον Μοναδικό, ο οποίος ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του ανθρώπου να είναι αγαπητός. Σ' όλες τις περιπτώσεις της ζωής, σ' όλα τα βάσανα, ο Θεός θα τον βοηθήσει. Στις χαρές του, Αυτός χαίρεται μαζί μ' αυτόν. Δεν υπάρχει περίπτωση να στραφεί ο άνθρωπος προς τον Θεό, και να μη πάρει απάντηση στην προσευχή του. Ο Θεός βοηθά τον άνθρωπο μέσω των ανθρώπων, μέσω των ζώων, μέσω των φυτών - ολόκληρη η φύση είναι στην δική του υπηρεσία.

 

Αν βρεθεί σε κάποια μεγάλη δυσκολία, ο άνθρωπος χάνει το θάρρος του, χάνει το νόημα της ζωής, κι αρχίζει να σκέπτεται ότι είναι πολύ αμαρτωλός, ότι όλοι τον έχουν εγκαταλείψει. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ο Θεός θα του στείλει κάποιον άνθρωπο, που θα του δώσει μεγάλη προσοχή και αγάπη. Μέσω αυτού του ανθρώπου ο Θεός εμφανίζεται και βοηθά. Αν καταλάβει ότι αυτό είναι η Θεία Πρόνοια, θα πάρει κάτι πολύτιμο. Αν δεν το καταλάβει και το υποτιμήσει, θα το χάσει και θα πέσει πάνω σε μεγάλες δοκιμασίες. Για να μπορεί εύκολα ο άνθρωπος να τα βάλει με τις δυσκολίες της ζωής του, πρέπει να είναι πάντα νέος, και να μη χάνει το κουράγιο του. Οι σύγχρονοι άνθρωποι γερνάνε πρόωρα, γιατί νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Βρίσκονται στη θέση του βάτραχου μέσα στην φωλιά του. Την άνοιξη, όταν είναι ο βάτραχος νέος, φωνάζει. Η φωνή του συνεχίζει τρεις - τέσσερις μήνες και μετά σταματά. Τον χειμώνα και οι νεαροί και οι γέροι βάτραχοι σταματούν. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να βρίσκεται στην θέση ούτε του νέου ούτε του γέρου βάτραχου. Σαν νέος, πρέπει να είναι έτοιμος να μαθαίνει, να διδάσκεται και να δέχεται. Σαν γέρος, πρέπει να συνειδητοποιεί ότι έχει ακόμη πολλά να μάθει. Όσο και να είναι μελετημένος ο άνθρωπος, πάντα υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρει. Ένας λόγιος μπήκε στην βάρκα ενός απλού ναυτικού, για να κάνει βόλτα στη θάλασσα. Ρώτησε τον βαρκάρη: Γνωρίζεις καθόλου μαθηματικά; - Τίποτε δεν γνωρίζω. - Έχεις χάσει πάρα πολλά.. - Αστρονομία ξέρεις καθόλου; - Τίποτε δεν γνωρίζω. - Έχεις χάσει πολλά. - Όμως, από φυσικές επιστήμες ξέρεις τίποτε; - Τίποτε δεν ξέρω. - Χάνεις πολλά. Εκείνη τη στιγμή εμφανίσθηκε μία μεγάλη θαλασσοταραχή. Τότε ο βαρκάρης απευθύνθηκε προς τον λόγιο με τα εξής λόγια: Εσύ ξέρεις να κολυμπάς; - Δεν ξέρω. - Τα πάντα έχεις χάσει. Με την δική μου άγνοια εγώ θα διαφυλάξω την ζωή μου - το πολυτιμότερο πράγμα του ανθρώπου, κι εσύ, με τις δικές σου γνώσεις, θα χάσεις τα πάντα.

 

Πολλοί από τους σύγχρονους ανθρώπους γνωρίζουν πάμπολλα πράγματα, σαν κι αυτόν τον λόγιο, όμως ένα πράγμα δεν ξέρουν - να κολυμπούν. Τι είναι το κολύμπι στην ζωή; Το κολύμπι μπορεί να παρομοιασθεί με την αγάπη. Όποιος δεν γνωρίζει την αγάπη, αυτός έχει χάσει τα πάντα. Ο Απόστολος Παύλος λεει: "Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και αν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι." Για να μπει στην Βασιλεία του Θεού, να ελευθερώσει την ψυχή του από όλα τα βάσανα και τις δυσκολίες, ο άνθρωπος πρέπει ν' αποκτήσει αγάπη. Μόνο μέσα από την αγάπη μπορεί ο άνθρωπος να απελευθερωθεί από το παρελθόν, από το παρόν και το μέλλον. Θα βγει από τις δυσκολίες - από τη ζωή του παρελθόντος, και δεν θα περιμένει την ευτυχία του από το παρόν και το μέλλον.

 

Πολλοί άνθρωποι περιμένουν να έλθει στο μέλλον ο Χριστός στην γη, να τους σώσει. Ο Χριστός ζει στο παρόν, σ' αυτό που έχει γεννηθεί από την αγάπη. Η μητέρα αγαπά το παιδί της, γιατί το γέννησε. Με τα άλλα παιδιά έχει άλλη σχέση, γιατί δεν τα γέννησε. Δηλαδή ο άνθρωπος έχει αγάπη μόνο προς εκείνες τις σκέψεις κι εκείνα τα συναισθήματα, που έχει δεχθεί από αγάπη. Προς όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα και σκέψεις έχει άλλη σχέση. Επομένως, το να γνωρίζεις τον άνθρωπο, αυτό σημαίνει να περάσεις από την αγάπη του. Για να σε γνωρίζει, πρέπει κι αυτός να περάσει μέσα από τη δική σου αγάπη. Μ' άλλα λόγια: Για να γνωρίζεις εκείνον που σε αγαπά, πρέπει να περάσεις εσύ μέσα από την θύρα της δικής του αγάπης. Κι αυτός μπορεί να σε γνωρίσει μόνον αν περάσει από την θύρα της δικής σου αγάπης. Και ο Χριστός πέρασε μέσα από την θύρα της ανθρώπινης αγάπης - μέσω των βασανιστηρίων. Από αγάπη προς την ανθρωπότητα, Αυτός θυσίασε τα πάντα. Ο Χριστός είπε: "Εγώ είμαι η θύρα. Όποιος δεν περάσει μέσα από μένα, αυτός δεν μπορεί να μπει στην Αιώνια Βασιλεία." (Σημ. Μετ.: Παράβαλε: Κατά Ιωάννη 10, 9) Ο Χριστός πέρασε μέσα από την θύρα της ανθρώπινης αγάπης. Τώρα είναι η δική σας σειρά να περάσετε μέσα από την θύρα της δικής Του αγάπης. Όποιος περάσει μέσα από αυτήν την θύρα, αυτός θα σωθεί, θα μπει στην Θεία Βασιλεία. Ο Χριστός εκφράζει αυτήν την σκέψη με τα λόγια: "Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί, και εν αυτώ θέλωμεν κατοικήσει."

 

Κι έτσι κάθε άνθρωπος πρέπει να περάσει μέσα από την θύρα της αγάπης. Σε ένα μέρος είναι αυτή η θύρα; Σε πολλά μέρη. Πόσες φορές πρέπει ο άνθρωπος να περάσει μέσα από την θύρα της αγάπης; Πολλές φορές πρέπει να περνά. Φαντασθείτε ότι πρέπει να περάσετε ένα δρόμο μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα. Για να βαδίσετε αυτόν τον δρόμο, πρέπει να περάσετε από πολλά μέρη: Μέσα από κοιλάδες και πεδιάδες, από βουνά και δάση. Κάθε μέρος έχει την δική του θύρα, μέσα από την οποία πρέπει να περάσετε. Αν για τους επίγειους δρόμους πρέπει να περάσετε από πολλές θύρες, πολύ περισσότερες θύρες πρέπει να περάσετε για να μπείτε στο Θείο Βασίλειο. Σε κάθε βήμα θα περνάτε από υπάρξεις, που θα δοκιμάζουν την αγάπη σας. Όταν δούνε ότι έχετε αγάπη, με την οποία μπορείτε να μπείτε στην ουράνια Βασιλεία, θα σας αφήσουν, θα σας δώσουν εισιτήριο εισόδου. Μεγάλη είναι η γιορτή της ανθρώπινης ψυχής, όταν, έστω και από μακριά μόνον, δει το Θείο πρόσωπο! Μετά από την Ανάσταση του Χριστού, Αυτός εμφανίσθηκε στους μαθητές του και τους είπε: "Μη μου άπτου διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου."

 

Τι σημαίνει να πάει ο άνθρωπος στον Θεό; Για να πάει στον Θεό, ο άνθρωπος πρέπει να περάσει από μεγάλα βάσανα, να έχει πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τον πάτο. Μόνον αυτός ο άνθρωπος είναι έτοιμος να εμφανισθεί στο Θείο Πρόσωπο. Τίποτε στον κόσμο δεν είναι σε θέση να τον στρέψει από την πορεία του. Τίποτε δεν μπορεί να τον πειράξει. Γιατί ο Θεός δίνει στον άνθρωπο να πιει το πικρό ποτήρι, κι όχι το γλυκό; Αν του δώσει γλυκό ποτήρι, ο καθένας θα το πιει. Όποιος τον συναντήσει στον δρόμο, θα τον σταματήσει, θα πιει από το ποτήρι του και θα φύγει. Όμως από το πικρό ποτήρι κανένας δεν θέλει να πιει. Επομένως, κανένας δεν μπορεί ν' αφαιρέσει από τον άνθρωπο τον πλούτο, ο οποίος έχει αποκτηθεί μέσω των βασάνων. Όποιος πέρασε μέσα από τα βάσανα, λεει: Καλά συνέβη που υπέφερα.

 

Γιατί έρχονται τα βάσανα στη ζωή των ανθρώπων; Για ν' αποκτήσουν τα αγαθά, τα οποία ο Θεός τους έχει καθορίσει. Αυτή η σκέψη πρέπει να μείνει βαθιά μέσα στο νου του ανθρώπου, και, όταν βρεθεί μπροστά σε κάποιο πρόβλημα, να μη παραπονιέται, αλλά να βλέπει τι κρύβεται σ' αυτό. Τα βάσανα είναι παραβάν, πίσω το οποίο κρύβεται κάποιο αγαθό.

 

Τρεις νέοι ερωτεύτηκαν μία όμορφη και έξυπνη κοπέλα, κι όλοι ήθελαν να την παντρευτούν. Για να δοκιμάσει την αγάπη τους, αυτή τους έβαλε την εξής δοκιμασία: Έκανε έναν τοίχο από χαρτί, που φαινόταν σαν ατσάλι. Και σ' αυτόν κάρφωσε τρία μυτερά μαχαίρια. Ο υποψήφιος έπρεπε να έλθει προς τον τοίχο μ' ένα ποδήλατο και να τον περάσει. Όποιος από αυτούς αποφάσιζε να το κάνει, αυτός θα έπαιρνε την όμορφη κόρη. Ο πρώτος υποψήφιος πήρε φόρα, όμως, σαν έφθασε στον τοίχο και είδε τα τρία μυτερά μαχαίρια, αμέσως γύρισε πίσω: Δεν θέλω να πεθάνω! Ο δεύτερος υποψήφιος πάλι πήρε φόρα, ήλθε στο σημείο αυτό, και, σαν είδε τα μυτερά μαχαίρια, σκέφθηκε: Τι θα κερδίσω από την κόρη, αν κάνω αυτή την θυσία για αυτήν; Μ' αυτή τη σκέψη, αμφιταλαντεύτηκε και γύρισε πίσω. Ο τρίτος υποψήφιος πήρε φόρα χωρίς να σκέπτεται τις συνέπειες. Είχε μόνο μία επιθυμία - να παντρευτεί την όμορφη νέα. Τι αποδείχθηκε; Το εμπόδιο και τα μαχαίρια ήταν από χαρτί. Έφθασε στον τοίχο, τον πέρασε, και βγήκε από την άλλη μεριά. Αυτός κέρδισε την αγάπη της όμορφης νέας. Σαν το είδαν αυτό οι δύο υποψήφιοι, είπαν: Κι εμείς μπορούσαμε να το κάνουμε.

 

Σήμερα όλοι οι άνθρωποι περνούν την ίδια δοκιμασία. Όταν φθάσουν στον τοίχο από χαρτί, όλοι κάνουν πίσω. Θα βρεθεί κάποιος φτωχός, απλός άνθρωπος, που δεν σκέπτεται πολύ τις συνέπειες, και θα περάσει. Μετά από αυτό, θα έλθει άλλη δοκιμασία - να περάσει μέσα από φωτιά. Το εμπόδιο μέσα από το οποίο πρέπει να περάσει ο άνθρωπος, θα είναι σιδερένιο. Για να το περάσει, ο άνθρωπος πρέπει να έχει μεγάλη θερμότητα, να το λειώσει. Αν δεν αποφασίσει να περάσει μέσα απ' αυτό, δεν θα μπορέσει να περάσει την δοκιμασία του. Τα εμπόδια στην ζωή δεν είναι τίποτε άλλο, εκτός από ένα σιδερένιο φράγμα. Μπορούν να λειώσουν μόνο με τη φωτιά. Οι δυσκολίες εμφανίζονται ως αποτέλεσμα του πολέμου μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής ζωής του ανθρώπου. Όταν αντέξει αυτόν τον πόλεμο, αυτός θα έχει σωθεί. Ο διασωθείς θα ζει στην Θεία Ελευθερία, στην Υπηρεσία του Θεού. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί του Θεού." Αξίζει ο άνθρωπος να περάσει από όλα τα βάσανα, να καθαρίσει την καρδιά του, για να δει το πρόσωπο του Θεού, να δει το πρόσωπο του Χριστού. Το να δει το πρόσωπο του Θεού, να γνωρίσει την αγάπη, αυτό σημαίνει να έχει φθάσει τις επιθυμίες της ψυχής του. Να προσπαθείτε γι' αυτή την αγάπη, που θα σας δώσει το πέταγμα των αγγέλων, για να ταξιδεύετε σ' ολόκληρο το Σύμπαν και να το μελετάτε.

 

Σας εύχομαι να τρέφεστε με την αγάπη, για να γεννηθείτε από νερό και πνεύμα, να γίνετε πολίτες της Θείας Βασιλείας. Ο Χριστός είπε: "Ο αγαπών με, θέλει αγαπηθή..."

 

23 Ιουλίου 1939, 5 μ.μ.