1927_12_04 Επτα καλαθια

[Ани]

 Επτα καλαθια

 

"Και εσήκωσαν περισσεύματα κλασμάτων, επτά σπυρίδας." (Κατά Μάρκον 8,8)

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν, και εσήκωσαν περισσεύματα κλασμάτων επτά σπυρίδας (καλάθια)." Αυτός ο στίχος δεν είναι ο πιο σημαντικός απ' όλους τους άλλους λόγω του βάθους του, αλλά, είναι σημαντικός λόγω της ενεργητικότητας του, διότι σημαίνει εκτέλεση κάποιας εργασίας. Εκεί λέγεται ότι όλοι έφαγαν και χόρτασαν, και μετά απ' αυτό πάλι έμεινε κάτι. Έτσι ώστε, όταν ο άνθρωπος αρχίζει την ζωή του, δεν πρέπει να αναλάβει την πιο σημαντική δουλειά, αλλά εκείνη, έστω και την πιο μικρή, η οποία δημιουργεί συνθήκες για την εκδήλωση της ανθρώπινης δραστηριότητας. Όταν το μικρό παιδί πάει στο σχολείο, δεν είναι σημαντικό γι' αυτό να ασχολείται με το ερώτημα τι θα κάνει όταν τελειώσει το σχολείο. Στην δεδομένη στιγμή, το πιο σημαντικό ζήτημα γι' αυτό είναι να καταπιαστεί με την εκμάθηση των γραμμάτων. Στον κόσμο υπάρχει ο εξής νόμος: όποια είναι η αρχή των πραγμάτων, τέτοιο θα είναι και το τέλος τους. Ταυτόχρονα, στην ζωή παρατηρείται η εξής αντίθεση. Αν ο άνθρωπος αρχίσει την ζωή του με χαρές, θα τελειώσει με βάσανα. Αν αρχίσει με βάσανα, θα τελειώσει με χαρές. Με τον όρο "βασανιζόμενος άνθρωπος" καταλαβαίνουμε εκείνον, ο οποίος δουλεύει. Όποιος δεν δουλεύει, δεν υποφέρει. Με τον όρο "χαρούμενος άνθρωπος" καταλαβαίνουμε εκείνον ο οποίος ξεκουράζεται. Όμως, μόνον όποιος έχει δουλέψει, μπορεί να ξεκουράζεται. Και, στα αλήθεια, το πιο ευχάριστο στην ζωή του ανθρώπου είναι να ξεκουράζεται, δηλαδή να χαίρεται. Πού ξεκουράζεται ο άνθρωπος; Στον ουρανό. Ο ουρανός είναι μέρος για ξεκούραση, ενώ η γη για εργασία. Όταν κατεβαίνει στην γη, ο άνθρωπος αρχίζει να υποφέρει. Απ' αυτή την άποψη, τα βάσανα έχουν εντελώς άλλον προορισμό απ' αυτόν που καταλαβαίνουν οι σύγχρονοι άνθρωποι. Τα βάσανα φέρνουν την καλύτερη τροφή για την ανθρώπινη συνειδητότητα. Όποιοι δεν έχουν υποφέρει, είναι πιο σκληροί απ' εκείνους, οι οποίοι έχουν υποφέρει. Αν τα βάσανα δεν ήσαν απαραίτητα ως εσωτερική πορεία για την ανθρώπινη ανάπτυξη, δεν θα υπήρχαν. Μιας που υπάρχουν, έχουν βαθύ νόημα. Ποιος υποφέρει στον κόσμο; Οι καλοί, οι σπουδαίοι, οι ευγενικοί άνθρωποι πάντα πονούσανε και πονάνε, ενώ οι κακοί άνθρωποι βασανίζονται. Όποιος θέλει να ξέρει γιατί πονάει, πρέπει να απαντήσει στον εαυτό του: Εγώ πονάω, επειδή είμαι καλός, ευγενικός άνθρωπος. Αν κάποιος δεν πονάει, γι' αυτόν το ερώτημα τίθεται αλλιώς. Κάποιος λέει: Όλο σε μένα θα τυχαίνουν βάσανα; Το να τεθεί τέτοια ερώτηση, είναι το ίδιο σαν ο καλός, ο ικανός μαθητής να αναρωτηθεί γιατί του παραδίδονται μαθήματα και, μετά απ' αυτό, τον εξετάζουν. Αφού είσαι καλός, δυνατός μαθητής, εννοείται ότι θα έχεις εξετάσεις. Αν είσαι κακός μαθητής, δεν θα δίνεις εξετάσεις. Ποιος παλεύει στην ζωή; Το παλικάρι παλεύει. Αν παλεύεις, είσαι δυνατός, υγιής άνθρωπος. Αφού δεν μπορείς να παλεύεις, είσαι αδύνατος, άρρωστος άνθρωπος. Η πάλη είναι μεγάλο πράγμα, αλλά στον κατάλληλο καιρό και μέρος! Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το φαγητό. Το φαγητό είναι παλικαριά. Ποιος τρώει στην ζωή; Ο υγιής τρώει, και όχι ο άρρωστος.

 

"Έφαγαν δε και εχορτάσθησαν." Δηλαδή, ήταν άρρωστοι, και έπρεπε να φάνε, για να χορτάσουν. Τι πράγμα είναι η πείνα; Η πείνα είναι μια σπουδαία διεργασία, η οποία συμβαίνει μέσα στην ανθρώπινη ψυχή. Αυτή είναι εσωτερική ανάγκη, Θείο κάλεσμα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος πρέπει να εργάζεται για να συντηρεί την ζωή του. Αν δεν τρώει εθελοντικά, η πείνα θα τον αναγκάσει να φάει. Η πείνα δεν είναι εσωτερική ανάγκη, ή εσωτερική πίεση, μόνο στον άνθρωπο, ή σε όλα τα ζωντανά πλάσματα στην γη, αλλά συναντιέται και ανάμεσα στα προχωρημένα πλάσματα, τα οποία έχουν οργανώσει την γη. Πείνα υπάρχει και ανάμεσα στους αγγέλους, αλλά αυτοί ικανοποιούνται με φυσικό τρόπο, εσωτερικά, και όχι όπως οι άνθρωποι. Πολλοί νομίζουν ότι, όταν φύγουν για τον άλλο κόσμο, δεν θα νιώθουν καμιά πείνα. Και αυτό ισχύει, αλλά στην Γραφή λέγεται ότι οι ψυχές που έχουν φύγει, τρέφονται με αγγελικό ψωμί. Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν παράξενες αντιλήψεις για την ζωή, εξωτερικά και εσωτερικά. Έχουν παράξενες αντιλήψεις για το ανθρώπινο μυαλό και για την ανθρώπινη σκέψη, όπως και για την ανθρώπινη καρδιά και τα ανθρώπινα συναισθήματα. Στο μέλλον θα αποκτήσουν περισσότερο φως, και τότε οι αντιλήψεις τους θα είναι πιο διαμορφωμένες. Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχουν πολλά όργανα, τα οποία ακόμη δεν έχουν μπει σε λειτουργία, γι' αυτό κι ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα. Κυριεύεται από εσωτερικό φόβο, μήπως έχει πάρει λάθος δρόμο στην ζωή του, αν σκέφτεται σωστά, ή όχι, κλπ.. Ο τραγουδιστής φοβάται, όταν τραγουδάει, να μην πάρει κάποιον τόνο λάθος. Ο μουσικός φοβάται μήπως παίζει άσχημα. Ο πλούσιος φοβάται να μη χάσει τον πλούτο του. Ο υγιής φοβάται να μη χάσει την υγεία του. Η μητέρα φοβάται να μη χάσει το παιδί της. Ο πεινασμένος φοβάται, μήπως, όταν φάει, μείνει πάλι νηστικός. Αυτός ο εσωτερικός φόβος, αυτή η εσωτερική δυσαρέσκεια υπάρχει σ' όλη την ανθρωπότητα, επειδή οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τον προορισμό της πείνας, ούτε καταλαβαίνουν τον προορισμό του ανθρώπου στην ζωή. Πραγματικά, δεν είναι εύκολο ο άνθρωπος να πεινάει. Η πείνα δημιουργεί πολλά δυσάρεστα στην ζωή. Ο πεινασμένος είναι αδιάθετος, ανυπόμονος, εύκολα νευριάζει, σε όλα βιάζεται, πάντα του λείπει κάτι. Μόλις φάει, η αδιαθεσία εξαφανίζεται. Αυτός ο άνθρωπος είναι ήσυχος και ήρεμος, αλλά τούτη η ηρεμία δεν σημαίνει ακόμη αρετή. Είναι μόνο μια παροδική κατάσταση, όπως και η πείνα είναι παροδική κατάσταση στον άνθρωπο.

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν. Και εσήκωσαν περισσεύματα κλασμάτων επτά σπυρίδας." Η λέξη φαγητό υπονοεί να δεχτείς κάτι μέσα σου. Συνεπώς, και το φαγητό είναι εσωτερική διεργασία. Αν δεχθείς κάποιο φαγητό από άνθρωπο που αγαπάς, θα έχεις ένα κάποιο αποτέλεσμα. Αν δεχτείς φαγητό από άνθρωπο που δεν αγαπάς, θα έχεις άλλο αποτέλεσμα. Δεν έχει μόνο αυτό σημασία στο φαγητό, αλλά έχει σημασία να ξέρεις πώς τρως. Αν τρως γρήγορα και ανήσυχα, θα έχεις ένα αποτέλεσμα αν τρως αργά, ήρεμα και με διάθεση, θα έχεις άλλο αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τα οποία διεισδύουν στα μυαλά μας και στις καρδιές μας. Για να μπορούν οι σκέψεις και τα συναισθήματα που δεχόμαστε να παράξουν την απαραίτητη εντύπωση πάνω μας, εμείς πρέπει να ήμαστε όπως Εκείνος, τον Οποίον αγαπάμε κι ο Οποίος μας αγαπάει. Γιατί αυτά τα τέσσερις χιλιάδες άτομα ικανοποιήθηκαν μόνο με εφτά καρβέλια ψωμί και μερικά ψάρια; Επειδή ο Χριστός ήταν μαζί τους. Συγχρόνως, αυτοί οι άνθρωποι είχαν πίστη μέσα τους. Η πίστη μπορεί να προέρχεται ή από την ανθρώπινη προσωπικότητα, ή από την ανθρώπινη ψυχή, όμως τα αποτελέσματα αυτών των δύο ειδών πίστης είναι διαφορετικά. Ο άνθρωπος, του οποίου η πίστη προέρχεται από την προσωπικότητα του, λέει: Αυτό είναι δυνατό, εκείνο είναι αδύνατο. Όμως, για εκείνον, του οποίου η πίστη προέρχεται από την ψυχή, όλα στην ζωή είναι δυνατά και πραγματοποιήσιμα. Σ' αυτή την πίστη δεν μπορεί να σκέφτεσαι ποιο είναι δυνατό και ποιο αδύνατο. Στον Θείο κόσμο δεν μπορούν να γίνονται ανόητα πράγματα. Λοιπόν, όταν ο άνθρωπος, η πίστη του οποίου πηγάζει από την προσωπικότητα του, λέει για κάποια πράγματα ότι είναι αδύνατα, εμείς εννοούμε, για παράδειγμα, ότι είναι αδύνατη η επίτευξη εκείνων των αγαθών, τα οποία ο Θεός συνειδητά έχει κρατήσει, μήπως κι οι άνθρωποι, όταν τα πετύχουν, δεν μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν όπως πρέπει. Για παράδειγμα, είναι δυνατό σήμερα ο άνθρωπος να πετάει; Είναι αδύνατο. Όμως μία μέρα αυτό θα είναι δυνατό, αλλά σε άλλες συνθήκες. Σήμερα οι άνθρωποι πετάνε με αεροπλάνα, αλλά μία μέρα θα πετάνε και χωρίς αεροπλάνα. Τότε, πολλοί θα ρωτήσουν: Μπορεί ο άνθρωπος να ζει χωρίς να τρώει; Αυτή είναι μία ανόητη ερώτηση. Να μην τρώει ο άνθρωπος, σημαίνει να μη σκέφτεται, να μην αισθάνεται. - Μπορεί ο άνθρωπος να ζει χωρίς αγάπη; - Και αυτή η ερώτηση είναι ανόητη, και σε ανόητες ερωτήσεις εμείς δεν απαντάμε. - Μπορούμε χωρίς ζωή; - Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για τον άνθρωπο απ' εκείνη που έχει, όταν συνειδητοποιεί ότι ζει! Είναι όμως φοβερό, όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι δεν ζει. Μπορείτε να μη συνειδητοποιείτε ότι ζείτε, αν μπείτε σ' έναν όμορφο κόσμο, με όλες τις ευκολίες; Μόλις κατανοήσετε αυτόν τον κόσμο και μπορέσετε να τον χρησιμοποιήσετε, οπωσδήποτε θα συνειδητοποιήσετε ότι ζείτε. Όμως, αν μπείτε σ' έναν κόσμο χωρίς καμιά ευκολία, περιτριγυρισμένοι παντού από σκοτάδι, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν ζείτε. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο κόσμους.

 

Συνεπώς, το να ρωτά κανείς αν μπορεί να υπάρχει ο άνθρωπος χωρίς ζωή, είναι ένα ερώτημα που λογικά δεν έχει νόημα. Επίσης δεν μπορείτε να ρωτάτε αν υπάρχει ο Θεός, ή όχι, αν υπάρχει η ψυχή και το πνεύμα, ή όχι, κλπ.. Οι σύγχρονοι άνθρωποι συζητάνε επάνω σ' αυτές τις ερωτήσεις, αλλά αυτό είναι χάσιμο χρόνου, ακριβώς όπως πολλοί χάνουν τον χρόνο τους σε διάφορες τέχνες. Για παράδειγμα, μπαίνετε σ' ένα τσίρκο και βλέπετε διάφορες ταχυδακτυλουργίες, ασκήσεις, πηδήματα, ακροβασίες κλπ.. Πολλές απ' αυτές τις ασκήσεις έχουν νόημα, αλλά βλέπετε και μία γυναίκα να στηρίζεται σε μία σανίδα κι έναν άνδρα να την σημαδεύει με 12 μαχαίρια, αλλά έτσι, ώστε το κάθε μαχαίρι να πέσει ακριβώς δίπλα στα δυο της αυτιά, δίπλα στο κεφάλι, γύρω από τα χέρια, γύρω από τα πόδια, να την περικυκλώνει όλη με αυτά τα μαχαίρια, χωρίς όμως, κάποιο απ' αυτά να την πειράξει. Όλο το κοινό κοιτάει, παρακολουθεί, τρέμει, μήπως αυτός ο άνδρας σκοπεύσει άστοχα με κάποιο απ' αυτά τα μαχαίρια και τραυματίσει την γυναίκα. Και αν το πείραμα πετύχει, όλοι χειροκροτούν. Τι κερδίζει η γυναίκα απ' αυτόν τον κίνδυνο; Τι κερδίζει ο άνδρας; Τίποτε το ιδιαίτερο. Αν το ζήτημα είναι να αποκτήσει ο άνθρωπος τέχνη στο να στοχεύει με ακρίβεια, υπάρχουν χίλιοι τρόποι γι' αυτό. Και αν η γυναίκα πρέπει να αποκτήσει αυτή την τόλμη, αυτή την αφοβία, να βλέπει πως τα μαχαίρια κατευθύνονται προς αυτήν, χωρίς να φοβηθεί, και γι' αυτό υπάρχουν πολλές μέθοδοι, πιο ακίνδυνες και πιο λογικές.

 

Λέω: όταν συζητάμε επάνω στην ερώτηση για την ύπαρξη του Θεού, είναι το ίδιο σαν να σημαδεύουμε τον άνθρωπο με μαχαίρια. Ένα έχει σημασία: όταν καρφωθούν αυτά τα 12 μαχαίρια, να μη συμβεί κάποιο απ' αυτά να πέσει στο κεφάλι, ή στην καρδιά του ανθρώπου και τον τραυματίσει. Τι κερδίζει άνθρωπος, ο οποίος, όταν συζητάει επάνω σ' αυτή την ερώτηση, χάνει τον Θεό; Τίποτε δεν κερδίζει, αλλά χάνει πολλά. Έχει χάσει το πιο ουσιαστικό μέσα του, την ζωή, γι' αυτό και πεθαίνει. Να γιατί πρέπει να θυμάστε το εξής: η ιδέα περί Θεού είναι ρεύμα, το οποίο συντηρεί την ζωή της ανθρώπινης ψυχής. Συνεπώς, μην αποκόβετε αυτό το ρεύμα απ' τον δρόμο του, όσο μικρό και να είναι αυτό. Εκείνος, του οποίου η ψυχή είναι γεμάτη με αγάπη, πρέπει να σκέφτεται, να συγκρίνει την ερώτηση για την αγάπη με την ερώτηση για την ύπαρξη του Θεού. Ανάμεσα σ' αυτά τα δύο ερωτήματα υπάρχει μια κάποια αναλογία. Αυτά στηρίζουν την ζωή του ανθρώπου. Συνεπώς, ο καθένας πρέπει να θεωρεί αυτά τα ερωτήματα ιερά. Αφού υποστηρίζουμε την ιδέα για την ύπαρξη του Θεού, σε κάθε άνθρωπο πρέπει να βλέπουμε από μία ιερή σκέψη, από ένα ιερό συναίσθημα και να τα φυλάμε σαν την κόρη των οφθαλμών μας. Δεν υπάρχει λόγος να αναρωτιόμαστε αν κάποιος άνθρωπος είναι σωστός στις αντιλήψεις του, ή όχι. Αρκεί να ξέρουμε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του κάτι καθαρό και υψωμένο, το οποίο δεν πρέπει να πειράζουμε με κανένα τρόπο. Και τότε, αν θέλουμε να βοηθήσουμε τον άνθρωπο που αγαπάμε, πρέπει να του δώσουμε καλό παράδειγμα της αγάπης. Η αγάπη δεν μεταδίδεται με λόγια. Αν θέλετε να δείξετε σε κάποιον ότι τον αγαπάτε, με κανένα τρόπο δεν μπορείτε να το πετύχετε με λόγια. Οι λέξεις, όχι μόνο δεν αποδεικνύουν την αγάπη, αλλά την αναιρούν μάλιστα. Αν προσπαθήσετε να πείσετε κάποιον ότι τον αγαπάτε, θα τον απομακρύνετε από σας. Η αγάπη έχει ιδιαίτερη γλώσσα, την οποία οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει από καιρό. Αυτή η γλώσσα είναι σε θέση να ικανοποιήσει τα συναισθήματα του ανθρώπου, όπως και τον εσωτερικό του πόθο. Μόνον η αγάπη κάνει τον άνθρωπο ευχαριστημένο, ευτυχισμένο. Δείτε, για παράδειγμα, ποιος από τους σύγχρονους ανθρώπους είναι ευχαριστημένος από την ζωή του; Συναντάτε μορφωμένους ανθρώπους, συγγραφείς, ποιητές, μουσικούς, δυσαρεστημένους απ' την ζωή. Συναντάτε αγράμματους, απλούς ανθρώπους, δυσαρεστημένους από την ζωή. Συναντάτε φτωχούς και πλούσιους, πάλι δυσαρεστημένους. Συνεπώς, η ικανοποίηση δεν βασίζεται στην εξωτερική θέση, την οποία καταλαμβάνει ο άνθρωπος. Η δύναμη, η ικανοποίηση του ανθρώπου βασίζεται στην συνειδητότητά του. Όσο πιο ανυψωμένη είναι η συνειδητότητά του ανθρώπου, τόσο πιο μεγάλη είναι η ικανοποίηση του.

 

Ένας γνωστός μου μου εξιστορούσε την εξής εμπειρία του, την οποία βίωσε κατά τον ύπνο. Ονειρεύτηκε ένα βράδυ ότι αυτός, μαζί μ' έναν φίλο του, με παράξενο τρόπο, μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο, όπου οι δύο τους μόνοι έπρεπε να παλέψουν μ' όλο τον κόσμο. Τρόμαξαν, όταν είδαν ότι μπροστά τους είχαν αρχίσει να βγαίνουν μεγάλα στρατεύματα. Ξαφνικά, άκουσε κάποια εσωτερική φωνή, η οποία του ψιθύριζε σιγανά: Ανοίξτε τα χέρια σας πολύ και φυσήξτε! Μ' αυτόν τον τρόπο τα εχθρικά στρατεύματα θα κοιμηθούν, κι εσείς θα τα νικήσετε. Αυτοί πράξανε σύμφωνα με την συμβουλή αυτής της εσωτερικής φωνής: άρχισαν ν' ανοίγουν τα χέρια τους και να φυσάνε. Τα στρατεύματα, τα οποία βγαίνανε απέναντι τους, ένα - ένα, κοιμόντουσαν, ενώ αυτοί τα νικούσαν. Ρωτάω: συμβαίνει τέτοιο πράγμα στην πραγματική ζωή; Και στην πραγματική ζωή του ανθρώπου συμβαίνουν παρόμοια πράγματα. Αυτό το όνειρο είναι συμβολικό. Τα στρατεύματα, τα οποία έβγαιναν εναντίον των δύο φίλων, παριστάνουν τις δυσκολίες στην ζωή του ανθρώπου, οι οποίες προβάλλονται στον δρόμο του και τον εμποδίζουν. Τι πρέπει να κάνετε μ' αυτές τις δυσκολίες; - Ν' ανοίγετε πλατιά τα χέρια σας και να φυσάτε εναντίον τους. Μ' αυτόν τον τρόπο, θα εξαφανιστούν η μία μετά την άλλη. Για να εξαφανιστούν οι δυσκολίες, ο άνθρωπος πρέπει να είναι συνδεδεμένος με τον Θεό. Για μας, ο Θεός δεν πρέπει να είναι μόνον ένας γνωστός, αλλά Αυτός πρέπει να παριστάνει Μεγάλη Πηγή, στην Οποία πρέπει να πλησιάζουμε, αλλά όχι μόνο με σκοπό να συζητάμε, ή να μαθαίνουμε, αλλά για να αποκτήσουμε κάτι ιερό. Τι πρέπει να αποκτήσουμε απ' τον Θεό; - Ζωή. Γι' αυτό στην Γραφή λέγεται: "Αυτή είναι η αιώνια ζωή, να γνωρίσω Εσένα τον Μοναδικό Αληθινό Θεό." Συνεπώς, πρώτα πρέπει να αποκτήσουμε την Αιώνια Ζωή, και μετά την γνώση και την σοφία. Αυτά είναι ζητήματα του μέλλοντος. Ότι είναι έτσι, το βλέπουμε ο άνθρωπος πρώτα γεννιέται, και μετά έρχονται τα ρούχα, με τα οποία θα ντυθεί. Πρώτα έρχεται η ζωή, και μετά τα ρούχα. Η υγεία είναι η ζωή, ενώ η λογικότητα είναι το ρούχο, με το οποίο ντύνεται ο υγιής.

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν." Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε και να θυμούνται ότι έχουν φάει. Νομίζετε ότι, αν σήμερα έρθουν όλα εκείνα τα τέσσερις χιλιάδες άτομα, τα οποία ταΐστηκαν από τον Χριστό, δεν θα θυμούνται αυτό το φίλεμα; Θα θυμούνται αυτή την μέρα, επειδή ήταν η πιο μνημειώδης γι' αυτούς. Ποια μέρα στην ζωή της νέας κοπέλας είναι η πιο μνημειώδης; Η πιο σημαντική μέρα στην ζωή της νέας κοπέλας είναι εκείνη, κατά την οποία είδε για πρώτη φορά τον αγαπημένο της. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για την μητέρα; Για την μητέρα, η πιο σημαντική μέρα είναι εκείνη, κατά την οποία είδε για πρώτη φορά το παιδί της. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για τον τυφλό; Η πιο σημαντική μέρα για τον τυφλό είναι εκείνη κατά την οποία διείσδυσε για πρώτη φορά ηλιακή ακτίνα στα μάτια του κι είδε την ομορφιά του κόσμου. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για τον άρρωστο; - Η μέρα, κατά την οποία η αρρώστια του εξαφανίστηκε κι ένιωσε βαθιά χαρά στην ψυχή του, ότι είναι κύριος του εαυτού του, ότι μπορεί μόνος του να υπηρετεί τον εαυτό του. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για τον καθηγητή πανεπιστημίου; - Η μέρα κατά την οποία έκανε την πρώτη του διάλεξη στο πανεπιστήμιο. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για τον επιστήμονα, για τον φιλόσοφο; - Η ημέρα, κατά την οποία η πρώτη εργασία του εκδόθηκε και μπόρεσε να φωτίσει τα μυαλά των ανθρώπων. Ποια είναι η πιο σημαντική μέρα για τον μαθητή; - Η ημέρα, κατά την οποία συνάντησε για πρώτη φορά τον Δάσκαλο του. Απ' αυτή την άποψη, για κάθε άνθρωπο υπάρχει μία σημαντική μέρα στην ζωή του. Αυτό δείχνει ότι, σε κάποιο βαθμό, κάθε άνθρωπος είναι φανταστικό μέγεθος.

 

Συχνά οι άνθρωποι λένε: Τι μπορούμε να κάνουμε σ' αυτόν τον κόσμο; - Δεν έχει σημασία τι μπορείτε να κάνετε σ' αυτόν τον κόσμο, αλλά τι μπορείτε να κάνετε στον άλλο κόσμο. Δεν έχει σημασία τι είστε στην γη, αλλά τι είστε στον ουρανό. Τι σκέφτονται, τι αισθάνονται οι άνθρωποι, τι αγάπη έχουν, αυτό μπορεί να μείνει απαρατήρητο στην γη, αλλά όχι και στον αόρατο κόσμο. Όλα όσα σκεφτεί, αισθανθεί ή πράξει ο άνθρωπος στην γη, γίνονται γνωστά στον αόρατο κόσμο. Γι' αυτό λέγεται: "Δεν υπάρχει τίποτε κρυφό." Όταν μιλάμε για την αγάπη, πρέπει να ξέρουμε ότι εκείνοι που μας αγαπούν αληθινά, δεν είναι στην γη, ανάμεσα μας, αλλά είναι επάνω, απ' όπου εξωτερικεύουν την βαθιά αγάπη τους προς εμάς. Αυτοί δεν εκφράζονται με λόγια, αλλά εμείς αισθανόμαστε την αγάπη τους.

 

Όταν διαβάζουν αυτό το κεφάλαιο, πολλοί λένε στον εαυτό τους: Μακάρι κι εμείς να ήμασταν σ' αυτό το γεύμα, που παρέθεσε ο Χριστός στον λαό! - Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια ο Χριστός έχει παραθέσει και παραθέτει πολλά τέτοια γεύματα στους ανθρώπους, αλλά αυτοί δεν τα αναγνωρίζουν. Και μέχρι τώρα ο Χριστός δουλεύει ανάμεσα στους ανθρώπους, δίνει γεύματα, τους τρέφει. Ο Χριστός δουλεύει ακόμα και σήμερα, μέσα στην μεγάλη πνευματική κρίση στην οποία ζουν οι άνθρωποι. Αυτοί βρίσκονται σε πλήρη απιστία, αμφιβολία και παρεξήγηση ανάμεσα τους, αλλά ο Χριστός δουλεύει ακούραστα. Είναι φοβερό πράγμα οι πλάνες στις οποίες πέφτουν οι άνθρωποι! Πριν καιρό, ένας από τους φίλους μας αρρωσταίνει και γίνεται νευρικός, ανυπόμονος, κανένας δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Του συνιστούν το ένα, του συνιστούν το άλλο, αλλά αυτός δεν πιστεύει σε τίποτε. Από τι αρρώστησε; Στο σβέρκο του είχαν βγει μερικά κακά βουζούνια, τα οποία δεν μπορούσαν να σπάσουν και του είχαν δημιουργήσει μεγάλους πόνους. Του σύστησα μία μέθοδο, την οποία εφάρμοσε αμέσως. Τα βουζούνια μαλάκωσαν εύκολα, έσπασαν, κι αυτός ηρέμησε. Μόλις η βρώμικη ύλη βγει έξω από τον άνθρωπο, εξαφανίζεται και η αδιαθεσία του.

 

Λέω: τέτοια βρώμικη ύλη υπάρχει και στην ζωή των ανθρώπων, και πρέπει οπωσδήποτε να πεταχτεί έξω. Όλες οι αρνητικές σκέψεις και επιθυμίες στον άνθρωπο πρέπει να πεταχτούν έξω, και μέσα του να μείνουν μόνον υγιείς σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες. Οι υγιείς σκέψεις και τα υγιή συναισθήματα είναι θετικοί αριθμοί, θετικά μεγέθη στην ζωή του ανθρώπου. Οι σύγχρονοι άνθρωποι λένε ότι τα μαθηματικά ήταν θετική επιστήμη. Εγώ δε προσθέτω ότι κάθε θετική επιστήμη χρησιμοποιεί θετικούς αριθμούς, ενώ κάθε θετικός αριθμός πρέπει να έχει δική του καθορισμένη αξία. Τότε ρωτάω: ποιοι είναι οι θετικοί αριθμοί στα μαθηματικά; Τα μαθηματικά αρχίζουν με την μονάδα, η οποία σημαίνει Θεός. Το δυάρι δε τα έχει δημιουργήσει όλα στον κόσμο. Το τρία είναι αριθμός της ισορροπίας. Η τετράδα είναι νόμος, ο οποίος βάζει το κάθε πράγμα στην θέση του. Συνεπώς, το τέσσερα είναι αριθμός της αιώνιας δικαιοσύνης. Για να καταλάβετε την αναλογία, που υπάρχει ανάμεσα σ' όλους τους αριθμούς, ως ζωντανές μονάδες, πρέπει να έχετε βαθιά κατανόηση των ζωντανών μαθηματικών, για τα οποία μπορούμε όντως να πούμε ότι είναι θετική επιστήμη. Απ' αυτή την άποψη, καταλαβαίνει ο άνθρωπος την σημασία της μονάδας; Δεν καταλαβαίνει. Έχει καταλάβει τουλάχιστον τον αριθμό δύο; Κι αυτό δεν έχει καταλάβει. Όταν έφθασε στον αριθμό δύο, ο Θεός σώπασε, εκεί δεν είπε τίποτε. Όταν δημιούργησε τον κόσμο, ο Θεός είχε πει για την πρώτη μέρα: "Και γεννήθηκε το φως. Και είδε, ότι ήταν καλό. Και έγινε νύχτα, και έγινε πρωί - ημέρα πρώτη." Και για τις άλλες μέρες επίσης έχει πει ότι ήταν καλό. Για την δεύτερη μέρα, όμως, ο Θεός δεν είπε τίποτε. Δεν έδωσε την γνώμη του γι' αυτήν. Ο αριθμός δύο είναι ιερός. Απ' αυτή την μέρα γεννιούνται τα ανθρώπινα βάσανα κι ανθρώπινες παρεξηγήσεις. Κατανόηση, ειρήνη μπορεί να υπάρχει μόνο στην αφθονία. Δώστε άφθονο στάρι στους ανθρώπους, και κάθε λογομαχία ανάμεσα τους θα εξαφανιστεί. Αφαιρέστε όλο το στάρι, η λογομαχία και οι παρεξηγήσεις θα παρουσιαστούν ξανά. Ποιο είναι καλύτερο: να λογομαχούν οι άνθρωποι μεταξύ τους, αλλά να ζουν, ή να μη λογομαχούν και να πεθαίνουν; Προτιμότερο είναι να λογομαχούν, αλλά να ζουν. Προτιμότερο είναι οι άνθρωποι να έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για την ζωή, αλλά να σκέφτονται, παρά να πουν: "Ένα κοπάδι, ένας βοσκός" - και να σταματήσουν να σκέφτονται. Θα έρθει μέρα, όπου όλοι οι άνθρωποι θα έχουν μία αντίληψη για την ζωή, αλλά θα ξυπνήσουν την Θεία συνειδητότητά μέσα τους. Τότε ο αδελφός θα δώσει στον αδελφό πλήρη ελευθερία και θα σέβεται ιερά τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Ο καθένας θα απαιτεί από τον άλλον καρπούς από την ζωή του. Μόνο σ' αυτή την κατάσταση μπορούμε να μιλάμε για συνεννόηση ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο καθένας πρέπει να διεισδύει στην ουσία των πραγμάτων, και όχι στην εξωτερική τους μορφή, και απ' αυτή να βγάζει τα συμπεράσματα του. Αν βλέπετε τα πράγματα μόνο απ' την εξωτερική τους πλευρά, θα φτάσετε σε πάμπολλα λανθασμένα συμπεράσματα. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να ονομάσουμε ανήθικο άνθρωπο εκείνον, ο οποίος έχει κάνει κάποια ανήθικη πράξη. Για να πείτε την γνώμη σας σ' αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλαβαίνετε τα βάθη των Θεϊκών δρόμων. Στον Θεό υπάρχουν σπουδαία πράγματα, που δεν καταλαβαίνετε το νόημα τους, επειδή δεν είναι γραμμένα στο Ιερό βιβλίο.

 

Για παράδειγμα, λέγεται ότι ο Θεός οργίζεται. Πολλοί σκοντάφτουν σ' αυτή την σκέψη. Λένε: Πώς είναι δυνατόν ο Θεός, ο Οποίος είναι τόσο μεγάλος, να οργίζεται; Για να καταλάβετε αυτή την σκέψη, θα σας βάλω μπροστά στην παρακάτω αντίθεση. Καμιά φορά ο Θεός οργίζεται με τον αμαρτωλό, γιατί δεν έχει αμαρτήσει, όπως πρέπει. Καμιά φορά Αυτός οργίζεται και με τον δίκαιο, γιατί δεν έχει κάνει το καλό όπως πρέπει. Αυτή η σκέψη, όμως, είναι τόσο σκληρή, διότι θα χρησιμοποιηθεί για πειρασμό των αδυνάτων. Αυτή η κατάσταση υπάρχει στον κόσμο συμφωνά με τον αναπόφευκτο νόμο των αντιθέτων. Σύμφωνα μ' αυτόν τον νόμο, όταν κάποιος κάνει το μεγαλύτερο καλό στον κόσμο, ταυτόχρονα κάποιος άλλος κάνει το μεγαλύτερο κακό. Αν ο πρώτος δεν κάνει καλό, και ο δεύτερος δεν θα κάνει κακό. Συνεπώς, κάθε στιγμή στην ζωή γίνονται δύο αντίθετες, η μία προς την άλλη, πράξεις, με την ίδια δύναμη και ισχύ. Και ο Απόστολος Παύλος έχει πει: "Αν η αμαρτία δεν αυξηθεί, και το καλό δεν θα αυξηθεί." Από εδώ μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα: όπου υπάρχει φαγητό, εκεί υπάρχει και πάρε -δώσε. Όπου υπάρχει πάρε - δώσε, εκεί υπάρχουν και χρέη. Οι άνθρωποι θέλουν όλα να γίνονται σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και ενδιαφέροντα. Όχι, σε όλα όσα γίνονται σήμερα, πρέπει να βλέπουμε την Θεία Σοφία. Αν δούμε τα πράγματα έτσι, ο κόσμος θα είναι για μας Θείος κόσμος. Και τότε οι άνθρωποι θα κατανοήσουν τον στίχο, όπου λέγεται ότι τα τωρινά βάσανα δεν μπορούν να συγκριθούν με την μελλοντική δόξα. Θα έρθει μέρα όπου εκείνοι, οι οποίοι σήμερα μισούνται, θα αναγκαστούν και θα πουν ο ένας στον άλλον: Αδερφέ, συγχώρεσε με, επειδή δεν σου έχω φερθεί όπως πρέπει. Αυτό οφείλεται στην μεγάλη μου αμάθεια, στην οποία βρισκόμουν μέχρι τώρα. Συναντάτε δύο Χριστιανούς, οι οποίοι λογομαχούν αναμεταξύ τους: ο ένας είναι ορθόδοξος, ενώ ο άλλος ευαγγελιστής. Ο καθένας απ' αυτούς θέλει να αποδείξει ότι αυτός είναι στην σωστή πλευρά. Τι πρέπει να κάνουν; Αν ο καθένας απ' αυτούς εκπληρώνει την θέληση του Θεού, έχει εφαρμόσει την διδασκαλία του Χριστού στην ζωή του. Μόλις εφαρμόσει αυτή την διδασκαλία στην ζωή του, δεν μπορεί πια να λογομαχεί. Η λογομαχία δεν είναι κακό πράγμα, αλλά ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να εκπληρώσει την θέληση του Θεού, να είναι φορέας της Θείας Αγάπης στην ζωή.

 

Τώρα, θα μεταδώσω με δυο λόγια ένα βιβλικό διήγημα για την ακρίβεια του οποίου δεν έχω ευθύνη. Όποιος το έχει γράψει, αυτός είναι υπεύθυνος γι' αυτό. Ο καθένας πρέπει να καταλάβει το εσωτερικό νόημα αυτού του διηγήματος. Ένας Εβραίος, ονόματι Τωβίτ, βρέθηκε σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Του χρωστούσαν μερικοί χρήματα, αλλά τότε, ακριβώς, κανένας δεν μπορούσε να του τα επιστρέψει. Κάποια στιγμή, θυμήθηκε έναν πλούσιο συγγενή του, ονόματι Ραγουήλ, ο οποίος θα μπορούσε να τον βοηθήσει, κι αποφάσισε να του στείλει τον γιο του, ένα νέο αγόρι, για να ζητήσει δανεικά χρήματα. Επειδή ο συγγενής του έμενε μακριά, δεν αποφάσιζε να στείλει τον γιο του μόνο του, για να μην του συμβεί τίποτε κακό στον δρόμο, γι' αυτό του είπε να βρει κάποιον φίλο του, που θα συμφωνούσε να τον συνοδέψει. Όταν βγήκε στον δρόμο, ο γιος συνάντησε ένα νέο αγόρι που του άρεσε, γι' αυτό το σταμάτησε και του είπε: Έχω ανάγκη από έναν φίλο, για να με συνοδεύσει μέχρι έναν συγγενή μας, ο οποίος μένει αρκετά μακριά από εδώ. Θα δεχόσουν να έρθεις μαζί μου; Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Αυτός δέχτηκε να τον συνοδέψει στο ταξίδι του. Το νεαρό αγόρι πήγε αμέσως στον πατέρα του, για να του ανακοινώσει ότι έχει πια βρει έναν φίλο για τον δρόμο. - Ας έρθει σε μένα να τον δω. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον πατέρα του νεαρού αγοριού, ο οποίος αμέσως τον ρώτησε: Από ποια φυλή είσαι εσύ; - Δεν έχει σημασία από ποια φυλή είμαι. Για σένα είναι σημαντικό ότι ο γιος σου έχει έναν φίλο για το ταξίδι. - Καλά. Πόσα θέλεις γι' αυτή την εξυπηρέτηση; Εγώ μπορώ να σου δώσω μόνο μία δραχμή. Ρωτάω: μπορεί άγγελος να προέρχεται από εβραϊκή φυλή; Αν ένας άγγελος μπορεί να είναι από εβραϊκή φυλή, τότε πρέπει να υπάρχουν άγγελοι από βουλγάρικη, από γαλλική, από αγγλική φυλή κλπ.. Όπως και να είναι, οι δύο φίλοι ξεκίνησαν τον δρόμο τους κι έφτασαν στο ποτάμι Τίγρις, όπου σταμάτησαν για λίγο, επειδή το αγόρι είχε δει ότι από το ποτάμι βγήκε ένα μεγάλο ψάρι, που ήθελε να το καταβροχθίσει, και φοβήθηκε. Ο άγγελος έπιασε το ψάρι, το ξεκοίλιασε, έδωσε δε στο αγόρι την καρδιά και το συκώτι και του είπε να τα κρατήσει για τον εαυτό του. Μετά απ' αυτό, έψησε το ψάρι, και το έφαγαν κι οι δύο τους. Πόσο μεγάλο θα ήταν αυτό το ψάρι, αφού μπόρεσαν να φάνε κι οι δυο μαζί; Συγχρόνως, γιατί έπρεπε να φυλαχτούν η καρδιά και το συκώτι; Μετά από μακρύ ταξίδι, έφτασαν στον συγγενή, ο οποίος τους υποδέχτηκε καλά. Αυτός είχε μία όμορφη κόρη, την οποία ερωτεύτηκε το αγόρι. Όμως, η κόρη φυλαγόταν από ένα κακό πνεύμα, έτσι ώστε, όποιος προσπαθούσε να την πλησιάσει, αμέσως προσβαλλόταν απ' αυτό το πνεύμα. Εφτά όμορφα αγόρια επιχείρησαν να επισκεφθούν την νεαρή κοπέλα, αλλά προσβλήθηκαν από το πνεύμα. Το αγόρι επιθύμησε να επισκεφθεί την κόρη του συγγενή του, αλλά δεν ήξερε τι να κάνει, για να απαλλαγεί απ' το κακό πνεύμα. Τότε ο άγγελος του είπε: Όταν επιθυμήσεις να πάς στην όμορφη κοπέλα, θα βάλεις στον κόρφο σου την καρδιά και το συκώτι του ψαριού. Όταν σε δει, το πνεύμα θα σε πλησιάσει αμέσως, αλλά μόλις νιώσει ότι κουβαλάς στον κόρφο σου την καρδιά και το συκώτι του ψαριού, αυτό αμέσως θα χαθεί, κι εσύ θα σώσεις την ζωή σου, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα την επιθυμία σου, να δεις την όμορφη κόρη του Ραγουήλ.

 

Συχνά και στους σύγχρονους ανθρώπους εμφανίζεται δυνατή επιθυμία να πετύχουν κάτι, είτε αυτό είναι πλούτος, δόξα, ευτυχία, κλπ.. Σ' αυτή την περίπτωση, ο πλούτος, για παράδειγμα, παριστάνει την όμορφη κοπέλα, η οποία φυλάγεται από ένα κακό πνεύμα. Ρωτάω: αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούν στον κόρφο τους την καρδιά και το συκώτι του θαυματουργού ψαριού, με τα οποία μπορούν να απελευθερωθούν απ' το κακό πνεύμα; Το ψάρι το παίρνουμε ως σύμβολο για κάτι. Αστρολογικά, το ψάρι συνδέεται με την περίοδο του "Υδροχόου". Αυτός είναι ο πιο μυστικός αιώνας, ο οποίος εκφράζει το τέλος ενός κύκλου. Εδώ και μερικά χρόνια, έχουμε μπει πια στην σφαίρα του Υδροχόου, στην οποία όλα τα χιόνια και οι πάγοι έχουν αρχίσει να λιώνουν. Αυτό τον καιρό θα παρουσιαστούν πολλές αντιφάσεις, αλλά ένα θα πετύχουμε: την αγνότητα. Το κύριο προσόν του Υδροχόου είναι η αγνότητα. Όποιος έχει πέσει σ' αυτή την σφαίρα, πρέπει οπωσδήποτε να εξαγνιστεί. Η αγνότητα δε είναι συνδεδεμένη με το νερό, μέσω του οποίου θα έρθει η καινούρια ζωή.

 

Ρωτάω: γιατί ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έπρεπε να συνοδεύσει το νεαρό αγόρι; Επειδή ανάμεσα τους υπήρχε κάποιος δεσμός. Γι' αυτόν τον δεσμό, ακριβώς, ο άγγελος είχε κατέβει από τον ουρανό, για να φυλάει το νεαρό αγόρι στον δρόμο του. Ποιος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει συνοδευτεί απ' αυτόν τον άγγελο; Όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται, αυτός ο άγγελος πάντα τους συνοδεύει. Ο πρώτος σας έρωτας δεν είναι τίποτε άλλο, εκτός από επίσκεψη ενός αγγέλου, ο οποίος θα σας πάει στην Σάρα, η οποία δεν γεννούσε. Γι' αυτό ο Θεός έστειλε στον Αβραάμ έναν άγγελο να του πει ότι η Σάρα θα γεννήσει γιο. Η Σάρα το άκουσε αυτό, αλλά δεν πίστεψε και χαμογέλασε. Αυτή είχε κριτικό μυαλό και σκέφτηκε ότι ο άγγελος αστειεύεται μαζί της. Ο άγγελος την ρώτησε: Γιατί γελάς; - Δεν γελάω, αλλά σκέφτομαι. Στην ουσία, αυτή κρύφτηκε πίσω από την πόρτα και χαμογέλασε, επειδή δεν πίστεψε στα λόγια του αγγέλου. Συνεπώς, όταν ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, αυτός πάντα είναι ευχαριστημένος. Στο πρόσωπο του εκφράζεται πλήρης αφθονία. Και όποιος θέλει να φυλαχτεί από το κακό πνεύμα, πρέπει να βγάλει από τον κόρφο του την καρδιά του ψαριού - το πιο εξευγενισμένο όργανο στον οργανισμό του κάθε ζωντανού πλάσματος, και το συκώτι - το κατώτερο όργανο, και να τα προσφέρει στο θυμιατήρι του Θείου βωμού ως δώρο στον Θεό. Αυτή η θυσία υπονοεί απάρνηση του κακού. Όταν ο Χριστός λέει ότι πρέπει να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, πολλοί καταλαβαίνουν μόνο την εξωτερική πλευρά του ζητήματος. Τέτοια αυταπάρνηση δεν παριστάνει καμιά επιστήμη. Να απαρνηθούμε, αυτό υπονοεί να σπείρουμε την ζωή μας στην γη, για να μεγαλώσει, ν' ανθίσει και να δώσει καρπό, κι αυτός ο καρπός να ωριμάσει. Λέτε: Δεν πρέπει να σφάλλουμε! - Αυτό δεν είναι επιστήμη. Αυτό ήταν σκοπός του παρελθόντος. Ο τωρινός αιώνας απαιτεί από τον άνθρωπο να ξέρει κάθε μέρα τι θα κάνει. Γι' αυτόν τον σκοπό απαιτείται καινούρια θετική επιστήμη. Όταν συναντήσετε κάποιον φίλο σας, πώς πρέπει, σύμφωνα με την καινούρια επιστήμη, να τον χαιρετήσετε και να τον κοιτάξετε; Ποια είναι η πρώτη λέξη, την οποία πρέπει να του πείτε; Σύμφωνα με την τωρινή επιστήμη, όμως, όταν συναντήσετε έναν άνθρωπο, θα τον κοιτάξετε με δυσπιστία, θα τον μετρήσετε από το κεφάλι μέχρι τις φτέρνες. Όχι, αν συναντήσετε τον φίλο σας, εσείς θα κοιτάξετε με πλήρη εμπιστοσύνη προς αυτόν, σαν να κοιτάζατε μια ψυχή, και θα του αποδείξετε ότι έχετε τελειώσει με την παλιά ζωή, με την ζωή των μικροτήτων. Όλο αυτό θα το κάνετε για τον Θεό, για το Θείο μέσα σας. Αυτή είναι η αληθινή επιστήμη, η οποία δεν επιβάλλεται απ' έξω, αλλά έρχεται από μόνη της, από μέσα. Όταν τα πράγματα επιβάλλονται απ' έξω, αυτό είναι ηθικοποίηση, βιασμός. Ο άνθρωπος μόνος του πρέπει να αισθάνεται ποια είναι η Θεία θέληση και να είναι έτοιμος να την εκπληρώσει. Ο Θεός σε καμιά περίπτωση δεν κρίνει τους ανθρώπους, αλλά μόνο κοιτάει κάπου - κάπου τι κάνουν και λέει: Πηγαίνετε μπροστά! Πηγαίνετε προς το φως! Και όταν Του παραπονιέστε, Αυτός λέει: "Περισσότερη Αγάπη, περισσότερη Σοφία, περισσότερη Αλήθεια."

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν." Ρωτάω: τι νομίζετε, μόνο ένα φίλεμα, μόνο ένα γεύμα έχει δώσει ο Χριστός στους ανθρώπους; Αυτό το φίλεμα δόθηκε στο Θείο τραπέζι με αγάπη. Ένα πρέπει να ξέρετε: Όταν στρωθεί το Θείο τραπέζι, αυτό ποτέ πια δεν μαζεύεται. Αυτό δεν είναι σαν το ανθρώπινο τραπέζι, το οποίο στρώνετε, μέχρι οι άνθρωποι να χορτάσουν, και μετά από μισή ή μία ώρα το μαζεύετε. Σ' αυτό, ακριβώς, έγκειται η διαφορά ανάμεσα στο Θείο και το ανθρώπινο τραπέζι. Το τραπέζι, που έστρωσε ο Χριστός πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, δεν έχει μαζευτεί ακόμη και μέχρι τώρα. Εσείς ήσασταν σ' αυτό το τραπέζι; Όποιος είχε παραβρεθεί σ' αυτό το τραπέζι, ας θυμηθεί σε ποια θέση καθόταν. Είναι όμορφο αυτό το τραπέζι! Δεν υπάρχει πιο μεγάλο πράγμα απ' το να κάθεται ο άνθρωπος σε τέτοιο τραπέζι! Ο σύγχρονος άνθρωπος εξετάζει έτσι την ζωή του, σαν να έχει έρθει για πρώτη φορά στην γη. Εσείς πρέπει να εξετάζετε την τωρινή σας ζωή ως συνέχεια πολλών περασμένων ζωών. Πρέπει να συνειδητοποιείτε ότι κάποτε έχετε βγει έξω απ' τον Θεό, όπως το συνειδητοποιούσε αυτό και ο Χριστός, και ότι θα γυρίσετε κάποτε σ' αυτόν, σαν να ήταν δικός σας Πατέρας. Μπορεί να έχετε ξεχάσει γιατί ήρθατε στην γη αυτό δεν είναι αμαρτία. Σημασία έχει να θυμηθείτε γιατί έχετε κατέβει στην γη. Οι προσπάθειες του συγχρόνου πολιτισμού, της επιστήμης, της θρησκείας, έγκεινται ακριβώς σ' αυτό, να μάθουν τους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό, όπως στον δικό τους Πατέρα. Δεν αρκεί μόνο να πιστεύουν στον Θεό, αλλά πρέπει να Τον αγαπούν, να εκπληρώνουν την Δική του θέληση. Όποιος έρθει σ' αυτή την κατάσταση, ζει στον νόμο του ολοκλήρου, όπου δεν υπάρχει κανένα αμάρτημα. Αφού ο άνθρωπος περάσει από όλα τα βάσανα και δοκιμασίες στην ζωή, αρχίζει να αγαπάει τον Θεό και ζει μέσα σ' Αυτόν. Σ' αυτή την κατάσταση, ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τον εαυτό του, να ξέρει κατά πόσο έχει δώσει δυνατότητα στην Θεία αγάπη να εκδηλωθεί μέσα του. Μόλις αγαπήσετε τον Θεό, όλες οι δυσκολίες και τα βάσανα θα εξαφανιστούν, δηλαδή αυτά δεν θα εξαφανιστούν τελείως, αλλά εσείς θα έχετε μέσα σας δύναμη να τα υπερνικάτε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό στην ζωή του ανθρώπου απ' αυτό, απ' το να είναι σε επαφή με τον Θεό! Ένας τέτοιος άνθρωπος πάντα θα είναι ευχαριστημένος. Γιατί; Επειδή, αν ένας τον ληστέψει, άλλος θα του δώσει κάτι. Αν ένας τον τραυματίσει, άλλος θα τον γιατρέψει. Αν ένας του πάρει το ψωμί του, άλλος θα του φέρει φρέσκο, πιο νόστιμο από το πρώτο. Από εδώ και πέρα έρχονται οι φίλοι σας! - Από πού θα έρθουν; - Απ' τον αόρατο κόσμο. - Πώς θα έρθουν; - Είτε καβαλώντας άλογο, είτε άμαξα, είτε αυτοκίνητο, είτε αεροπλάνο - αυτοί διαθέτουν χιλιάδες τρόπους για επικοινωνία με τους ανθρώπους. Δικούς σας φίλοι εγώ ονομάζω τους "ζωντανούς ανθρώπους στην γη", οι οποίοι σας αγαπούν. Αυτοί θα σταματήσουν μπροστά από το σπίτι σας, θα κατέβουν από το αυτοκίνητο τους, και εσείς, από το χρώμα του αυτοκινήτου, θα αναγνωρίσετε ποιος είναι ο φίλος σας.

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν." Πότε μπορεί ο άνθρωπος να χορτάσει; Όταν πάει στον φίλο του, ο οποίος τον αγαπάει. Και όταν βγει από εκεί, θα πει: Σήμερα είναι η πιο σημαντική μέρα στην ζωή μου. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι μορφωμένος, δυνατός, να αγαπάει, αλλά πρέπει να εκδηλώνει αυτή την αγάπη, αυτή την γνώση, παντού. Η πιο όμορφη στιγμή στην ζωή του ανθρώπου είναι, όταν δύο άτομα συναντηθούν στην εξής κατάσταση: ο ένας από αυτούς ζει πολύ καιρό στην γη, ενώ ο άλλος κατεβαίνει από τον ουρανό τώρα. Αυτή η συνάντηση μένει στην μνήμη για ολόκληρη την ζωή. Αυτό σημαίνει ο στίχος: "Όπου είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στο όνομα μου, εκεί είμαι εγώ ανάμεσα τους." Η ψυχή του ανθρώπου είναι ο ένας, το πνεύμα ο δεύτερος, ενώ ο ίδιος ο άνθρωπος ο τρίτος. Ο αριθμός τρία συμβολίζει την εκδήλωση του αληθινού πνεύματος, της αληθινής ψυχής και του αληθινού νου στον άνθρωπο. Ο νους καθορίζει τον άνθρωπο του φυσικού κόσμου, και γι' αυτό λέμε: Όποιος σκέφτεται, αυτός είναι άνθρωπος. Όποιος δεν σκέφτεται, δεν είναι άνθρωπος. Είναι καλό ο άνθρωπος να είναι γεννημένος στο ζώδιο του Υδροχόου. Πολλοί είναι γεννημένοι στο ζώδιο του Υδροχόου, αλλά δεν ζουν σύμφωνα με τους νόμους του. Το σύμβολο του Υδροχόου καθορίζει τον ανώτατο μυστικισμό στον άνθρωπο. Κάποιοι παινεύονται ότι είναι γεννημένοι κάτω από το σύμβολο του Υδροχόου. Αυτοί μοιάζουν μ' εκείνους τους ανθρώπους, για τους οποίους χρησιμοποιείται η παροιμία: "Δώσε με μάνα, μακριά, να μπορώ να παινεύομαι." Σ' αυτή την παροιμία κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια, αλλά όποιος δεν την καταλαβαίνει, θα την πάρει κυριολεκτικά και θα βγάλει λάθος συμπέρασμα. Η σκέψη, που κρύβεται σ' αυτή την παροιμία, είναι η εξής: ο άνθρωπος μπορεί να παινεύεται μόνον όταν πάει μακριά, δηλαδή όταν κατέβει από τον ουρανό στην γη. Και πραγματικά, όταν ο άνθρωπος κατέβει στην γη, στις μεγάλες δυσκολίες και τα βάσανα, μπορεί να παινεύεται για εκείνο, το οποίο έχει λύσει, το οποίο έχει κάνει σ' αυτές τις συνθήκες. Όταν ο άνθρωπος γυρίσει στον ουρανό, ο αόρατος κόσμος θα εξετάσει τι έχει δουλέψει στην γη. Αυτό, που ανέβασε τον Χριστό στα μάτια του αόρατου κόσμου, είναι η δουλειά, που έκανε Αυτός στην γη με μεγάλη ταπεινότητα. Ο αόρατος κόσμος χαίρεται, όχι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά και όταν ο αμαρτωλός γυρίσει προς τον Θεό. Ο Χριστός λέει: "Όταν ο αμαρτωλός γυρίσει προς τον Θεό, ή όταν η καρδιά κάποιου ανθρώπου ακουμπήσει την Θεία Αγάπη, ενώ το μυαλό του την Θεία Σοφία και φως, επέρχεται μεγάλη χαρά στον ουρανό." Λέτε: Ποιος άνθρωπος μπορεί ν' αγγίξει την Θεία Αγάπη; Όποιος έχει φάει έστω και μία μόνο φορά απ' το γεύμα, που παράθεσε ο Χριστός, έχει δοκιμάσει πια την Θεια Αγάπη, έχει συνδεθεί μαζί της. Γι' αυτό ο Χριστός λέει για τον εαυτό του: "Εγώ είμαι το ζωντανό ψωμί." Κατά την γνώμη μου, τα επτά καρβέλια, με τα οποία ο Χριστός τάισε τέσσερις χιλιάδες άτομα, δεν ψήθηκαν στην γη, επειδή είχαν την ιδιαίτερη ιδιότητα να αυξάνονται. Αυτό σημαίνει: όσο και να είναι μικρά τα Θεία αγαθά, τα οποία δέχεται ο άνθρωπος μέσα του, έχουν την ιδιότητα να προκαλούν εσωτερική ευχαρίστηση στον άνθρωπο.

 

Τώρα, εγώ επιθυμώ όχι μόνο να σας συναντήσει ο Χριστός, αλλά και να προσκληθείτε απ' Αυτόν σε μεσημεριανό γεύμα. Όταν ο Χριστός έρθει για δεύτερη φορά στην γη, Αυτός δεν θα λέει ότι λυπάται τον λαό, να μη μείνει νηστικός, ούτε θα τους σκορπίσει στα σπίτια τους, αλλά θα τους πάει στις θέσεις, τις οποίες τους έχει ετοιμάσει. Τότε οι άνθρωποι δεν ήταν έτοιμοι γι' αυτές τις θέσεις, αλλά τώρα πια είναι έτοιμοι. Γι' αυτές τις θέσεις, ακριβώς, ο Χριστός έχει πει: "Πάω να σας ετοιμάσω τα σπίτια. Όπου είμαι εγώ, εκεί θα είστε κι εσείς." Λέτε: Πού είναι αυτό το μέρος; - Αν είστε καλεσμένοι σε γεύμα στο σπίτι κάποιου αδερφού σας, αυτός θα σας πει την οδό και τον αριθμό του σπιτιού του, για να τον βρείτε. Αλλά, αν είστε καλεσμένοι στην Θεία πόλη για φίλεμα, δεν υπάρχει λόγος να σας λένε την οδό και τον αριθμό της θέσης, όπου πρέπει να πάτε. Αφού πάτε σ' αυτό το φίλεμα, δεν θα επιστρέψετε πια στα παλιά σας σπίτια, αλλά θα πάτε στα καινούριες σας θέσεις, στα καινούρια σας σπίτια, τα ετοιμασμένα απ' τον Χριστό. Ο Χριστός θα σας πει: "Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς, ενώ εσείς ελάτε μαζί μου, να είστε φορείς του νέου φωτός."

 

Λέω: οι τωρινές συνθήκες απαιτούν ανθρώπους με δυνατή πίστη, με δυνατή αγάπη, χωρίς κανέναν δισταγμό κι αμφιβολία. Θα έχετε δυσκολίες, αλλά πρέπει να τις αντιμετωπίσετε μόνοι σας, να απελευθερωθείτε απ' αυτές. Εσείς μόνοι σας δημιουργήσατε τις δυσκολίες σας, εσείς μόνοι σας θα απελευθερωθείτε. Αν ο Θεός σας έχει δημιουργήσει κάποιες δυσκολίες, Αυτός μόνος του θα σας απελευθερώσει απ' αυτές. Υπάρχουν φυσικά εμπόδια, απαραίτητα, στον δρόμο της ανάπτυξης σας. Υπάρχουν άχρηστες δυσκολίες, τις οποίες δημιουργήσατε εσείς μόνοι σας. Εγώ μιλάω για τις τελευταίες, και όχι για εκείνες, οι οποίες είναι δοσμένες απ' τον Θεό, και οι οποίες αντιπροσωπεύουν για σας μεγάλη ευλογία. Από Θεία άποψη, δηλαδή από την άποψη της καινούριας φιλοσοφίας, όλες οι αντιφάσεις στην ζωή σας είναι στην θέση τους. Γιατί; Επειδή κάθε αντίφαση, κάθε δυσάρεστο, συμβάλλει σε κάτι χάριν της ψυχής σας. Με τι ξεχωρίζει ο άνθρωπος; - Με το μυαλό του. Με τι ξεχωρίζει ο συγγραφέας; - Με την ομορφιά του ύφους του. Με τι ξεχωρίζει ο μουσικός; - Με την καθαρότητα και την ακρίβεια του τόνου του. Με τι ξεχωρίζει ο τραγουδιστής; - Με την απαλότητα και την καθαρότητα της φωνής του. Με τι ξεχωρίζει ο αγαθοεργός άνθρωπος; - Με την ανθεκτικότητα, με το ότι είναι ακούραστος. Όταν έρθει στο σπίτι του, μετά από εντατική δουλειά την ημέρα, δεν παραπονιέται ότι είναι κουρασμένος. Η δουλειά του τον ανανεώνει, και δεν τον κουράζει. Αν κάποιος παραπονιέται ότι είναι κουρασμένος από την δουλειά, αυτό δείχνει ότι οι αρετές του δεν είναι αληθινές. Όταν κάποιος εργάζεται και το μυαλό του κουράζεται, αυτή η εργασία δεν είναι αληθινή. Όταν κάποιος μιλάει και ο λαιμός του ξεραίνεται, αυτή η ομιλία δεν είναι αληθινή. Σε πολλούς από τους σύγχρονους ρήτορες ο λαιμός ξεραίνεται κατά την ομιλία, γι' αυτό πίνουν νερό, ώστε να τον βρέξουν για να τον μαλακώσουν. Ζωντανό νερό χρειάζονται αυτοί οι ρήτορες! Αν δε θέλουν να μην ξεραίνεται ο λαιμός τους, ας πιουν μερικά ποτήρια πολύ ζεστό νερό, πριν αρχίσουν να μιλάνε.

 

Κι έτσι, όταν κάνετε μία καλή πράξη και γυρίσετε στο σπίτι σας, πρέπει να νιώθετε μέσα σας συρροή ενέργειας. Μετά απ' αυτό, αν πείτε στον φίλο σας, τι έχετε κάνει στην διάρκεια της ημέρας, αυτός πρέπει να μείνει ευχαριστημένος από σας. Αν του πείτε ότι σήμερα μοιράσατε δέκα χιλιάδες λέβα, αυτός πρέπει να εγκρίνει την δουλειά σας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σας ευχηθεί αύριο να δώσετε περισσότερα. Όταν αυξάνετε κάθε μέρα από λίγο, κι αυτός θα χαίρεται, κι εσείς θα χαίρεστε. Αν φοβηθείτε από το συνεχές δόσιμο, είναι το ίδιο σαν να φοβάστε τι θα γίνει με μία πηγή, ή με μία βρύση, οι οποίες δίνουν συνεχώς απ' το νερό τους. Μην φοβόσαστε για την πηγή! Όσο αναβλύζει, δεν υπάρχει κίνδυνος να στερέψει το νερό της. Κάθε άνθρωπος, ο οποίος ζει για τον Θεό, είναι επίσης τέτοια πηγή. Όσο αυτή η πηγή είναι συνδεδεμένη με τον Θεό, το νερό της δεν θα στερέψει ποτέ. Μόλις υποπτευθεί τον Θεό, το νερό της αμέσως θα στερέψει, ο Θείος νόμος υπονοεί συνεχές δόσιμο. Αν σήμερα δώσεις 10, αύριο θα δώσεις 20, μετά - 30,40,50, 60... 1000 κλπ.. - Μα τόσα εκατομμύρια είναι δοσμένα σε φτωχούς, βασανισμένους! - Και πόσα δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν στον παγκόσμιο πόλεμο; Πόσους ανθρώπους σκότωσαν, σακάτεψαν και κατάστρεψαν σ' αυτόν τον πόλεμο; Όποιος θέλει να εκπληρώσει την θέληση του Θεού, δεν πρέπει να είναι τσιγκούνης. Αφού είναι για τον Θεό, θα δώσουμε και εκατό φορές περισσότερα, απ' όσο έχουμε δώσει μέχρι τώρα. Τα θύματα που έπεσαν στον πόλεμο, δικαιώθηκαν; Κάθε θυσία, όμως, οδηγεί τον άνθρωπο προς την Βασιλεία του Θεού. Αν όλοι οι άνθρωποι ενωθούν στην ζωντανή πίστη του Χριστού, η Βασίλεια του Θεού θα έρθει μία μέρα. Γιατί οι σύγχρονοι θρησκευόμενοι άνθρωποι δεν μπορούν να φτάσουν ακόμα στην Βασιλεία του Θεού; Επειδή δεν ενδιαφέρονται τόσο για το ερώτημα πότε και πώς θα έρθει η Βασιλεία του Θεού στην γη, όσο για το ερώτημα ποιος θα είναι πρώτος σ' αυτή την Βασιλεία. Ο Χριστός έλυσε αυτό το ερώτημα με τα εξής λόγια προς τους μαθητές τους: "Αν δεν γίνετε όπως τα μικρά παιδιά, δεν θα μπείτε στην Βασιλεία του Θεού. Όποιος θέλει να είναι πρώτος, αυτός πρέπει να μείνει τελευταίος." Ο έξυπνος πάντα παίρνει την τελευταία θέση, αλλά ποτέ δεν μένει σ' αυτή την θέση.

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν." Γιατί χόρτασαν; Επειδή ήταν με τον Χριστό. Κατά την γνώμη μου, ο Χριστός είναι εκτελεστής του Μεγάλου Θείου Νόμου -της Θείας Αγάπης, στην οποία όλες οι ψυχές αποτελούν ένα όλο. Από την άποψη αυτής της Αγάπης, ο κόσμος παριστά έναν σπουδαίο οργανισμό, στον οποίο ο Θεός ζει και εργάζεται. Εδώ θα δείτε τις σχέσεις του Θεού με τους ανθρώπους. Αν μισείτε κάποιον και σκέφτεστε το κακό του, εδώ θα δείτε ότι ο Θεός αγαπάει κι αυτόν τον άνθρωπο, όπως όλους τους άλλους. Τότε μόνο θα καταλάβετε ότι το μίσος σας δεν συμβάλλει σε τίποτε, το μόνο που κάνει είναι να δρα αντίθετα προς το Μεγάλο, και, μαζί μ' αυτό, και προς τον ίδιο σας τον εαυτό. Μ' αυτόν τον τρόπο, εσείς μόνοι σας θα εμποδίσετε τον εαυτό σας να μπει στην Βασιλεία του Θεού. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να μπουν στην Βασιλεία του Θεού με εξωτερικό, δηλαδή με ανθρώπινο, τρόπο. Όχι, όποιος θέλει να μπει στην Βασιλεία του Θεού, αυτός εξωτερικά, ανθρώπινα, θα είναι υποχωρητικός, ενώ εσωτερικά, Θεία, θα είναι επίμονος. Κάποιοι πιστεύουν ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο: είναι στα Θεία υποχωρητικοί, και στα ανθρώπινα επίμονοι. Αυτό δεν αποτελεί καμία ηθική. Θα είσαι ανθρώπινα υποχωρητικός, σαν λαγός. Αρκεί κάπου να χτυπήσουν, και ο λαγός είναι έτοιμος να τρέξει, να υποχωρήσει. Δεν υπάρχει πιο υποχωρητικό ζώο στον κόσμο απ' τον λαγό. Όταν έρθει κάποιος κοντά του, αυτός αμέσως υποχωρεί, τρέχει, σε κανέναν δεν αντιστέκεται. Λέτε: Ο άνθρωπος πρέπει να έχει ελευθερία, έτσι δεν είναι; Η αληθινή ελευθερία του ανθρώπου βασίζεται στην υποχωρητικότητα του. Και ο λύκος, και το λιοντάρι, και η αρκούδα, όπως όλα τα υπόλοιπα ζώα, πρέπει να είναι υποχωρητικά. Ποιο είναι το αποτέλεσμα, όταν τα ζώα δεν υποχωρούν; Πληρώνουν με την ζωή τους. Μήπως η αρκούδα, η οποία δεν υποχωρεί, δεν πληρώνει με την ζωή της; Μήπως ο λύκος, ο οποίος δεν υποχωρεί, δεν πληρώνει με την ζωή του; Μήπως η κόμπρα, η οποία δεν υποχωρεί, δεν πληρώνει με την ζωή της; Γενικά, όλα τα ζώα τα οποία δεν υποχωρούν, πληρώνουν με την ζωή τους. Και μετά απ' όλα αυτά, οι άνθρωποι λένε: Ο άνθρωπος δεν πρέπει να υποχωρεί! Όχι, ο άνθρωπος πρέπει να υποχωρεί, και μάλιστα έτσι, όπως υποχωρεί το φως. Όταν οι κουρτίνες των παράθυρων είναι κλειστές, το φως υποχωρεί, δεν μπαίνει στα δωμάτια, αλλά μόλις οι κουρτίνες τραβηχτούν και τα παράθυρα ανοιχτούν, το φως έρχεται αμέσως, δηλαδή μπαίνει στα δωμάτια. Μόλις κλείσουν τα παράθυρα, το φως πάλι υποχωρεί. Όμως, αν βρει την παραμικρή τρυπούλα κάπου, έρχεται αμέσως. Η Θεία διδασκαλία, ή η διδασκαλία της Αγάπης, βασίζεται ακριβώς σ' αυτό, να μπαίνεις και από την πιο μικρή τρυπούλα και να τα φωτίζεις όλα γύρω σου. Αυτή δεν περιμένει να της ανοίξουν μεγάλη τρύπα, και τότε να μπει. Παρατηρήστε, όταν δουν την πρώτη ηλιακή ακτίνα, οι άνθρωποι αμέσως ανοίγουν μία μικρή τρυπούλα, για να μπει αυτή η ακτίνα. Μετά, σταδιακά ανοίγουν όλο και μεγαλύτερη τρύπα, μέχρι ν' ανοίξουν όλα τα παράθυρα, να μπει το φως με όλη την δύναμη του. Η πρώτη ακτίνα δείχνει ότι χιλιάδες και εκατομμύρια ακτίνες ακόμη περιμένουν να μπουν - η κάθε μία στην σειρά της. Και εμείς τώρα λέμε: Ανοίξτε τα παράθυρα σας! Απαντάτε: Όχι, τα παράθυρα πρέπει να είναι κλειστά, να μην κρυώσει ο άρρωστος. Και πραγματικά, από αγάπη προς τον άρρωστο, εσείς κλείνετε ερμητικά και την πόρτα, και τα παράθυρα, μήπως κρυώσει, αλλά μ' αυτό τον πνίγετε. Να αφήνετε τουλάχιστον ανοιχτά τα επάνω παράθυρα, να μπαίνει περισσότερος καθαρός αέρας.

 

Στο κεφάλαιο που διαβάσαμε, ο Χριστός δίνει τρόπους, μεθόδους για να κάνει ο καθένας μικρά πειράματα, να γνωρίσει τον Θεό. Στην Γραφή λέγεται: "Δοκιμάστε με και δείτε ότι είμαι αγαθός!" Εσείς πρέπει να κάνετε μερικά πειράματα με τον καινούριο τρόπο, να δοκιμάσετε τον Θεό, να Τον γνωρίσετε, μέχρι Αυτός να είναι ευχαριστημένος από σας, και εσείς ν' αρχίσετε να Τον υπηρετείτε με εσωτερική καθοδήγηση, την οποία έχετε μέσα σας. Ως "εσωτερική καθοδήγηση" εννοούμε εκείνη την καθοδήγηση, την οποία ο Θεός έχει καθορίσει για κάθε ψυχή, από την αρχή της ζωής της ακόμη. Κάποιος θέλει να δέχεται κατευθείαν από τον Θεό. Το ζήτημα δεν είναι από ποιόν θα δέχεται ο άνθρωπος. Είναι σημαντικό, όλα τα οποία δέχεται, να βγαίνουν από τον Θεό. Αν κάποιος άνθρωπος μου φέρει ένα φύλλο από επιστημονικό βιβλίο, για μένα είναι σημαντικό το φύλλο, και όχι το ποιος το έχει φέρει. Αυτό το φύλλο μπορεί να το έφερε κάποιο μικρό παιδί, ή κάποιος φιλόσοφος, ή κάποια όμορφη κοπέλα. Αν απ' αυτό το φύλλο εγώ αποκτήσω κάτι καλό για τον εαυτό μου, αυτό είναι σημαντικό για μένα, κι όχι εκείνος που το έφερε. Συνεπώς, σε όλες τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό το περιεχόμενο αυτού που μας έφεραν. Όταν διαβάζετε ένα φύλλο από Θείο βιβλίο, πρέπει να κατανοηθεί αυτό που είναι γραμμένο σ' αυτό το φύλλο, όπως και το εσωτερικό περιεχόμενο του. Οι Χριστιανοί συνιστούν να διαβάζεται η Βίβλος και το Ευαγγέλιο. Πολλοί διαβάζουν, αλλά δεν τα καταλαβαίνουν. Γιατί; Επειδή δεν έχουν το απαραίτητο φως. Τι χρειάζεται τότε; Όποιος διαβάζει το Ιερό βιβλίο, πρέπει να συνδεθεί μ' έναν άγγελο, ο οποίος να του δείξει, να φέρει περισσότερο φως στον νου του. Αυτός ο άγγελος φέρνει μέσα του τα σχόλια του Ιερού βιβλίου και δίνει οδηγίες στον αναγνώστη. Όταν διαβάζετε αυτό το βιβλίο με τα καινούρια σχόλια, όλα τα αρνητικά, όλη η σκουριά απ' αυτό αποβάλλεται, και εσείς το βλέπετε στην αληθινή του ομορφιά. Μ' αυτό το καινούριο φως του νου, ο ζωγράφος αρχίζει να ζωγραφίζει σωστές εικόνες. Ο ποιητής αρχίζει να γράφει ιδεολογικούς στίχους. Η μητέρα αρχίζει να μεγαλώνει τα παιδιά της με αληθινή αγάπη και αυτοθυσία, κλπ.. Όταν κατεβαίνει ένας άγγελος από τον ουρανό για να σας βοηθήσει, οι μπερδεμένες δουλειές σας τακτοποιούνται, οι σωστές δουλειές πηγαίνουν μπροστά, και εσείς βαδίζετε από επιτυχία σε επιτυχία, από δόξα σε δόξα.

 

Ο Χριστός λέει: "Εγώ έστειλα τα Πνεύματα μου." Αυτό το Πνεύμα δεν είναι στον ενικό αριθμό, αλλά στον πληθυντικό. Είναι ομαδικό Πνεύμα. Λέγεται: "Εγώ θα στείλω σε σας όλους τους προχωρημένους αδελφούς, οι οποίοι σκέφτονται το καλό σας, οι οποίοι σας αγαπούν και είναι έτοιμοι να σας δείξουν τον δρόμο, που τους έχω δείξει εγώ." Αυτοί οι αδελφοί είναι άγγελοι, οι οποίοι κάθονται πιο ψηλά από σας, αλλά είναι έτοιμοι να κατέβουν στην γη να σας βοηθήσουν. Γιατί; Επειδή σας αγαπούν. Εσείς είστε συνδεδεμένοι μ' αυτούς τους αγγέλους, και γι' αυτό είναι έτοιμοι να σας βοηθήσουν. Μα εσείς δεν έχετε ζήσει μέχρι τώρα, τούβλα μόνο έχετε φτιάξει. Πόσα καμτσίκια, πόσα βάσανα, πόσες δυσκολίες, πόσες κακουχίες έχετε περάσει, αλλά το ουσιαστικό δεν το έχετε κάνει! Πόσες εκκλησίες είχατε, αλλά όλες τις γκρεμίσατε! Πόσες πίστεις είχατε, τις οποίες προδώσατε! Πόσες αμφιβολίες για τον Θεό είχατε, μέχρι στο τέλος να έρθετε στο καινούριο πιστεύω, το οποίο δεν πέφτει, στην αιώνια Αγάπη, με την οποία γνωρίσατε τον Θεό! Τι θα πει εκείνος ο καθηγητής με τις αντιφάσεις και αμφιβολίες του, όταν έρθει στην Μεγάλη Πηγή της ζωής και πιει απ' το δικό Της νερό; Θα ανανεωθεί, θα αναστενάξει ήρεμα και θα πει: Τώρα πια πιστεύω. Γιατί; Επειδή διψούσε κι έσβησε την δίψα του πεινούσε και χόρτασε έψαχνε την ομορφιά και την βρήκε. Μετά απ' αυτό, πρέπει να τον ρωτήσετε αν είναι ευχαριστημένος; Όταν έρθει σε μας, εμείς θα του προτείνουμε να ξεκουραστεί όταν ξεκουραστεί, θα του δώσουμε από την δικιά μας τροφή, από το νερό της πηγής μας, χωρίς να του λέμε τίποτε για το παρελθόν. Όταν ξεκουραστεί και χορτάσει, θα αναστενάξει ανακουφισμένος και θα πει: Κατάλαβα πια το νόημα της ζωής.

 

Τώρα, όταν λέω σε όλους ότι πρέπει να πάτε στην Μεγάλη Πηγή της ζωής, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχετε ζωή μέσα σας. Έχετε απ' αυτή την ζωή μέσα σας, αλλά ο σπόρος αυτής της ζωής πρέπει να φυτευτεί στην γη, να του δοθούν συνθήκες για να αναπτυχθεί. Έχει ανάγκη από φως, θερμότητα και υγρασία. Με άλλα λόγια: η γνώση, η αγάπη και η δύναμη είναι οι συνθήκες, στις οποίες αυτός ο σπόρος μπορεί να αναπτυχθεί. Πότε χαίρεται ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος χαίρεται, όταν αποκτά γνώση, αγάπη και δύναμη χαίρεται όταν δει τους γονείς του, τους φίλους του, τους αφέντες και τους υπηρέτες του, όλους τους ανθρώπους, με τους οποίους είναι συνδεδεμένος. Όταν κοιτάξει τον ουρανό, που είναι σπαρμένος με αμέτρητα αστέρια, πάλι χαίρεται. Και στο τέλος, όταν σκεφτεί μόνο για εκείνη την ζωή, στην οποία βλέπει όχι μόνο μία, αλλά 12 ανοιχτές πόρτες, για την Βασιλεία του Θεού, πάλι χαίρεται. Για ποιόν είναι ανοιχτές αυτές οι πόρτες; - Για τους πεινασμένους, και όχι για τους χορτασμένους. Επειδή έχει λεχθεί: "Έφαγον δε και εχορτάσθησαν." Ποιοι; - Οι πεινασμένοι. Αυτό, με το οποίο χορτάσαμε, είναι για το δικό μας καλό, ενώ εκείνο, το οποίο μένει, πρέπει να μοιραστεί με τον πιο λογικό τρόπο σ' εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν.

 

Λέω: τώρα είναι ο καλύτερος καιρός για εργασία. Εύχομαι όλοι να γεννηθείτε στον Υδροχόο, να είστε φορείς του νερού! Μία γιαγιά από την Βάρνα, δική μας γνωστή, έλεγε ένα όνειρο της. Αυτή συχνά προσευχόταν στον Θεό, να πάρει την ψυχή της, επειδή είχε βαρεθεί την δύσκολη ζωή στην γη. Ένα βράδυ ονειρεύτηκε ότι έφυγε για τον άλλο κόσμο και βρέθηκε μπροστά σ' ένα μεγάλο τραπέζι, γύρω από το οποίο στέκονταν 24 γέροι. Αυτοί κοίταζαν κάτι σ' ένα μεγάλο βιβλίο. Τους πλησίασε. Ένας απ' αυτούς τους γέρους την ρώτησε: Γιαγιά, τι ψάχνεις εδώ; Θέλεις τίποτε; - Ε, γιε, ήρθα ανάμεσα σας να ζήσω λίγο πιο ήρεμα, βαρέθηκα πια την ζωή στην γη, με τα μαρτυρία και τα βάσανα της. - Ξέρεις να διαβάζεις; - Δεν ξέρω, γιε μου. - Αφού δεν ξέρεις, θα κουβαλάς νερό. Αυτό υπονοεί ότι ο άνθρωπος πρέπει να γεννηθεί στον Υδροχόο, στην μεγάλη γνώση του παρελθόντος. Όμως, δεν αρκεί μόνο να γεννηθεί ο άνθρωπος στον Υδροχόο, αλλά πρέπει και να το συνειδητοποιήσει αυτό, να εργάζεται πάνω στον εαυτό του, να εργάζεται για τους πλησίον του και να εκτελεί την θέληση του Θεού. Τώρα είμαστε στο τέλος του αιώνα. Αν ο άνθρωπος δεν εκπληρώσει σήμερα την θέληση του Θεού, άλλη φορά δεν θα έχει αυτές τις καλές συνθήκες. Οι τωρινές συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές για εργασία. Ποτέ έως τώρα στην χριστιανική εποχή δεν έχουν έρθει καλύτεροι καιροί από τους τωρινούς.

 

Τώρα, σας εύχομαι να είστε φορείς του νερού! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο καλό για τον άνθρωπο απ' το να κουβαλάει νερό! Όποιος δώσει ένα ποτήρι νερό σε κάποιον στο όνομα του Θεού, και το δικό του όνομα θα είναι γραμμένο στο Θείο βιβλίο. Να γεννηθεί ο άνθρωπος στον Υδροχόο, αυτό σημαίνει να δώσει από ένα ποτήρι νερό στους διψασμένους, για να δημιουργήσει μ' αυτούς εσωτερικό δεσμό. Αν η Θεία Αγάπη, Σοφία και Αλήθεια δεν διεισδύσουν στις καρδιές, στα μυαλά και στην θέληση των ανθρώπων, αυτοί μόνοι τους θα γίνουν αιτία να μη μπουν στην Βασιλεία του Θεού.

 

"Έφαγον δε και εχορτάσθησαν και σήκωσαν περισσεύματα κλασμάτων επτά σπυρίδας." Τώρα όλοι είστε προσκεκλημένοι για ένα μεγάλο φίλεμα, για το οποίο πρέπει να βάλετε τα καλύτερα σας ρούχα. Να ντυθείτε με τα καλύτερα σας ρούχα, τούτο σημαίνει να ντυθείτε με τις ωραιότερες σκέψεις και τα ωραιότερα συναισθήματα σας, με ό,τι ανώτερο και ευγενικό ζει στην ψυχή σας, κι έτσι να πάτε στο φίλεμα. Σε όποια κατάσταση κι αν είστε, πρέπει να συνειδητοποιείτε ότι είστε βασιλικά τέκνα, να μην ντρέπεστε για τίποτε. Όσο ο άνθρωπος δουλεύει, είναι ντυμένος με απλά, με εργατικά ρούχα. Μόλις γυρίσει από την δουλειά, θα πλυθεί, θ' αλλάξει ρούχα, και έτσι αλλαγμένος, με τα καινούρια, τα ωραία του ρούχα, θα παρουσιαστεί μπροστά στον Πατέρα του, να πάρει μέρος στο μεγάλο φίλεμα.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν πολλές αντιφάσεις, και, όταν δεν μπορούν να τις λύσουν, παραπονιούνται για την ζωή, είναι δυσαρεστημένοι απ' αυτή. Λέω: είναι αρκετό να σκεφτείτε την αγάπη του πατέρα σας και της μητέρα σας, την αγάπη του αδερφού σας και της αδερφής σας, για να εξαφανιστούν όλες οι αντιφάσεις και τα βάσανα απ' την ζωή σας, πρέπει δε να γίνετε εύθυμοι, διότι είχατε το προνόμιο να είστε καλεσμένοι σ' αυτό το τραπέζι. Θα χαρείτε, γιατί ο Θεός σας έχει τιμήσει με την προσοχή Του και την αγάπη Του, για να σας κάνει συγκληρονόμους, να σας οδηγήσει στην Βασιλεία του Θεού. Έρχονται πια τα Θεία αγαθά! Μέχρι τώρα οι άνθρωποι δεν είχαν τέτοιες ευνοϊκές συνθήκες, σαν κι αυτές που έχουν σήμερα.

 

Κι έτσι, επιθυμώ οι καρδιές σας να γεμίσουν με την Θεία Αγάπη, και τα μυαλά σας με την Θεία Σοφία και φως. Σας εύχομαι οι προχωρημένοι σας αδελφοί να σας πάνε στο συγγενή σας Ραγουήλ, για να πάρετε την κληρονομιά, την οποία σας έχει αφήσει ο Θεός.

 

Ομιλία τον Δασκάλου, που έγινε στις 4 Δεκεμβρίου τον 1927, Σόφια - Ίζγκρεβ.