1939_08_27 Ο αναπτήρας της ιερής φωτιάς

[Ани]

Ο αναπτήρας της ιερής φωτιάς

 

Διαλογισμός (Κατά Λουκά, 12, στ. 1-10)

 

Στον κόσμο υπάρχει μόνο μία αρχή - η αρχή της αγάπης, μόνο μία έκφραση - η έκφραση της σοφίας και μόνο μία σωτηρία, η απελευθέρωση η οποία προέρχεται από την αλήθεια. Αρχή, εκδήλωση κι απελευθέρωση, αυτές είναι λέξεις, των οποίων την έννοια ο άνθρωπος καταλαβαίνει μόνον αφού σπουδάσει αρκετό καιρό. Η αγάπη ως αρχή της ζωής μπορεί να κατανοηθεί, μόνον όταν ο άνθρωπος φτάσει στην ιερή φωτιά. Τι αποτελεί η ιερή φωτιά; Στην αρχαιότητα υπήρχαν σχολές στις οποίες γινόταν λόγος για την ιερή φωτιά. Εξωτερικά, η ιερή φωτιά είναι κάτι σαν την συνηθισμένη, με την μοναδική διαφορά ότι διατηρούνταν ώστε να καίει συνεχώς. Πολλοί έψαχναν την ιερή φωτιά στο ιερό των ναών. Αυτοί την καταλάβαιναν εξωτερικά. Ουσιαστικά, η ιερή φωτιά βρίσκεται στην ανθρώπινη καρδιά. Αυτή είναι η εσωτερική, η μυστική πλευρά της ιερής φωτιάς. Εκείνοι οι οποίοι δεν μελέτησαν τον νόμο της ιερής φωτιάς, έχουν περάσει μέσα από μεγάλα βάσανα. Εκείνοι οι οποίοι μελέτησαν αυτόν τον νόμο, έχουν περάσει από μεγάλες χαρές. Η ιερή φωτιά είναι όπλο εναντίον του εχθρού εκείνων που ψάχνουν τον Θεό. Εκτός από την ανθρώπινη καρδιά, αυτή βρίσκεται και στον χώρο. Όπου και να ψάξετε, θα την βρείτε, παντού είναι ισότιμα κατανεμημένη.

 

Πολλές θεωρίες υπάρχουν για την ιερή φωτιά όμως, εν τέλει, οι θεωρίες θα παραμείνουν. Συναντάτε κάποιον μουσικό και σας μιλάει για την μουσική, για τη σχέση μεταξύ των τόνων, για τον αρμονικό συνδυασμό μεταξύ τους, αλλ', όμως, εάν τον βάλετε να σας τραγουδήσει κάτι, δεν μπορεί. Αν γίνεται λόγος για υποθέσεις και θεωρίες, αυτός μπορεί να σας εκφράσει πολλές τέτοιες, αλλά όταν έλθει στην πρακτική, στην εφαρμογή, τίποτε δεν μπορεί να κάνει. Καλό πράγμα είναι οι υποθέσεις κι οι θεωρίες, όμως καλά είναι και να τραγουδά σωστά ο άνθρωπος. Ο ηλικιωμένος αρέσκεται να κάνει θεωρίες πάνω στα πράγματα, όμως το παιδί δεν αγαπά τις θεωρίες. Όταν δει ένα αναμμένο κερί, ή μία αναμμένη φωτιά, αμέσως πλησιάζει σ' αυτά, και θέλει να τ' ακουμπήσει. Η μητέρα λεει: Μη! Αυτή η μονοσύλλαβη λέξη είναι απομεινάρι μίας παλιάς γλώσσας -της Βατανικής. Η έννοια είναι η εξής: Όσο δεν μελετάς τα πράγματα, μην αγγίζεις. Όμως το παιδί δεν καταλαβαίνει την έννοια αυτής της λέξης και νομίζει ότι η μητέρα του λεει: Πιάσε! Πηγαίνει στην φωτιά, βάζει το δακτυλάκι του κοντά, κι αμέσως αναπηδάει προς τα πίσω. Σαν κάνει αυτό το πείραμα τρεις φορές, μετά αποφεύγει την φωτιά. Τώρα, εκτός από την πρακτική γνώση, το παιδί έχει και την θεωρητική. Ξέρει ότι η φωτιά καίει. Όταν δεν πρέπει ν' ακουμπά κάπου, και στον ηλικιωμένο λένε "Μη!". Αν δεν ακούσει αυτή την φωνή, θα βρεθεί μπροστά στην εμπειρία του παιδιού, το οποίο ακούμπησε το δάκτυλο του στην φωτιά, ή στο αναμμένο κερί.

 

Επομένως, όταν ρωτάτε τι πράγμα είναι οι δυσκολίες, λέμε: Οι δυσκολίες δεν είναι τίποτε άλλο από το κάψιμο του δακτύλου ή κάποιου άλλου σημείου από το αναμμένο κερί. Όταν καίει, το κερί μιλά στους ανθρώπους, όμως λίγοι καταλαβαίνουν την γλώσσα της φλόγας, δηλαδή του φακός. Δεν υπάρχει πιο θαυμάσια γλώσσα απ' αυτή του φωτός. Η φλόγα του κεριού δεν είναι τίποτε άλλο, εκτός από φως, που εισέρχεται στα ανθρώπινα μάτια και του δίνει τη δυνατότητα να το δει. Το φως είναι η ιερή φωτιά της φύσης. Αυτή καθορίζει τα όρια των αντικειμένων και τα κάνει ορατά στους ανθρώπους.

 

Κι έτσι η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην γνώση, την οποία έχει για την ιερή φωτιά. Οι ανθρώπινες σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις είναι μορφές, μέσα από τις οποίες εκφράζεται η ιερή φωτιά. Στην ζωή, κάθε τι οφείλεται στην ιερή φωτιά. Τα συναισθήματα, που στερούνται της ιερής φωτιάς, είναι ασταθή και κρύα. Αυτή είναι η αιτία, λόγω της οποίας οι άνθρωποι παραπονιούνται ότι κάποτε ήσαν αγαπητοί, όμως τώρα έχουν χάσει την αγάπη τους. Η αγάπη δεν χάνεται, αλλά η θερμότητα των συναισθημάτων εξαφανίζεται. Συναντάτε τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σας και λετε ότι απ' αυτούς βγαίνει παγωνιά. Τα συναισθήματα που στερούνται θερμότητας, είναι παρόμοια με τον Βόρειο Πόλο, που πάντα είναι σκεπασμένος με πάγο και χιόνι. Είναι άσπρος ο Βόρειος Πόλος, αλλά και κρύος. Γιατί; Η ιερή φωτιά έχει σβήσει σ' αυτόν.

 

Το άσπρο και το μαύρο χρώμα στην φύση σημαίνουν δύο διαφορετικές καταστάσεις. Στην ιερή φωτιά αυτά κατέχουν την θέση τους. Το μαύρο δείχνει ότι τα πράγματα πρέπει να γίνονται δεκτά με αρμονία. Το άσπρο χρώμα δείχνει ότι πρέπει να δίνεις αρμονικά. Όταν δώσεις κάτι από τον εαυτό σου, αμέσως θα πας να μαθητεύσεις. Σήμερα λίγοι άνθρωποι αρέσκονται στην μάθηση, οι περισσότεροι μαθαίνουν με την βία. Τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο και κλαίνε, δεν θέλουν να μάθουν, η νέα κόρη σηκώνεται νωρίς το πρωί κι αρχίζει να δουλεύει, αλλά κλαίει, δεν θέλει να μάθει. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος δεν έκλαψε. Όταν έλθει η δυστυχία, παίρνει την πετσέτα, τρίβει τα μάτια του και κλαίει, δεν θέλει να μάθει. Όταν πήγαινε στην ιερή φωτιά, ο ιερέας έπλενε το πρόσωπο του με αγιασμό. Για να μη πέσουν σταγόνες από τον αγιασμό στην γη, έτριβε το πρόσωπο του με μία καθαρή πετσέτα. Κι εσείς πλένεστε το πρωί, αλλά σταγόνες νερού πέφτουν στην γη. Γιατί; Δεν είναι ιερό αυτό το νερό. Κάθε. άνθρωπος, ο οποίος υπηρέτησε γύρω από την ιερή φωτιά, ήταν ιερέας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος δεν έχει καψαλιστεί μ' αυτήν την φωτιά. Μ' άλλα λόγια: Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος να μην αγάπησε και να μη μίσησε. Όσο αγαπά, η φωτιά του καίει. Όταν μισεί, η φωτιά του σβήνει. Έχει κάψει τον. αγαπημένο του στην δική του φωτιά. Η νέα κόρη λεει: Κάψε με! Ο νέος λεει: Κάψε με! Ο πατέρας κι η μητέρα λένε στα παιδιά τους: Μας κάψατε! Οι γιοι κι οι κόρες παραπονιούνται για τους γονείς τους και λένε: Μας έκαψαν. Όλοι οι άνθρωποι, μαθητές, δάσκαλοι, κύριοι, υπηρέτες, ιερείς, κυβερνήτες, παραπονιούνται ότι τους έκαψαν. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν έχει καεί.

 

Το κάψιμο είναι, για τον άνθρωπο, μία από τις περασμένες του εμπειρίες. Οι καμένοι κοιμούνται στους τάφους τους, αλλά πρέπει πια να αναστηθούν. Η ιερή φωτιά θα τους αναστήσει. Όσο περισσότερο έχει καεί ο άνθρωπος, τόσο πιο ξύπνια είναι η συνειδητότητά του. Όσο δεν ξυπνά η συνειδητότητά του, αυτός δεν βρίσκει νόημα στην ζωή. Μόλις η συνειδητότητά του ξυπνήσει, καταλαβαίνει πλέον την ζωή ως βάση πάνω στην οποία θα κτίσει. Καταλαβαίνει πια ότι ο κόσμος, με όλες του τις μορφές, δίνει τις δυνατότητες και τις συνθήκες, που έχουν δημιουργηθεί από την ιερή φωτιά για την ανύψωση του ανθρώπου ως πνεύμα, ψυχή, νους και καρδιά. Μέσω αυτών των εργαλείων, δημιουργεί ωραίο σώμα, το οποίο έρχεται σ' επαφή με τον Θείο κόσμο.

 

Κι έτσι, να θυμάστε: Η ιερή φωτιά δίνει νόημα σ' όλα τα πράγματα - ευχάριστα ή δυσάρεστα. Όποιος δεν καταλαβαίνει την έννοια αυτής της φωτιάς, αυτός θα απορεί γιατί έρχονται τα βάσανα στο κεφάλι του. Έτσι μπορεί να ρωτά και η κότα, στον λαιμό της οποίας έχει καρφωθεί το μαχαίρι. Απ' την δική της πλευρά, είναι αδίκημα, απ' την οπτική γωνία του ανθρώπου, που την σφάζει, είναι αγαθό. Αν η κότα θυσιαστεί θεληματικά για την ανύψωση του ανθρώπου, που την σφάζει, ο θάνατος είναι σωστός.

 

Στο παρελθόν, κάποτε, πήγαν στον Βούδδα, ως δάσκαλο, διάφοροι άνθρωποι - Βραχμάνοι, μορφωμένοι, φιλόσοφοι, για ν' αναζητήσουν την αλήθεια. Μία μέρα, αυτός αποφάσισε ν' αυτοσυγκεντρωθεί, να στραφεί μέσα του, κι είπε στους μαθητές του ότι αυτήν την μέρα δεν θα δεχθεί κόσμο. Όλοι οι οποίοι τον επισκέφτηκαν, είχαν απορριφθεί - κανέναν δεν δέχονταν. Κάποια στιγμή, καθισμένος κάτω από ένα δέντρο, ο Βούδδας παρατήρησε, από μακριά ακόμη, ότι φθάνει ένας φτωχός άνθρωπος. Αμέσως αναπήδησε και στράφηκε προς αυτόν. Μόλις το είδαν αυτό οι μαθητές του, σκέφτηκαν: Περίεργο πράγμα! Ο δάσκαλος μας σήμερα δεν δέχθηκε κανέναν. Εξέχοντες, μορφωμένοι, φιλόσοφοι τον επισκέφθηκαν, αλλά όλους τους απέρριψε, αλλά γι’ αυτόν τον φτωχό σηκώθηκε πάνω. Μόλις κατάλαβε την σκέψη των μαθητών του, ο Βούδδας τους φώναξε στην άκρη και τους είπε: Κάποτε, πριν από εκατοντάδες ζωές, ήμουν Βραχμάνος. Μία μέρα, καθώς διάβαζα την προσευχή μου, αισθάνθηκα πολύ αδύναμος κι έπεσα στην γη - δεν μπορούσα να τελειώσω την προσευχή μου. Εκείνη την στιγμή, από κάπου βγήκε ένας λαγός, έπεσε στην φωτιά και ψήθηκε. Εγώ έκοψα ένα κομμάτι από το κρέας του, κι ανανέωσα τις δυνάμεις μου και τελείωσα την προσευχή. Αυτοί οι εξέχοντες άνθρωποι, που με επισκέφθηκαν σήμερα, θέλουν την αλήθεια για τον εαυτό τους. Κανένας απ' αυτούς δεν θυσίασε την ζωή του, όπως αυτός ο λαγός. Ο σημερινός φτωχός άνθρωπος, με τον οποίο δέχθηκα να συζητήσω, είναι ο τότε λαγός. Αυτός θυσιάστηκε για μένα, για ν' ανυψωθώ, κι εγώ έκανα κάτι για την δική του ανύψωση.

 

Επομένως, όσο δεν μπορεί να ριχθεί στην ιερή φωτιά και να ψηθεί, για να τον φάνε οι άλλοι, ο άνθρωπος δεν μπορεί ν" ανυψωθεί. Ο λαγός έγινε θυσία για τον Βούδδα, για να ενισχύσει τις δυνάμεις του. Αν μία κρύα χειμωνιάτικη μέρα είστε στο βουνό, με το σακίδιο γεμάτο με βαριά ρούχα, και με διάθεση να φάτε και να πιείτε, αλλά δεν έχετε φωτιά, είστε χαμένοι. Κι εκείνος, που μπορεί να σας δώσει έναν αναπτήρα για την φωτιά, αυτός θα σας σώσει από τον θάνατο.

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν τα πάντα, αλλά ένα δεν έχουν: τον αναπτήρα για την ιερή φωτιά. Όταν βρείτε αυτόν τον αναπτήρα, να τον φέρετε πάντα μαζί σας. Η φωτιά έχει την ικανότητα να καίει και να λιώνει τα πράγματα. Ό,τι βάλετε σ' αυτήν, τίποτε δεν πέφτει έξω. Καθώς μιλάω στους ανθρώπους για την φωτιά, αυτοί αρχίζουν να φοβούνται. Έχουν υπ' όψιν τους την φωτιά της ανθρώπινης αγάπης, που έχουν στις καρδιές τους. Ανάψτε την ιερή φωτιά στον άνθρωπο με την Θεία αγάπη, και μη φοβάστε. Θ' ανάψει, θα φωτίζει, αλλά χωρίς να καίει. Ανάψτε την ανθρώπινη ψυχή με την ιερή φωτιά της Θείας αγάπης, και κοιτάξτε: τι θα γίνει μ' αυτήν; Θα ντυθεί στο λευκό χρώμα και θ' αρχίσει να λάμπει. Το λευκό χρώμα είναι το έμβλημα της καθαριότητας. Τα Θεία αγαθά συγκεντρώνονται στο λευκό χρώμα. Όταν αναλύσετε αυτό το χρώμα, θα βρείτε αυτά τα αγαθά, που εκφράζονται μέσα στα επτά διαφορετικά χρώματα. Οι σύγχρονοι επιστήμονες δεν ξέρουν τι είναι το κάθε χρώμα μεμονωμένα και ποιες είναι οι εφαρμογές του. Αυτοί γνωρίζουν, από πόσα δισεκατομμύρια παλμούς αποτελείται το κάθε χρώμα, όμως ποια είναι η χρήση αυτών των χρωμάτων, δεν το ξέρουν. Αυτό το ξέρουν μόνον οι μυημένοι, οι σοφοί. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την ιερή φωτιά. Μόνον οι μυημένοι γνωρίζουν τι είναι η ιερή φωτιά. Ο ταλαντούχος μόλις τώρα έχει αρχίσει να την μελετά, κι οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ακόμη γί αυτήν.

 

Κι έτσι, όταν λέτε ότι δεν καταλαβαίνετε τα πράγματα, είστε συνηθισμένοι άνθρωποι όταν καταλαβαίνετε, είστε ταλαντούχοι όταν τα εφαρμόζετε, είστε σοφοί όταν τα πειράματα σας είναι επιτυχημένα, είστε άγιοι όταν δουλεύετε ελευθέρα με την ιερή φωτιά, μπορείτε να είστε δάσκαλοι. Ο άνθρωπος, ο οποίος δεν ήταν συνηθισμένος, δεν μπορεί να γίνει ταλαντούχος όποιος δεν ήταν ταλαντούχος, δεν μπορεί να γίνει σοφός όποιος δεν ήταν σοφός, δεν μπορεί να γίνει άγιος όποιος δεν ήταν άγιος, δεν μπορεί να γίνει δάσκαλος. Δεν είναι θέμα μόνο να διδάσκει ο άνθρωπος. Κάτι ιδιαίτερο απαιτείται από τον δάσκαλο. Γενικά, για να είναι μητέρα, πατέρας, αδελφός, αδελφή, ο άνθρωπος πρέπει να έχει κάποια ιδιαίτερη ικανότητα μέσα του. Για να είναι πατέρας ή μητέρα, ο άνθρωπος πρέπει να φέρει το σχήμα του Θεού στο πνεύμα, στην ψυχή, στον νου, και την καρδιά του. Αν δεν φέρει αυτό το σχήμα μέσα του, και πάρει την τιμητική θέση της μητέρας, ή του πατέρα, ο άνθρωπος θα δημιουργήσει μεγάλες δυσκολίες. Τέτοια μητέρα και τέτοιος πατέρας θα γεννήσουν έναν αμαρτωλό γιο ή μία αμαρτωλή κόρη.

 

Ποιος άνθρωπος είναι ο αμαρτωλός; Αμαρτωλός είναι αυτός, στον οποίο δεν καίει η ιερή φωτιά. Κάποτε έκαιγε αυτή η φωτιά μέσα του, αλλά έπειτα έσβησε. Στον αμαρτωλό άνθρωπο καίει η συνηθισμένη φωτιά, η οποία όλα τα λιώνει και τα καίει. Ο δίκαιος άνθρωπος είναι εκείνος, στον οποίο καίει η ιερή φωτιά, χωρίς να σβήνει, χωρίς να καίει τα πράγματα. Αν σβήσει η ιερή φωτιά, ο άνθρωπος ζει μεγάλους κατακλυσμούς. Όταν γίνεται λόγος για την ιερή φωτιά, δεν λεω να την ανάψετε, αλλά να την κρατήσετε για να μη σβήσει. Κάθε ένας μόνος του πρέπει να διατηρήσει την ιερή φωτιά, να μην αφήνει τους υπηρέτες του να την φροντίζουν. Κάθε ένας μόνος του είναι ιερέας, υπηρέτης, άγγελος, Σεραφείμ στην δική του ιερή φωτιά. Κανένας δεν μπορεί να σβήσει την ιερή φωτιά του ανθρώπου, εκτός απ' αυτόν τον ίδιο. Όταν την σβήσει, αρχίζει να υποφέρει και να παραπονιέται ότι κανένας δεν τον αγαπά. Αυτό είναι αληθινό. Πρώτα ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο, και γί αυτό τον έχει στείλει στην γη, για να μάθει. Για να πει ο άνθρωπος ότι κανένας δεν τον αγαπά, αυτό δείχνει ότι πρώτος αυτός δεν αγαπά. Αυτός έζησε μόνο για τον εαυτό του. Θυσιάστηκε σαν τον λαγό, ο οποίος ρίχτηκε στην φωτιά, για να μπορεί ο Βούδδας να τον φαει και ν' αποτελεκόσει την προσευχή του;

 

Επομένως, όταν ζει και θυσιάζεται για τον πλησίον του, ο άνθρωπος κατορθώνει να συνειδητοποιήσει ότι οι αρετές του ανθρώπου είναι και δικές του αρετές, οι αδικίες των ανθρώπων είναι και δικές του αδικίες. Επίσης, ότι τα καλά και τα κακά έργα των ανθρώπων, είναι δικά του καλά και κακά έργα. Αν έχετε αυτήν την συνειδητοποίηση και δείτε ότι κάποιος κάνει λάθος, κάνει εγκλήματα, θα πείτε: Ο αδελφός μου αμαρτάνει, επομένως κι εγώ αμαρτάνω. Γι’ αυτό θ' ασχοληθείτε με το να διορθώσετε τα λάθη σας. Αν δείτε ένα μήλο, ευχαριστείστε το για την δική του αφιλοκέρδεια. Δίνει από το δικό του αγαθό σε όλους. Αν δείτε μία πηγή, ευχαριστείστε την για την δική της αφιλοκέρδεια. Όποιος περάσει δίπλα της ικανοποιεί την δίψα του.

 

Εύχομαι στις καρδιές όλων των ανθρώπων να υπάρχουν καθαρές πηγές, που ν' αναβλύζουν συνεχώς.

 

Εύχομαι στον νου όλων των ανθρώπων να υπάρχουν κήποι με γλυκά και νόστιμα φρούτα.

 

Εύχομαι στις ψυχές όλων των ανθρώπων να υπάρχουν σχολεία, στα οποία διδάσκεται το καλό.

 

Εύχομαι μέσω του πνεύματος όλων των ανθρώπων να εφαρμόζονται όλα τα αγαθά της ζωής προς τον πλησίον, και προς τον ίδιο τους τον εαυτό. Και, ό,τι κάνουν, όλα να γίνονται για την δόξα του Θεού.

 

Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι στο πρόσωπο της γης να διατηρούν την δική τους ιερή φωτιά. Όπου καίει η ιερή φωτιά, εκεί βασιλεύει η αγάπη. Στην αγάπη βρίσκεται ο αναπτήρας της ιερής φωτιάς. Πολλοί αναπτήρες υπάρχουν στην αγάπη. Πολλά σπίρτα υπάρχουν στο κουτί, αλλά το πρώτο είναι το πιο βασικό. Από το πρώτο σπίρτο μπορεί να ωφεληθεί ολόκληρος ο κόσμος. Επομένως, αν θέλετε να δημιουργήσετε κάτι χρήσιμο στην ζωή σας, κάντε μόνο μία καλή πράξη, και τοποθετήστε μέσα της όλη σας την αγάπη, όλη σας την γνώση, όλη σας την ελευθερία. Αυτό το καλό είναι το πρώτο σπίρτο, ο πρώτος αναπτήρας, με τον οποίο θα ανάψετε την ιερή φωτιά στην ψυχή σας. Αυτό το καλό θα σας συνοδεύει ολόκληρη την αιωνιότητα - και σ' αυτόν και στον άλλο κόσμο.

 

Κι έτσι η καρδιά σας, ο νους σας, η ψυχή σας, το πνεύμα σας ας παρευρίσκονται στο κάθε τι που κάνετε. Ας υπάρχει σ' όλα σας τα έργα το μάτι του Θεού, το μάτι του Αγγέλου, των Χερουβείμ και των Σεραφείμ. Αυτό σημαίνει ανύψωση. Αυτό σημαίνει ανάσταση της ανθρώπινης ψυχής. Μόλις αναστηθεί ο άνθρωπος, μπαίνει στο σπίτι του πατέρα του. Όλος ο ουρανός ξέρει ότι αυτός έφερε την ζωή, την γνώση, το φως και την ελευθερία στον κόσμο για την δόξα του Θεού, για την δόξα του πλησίον και για την δική μας δόξα.

 

Να προσπαθείτε να προσελκύετε το βλέμμα του Θεού στην αγάπη σας.

 

Να προσπαθείτε να προσελκύετε το βλέμμα του Θεού στην διδασκαλία σας.

 

Να προσπαθείτε να προσελκύετε το βλέμμα του Θεού στην εφαρμογή της αλήθειας.

 

Ομιλία που έγινε από τον Διδάσκαλο, στην συγκέντρωση που έγινε στις 27 Αυγούστου 1939, 5 μ.μ., στη

 

Σόφια-Ίζγκρεβ.