1939_08_06 Φως, ζέστη και δύναμη

[Ани]

Φως, ζέστη και δύναμη

 

(Κατά Ιωάννην, κεφ. 18)

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν έρθει στη γη για να διδαχθούν, να γίνουν καλοί μαθητές, να εκτελέσουν την Θεία βούληση. Όποιος θέλει να είναι καλός μαθητής, αυτός πρέπει να κρατάει τον νου του, την καρδιά του σε ορθή θέση. Όταν το λάδι τρέξει, το δοχείο δεν είναι γερό. Όταν το νερό τρέξει, το μπουκάλι δεν είναι καλό. Τι γίνεται με το λάδι και το νερό, τα οποία τρέχουν από σπασμένα δοχεία; Χάνουν την καθαρότητα τους και μέσα τους μπαίνει κάτι απ' έξω το οποίο τα κάνει θολά. Σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται και οι άνθρωποι στην γη, με αποτέλεσμα να πέψτουν σε μεγάλες αντιφάσεις. Για παράδειγμα, το κορίτσι και το αγόρι αγαπιούνται, παντρεύονται, γεννάνε παιδιά. Η μητέρα και ο πατέρας αγαπιούνται, και τα παιδιά τους γεννιούνται και φροντίζονται με αγάπη. Μετά από μερικά χρόνια, όμως, μεταξύ των γονέων και των παιδιών εμφανίζεται κάποια ασυνεννοησία. Ποια είναι η αιτία γι’ αυτό; Ο ένας ή και οι δύο από την οικογένεια είναι σπασμένα δοχεία: Ή η μητέρα, ή ο γιος, ή ο πατέρας, ή η κόρη. Εάν όλα τα μέλη στην οικογένεια είναι γερά δοχεία, είναι αδύνατο να εμφανιστεί κάποια ασυνεννοησία μεταξύ τους. Όταν η στάμνα έχει ραγίσει, το περιεχόμενο της τρέχει, πέφτει στη γη και αποκτάει κάποιο εξωτερικό στοιχείο, το οποίο δεν είναι δικό του. Αυτό το στοιχείο πράγματι φέρει μία ασυνεννοησία στο περιβάλλον. Όσο ο πατέρας είναι ζωντανός, οι γιοι και οι θυγατέρες ζουν καλά μεταξύ τους. Όταν ο πατέρας φύγει για τον άλλο κόσμο, αυτοί αρχίζουν να τσακώνονται για την περιουσία, κάθε ένας θέλει να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο. Μέσω της κληρονομιάς δοκιμάζεται η ανθεκτικότητα τους. Τώρα αυτοί καταλαβαίνουν ότι είναι σπασμένα δοχεία. Εάν ο πατέρας δεν είχε πεθάνει, οι γιοι και οι θυγατέρες δεν θα ήξεραν ότι έχουν κάτι άρρωστο μέσα τους.

 

Η παραβολή για τον "άσωτο υιό" αναφέρεται στον μικρότερο αδελφό, ο οποίος ήθελε να ελευθερωθεί από τον πατέρα του, να ζήσει ελεύθερα. Για να μην τον προσβάλει, να μην αισθανθεί περιορισμένος, ο πατέρας του του έδωσε το μερίδιο του από την κληρονομιά και τον έστειλε στον κόσμο. Αφού τα έφαγε και τα ήπιε όλα, ο μικρός γιος, τον οποίο ονομάζουν "άσωτο υιό", επέστρεψε στον πατέρα του μετανοιωμένος. Κατάλαβε ότι ο πατέρας του ήταν καλός κι έξυπνος άνθρωπος. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, ο πατέρας του τον δέχθηκε με όλη του την πατρική αγάπη και προς τιμήν του έσφαξε το πιο αγαπημένο του μοσχάρι. Όταν επέστρεψε από τη δουλειά, ο μεγάλος γιος είδε ότι ο πατέρας του έκανε μεγάλο γλέντι και ρώτησε για ποιον γίνεται αυτό. Όταν κατάλαβε ότι ο πατέρας του έκανε το γλέντι για τον μικρό του αδελφό, θύμωσε και είπε στον πατέρα του: Τόσο καιρό πια εγώ σου δουλεύω και ποτέ δεν έσφαξες ένα καλό μοσχάρι για μένα, για να χαρώ και να γλεντήσω με τους φίλους μου. Ο πατέρας απάντησε: Μην θυμώνεις, ο αδελφός σου είχε χαθεί και βρέθηκε, ήταν πεθαμένος και αναστήθηκε, κι εσύ πρέπει να ξέρεις ότι όλα όσα έχω είναι δικά σου. Δεν πρέπει αυτή την ώρα να χαρούμε μαζί με τον χαμένο σου αδελφό; Δηλαδή ο πατέρας αποδέχεται τον μικρό γιο, και ο μεγάλος γιος θυμώνει. Γιατί; Το σταμνί του έχει ραγίσει κάπου. Ο μικρός γιος καταλαβαίνει ότι ο πατέρας του είναι καλός και έξυπνος, ενώ ο μεγάλος γιος τον κατηγορεί για αδικία.

 

Ως μαθητές της νέας διδασκαλίας, θέλετε να πάτε στον κόσμο να διδάξετε. Τι θα διδάξετε και τι θα μάθετε στους ανθρώπους; Εάν τους μάθετε την τάξη και την αρμονία, τους νόμους, αυτοί τα ξέρουν αυτά πιο καλά από σας. Όπου και να πάτε ανάμεσα τους, παντού θα δείτε σχολεία, εκκλησίες, δικαστήρια - όλα είναι τακτοποιημένα. Αν θέλετε να τους διδάξετε πώς να αγαπούν, κι αυτό το ξέρουν. Σαν πάτε μεταξύ των λαϊκών ανθρώπων, να προσέχετε να μην ενεργήσετε όπως ο παλιός ο κάβουρας. Ένας ηλικιωμένος κάβουρας είπε στον γιο του: Γιε μου, προχώρα ευθεία! Ο νέος κάβουρας απάντησε: Μπαμπά, δείξε μου πως πρέπει να περπατήσω. Πήγαινε εσύ μπροστά κι εγώ από πίσω να μάθω. Ο ηλικιωμένος κάβουρας βάδισε μπροστά, και ο γιος από πίσω του. - Μπαμπά, κι εγώ βαδίζω έτσι, είπε ο νέος κάβουρας.

 

Επομένως, σαν πας σε κάποιο κράτος, θα εκτελείς τους νόμους του. Όπως βαδίζουν οι άλλοι, κι εσύ θα βαδίζεις πίσω τους. Να κηρύσσεις στους ανθρώπους δεν σημαίνει να τους διδάξεις αυτό το οποίο γνωρίζουν, αλλά να είσαι έτοιμος να μοιραστείς μαζί τους τα αγαθά που έχεις. Μόλις λάβεις ένα αγαθό, μην νομίζεις ότι εσύ είσαι ο μοναδικός άξιος γι' αυτό, αλλά να είσαι έτοιμος να το μοιράσεις σε όλους, όσους έχουν κάποια ανάγκη. Μην φιλονικείτε για το ποιος έχει πάρει πρώτος το αγαθό. Δεν είναι βασικό το ποιος πρώτος έλαβε ένα συγκεκριμένο αγαθό, αλλά ποιος το εκτίμησε και το χρησιμοποίησε όπως πρέπει. Πολλοί βλέπουν την ανατολή του ήλιου, όμως λίγοι την χρησιμοποιούν έλλογα. Ο ζωγράφος βλέπει την εικόνα του ανατέλλοντος ηλίου μ' έναν τρόπο. Ενώ ο συνηθισμένος άνθρωπος την βλέπει με άλλο τρόπο. Αυτό εξαρτάται από το μάτι και από τις αντιλήψεις του ανθρώπου.

 

Οι σημερινοί άνθρωποι υποφέρουν εξαιτίας των μη σωστών αντιλήψεων που έχουν για τη ζωή. Δεν καταλαβαίνουν τη ζωή, αλλά και το εαυτό τους δεν καταλαβαίνουν. Να, ο Πέτρος ένας από τους αγαπημένους μαθητές του Χριστού, δεν γνώριζε τον εαυτό του, δεν ήξερε τι κρύβεται μέσα του. Ενώ έλεγε ότι είναι έτοιμος να πεθάνει για τον Χριστό, τρεις φορές τον αρνήθηκε. Ενώ ήταν έτοιμος να αγωνιστεί για το Χριστό κι έκοψε το αυτί ενός Ρωμαίου πολεμιστή, λίγες ώρες μετά από αυτό αρνήθηκε το Χριστό. Ο Χριστός είπε στον Πέτρο: "Βάλε την μάχαιράν σου εις την θήκην."! Μ' αυτά τα λόγια ο Χριστός ήθελε να του πει ότι με το κόψιμο ενός αυτιού δεν γίνεται δουλειά. Όταν γίνει πόλεμος κάπου, τουλάχιστον ένας άνθρωπος πρέπει να πεθάνει. Κι εσείς πολλές φορές νομίζετε ότι με μία μικρή θυσία μπορείτε να διορθωθείτε. Όχι, τουλάχιστο κάτι τι μέσα σας πρέπει να πεθάνει. Πράγματι, εάν το μίσος, η απιστία, οι αντιθέσεις στον άνθρωπο δεν πεθάνουν, αυτός ποτέ δεν θα διορθωθεί. Όταν ακούν τη λέξη θάνατος, οι άνθρωποι αρχίζουν να ενοχλούνται. Δ εν καταλαβαίνουν τη σημασία αυτής της λέξης. Να πεθάνει ο άνθρωπος, αυτό σημαίνει να περάσει από έναν κόσμο σε άλλον, από μια κατανόηση σε άλλη, από το θάνατο στη ζωή.

 

Πολλοί νομίζουν ότι εύκολα μπορούν να διορθωθούν. Αυταπατούνται. Κανείς κανέναν δεν μπορεί να διορθώσει. Εάν ο άνθρωπος μόνος δεν επιθυμήσει να διορθωθεί, κανένας δεν μπορεί να τον διορθώσει. Όσες προσπάθειες και να χρησιμοποιήσουν οι μητέρες και οι πατέρες για να φτιάξουν τα παιδιά τους, δεν τα καταφέρνουν. Και παρ' όλο που το ξέρει αυτό ο άνθρωπος, πάλι πλανιέται ότι έχει διορθωθεί. Όμως, αν βρεθεί σε κάποια δοκιμασία, τότε βλέπει ότι δεν έχει διορθωθεί. Ο άνθρωπος γνωρίζει την δύναμη του μόνο μέσω των δοκιμασιών. Λετε ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι ψύχραιμος, φιλοσοφικά να δέχεται τα βάσανα. Πριν να έρθουν οι δοκιμασίες, εύκολο είναι να μιλάμε για ψυχραιμία, όμως προσπαθήστε να πάρετε την όμορφη κόρη κάποιας μητέρας και θα δείτε πόσο είναι ψύχραιμη, δοκιμάστε να πάρετε τον γιο από κάποιον πατέρα, για να δείτε πόσο είναι ψύχραιμος. Προσπαθήστε να πάρετε τα χρήματα ενός πλουσίου, για να δείτε πόσο είναι ψύχραιμος, πάρτε την ομορφιά της νεαρής κοπέλας, για να δείτε πόσο είναι ψύχραιμη, πάρτε την υγεία ενός ανθρώπου για να δοκιμάσετε την ψυχραιμία του, πάρτε το όπλο του φαντάρου για να δείτε αν είναι ψύχραιμος.

 

Πότε χρησιμοποιούμε την λέξη "ψύχραιμος"; Όταν θέλετε να πείτε ότι κάποιος άνθρωπος δέχεται ήρεμα τα προβλήματα και τις δοκιμασίες. Όμως αυτή η λέξη δεν χρησιμοποιείται σωστά. Και το ψάρι είναι ψύχραιμο, ή ψυχρόαιμο, όμως ούτε είναι φιλόσοφος, ούτε είναι υπομονετικό. Όταν τα χέρια και τα πόδια του ανθρώπου παγώσουν, αυτός γίνεται φιλόσοφος: Δεν κλέβει, δεν τρέχει, δεν τρώει και δεν μιλάει. Γίνεται σαν άγιος. Και ο λύκος τον χειμώνα παγώνει, όμως ούτε είναι άγιος, ούτε είναι ψύχραιμος. Μόλις ζεσταθεί, αμέσως επιτίθεται στο πρόβατο. Όταν παγώσει, και το πρόβατο γίνεται άγιο όταν ζεσταθεί, αρχίζει να τρώει χορτάρι. Για να δικαιολογηθεί, ο λύκος λεει: Εάν το πρόβατο είχε πολύ ψηλή ή πολύ χαμηλή θερμοκρασία, δεν θα του έκανα επίθεση. Επειδή έχει λίγη θερμότητα, του επιτίθεμαι. Επομένως η ενοχή είναι στο πρόβατο, κι όχι σ' εμένα. Είναι σωστή η φιλοσοφία του λύκου;

 

Όταν δεν καταλαβαίνουν την βαθιά έννοια της ζωής, οι άνθρωποι σκοτώνουν τους λύκους, γιατί τους κάνουν ζημιές. Ο λύκος επιτίθεται βασικά στα πρόβατα. Μπορείτε να διαπαιδαγωγήσετε το λύκο, να τον κάνετε να παραιτηθεί από τα πρόβατα; Ό,τι προσπάθειες και να κάνετε, ο λύκος δεν μπορεί να εκπαιδευτεί. Όσο είναι λύκος, θα τρώει αρνιά. Μία από τις αιτίες για τις οποίες τρώει αρνιά, βρίσκεται στην επιθυμία του να γίνει αρνί, να μαλακώσει τον χαρακτήρα του. Όλοι κυνηγάνε τον λύκο, τον σκοτώνουν, εξαιτίας του κακού και του άγριου χαρακτήρα του. Αυτός το καταλαβαίνει και ψάχνει τρόπο να μαλακώσει τον χαρακτήρα του. Όταν τρέφεται με πρόβατα, θ' αποκτήσει το χαρακτήρα τους και, κάποτε, στο μακρινό μέλλον, ο λύκος θα γίνει πρόβατο. Από εδώ βγάζουμε το συμπέρασμα: Ό,τι τροφή χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, τέτοιες ιδιότητες αποκτά. Εάν θέλει να αποκτήσει την αγάπη, ο άνθρωπος πρέπει να τρέφεται με τα στοιχεία της.

 

Όταν ακούτε να λέγεται ότι ο λύκος μπορεί να γίνει πρόβατο, αυτό σας φαίνεται αδύνατο, αντιφατικό. Στην ζωή δεν υπάρχουν αντιφατικά πράγματα. Τα αντιφατικά υπάρχουν στο νου των ανθρώπων. Αυτοί μόνοι τους λένε για κάποιον ότι έχει χαρακτήρα λύκου. Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να έχει χαρακτήρα λύκου; Είναι δυνατό. Η τροφή την οποία χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, μπορεί να κάνει βάρβαρο τον χαρακτήρα του, να τον μετατρέψει σε ζώο. Η ακάθαρτη και χοντροειδής τροφή, που εκφράζεται σε κακές σκέψεις και κακά συναισθήματα, σκληραίνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Εξαιτίας της κακής και της ακάθαρτης ζωής, ο άνθρωπος συνεχώς χάνει τις αρετές του και εμφανίζει ιδιότητες που τον υποβιβάζουν. Τι θα πείτε για εκείνον τον άνθρωπο, ο οποίος, εξαιτίας, της μέθης του και των άλλων αδυναμιών, πουλάει ο,τιδήποτε χρήσιμο; Αφού πουλήσει όλη του την περιουσία, πουλάει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Αυτός ο άνθρωπος έχει πουλήσει όλες του τις αρετές. Τι θα πείτε για μια κοπέλα το οποίο πουλάει ή προδίδει τις πεποιθήσεις της για τα μαύρα μάτια ενός νέου; Αυτή η κόρη έχασε μία από τις αρετές της. Θα έρθει μέρα όταν ο νέος με τα μαύρα μάτια θα την μαυρίσει κι αυτή. Γιατί; Διότι αυτή δεν θυσιάζεται για την ψυχή του νέου, αλλά για τα μαύρα του μάτια. Κάποια κόρη ερωτεύεται τα χέρια του, τα δάκτυλα ενός αγοριού, και λεει ότι τα χέρια του είναι αγγελικά. Όταν παντρευτεί μ' αυτόν, δοκιμάζει αυτά τα αγγελικά χέρια του στην πλάτη της. Αυτός γίνεται καταπιεστής της κι αρχίζει να κουνάει τα χέρια του στον αέρα. Μόλις καταλάβει αυτά τα χέρια στην πλάτη της, αυτή αρχίζει να κλαίει. Κάθε ένας θα έκλαιγε απ' αυτά τα χέρια. Κάθε ένας θα έκλαιγε από τα μαύρα μάτια εκείνου του νέου, ο οποίος είναι σε θέση να αποδώσει στην κόρη όλα τα εγκλήματα.

 

Ο νέος ο οποίος αγαπάει μία κόρη, πρέπει να της μεταφέρει όλες τις αρετές. Πρέπει να είναι για αυτήν ζωγράφος, κι όχι αρχιμάστορας. Σαν ζωγράφος πρέπει, κάθε μέρα, να την ζωγραφίζει, να δημιουργεί απ' αυτήν μια αγγελική εικόνα. Όταν ζωγραφίζει ωραίες εικόνες, έχει δικαίωμα να τις πουλάει, σε καμία περίπτωση, όμως, δεν έχει το δικαίωμα να πουλάει την δική του αγαπημένη. Υπό αυτή την έννοια, κάθε άνθρωπος πρέπει να γίνει ζωγράφος, να βλέπει το όμορφο στους ανθρώπους. Εάν ανοίξει το δρόμο του Θεϊκού μέσα του, ο άνθρωπος γίνεται ωραίος. Ο Θεός έχει βάλει σ' αυτόν Θείο πνεύμα, και Θεϊκή ψυχή, αλλά επίσης και Θείο νου, και Θεία καρδιά. Το άσχημο στον άνθρωπο είναι λάσπη, η οποία δεν μπορεί να καθαρίσει. Για να μην λασπώνεστε, να μην σταματάτε πάνω στο ακάθαρτο του ανθρώπου. Εάν μπει η ζωή μέσα του, αυτός όλα θα τα καθαρίσει. Το θέμα του ζωγράφου είναι να ζωγραφίζει και να μελετάει τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Αυτός πρέπει να ξέρει, γιατί τα μαλλιά ενός ανθρώπου είναι μαλακά, ενώ άλλου σκληρά, γιατί τα νύχια ενός ανθρώπου είναι κοντά και πλατιά, ενώ άλλου είναι μακριά και στενά, γιατί η μύτη ενός ανθρώπου είναι κοντή και ενός άλλου είναι μακριά. Σαν ζωγραφίζει τους ανθρώπους, ο ζωγράφος εύκολα μελετάει τις χαρακτηριστικές γραμμές του ανθρωπίνου προσώπου.

 

Ένας διάσημος ζωγράφος είχε κληθεί από έναν πλούσιο αμερικανό για να τον ζωγραφίσει. Ο ζωγράφος καταπιάστηκε μ' αυτόν και άρχιζε να τον ζωγραφίζει. Δούλευε ολόκληρο μήνα πάνω στο πορτραίτο του αμερικανού, όμως έμεινε κατάπληκτος γιατί η μύτη του δεν γινόταν. Σε κάθε πόζα, διόρθωνε τη μύτη του, όμως την άλλη μέρα πάλι φαινόταν κάτι στραβό. Μετά από συνεχόμενη δουλειά πάνω στον πίνακα, ο ζωγράφος είπε στον αμερικανό: Κύριε, θα με συγχωρέσετε, δεν μπορώ να ζωγραφίσω τη μύτη σας - κάτι δεν μου βγαίνει. Όπως και να το κάνω, την άλλη μέρα πάλι βρίσκω κάτι στραβό. Είστε ο πρώτος άνθρωπος του οποίου δεν έχω μπορέσει μέχρι σήμερα να ζωγραφίσω τη μύτη. Είναι ιδιόμορφη η μύτη σας. - Πολύ φυσικό, η μύτη μου είναι τεχνητή - ήρεμα απάντησε ο αμερικάνος. Σε κάθε πόζα, αυτός κουνούσε τη μύτη του και μ' αυτό άλλαζε την κατεύθυνση των γραμμών της.

 

Λεω: Μην ζωγραφίζετε τεχνητές μύτες! Μην συμφωνείτε με τα ασύμφωνα πράγματα στη ζωή. Εάν χρωστάτε κάτι σε κάποιον, πληρώστε το χρέος σας. - Θα τον παρακαλέσω να με συγχωρήσει. - Όχι, πλήρωσε το χρέος σου - τίποτε παραπάνω. Επομένως, εάν θέλεις να συμφιλιωθείς με το Θεό, πρέπει να τον αγαπάς. Μπορεί να κλαις, να παραπονιέσαι όσο θέλεις, αλλά, εάν δεν Τον αγαπάς, καμία συμφωνία δεν μπορεί να γίνει. Μόνον η αγάπη είναι σε θέση να συμφιλιώσει τις αντιθέσεις της ζωής. Χωρίς αγάπη, τα πικρά λόγια θα παραμείνουν πικρά και τα γλυκά λόγια χάνουν την γλύκα τους. Χωρίς αγάπη, και η μεγαλύτερη ευχαρίστηση μένει άκαρπη.

 

Ένας πλούσιος αμερικάνος πέθανε κι αμέσως στάλθηκε στον παράδεισο. Στην πόρτα του παραδείσου τον συνάντησε ο Άγιος Πέτρος και τον ρώτησε: Πού πας; - Στον παράδεισο. Όσο ήμουν στη γη έκανα πολλά καλά, εξαιτίας των οποίων πρέπει να πάω στον παράδεισο. - Τι καλά έκανες; - Έκανα μια εκκλησία. - Τι πήρες γι' αυτό; - Όλες οι εφημερίδες έγραψαν για μένα. - Πήρες ήδη την πληρωμή σου. Άλλη καλή πράξη; - Έκανα ένα σχολείο. - Τι κέρδισες απ' αυτό; - Ονόμασαν το σχολείο με το δικό μου όνομα. - Και γι' αυτό έχεις ανταμειφθεί. - Άλλο καλό; - Βοήθησα υλικά σε διάφορους συλλόγους, και όλοι με δέχτηκαν για επίτιμο μέλος. - Και αυτό σου έχει ανταποδοθεί. Τέτοια καλά εδώ δεν τα δεχόμαστε. Πες ένα τέτοιο καλό, για το οποίο κανένας δεν ξέρει, και κανένας δεν σ' έχει πληρώσει. Πολλή ώρα σκέφτηκε ο αμερικανός και, τελικά, είπε: Πριν από χρόνια πήγαινα για μια δουλειά στην πόλη, μια φτωχή χήρα με ακολουθούσε, για να της δώσω κάποια βοήθεια. Εγώ της είπα ότι βιάζομαι, δεν μπορώ να σταματήσω, όμως αυτή επίμονα με ακολουθούσε. Τελικά, για να την αποφύγω, της πέταξα ένα δολάριο και έφυγα. - Κοίτα, αυτό είναι άλλο πράγμα. Γι' αυτή την δουλειά θα σε στείλω στο Θεό, Αυτός ν' αποφασίσει. Πάνε οι δύο στο Θεό, ο Άγιος Πέτρος μπαίνει μέσα και εξηγεί όλη την υπόθεση. Όταν τον άκουσε ο Κύριος, είπε: Δώστε του δύο δολάρια και στείλτε τον στη γη! Επομένως, κάθε καλό, το οποίο δεν έχει γίνει από αγάπη, αλλά για τη δόξα μπροστά στους ανθρώπους, δεν γίνεται δεκτό από τον Θεό.

 

Ως μαθητές, από εσάς απαιτείται να γίνεται ζωγράφοι, να μελετάτε τους ανθρώπους και να ζωγραφίζετε μόνο τα ωραία τους χαρακτηριστικά. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την βοήθεια της αγάπης. Μόνον εκείνος, ο οποίος αγαπάει, μπορεί να δει το όμορφο. Μόνο εκείνος, ο οποίος αγαπάει, μπορεί να θυσιάζεται. Έχετε αναρωτηθεί εάν μπορείτε να αγαπάτε τουλάχιστον έναν άνθρωπο, έτσι που να είσαστε έτοιμοι να θυσιάσετε τα πάντα γι' αυτόν; Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο ένας; Αυτός μπορεί να είναι ή ο Θεός, ή ο πλησίον σας, ή εσείς ο ίδιος. Ο άνθρωπος πρέπει ν' αρχίσει ή με τον εαυτό του, ή με τον πλησίον του, ή με τον Θεό. Απ' όπου και να αρχίσει, όλα είναι καλά, αλλά είναι βασικό ν' αγαπάει. Και, όταν αγαπάει, να είναι έτοιμος για κάθε θυσία. Σ' αυτό έγκειται η δύναμη του ανθρώπου. Ο αληθινός ζωγράφος είναι εκείνος, ο οποίος με τη δύναμη του νου του, της καρδιάς του και της βούλησης του, μπορεί να θυσιάζει τα πάντα. Ο αληθινός ζωγράφος βάζει όλες τις γραμμές στη σωστή θέση τους και μ' αυτές δημιουργεί ζωγραφιά θαυμάσια. Το λάθος των ανθρώπων δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μέρη του όλου, δηλαδή μεμονωμένες γραμμές μιας θαυμάσιας εικόνας.

 

Εύχομαι σε όλους να είστε μεγάλοι ζωγράφοι, από τα λάθη και τις αδυναμίες των ανθρώπων να ζωγραφίζετε θαυμάσιες εικόνες. Η αγάπη μετατρέπει όλες τις αδυναμίες και τις ελλείψεις των ανθρώπων σε μεγάλες αρετές. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, πέφτει σε μεγάλες αντιφάσεις. Όποιος καταλαβαίνει την αγάπη, αυτός ξέρει ότι τα εγκλήματα και οι αδυναμίες είναι άσχημα για το μοναδικό λόγο ότι δεν έχουν γίνει στην ώρα τους και στη θέση τους. Εάν ταΐζει το νεογέννητο της παιδί με σκληρή τροφή, η μητέρα κάνει έγκλημα. Το νεογέννητο παιδί τρέφεται μόνο με γάλα. Υπ' αυτή την έννοια, το κακό, το έγκλημα, ως μέρος του όλου, στο μέλλον θα μετατραπεί σε αρετές.

 

Ως μαθητές, πρέπει να μάθετε να υπερνικάτε τις δυσκολίες. Εάν σας δώσουν σκληρή τροφή, βάλτε σε εφαρμογή τα δόντια σας, τις αρετές σας. Εάν μπορείτε να την μασήσετε, είστε δυνατός άνθρωπος. Εάν δεν μπορείτε να την μασήσετε, είστε αδύνατος άνθρωπος. Κοιτάξτε τι κάνουν τα φυτά με το διοξείδιο του άνθρακος. Εάν και είναι ένα αποπνικτικό αέριο, το δέχονται σαν τροφή: Το διαλύουν σε οξυγόνο και υδρογόνο. Το υδρογόνο το κρατάνε για τον εαυτό τους και το μετατρέπουν σε σύνθετες οργανικές ενώσεις, ενώ το οξυγόνο το στέλνουν στον αέρα, με το οποίο τον ανανεώνουν και τον καθαρίζουν. Σήμερα ο κόσμος έχει ανάγκη από σοφούς ανθρώπους, οι οποίοι να μετατρέπουν το τωρινό κακό σε μελλοντικό καλό. Ο μελλοντικός άνθρωπος θα έχει δύναμη και ισχύ μέσα του, για να μετατρέπει το κακό σε καλό, σε γλυκούς καρπούς, όπως τα φυτά μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακος σε θρεπτικά συστατικά για τον εαυτό τους και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

 

Σας εύχομαι να είσαστε ισχυροί και δυνατοί, να είσαστε ήρωες, να μετατρέπετε το κακό σε καλό, τη λύπη σε χαρά, να σχηματίζετε γλυκούς και νόστιμους καρπούς, όπως για τον εαυτό σας, έτσι και για τους πλησίον σας.'

 

Από το σκοτάδι στο φως!

Από το κρύο στη θερμότητα!

Από την αδυναμία στη δύναμη!

 

6 Αυγούστου 1939, 5 μ.μ.