1939_07_26 Ο δρόμος προς την ζωή

[Ани]

Ο δρόμος προς την ζωή

 

"Μείνετε εν εμοί, και εγώ εν νμίν". (Κατά Ιωάννην, 15:4)

 

"Μείνετε εν εμοί, και εγώ εν υμίν." Όταν ζει στον αέρινο χώρο, ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει πώς να τα βγάζει πέρα με τον αέρα. Για να ωφεληθεί από τις συνθήκες του αέρα, πρέπει να έχει μία σχέση μ' αυτόν. Μόνον μ' αυτήν την προϋπόθεση ο άνθρωπος μπορεί να δεχτεί από τον αέρα εκείνα τα στοιχεία, που είναι απαραίτητα για την ζωή του. Για να επωφεληθεί από τα μαθήματα και τις διαλέξεις του δασκάλου του, ο μαθητής πρέπει να είναι συγκεντρωμένος, να καταλαβαίνει τι του διδάσκεται. Αν είναι αφηρημένος ο νους του, αν ασχολείται με άλλες σκέψεις, ο μαθητής δεν μπορεί να επωφεληθεί από την γνώση, η οποία του διδάσκεται. Αυτός άδικα επισκέπτεται το σχολείο. Τι θα βγει από τον κουφό, αν πάει να ακούσει κάποια τραγουδίστρια, ή κάποιο μουσικό; Η τραγουδίστρια τραγουδά, ο μουσικός παίζει, όμως στ' αυτιά του τίποτε δεν φθάνει.

 

Τώρα, κι εγώ μιλώ, αλλά λίγοι με ακούν. Γιατί; Διότι πολλοί από σας είστε απασχολημένοι με διάφορα θέματα: Έχετε να πληρώσετε το διαμέρισμα, ή κάποια δόση, ή δεν είστε ικανοποιημένοι από τις συνθήκες, στις οποίες βρίσκεστε εδώ. Μόλις η σκέψη του ανθρώπου αποσπασθεί, τίποτε δεν μπορεί να φθάσει στον νου του. Σκέπτεται για όλα, αλλά όχι για εκείνο που του λένε. Επομένως, τον Χριστό μπορεί να πλησιάσει μόνον εκείνος, που έχει ανοίξει τον νου του και την καρδιά του γι' Αυτόν. Γι' αυτό ο Χριστός λεει στους μαθητές του: "Μείνετε μέσα μου, για να μείνω κι εγώ μέσα σας."

 

Να ζει ο άνθρωπος στον Θεό, αυτό είναι το μεγαλείο του κόσμου. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Ο Θεός είναι Πνεύμα και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι." Να προσκυνούν το Πνεύμα, αυτό σημαίνει αγάπη. Η Αλήθεια σημαίνει την Δύναμη. Όποιος δεν αγαπά την Αλήθεια, αυτός δεν μπορεί να είναι δυνατός. Όποιος προσκυνά τον Θεό, το Πνεύμα και την Αλήθεια, αυτός είναι δυνατός. Η αγάπη είναι καρπός του πνεύματος, και η δύναμη - καρπός της αλήθειας.

 

Τώρα, σαν παρατηρείτε την δύση του ήλιου, αρχίζετε να σκέπτεστε την Ύπαρξη της Θείας Δύναμης στον κόσμο. Από μακριά ο ήλιος φαίνεται μικρός, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλος. Ο χώρος πάλι, στον οποίο ο ήλιος κινείται, είναι τόσο μεγάλος, που μέσα του χωράνε εκατομμύρια ήλιοι και δισεκατομμύρια πλανήτες σαν τον δικό μας. Εκτός αυτού, στον χώρο υπάρχει ακόμη θέση για πολλά Σύμπαντα, που θα δημιουργηθούν στο μέλλον. Η διαδικασία της δημιουργίας είναι χωρίς όρια - δεν έχει αρχή ούτε και τέλος. Η ύλη από την οποία έχουν δημιουργηθεί οι ήλιοι και οι πλανήτες, επίσης είναι χωρίς όρια. Πολλοί θέλουν να ξέρουν πού είναι το τέλος του κόσμου. Το τέλος και η αρχή των πραγμάτων είναι σχετικές έννοιες. Όταν αρχίσει, ο άνθρωπος να σκέπτεται, είναι στην αρχή των πραγμάτων, αν σταματήσει να σκέπτεται, είναι στο τέλος. Όσο αγαπά τον Θεό, όσο τον υπηρετεί, όσο είναι μέσα του και πνεύμα και αλήθεια, ο άνθρωπος είναι στην αρχή των πραγμάτων. Αν σταματήσει να Τον αγαπά και να Τον υπηρετεί, είναι στο τέλος των πραγμάτων, όπου όλα χάνονται.

 

Κάποιος θέλει ξέρει τι είναι ο κόσμος, πώς έχει δημιουργηθεί, κ.ο.κ. Αυτή η επιθυμία είναι πρόωρη. Αυτός δεν είναι ακόμη έτοιμος γι' αυτήν. Είναι έτοιμος ο μαθητής να γίνει σαν τον δάσκαλο του; Αν θέλει να γίνει μορφωμένος, σαν τον δάσκαλο του, κι αυτό μπορεί να καταφέρει, όμως μαζί με τις καλές πλευρές του δασκάλου του, θα δεχτεί και τις αδυναμίες του. Είναι έτοιμος να τα βάλλει με τις αδυναμίες, τις οποίες δέχτηκε από τον δάσκαλο του; Δεν είναι εύκολο να τα βάλλει ο άνθρωπος με τις ξένες αδυναμίες και ελλείψεις.

 

Ένας ευσεβής, θρήσκος άνθρωπος αποφάσισε να φτιάξει τον κόσμο με λιβάνισμα, όπως λιβανίζουν τους Αγίους με λιβάνι στις εκκλησίες. Σκέφτηκε να πάρει ένα καντήλι και να ξεκινήσει μ' αυτό από το ένα άκρο της πόλης μέχρι το άλλο, να δει τι θα καταφέρει. Τον συμβούλεψα να μη κάνει αυτό το πείραμα, γιατί αν μπορούσε ο κόσμος να φτιάξει με λιβάνισμα, μέχρι τώρα θα είχε φτιάξει. Εκατομμύρια ιερείς λιβανίζουν σήμερα, όμως ο κόσμος δεν φτιάχνει. Έχει νόημα να λιβανίζει ο άνθρωπος, όμως με τη σκέψη του. Η σκέψη του πρέπει να ευωδιάζει, να σκορπά φως. Αν ο άνθρωπος ξεκινήσει με τέτοια σκέψη από μία πόλη στην άλλη, από ένα χωριό στο άλλο, σύντομα θα μπορούσε να φτιάξει τον κόσμο. Να, εκατομμύρια χρόνια ήδη, που ο ήλιος φωτίζει, λιβανίζει, όμως ο κόσμος δεν έχει φτιάξει ακόμη. Εκατομμύρια χρόνια ήδη, που ο άνεμος φυσά, μιλά στους ανθρώπους, όμως και από τα λόγια του ο κόσμος δεν έχει φτιάξει.

 

Ο κόσμος είναι φτιαγμένος, δεν υπάρχει τι να φτιαχτεί, αλλά ο ανθρώπινος κόσμος δεν είναι φτιαγμένος. Κι αυτός σταδιακά φτιάχνεται. Ο κόσμος στον οποίο ζούνε προχωρημένα όντα, που έχουν τελειώσει την δική τους εξέλιξη, και υπηρετούν τον Θεό εν πνεύματι και αληΘεία, είναι φτιαγμένος. Σ' αυτά τα όντα έχει δοθεί η αποστολή να καθοδηγούν τον φυσικό κόσμο. Η γη στην οποία ζουν οι άνθρωποι, αποτελεί ένα μεγάλο καράβι, με το οποίο αυτοί κάνουν τις εκδρομές τους, χωρίς να ξέρουν πού πηγαίνουν. Πότε ανέβηκαν σ αυτό το καράβι, αυτοί δεν ξέρουν. Πού πάνε, επίσης δεν ξέρουν. Οι άνθρωποι μιλούν για την δημιουργία του κόσμου, για την δημιουργία του ανθρώπου στον Παράδεισο, όμως πού είναι αυτό το μέρος, δεν ξέρουν. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, όμως ο άνθρωπος τίποτε δεν θυμάται, γιατί η συνειδητότητά του ήταν κοιμισμένη. Για αρκετό χρόνο έπρεπε ο Θεός να ξυπνάει τον άνθρωπο, μέχρι αυτός να ξυπνήσει. Μόλις ξύπνησε από τον βαθύ ύπνο, έκλαψε και ζήτησε τροφή. Και μέχρι σήμερα ακόμη ο άνθρωπος συνεχίζει να κλαίει καινά θέλει τροφή. Και μέχρι σήμερα ακόμη ο Θεός, σαν τρυφερή μητέρα, φροντίζει γι' αυτόν και του δίνει την απαραίτητη τροφή. Δεν υπάρχει τίποτε, που ο άνθρωπος να το επιθύμησε και να μη το πήρε. Όλα έχουν δοθεί στον άνθρωπο, όπως οι γονείς δίνουν στα παιδιά, όταν είναι στο σχολείο. Μόλις τελειώσουν το σχολείο, αυτοί εμφανίζονται σαν υποψήφιοι δάσκαλοι στο δημοτικό σχολείο, ή στο γυμνάσιο, ανάλογα με την παιδεία την οποία απέκτησαν.

 

Οι τωρινοί άνθρωποι σκέπτονται ότι είναι δυνατοί, μορφωμένοι, καλοί. Για να καταλάβουν τι είναι, πρέπει να κάνουν προσπάθεια, να δουν τον εαυτό τους. Αν είναι θέμα δύναμης, ο δυνατός στην σκέψη ας προσπαθήσει με την σκέψη του να σταματήσει το φύσημα του αέρα, ή την βροχή, να διαλύσει τα σύννεφα. Για το ότι μπορούμε να μιλάμε στον αέρα, έχουμε παραδείγματα. Όταν ήταν με τους μαθητές του στην βάρκα, ο Χριστός κοιμήθηκε, όμως εκείνη τη στιγμή μία τρικυμία εμφανίσθηκε στην θάλασσα. Οι μαθητές φοβήθηκαν και ξύπνησαν τον Χριστό. - Μη φοβάσθε, είπε ο Χριστός. Συγκέντρωσε την σκέψη του κι ο άνεμος σταμάτησε. Ο Χριστός καταλάβαινε την γλώσσα του αέρα και μιλούσε μ' αυτόν. Ο αέρας ακούει μόνον εκείνον, ο οποίος τον αγαπά, που υπηρετεί τον Θεό, εν πνεύματι και αληΘεία, που είναι δυνατός και αγαπητός. Όταν ο άνθρωπος μιλά στην φύση, στο όνομα της αλήθειας, αυτή τον ακούει. Έχει ειπωθεί στις Γραφές: "Ω, ερωτεύσου την αλήθεια μέσα στον άνθρωπο". Όποιος ζει στην αλήθεια, μόνον αυτός μπορεί να επιτύχει τις επιθυμίες του. Έξω από την αλήθεια τα πράγματα είναι αδύνατα.

 

"Μείνετε εν εμοί, και εγώ εν υμίν." Μεγάλο και ωραίο είναι να ζει ο άνθρωπος στον Θεό. Αν το καταφέρει, δεν έχει ανάγκη από τα εγκώμια των ανθρώπων. Τι νόημα έχει το εγκώμιο; Ό,τι γνώμη και να έχετε για τον άνθρωπο, κρατήστε την μέσα σας, δεν υπάρχει λόγος να την λετε. Αν καλά κάνει, ή όχι, και αυτό μη το λετε. Αυτός είναι ακόμη στην αρχή του κάλου. Το καλό μέσα του δεν έχει τελειοποιηθεί ακόμη. Αυτός είναι καλλιτέχνης, ο οποίος μόλις τώρα άρχισε να ζωγραφίζει. Αυτός τώρα μαθαίνει να βάζει τις μπογιές, κι εσείς τον εγκωμιάζετε. Όταν τον επαινείτε για να τον βοηθήσετε, αποσπάτε την προσοχή του από την δουλειά. Μέχρι να κάνει την ζωγραφιά του, μη λετε τίποτε. Όταν η ζωγραφιά ζωντανέψει και μιλήσει, τότε μπορείτε να πείτε την γνώμη σας.

 

Μία από τις ομιλούσες εικόνες είναι ο άνθρωπος. Όλα, όσα έκανε ο Θεός, ζουν. Όλα όσα βγήκαν από το χέρι του Θεού, είναι αθάνατα. Όλα όσα έχουν βγει από το ανθρώπινο χέρι, είναι θνητά. Κι όταν λέμε ότι ο άνθρωπος πεθαίνει, καταλαβαίνουμε ότι μέσα του πεθαίνει εκείνο, που δεν είναι Θείο. Όταν πεθάνει κάποιος, οι άνθρωποι λένε ότι όλα τελείωσαν μ' αυτόν. Γιατί; Διότι δεν τον βλέπουν. Πράγματι, όταν δεν βλέπει τα πράγματα ο άνθρωπος, σκοντάφτει. Όταν τα βλέπει, δεν σκοντάφτει. Τι θα πείτε τότε για την αγάπη; Και η αγάπη είναι αόρατη, όμως λετε ότι αυτός ή εκείνος ο άνθρωπος δεν σας αγαπά. Δηλαδή, με κάποιο τρόπο καταλαβαίνετε ότι κάποιος σας αγαπά. Για να γνωρίζετε ότι κάποιος σας αγαπά, πρώτα πρέπει να δείτε την αγάπη του. Μετά πρέπει να ακούσετε ότι σας αγαπά, και τελικά πρέπει να δεχθείτε την ευωδιά που βγαίνει απ' αυτόν. Η όραση, η ακοή και η αντίληψη είναι εσωτερικές και όχι εξωτερικές διαδικασίες. Από εκείνον που αγαπά, βγαίνει ιδιαίτερο άρωμα, όπως αυτό των φυτών και των φρούτων. Επομένως, αφού μυρίσεις το φρούτο, το δοκιμάζεις. Έτσι κάνετε και μ' εκείνον, τον οποίο αγαπάτε. Με τα αισθητήρια σας, γνωρίζετε τις ιδιότητες του.

 

Σε τι οφείλεται το άρωμα των φρούτων; Στις ωραίες σκέψεις, που δουλεύουν στα ίδια τα φρούτα. Οι καλές σκέψεις πάλι είναι αποτέλεσμα των έλλογων οντοτήτων, που έχουν υπ' όψιν τους την ανάπτυξη των φρούτων. Σαν τρώτε τα φρούτα, οι έλλογες υπάρξεις σας μελετούν, για να δουν κατά πόσο γνωρίζετε τους Θείους δρόμους. Αν πιστεύετε σ' αυτό ή όχι, αυτό είναι άλλο ερώτημα. Χωρίς να πιστεύετε, εσείς επωφελείσθε από τα φρούτα σαν θεραπευτικά μέσα. Για παράδειγμα, το κεράσι, το βερίκοκο κρύβουν μέσα τους θεραπευτικές ιδιότητες. Το κεράσι προτείνεται για την καταπολέμηση της αναιμίας και της νευρασθένειας. Την άνοιξη, όταν υπάρχουν κεράσια, μπορείτε να τρώτε όσα θέλετε, αλλά με αγάπη. Εκτός αυτού, τα κεράσια πρέπει να είναι από δέντρο φυτεμένο και ποτισμένο με αγάπη. Για να ωφεληθείτε από τα φρούτα της κερασιάς, πρέπει να έχει καλλιεργηθεί από καλόν άνθρωπο. Αν τρώτε από τα φρούτα αυτής της κερασιάς, η κατάσταση του νευρικού σας συστήματος θα καλυτερεύσει.

 

"Μείνετε εν εμοί, και εγώ εν υμίν." Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να ζει μέσα στον Θεό; Για να εκτελεί τις επιθυμίες του. Αν δεν ζει μέσα στον Θεό, οι επιθυμίες του δεν εκτελούνται. Όταν ο Βασιλιάς διατάζει να γίνει κάποιο καλό, η διαταγή του αμέσως εφαρμόζεται. Αν ο φτωχός άνθρωπος εκδώσει την ίδια διαταγή, η φωνή του δεν ακούγεται. Έτσι, αφού θέλετε να ακούγεται και η δική σας φωνή, να ζείτε μέσα στον Θεό. Αν δεν ζείτε, ποτέ τα λόγια σας δεν θα γίνουν δεκτά. Ο Χριστός λεει: "Εάν μείνητε εν εμοί, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και θέλει γείνει εις εσάς."

 

Τώρα, εύχομαι σε όλους, που είστε εδώ, να ζείτε μέσα στον Θεό. Αν ζείτε μέσα στον Θεό, και στους βράχους να πείτε να βαδίσουν, θα σας ακούσουν. Είναι αυτό δυνατόν; Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά. Εσείς είστε έτοιμοι να πιστέψετε, όμως μόνον αν δείτε ότι κάτι έγινε. Όσο δεν έχει γίνει κάτι, δεν πιστεύετε. Όταν το καράβι ξεκινήσει, εσείς προχωράτε πια. Όμως, αν ξεκινήσει μία φορά, και να πιστεύετε καινά μη πιστεύετε, αυτό βαδίζει στον δρόμο του. Θα πείτε ότι οι βράχοι του βουνού είναι διασκορπισμένοι. Αυτό το σκόρπισμα είναι φαινομενικό. Στην ουσία, όλα τα πράγματα στην φύση έχουν τοποθετηθεί με ιδιαίτερους νόμους, που δίνουν εξωτερική ομορφιά. Λίγοι βλέπουν και καταλαβαίνουν αυτήν την ομορφιά. Για παράδειγμα, λετε ότι κάποιος άνθρωπος, είναι όμορφος, καλός, έξυπνος. Εσείς τον βλέπετε αυτόν, αλλά δεν βλέπετε τις ελλείψεις του. Αυτός είναι όμορφος, δεν είναι όμως λογικός, δεν είναι υπομονετικός. Αυτός είναι παρατηρητικός, καλά ντυμένος, όμως δεν εκτιμά τα ρούχα του, δεν τα χαίρεται. Ντύνεται για τους ανθρώπους, όχι για τον εαυτό του. Ακόμη καλύτερα είναι ο άνθρωπος να ντύνεται για τον Θεό, πάντα να είναι έτοιμος να εμφανισθεί στο πρόσωπο του και να δείξει την καρδιά του και τον νου του, να δει πώς έζησε.

 

Ό,τι λάθη και αδυναμίες να δει στον άνθρωπο, ο Θεός σιωπά, κανέναν δεν κρίνει. Ο Θεός είναι υπομονετικός, ενάρετος. Κι έπειτα ο άνθρωπος τολμά να παραπονείται ότι οι άνθρωποι είναι κακοί, άδικοι. Σαν άνθρωπος, κι αυτός δεν είναι ίδιος; Κακός είναι ο άνθρωπος, όμως όταν δεν ζει μέσα στον Θεό, όταν δεν τον υπηρετεί με το πνεύμα και την αλήθεια. Τότε δεν χρησιμοποιεί έλλογα τα Θεία αγαθά. Ο άνθρωπος είναι κακός ακόμη και γιατί δεν χρησιμοποιεί τον νου, την καρδιά, την θέληση, την ψυχή και το πνεύμα του, όπως πρέπει. Νομίζετε ότι σ' αυτήν την κατάσταση θα γίνουν όλα, όσα επιθυμείτε; Η κακία, την οποία έχετε, δεν είναι τωρινή. Την φέρατε από το παρελθόν σας, όταν είχατε πολλούς δασκάλους. Ό,τι έχετε περάσει, έχει γραφεί στο πρόσωπο σας. Είναι αρκετό να σας κοιτάξει κανείς, για να καταλάβει ότι στο παρελθόν ήσασταν ανυπάκουοι, με αποτέλεσμα ακόμη και μέχρι σήμερα να φέρετε τα χαρακτηριστικά στο κεφάλι, στα πόδια και τα χέρια σας. Αν έλθετε στο παρόν, διαφέρετε λόγω της αφυπνισμένης συνειδητότητας και λετε: Σήμερα θα ζήσουμε όπως θέλει ο Θεός.

 

"Μείνετε εν εμοί, και εγώ εν υμίν." Γιατί πρέπει να ζείτε μέσα στον Θεό; Για να διορθώσετε το παρελθόν σας. Αν αποφασίσετε να διορθώσετε το παρελθόν σας καινά ζείτε καλά, μ' εσάς θα συνεταιριστούν και τα έλλογα όντα και θα σας βοηθήσουν. Αν εμφανισθεί και η παραμικρότερη αμφιβολία μέσα σας, αμέσως αποσύρονται στην άκρη. Αν αποφασίσετε να ζήσετε καλά, αυτά πάλι σας βοηθούν. Σαν το ξέρετε αυτό, μη διστάζετε στην σωστή απόφαση. Θα πείτε ότι δεν είστε έτοιμοι για καθαρή και άγια ζωή. Για να ετοιμαστείτε, πρέπει να δουλεύετε. Το μικρό παιδί, που έρχεται στην πρώτη τάξη, δεν μπορεί να είναι μαθητής στο γυμνάσιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μελετά. Αφού μπήκε στην πρώτη τάξη και μελετά καλά, θα μεγαλώσει και, μετά από μερικά χρόνια, θα μπει σαν μαθητής στο γυμνάσιο. Μετά από επτάχρονη διδασκαλία στην βασική εκπαίδευση και στο Γυμνάσιο, θα είναι έτοιμο να μπει στο Λύκειο, όπου χρειάζεται περισσότερη εργασία. Μετά θα μπει στο Πανεπιστήμιο. Εάν εργάζεται και διαβάζει όπως πρέπει, θα είναι έτοιμο για ανώτερη ζωή, θα μπορεί να υπηρετεί τον Θεό. Ό,τι θέση και να πάρετε, μόνιμα πρέπει να μελετάτε, να εφαρμόζετε την μία, την άλλη, την τρίτη μέθοδο, μέχρι να φθάσετε σε κάποια επιτεύγματα.

 

"Μείνετε εν εμοί." Γιατί πρέπει να ζείτε μέσα στον Θεό; Για να έχετε ξεκάθαρη αντίληψη γι' Αυτόν. Αυτός δεν ζει στις αντιθέσεις. Αν δεν το γνωρίζουν αυτό, μόλις σκοντάψουν σε κάποια αντίθεση, όπου δεν μπορούν να αποφασίσουν, οι άνθρωποι θυμώνουν με τον Θεό και λένε: Δεν θα μελετάμε! Σαν θυμώσει με τον δάσκαλο του, ο μαθητής λεει: Δεν θα μελετήσω! Σαν θυμώσει με την μητέρα της, η κόρη λεει: Δεν θα δουλέψω! Μετά από μία-δύο μέρες αφήνει το σπίτι των γονιών της, και φεύγει από την μητέρα της. Όπου και να πάει, παντού την αναγκάζουν να κάνει κάτι.

 

Μία μέρα, ένα βόδι αποφάσισε να φύγει από τον κύριο του και πήγε να ζήσει σ' ένα δάσος, ανεξάρτητο. Ο κύριος του δεν το έψαξε, το άφησε να είναι ελεύθερο, όπως αυτό πεθύμησε. Πέρασαν δύο χρόνια, αλλά το βόδι δεν γύριζε. Έφθασε ένας βαρύς, κρύος χειμώνας. Το βόδι ακόμη γύριζε στο δάσος, όμως μία μέρα του επιτέθηκε ένα κοπάδι λύκων. Αυτό ακούμπησε με την πλάτη του σ' ένα δέντρο και προσπαθούσε να αμυνθεί στους λύκους. Κάποτε κατάφερε να απελευθερωθεί από αυτούς και τράπηκε σε φυγή, μέχρι που έφτασε στο σπίτι του κυρίου του, και, χωρίς να το παρατηρήσει αυτός, κρύφτηκε στο σπίτι. Ένα πρωί ο κύριος του το είδε. Το βόδι σκέφτηκε: Εδώ είναι πολύ άσχημα, αλλά έξω είναι ακόμη πιο άσχημα. Με τον Θεό είναι άσχημα, αλλά χωρίς τον Θεό - ακόμη πιο άσχημα.

 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα για τον άνθρωπο από το να υπηρετεί τον Θεό! Το αίτιο της εσωτερικής μας χαράς και της ευτυχίας οφείλεται στο ότι κάναμε κάτι, που ο Θεός το θέλει από μας. Αν δεν εκτελέσουμε τον νόμο Του, αισθανόμαστε λύπη και βάσανα. Σαν μας δει σ' αυτήν την κατάσταση, Αυτός λεει: Μη το κάνεις αυτό. Φυλάξου, μην αμαρτήσεις, δεν είναι για καλό σου. Τι κάνει ο δάσκαλος ζωγραφικής με τους μαθητές του; Σαν δει ότι η ζωγραφιά κάποιου μαθητή δεν είναι καλή, παίρνει το μολύβι και την σβήνει. Σαν περάσει δεύτερη φορά δίπλα του και βρει ότι η ζωγραφιά του πάλι δεν είναι καλά ζωγραφισμένη, πάλι την σβήνει. Με το σβήσιμο, στρέφει την προσοχή του μαθητή στην διόρθωση των λαθών του. Αν δεν μπορεί μόνος του να τα διορθώσει, ο δάσκαλος παίρνει το πινέλο, τις μπογιές, και δείχνει στον μαθητή πώς πρέπει να ζωγραφίζει. Όταν δίνει σημασία στα μάτια του πορτραίτου, ο δάσκαλος θέλει να πει στον μαθητή να αγαπά την αλήθεια. Όταν στρέφει την προσοχή του στ' αυτιά του πορτραίτου, θέλει να του πει ν' αγαπά και να αξιολογεί τον λόγο. Αν στρέψει την προσοχή του στην μύτη, αυτό σημαίνει να αναπτύξει την όσφρηση του, να δέχεται σωστά τις μυρωδιές, για να γνωρίζει τους ανθρώπους. Αν στρέψει την προσοχή του στα χείλη, αυτό σημαίνει να μάθει σωστά να τρέφεται.

 

Να ζείτε με τον Θεό, για να γνωρίσετε τον εαυτό σας, στο όνομα της μεγάλης αγάπης. Να ζείτε με τον Θεό, στο πνεύμα και στην αλήθεια, να είστε τολμηροί και αποφασιστικοί, να είστε δυνατοί και αγαπητοί, να είστε έτοιμοι για μεγάλες θυσίες.

 

Κι έτσι, αν συναντήσετε άνθρωπο, ο οποίος σας αγαπά, να πείτε: Αυτός είναι! Αν συναντήσετε άνθρωπο έτοιμο για κάθε θυσία για σας, να πείτε: Αυτός είναι!

 

Ένας θρησκευόμενος άνθρωπος έπεσε σε μεγάλες αντιφάσεις και έχασε την πίστη του. Μία μέρα βγήκε από το σπίτι του και ξεκίνησε για την πόλη, για να κάνει μία βόλτα, να αφεθεί ελεύθερα στις σκέψεις του. Απορροφημένος από τις σκέψεις του και την λύπη του, δεν πρόσεξε πώς πέρασαν τρεις-τέσσερις ώρες. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε έντονη πείνα. Καμιά δεκαριά μέτρα από αυτόν είδε μία αχλαδιά. Πλησίασε την αχλαδιά και άρχισε να την κοιτά απ' όλες τις πλευρές, όμως δεν είδε ούτε ένα αχλάδι. - Κι εδώ ατυχία! Καθόλου δεν με βοηθά η τύχη - είπε λυπημένα ο νεαρός. Μόλις έκανε δύο-τρία βήματα, φύσηξε λίγος αέρας. Ο αέρας κούνησε τα κλαδιά της αχλαδιάς, κι αυτός άκουσε που έπεσε κάτι στην γη. Γρήγορα έσκυψε και είδε ότι από την αχλαδιά έπεσαν πέντε όμορφα αχλάδια. Με ικανοποίηση έφαγε το πρώτο αχλάδι και είπε: Αυτός είναι! Έτσι έφαγε και τα πέντε αχλάδια και μετά από κάθε αχλάδι, ευχαριστούσε τον Θεό με τα λόγια: Αυτός είναι! Μετά είπε: Ποτέ στην ζωή μου δεν έχω φαει έτσι ευχάριστα και με ικανοποίηση σαν σήμερα.

 

Αυτός είναι που οδηγεί τους ανθρώπους να μας αγαπούν.

 

Αυτός είναι που κάνει τον αέρα να φυσά.

 

Αυτός είναι που μας δίνει όλα τα μεγάλα αγαθά στην ζωή.

 

Αυτός είναι που βάζει στο μυαλό μας φωτεινές σκέψεις, στις καρδιές μας αγαθά συναισθήματα και μας κάνει να ενεργούμε τολμηρά και αποφασιστικά.

 

Αυτός είναι που μας δίνει τροφή, για την συντήρηση του οργανισμού μας.

 

"Να ζήτε κατά Θεόν, εν πνεύματι και αληθεία".

 

26 Ιουλίου 1939, 5 μ.μ.