1928_01_15 Η Διαθήκη

[Ани]

 Η Διαθήκη

 

"Κύριος ο Θεός ημών έκαμε διαθήκην προς ημάς εν Χωρήβ." (Δευτερονόμιο, 5:2)

 

Το πέμπτο κεφάλαιο από το Δευτερονόμιο παριστάνει έναν πολύτιμο λίθο, θαμμένο βαθιά στην γη. Όλα όσα είναι γραμμένα στην Παλιά Διαθήκη, δεν ισχύουν για όλους τους καιρούς και όλες τις εποχές, όμως σε αυτήν υπάρχουν αλήθειες, οι οποίες έχουν επιβιώσει πέρα από τον καιρό τους, γι' αυτό και, όποτε διαβάζονται ή λέγονται, έχουν το τίμημα και την σημασία τους. Αυτές ισχύουν για όλους τους καιρούς και όλες τις εποχές, για όλους τους ανθρώπους και λαούς.

 

"Κύριος ο Θεός ημών έκαμε διαθήκη προς ημάς εν Χωρήβ." Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πράξη στον κόσμο απ' αυτή, να γίνει διαθήκη, συμβόλαιο ανάμεσα σε δύο έλλογα όντα. Αυτό που δίνει νόημα στην ζωή, αυτό που φέρνει χαρά και ειρήνη στην ανθρώπινη ψυχή, είναι οι έλλογες σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα ζωντανά όντα. Εγώ παίρνω την λέξη έλλογο γενικά. Ο έλλογος άνθρωπος είναι τέλειος στις πράξεις του. Και αν καμιά φορά παρατηρείται κάποια ατέλεια σ' αυτόν, αυτό οφείλεται στα υλικά με τα οποία δουλεύει. Όταν ο έμπειρος γραφέας γράφει, και έρθει κάποιος απ' έξω κι αγγίξει το χέρι του, αυτός κάνει κάποιο λάθος, αλλά το φταίξιμο δεν είναι δικό του. Η αιτία για το λάθος είναι εξωτερική. Κάποιο ανόητο πλάσμα έχει σπρώξει το χέρι του. Όμως, αυτός ο έμπειρος γραφέας είναι σε θέση να διορθώσει το λάθος του μόνος του. Συνεπώς, ο έλλογος άνθρωπος πάντα διορθώνει τα πράγματα, ενώ ο ανόητος τα χαλάει. Ό,τι και να δώσετε στον ανόητο άνθρωπο, στο τέλος αυτός πάντα θα το χαλάσει: και το πιο ωραίο ρούχο να του δώσετε, αυτός θα το χαλάσει- και την πιο ωραία διοίκηση να του δώσετε, αυτός θα την χαλάσει- και την πιο έλλογη θρησκεία να του δώσετε, αυτός θα την χαλάσει- και την πιο καλή επιστήμη να του δώσετε, αυτός θα την χαλάσει. Και το αντίθετο: ό,τι δώσετε στον έλλογο άνθρωπο, αυτός θα το φυλάξει και θα το τελειοποιήσει.

 

"Κύριος ο Θεός ημών έκαμε διαθήκη προς ημάς εν Χωρήβ." Από τον καιρό του Μωυσή μέχρι σήμερα έχουν περάσει περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια. Τι παριστάνουν αυτές οι τρεις χιλιάδες χρόνια; Είναι τρεις Θεϊκές μέρες. Συνεπώς, από τον καιρό του Μωυσή μέχρι σήμερα έχουν περάσει τρεις Θεϊκές μέρες. Έτσι ώστε για τον Θεό τα χίλια χρόνια είναι σαν μία μέρα, αλλά πόσο έντονη πρέπει να είναι αυτή η μέρα, στην οποία να χωρέσει η εμπειρία αυτών των χιλίων χρόνων!

 

Ρωτάω: τι εννοείται στην σύγχρονη επιστήμη με την λέξη ανάπτυξη ή εξέλιξη; Με την λέξη εξέλιξη εννοείται το πέρασμα σε μακρύ δρόμο, με σκοπό να αποκτήσουμε κάτι. Όμως από απόκτημα σε απόκτημα υπάρχει διαφορά. Αν κάποιος άνθρωπος στον δρόμο της εξέλιξης του έχει πετύχει να αναπτύξει ένα τεράστιο σώμα, σαν αυτό των προκατακλυσμιαίων ζώων, πού θα χρησιμοποιήσει αυτό το απόκτημα; Ή, αν στον δρόμο της εξέλιξης του ο άνθρωπος καταφέρει να μικρύνει το σώμα του τόσο, ώστε να μετατραπεί σε μικρόβιο, το οποίο η σύγχρονη επιστήμη με δυσκολία μπορεί να εξετάσει με μικροσκόπιο, τι επωφελείται απ' αυτό το απόκτημα; Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν έχει τεράστιο, ή αν έχει μικρό σώμα; Αν το σώμα κάποιου ζώου είναι τεράστιο, αλλά ταυτόχρονα το ζώο είναι έλλογο, αυτό το καταλαβαίνω. Σε αυτή την κατάσταση αυτό θα προσφέρει μεγάλο όφελος στην ανθρωπότητα. Όμως, αν το σώμα κάποιου ζώου είναι μικροσκοπικό, αλλά συγχρόνως ανόητο, αυτό θα προκαλεί μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα. Πάρτε, για παράδειγμα, την βουβωνική πανώλη. Το μικρόβιο αυτής της αρρώστιας είναι μικρό, αλλά προκαλεί μεγάλες ζημιές και βλάβες στους ανθρώπους. Αυτό το μικροσκοπικό ον είναι σε θέση να σηκώσει στα πόδια ολόκληρο πολιτισμό σαν τον σύγχρονο: όλοι οι γιατροί, όλοι οι επιστήμονες, όλοι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι εξοπλίζονται - παντού βάζουν καραντίνα. Πού κρύβεται η δύναμη αυτού του μικρού όντος; Και μετά απ' όλη αυτή την ανησυχία, οι άνθρωποι θα συμβιβασθούν και θα πουν ότι οι αρρώστιες δεν ήταν για αυτούς. Όχι, οι αρρώστιες δεν είναι για όλους τους ανθρώπους, αλλά μόνο για εκείνους οι οποίοι παρεκτρέπονται από τον Θείο δρόμο. Απ' αυτή την άποψη, οι γιατροί είναι απαραίτητοι μόνο για τους αμαρτωλούς ανθρώπους, αλλά όχι και για τους δίκαιους. Ο δίκαιος είναι μόνος του γιατρός του εαυτού του, ενώ ο αμαρτωλός χρειάζεται πολλούς γιατρούς γύρω του, και μάλιστα πάντα ειδικούς. Θα πείτε: Όταν οι άνθρωποι γίνουν δίκαιοι, δεν θα υπάρχει πια ανάγκη από ιατρική, από κανέναν γιατρό. Όχι, και τότε θα υπάρχουν γιατροί, και τότε θα υπάρχει ιατρική, για τους δίκαιους, για τους καλούς ανθρώπους.

 

Πρόσφατα είχε έρθει σε μένα ένας φίλος μας, ο οποίος με ρώτησε: Τι να κάνω για να πετύχω στην ζωή μου; - Αν θέλεις να πετύχεις, μη γίνεσαι ούτε μαχαίρι για να σε τροχίζουν, ούτε ακόνι για να τροχίζεις εσύ τους άλλους, ούτε να κουβαλάς μεγάλο σφυρί στα χέρια σου. Γιατί; Αν είσαι μαχαίρι ή ακόνι, από την πολύ χρήση μία μέρα θα φθαρείς εντελώς, τίποτε δεν θα μείνει από σένα. Αν κουβαλάς μεγάλο σφυρί στα χέρια σου και δεν μπορείς να το χρησιμοποιείς όπως πρέπει, αυτό το σφυρί θα γίνει αιτία μία μέρα να σε τσακίσουν με αυτό. Τι θα κερδίσεις απ' αυτές τις καταστάσεις; Τίποτε δεν θα κερδίσεις. Εγώ ονομάζω τον σύγχρονο πολιτισμό "πολιτισμός του μαχαιριού, του ακονιού και του μεγάλου σφυριού". Το ακόνι πρέπει να γυρίζει, το μαχαίρι πρέπει να τροχίζεται, ενώ το σφυρί πρέπει να σηκώνεται και να τοποθετείται. Το ακόνι γυρίζει, αλλά φθείρεται. Το μαχαίρι τροχίζεται, αλλά στομώνει. Το σφυρί σηκώνεται και τοποθετείται, αλλά κάνει και ζημιές. Και η ανθρώπινη ζωή γυρίζει σαν ακόνι, αλλά με τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ο άνθρωπος φθείρει το μυαλό και την καρδιά του, και, όταν φτάσει 80 χρονών, λέει: Γέρασα πια, τελείωσε η ζωή μου, αλλά δεν κατάλαβα το νόημα της. Τι εννοούμε με την λέξη γηρατειά; Έτσι όπως οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα γηρατειά, αυτά είναι αποτέλεσμα της άσκοπης κατανάλωσης της Θείας ενέργειας που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Όποιος σκορπίζει αυτή την ενέργεια άτακτα, αυτός γερνάει πρόωρα. Τι μένει σε αυτόν τον άνθρωπο; Δεν του μένει τίποτε άλλο, εκτός από το να βγει από το σώμα του, δηλαδή να βγάλει το παλιό ρούχο του και να βάλει καινούριο, όπως το φίδι βγάζει το παλιό δέρμα του και ντύνεται με καινούριο. Μόλις δει τον εαυτό του γυμνό, αυτός ο άνθρωπος θα πει: Όλα τελειώσανε με μένα! - Ναι, με τον αμαρτωλό όλα τελειώνουν.

 

Και έτσι, οι σύγχρονοι άνθρωποι πρέπει να αποβλέπουν στην σωστή φιλοσοφία της ζωής. Μόνον αυτή η φιλοσοφία θα τους δώσει αληθινές αντιλήψεις για την ζωή και για τον θάνατο. Όταν το νερό σε κάποιο χέρι παγώσει και μετατραπεί σε πάγο, αυτό το χέρι μπορεί να πει: Τελείωσα με την ζωή μου! Μέχρι πότε; Μέχρι να έρθει η άνοιξη. Μόλις έρθει η άνοιξη και ο ήλιος αρχίσει να λάμπει πιο δυνατά, η ζωή του χεριού έρχεται ξανά. Τότε ο πάγος θα πει: Όλα τελειώσανε μαζί μου! Μέχρι πότε; Μέχρι να έρθει ο χειμώνας. Συνεπώς, σε ιδιαίτερες συνθήκες, το νερό έχει την ιδιότητα να παγώνει στο κρύο, σε χαμηλή θερμοκρασία• και από πάγος να μετατρέπεται σε υγρό, στην ηλιακή θερμότητα, ή σε υψηλή θερμοκρασία. Τι αρνητικό υπάρχει στο ότι το νερό μπορεί να παγώνει, να μετατρέπεται σε πάγο, ο πάγος από την άλλη να λιώνει, να μετατρέπεται σε υγρό, και μετά το υγρό να μετατρέπεται σε ατμό; Όταν αυτές οι διεργασίες είναι φυσικές και γίνονται μόνο με την ύλη των σωμάτων, είναι καλές, κανένας δεν παραπονιέται γι' αυτά. Όμως, όταν αυτές οι διεργασίες γίνονται με την ψυχή του ανθρώπου, τότε δεν είναι καλές. Αυτές οι αλλαγές προκαλούν ορισμένους πόνους στον άνθρωπο. Η αιτία γι' αυτούς τους πόνους οφείλεται σε εξωτερικές ενέργειες, οι οποίες εισχωρούν στον οργανισμό, αλλά συναντάνε κάποια εσωτερική αντίσταση. Αυτή η αντίσταση ακριβώς προκαλεί οδυνηρή κατάσταση στον οργανισμό. Όταν οι εξωτερικές ενέργειες μπαίνουν ελεύθερα στον ανθρώπινο οργανισμό, χωρίς καμία εσωτερική αντίσταση, ο άνθρωπος νιώθει μέσα του πλήρη αρμονία. Σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει πόνος καθόλου.

 

"Κύριος ο Θεός ημών έκαμε διαθήκην." Συνεπώς, το πιο σημαντικό στην ζωή του ανθρώπου είναι το συμβόλαιο, η διαθήκη με τον Θεό. Αυτή η διαθήκη δεν είναι κάτι σαν τα 14 σημεία του Ουίλσον. Όταν ο Ουίλσον βγήκε μπροστά στον κόσμο με τα 14 σημεία του, όλοι είπαν: Να μία σίγουρη δουλειά! - Πόσο σίγουρη βγήκε αυτή η δουλειά; Πόσα απ' αυτά τα σημεία εφαρμόστηκαν; Και ο Γερμανός αυτοκράτορας έδωσε κάποιες υποσχέσεις στους Βούλγαρους, αλλά πόσες απ' αυτές της υποσχέσεις εκπληρώθηκαν; Τι δείχνει αυτό; Αυτό δείχνει ότι οι υποσχέσεις τις οποίες δίνουν δύο άνθρωποι στην γη, δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από σαπουνόφουσκες. Όσο μπορεί να ζει η σαπουνόφουσκα, τόσο και οι υποσχέσεις αυτών των ανθρώπων θα πραγματοποιούνται. Εγώ θα ήθελα να ξέρω, από τότε που υπάρχει ο κόσμος, πόσα από τα συμβόλαια ανάμεσα σε διάφορα κράτη έχουν διασωθεί. Η Αίγυπτος είχε κάνει συμβόλαια, η Ασσυρία είχε κάνει συμβόλαια, αλλά πού είναι αυτά τα κράτη σήμερα; Όχι μόνο τα συμβόλαια τους έχουν εξαφανιστεί, αλλά και τα ίδια τα κράτη δεν υπάρχουν πια. Όχι μόνον η Αίγυπτος και η Ασσυρία, αλλά και τα σύγχρονα κράτη είχαν κάνει και κάνουν συμβόλαια, τα οποία επίσης δεν έχουν διασωθεί. Όμως, αν εγκαθιδρυθεί συμβόλαιο ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο, αυτό διασώζεται οπωσδήποτε. Η δύναμη του Εβραϊκού λαού οφείλεται στο συμβόλαιο, που έχει κάνει μαζί του ο Θεός στο παρελθόν. Αυτό το συμβόλαιο βρίσκεται κάπου βαθιά στο ασυνείδητο του. Και αν μπορούμε να πάρουμε ένα καλό παράδειγμα από τον Εβραϊκό λαό, αυτό είναι ότι η βάση, ο καρπός της Εβραϊκής ζωής βασίζεται γερά στις αρχές, τις οποίες τους έχει δώσει ο Μωυσής. Αυτό είναι ένα από τα καλά χαρακτηριστικά του Εβραϊκού λαού. Όσο άσχημα και να μιλάνε για τον Εβραϊκό λαό, η στατιστική δείχνει ότι η ανηθικότητα ανάμεσα σε αυτόν τον λαό είναι μόνο 5%. Από την άλλη πλευρά, σε όποιες κλιματολογικές συνθήκες και να τον βάλουν, αυτός αντέχει. Οι Εβραίοι δεν είναι πολύ προοδευτικοί, αλλά έχουν μεγάλες αντοχές. Η αντοχή τους οφείλεται στο ότι τηρούν όλα εκείνα, τα οποία τους έχει αφήσει ο Μωυσής. Σε αυτό ακριβώς κρύβεται η δύναμη τους. Όσο ο άνθρωπος παραμένει πιστός στο ιδανικό της ψυχής του, τόσο θα διαφυλάξει την αντοχή του. Μόλις προδώσει αυτό το ιδανικό, μαζί με αυτό θα χάσει και την αντοχή του. Συνεπώς, αν ο Εβραϊκός λαός χάσει κάποτε τα πιστεύω του, θα χάσει και την ανθεκτικότητα του.

 

Βασιζόμενος σε αυτό, λέω: κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει κάποιες αντιλήψεις, κάποιες πεποιθήσεις, τις οποίες να μην προδίδει ποτέ. Ποιες θα είναι αυτές οι αντιλήψεις, ποια ονόματα θα έχουν, αυτό δεν έχει σημασία. Για τον άνθρωπο είναι σημαντικό οι πεποιθήσεις του να τον εξυψώνουν, να του δίνουν δύναμη να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται σωστά. Για παράδειγμα, θα συναντήσετε στην ζωή πειρατές - υλιστές και θρησκευόμενους ανθρώπους, επίσης υλιστές. Και οι μεν ληστεύουν, και οι δε ληστεύουν. Ποιο το όφελος ότι οι πρώτοι πιστεύουν στον Θεό, ενώ οι δεύτεροι δεν πιστεύουν; Θα συναντήσετε άθεους, οι οποίοι σφάζουν τα βόδια, τα πρόβατα, και τα τρώνε• θα συναντήσετε και πιστούς, οι οποίοι κάνουν το ίδιο. Θα πείτε ότι για το βόδι είναι καλύτερο να το σφάξει και να το φάει πιστός άνθρωπος, παρά ένας άθεος. Εσείς το λέτε αυτό, αλλά ρωτήστε το βόδι ποια είναι η γνώμη του επάνω σε αυτό το ζήτημα. Το βόδι θα απαντήσει: Εγώ θα ήθελα κανένας να μην ακουμπάει το δέρμα μου - ούτε οι θρησκευόμενοι, ούτε οι υλιστές. Ας με αφήσουν και οι μεν και οι δε ελεύθερο και να σέβονται τις ιδέες μου. Λέτε για κάποιον άνθρωπο ότι είναι υλιστής. Ρωτάω: εσείς τι είσαστε; - Εμείς είμαστε θρησκευόμενοι, πιστεύουμε στον Θεό. - Πιστεύετε στον Θεό, αλλά σφάζετε το βόδι με τον ίδιο τρόπο όπως οι υλιστές, οι οποίοι δεν πιστεύουν στον Θεό. Και κάτι παραπάνω, οι θρησκευόμενοι ξέρουν ότι ο Θεός έχει πει "Ου φονεύσεις!" Όποιος σφάζει το βόδι, κάνει το ίδιο, όπως εκείνος ο οποίος σκοτώνει άνθρωπο. Οι σύγχρονοι Χριστιανοί, οι οποίοι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια έχουν ακολουθήσει τον Χριστό, και εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια ξέρουν τις εντολές του Θεού, λένε για το βόδι: Βόδι είναι αυτό, είναι ζώο, δεν αισθάνεται τα πράγματα όπως ο άνθρωπος. Με αυτά τα λόγια καθησυχάζονται και συνεχίζουν να σφάζουν τα βόδια. Δεν είναι μόνον αυτό. Σήμερα οι άνθρωποι έχουν φτάσει στην κατάσταση να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον σαν μύγες, και μετά λένε: Δεν υπάρχει πρόβλημα, σκοτωθήκανε πολλοί άνθρωποι, αλλά θα γεννηθούν άλλοι. - Συνεπώς, ας γεννάνε κι ας μεγαλώνουν οι μητέρες παιδιά, ενώ οι άλλοι τα σκοτώνουν. Όχι, αυτή δεν είναι η σωστή φιλοσοφία της ζωής.

 

Ένα πρέπει να ξέρουμε: υπάρχει ένας εσωτερικός νόμος, ο οποίος κρατάει υπεύθυνους όλους τους λαούς, κοινωνίες και ανθρώπους για τις πράξεις τους. Υπάρχει ένα εσωτερικό συμβόλαιο, το οποίο έχουμε κάνει στην ζωή, για την μη τήρηση του οποίου κάθε άνθρωπος θα δικαστεί. Μία μέρα, όταν ο άνθρωπος αφήσει την γη, θα δώσει αναφορά για όλες τις πράξεις του. Ο αόρατος κόσμος έχει καθορίσει δύο ειδών αγγέλους, οι οποίοι θα δεχτούν τους ανθρώπους από την γη. Το πρώτο είδος αγγέλων είναι φωτεινό- ενώ οι άλλοι σκοτεινοί, μαύροι. Οι πράξεις των ανθρώπων καθορίζουν ποιοι άγγελοι θα τον δεχτούν. Οι φωτεινοί άγγελοι πηγαίνουν τον άνθρωπο στο παλάτι, στον βασιλιά, όπου του δίνουν μεγάλο φίλεμα. Οι σκοτεινοί άγγελοι τον πηγαίνουν στην κοινωνική ασφάλεια. Και στην κοινωνική ασφάλεια φιλεύουν τον άνθρωπο, αλλά μόνον αφού τον απλώσουν στην γη, με το πρόσωπο προς τα κάτω. 'Οταν σηκωθεί από την γη, αυτός λέει: Δεύτερη φορά δεν θέλω να σκεφτώ τέτοιο φίλεμα. Με όλα τα εγκλήματα, οι άνθρωποι πάλι θα βρουν κάτι, με το οποίο να δικαιολογηθούν. Λένε: Τέτοιος είναι ο πολιτισμός! Όχι, αυτή δεν είναι η κουλτούρα, ούτε ο πολιτισμός. Αυτή είναι αμαρτωλή κατάσταση, στην οποία έχουν περιπέσει οι άνθρωποι και από την οποία λίγοι μπορούν να βγουν. Αν το ερώτημα είναι για τον πολιτισμό, χιλιάδες χρόνια πριν από την πτώση της ανθρωπότητας υπήρχε τέτοιος, αλλά αυτός ήταν πολιτισμός της χαράς και της ευθυμίας. Όλα τα ζωντανά όντα έπλεαν σε χαρά και ευθυμία, όλοι οι άγγελοι τραγουδούσανε και δοξάζανε τον Κύριο.

 

Ποια είναι η αιτία για το ότι αυτός ο πολιτισμός δεν υπάρχει σήμερα; Σε αυτές της εποχές έγινε κάποια εσωτερική σύγκρουση, ως αποτέλεσμα της οποίας όλοι οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος έχουν αλλάξει τον άξονα τους. Και η γη έχει αλλάξει τον άξονα της, έχει κλίση στις 23 μοίρες. Ο αριθμός 23 είναι σύμβολο της ταραχής. Συνεπώς η γη είναι μέρος της ταραχής. Σε κανέναν άλλον πλανήτη δεν υπάρχει τέτοια ταραχή, όπως στην δική μας γη. Όταν τα όντα από τους άλλους πλανήτες θέλουν να καταλάβουν τι πράγμα είναι η ταραχή, κατεβαίνουν στην γη. Όποιος θέλει να μάθει αυτές τις ιδιαίτερες απόψεις, ας έρθει στην γη να περάσει μία τετράχρονη τάξη των νομικών επιστημών. Μόνο στην γη μπορεί να μελετηθεί η ταραχή σε όλες τις λεπτομέρειες και παραλλαγές της. Οι σύγχρονοι επιστήμονές διαπιστώνουν μόνον ότι η γη έχει πάρει κλίση του άξονα της κατά 23 μοίρες, αλλά δεν λένε τίποτε περισσότερο. Για το πώς έχει επιδράσει αυτή η κλίση του άξονα της γης επάνω στην ζωή των ανθρώπων, γι' αυτό δεν λένε τίποτε. Όμως, ανάμεσα στην κλίση του άξονα της γης προς την έλλειψη της και την ηθική ζωή των ανθρώπων, υπάρχει κάποια σχέση. Αυτή η κλίση του άξονα της γης έχει δημιουργήσει μία παρακμή στην ηθική ζωή των ανθρώπων. Σε τι οφείλεται αυτή η παρακμή; Αυτή οφείλεται στο ότι, σε αυτή την παρέκκλιση του άξονα της γης, η γη βρίσκεται σε τέτοια θέση, ώστε μέσω του ειδικού της μεγεθυντικού φακού ελκύει μόνον αρνητικές κοσμικές ενέργειες από το σύμπαν, ενώ αντικρούει τις θετικές. Σύμφωνα με την κλίση του άξονα της, η γη σήμερα δεν έχει δυνατότητα να προσελκύσει τις θετικές, ανοδικές συμπαντικές ενέργειες. Αυτή είναι η αιτία, χάρη στην οποία οι άνθρωποι σήμερα είναι περισσότερο κακοί, παρά καλοί. Μία μέρα, όταν ο άξονας της γης ορθωθεί, η γη θα έχει άλλον μεγεθυντικό φακό, μέσω το οποίου θα προσελκύει τις θετικές ενέργειες του σύμπαντος.

 

Τώρα, αν κοιτάξετε το πρόσωπο του λύκου και αυτό του προβάτου, θα δείτε, ότι οι γωνίες των προσώπων τους είναι τελείως διαφορετικές. Ο λύκος είναι βάναυσος, σκληρός, επειδή οι γωνίες του προσώπου του προσελκύουν αρνητικές δυνάμεις στην φύση. Οι γωνίες στο πρόσωπο του προβάτου, από την άλλη, είναι τέτοιες, ώστε προσελκύουν κυρίως τις θετικές δυνάμεις στην φύση, γι' αυτό το πρόβατο είναι φρόνιμο. Λέτε: ο Θεός δημιούργησε τον λύκο και το πρόβατο, συνεπώς, αυτά δεν φταίνε για τις γωνίες των προσώπων τους. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Για την σημερινή κατασκευή των κεφαλιών του λύκου και του προβάτου υπάρχουν πολλές συνεχόμενες δευτερεύουσες αιτίες, οι οποίες συνδέονται με την ανάπτυξη της ύπαρξης. Όταν εξετάσουμε αυτά τα πράγματα, θα κατανοηθεί γιατί ο λύκος έχει γίνει λύκος, και το πρόβατο πρόβατο. Ο λύκος και το πρόβατο έγιναν αργότερα τέτοιοι, όπως τους συναντάμε σήμερα. Όταν θέλουν να πουν κάτι κακό για κάποιον άνθρωπο, λένε: Αυτός είναι ίδιος με λύκο. Συνεπώς, στην λυκοποίηση υπάρχει κάτι λογικό, το οποίο έχει δουλέψει σε αντίθεση προς τους Θεϊκούς νόμους. Όταν λένε ότι κάποιος άνθρωπος είναι ίδιος σαν πρόβατο, αυτό δείχνει ότι στην προβατοψυχία υπάρχει κάτι λογικό. Λέτε: Ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι πρόβατο. Ναι, δεν πρέπει να είναι πρόβατο, αλλά ακόμη περισσότερο δεν πρέπει να είναι λύκος. Αν έχετε κοινωνίες μόνον από λύκους, τι πολιτισμός θα είναι ο δικός τους; Αυτοί οι λύκοι πρέπει να τρέφονται με κάτι, αλλά με τι; Σε αυτούς δεν αρέσει το γρασίδι, τους αρέσει το κρέας, και κυρίως πρόβειο. Τι θα κάνουν αυτοί οι λύκοι, αν δεν υπάρχουν αρκετά πρόβατα για όλους;

 

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν φτάσει σε ένα δίλημμα, σε ένα σταυροδρόμι, και δεν πηγαίνουν ούτε μπροστά, ούτε πίσω γυρίζουν. Οι Ευαγγελιστές λένε: "Πιστέψτε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείτε." Ρωτάω: Σε τι επωφελείται ο λύκος από την πίστη του ότι, για να αλλάξει τον χαρακτήρα του, πρέπει να τρώει πρόβατα; Αυτή η πίστη δεν μπορεί να τον σώσει, δεν μπορεί να αλλάξει το είδος του. Για να μην είναι λύκος, το πρόσωπο του πρέπει να αλλάξει ριζικά. Αν σημαδέψετε κάποιον άνθρωπο με ένα τουφέκι, αυτός οπωσδήποτε θα τραυματιστεί από τις σφαίρες του. Το αν ξέρετε τον προορισμό του τουφεκιού ή όχι, δεν ενδιαφέρει το τουφέκι. Απ' την στιγμή που φτιάχτηκε, ο σκοπός του είναι να σκοτώνει. Και ο λύκος είναι δημιουργημένος έτσι, ώστε, όπου συναντήσει πρόβατο, να επιτίθεται. Έτσι ώστε, αν σε κάποια κοινωνία κηρύσσονται κάποιες αρχές, οι οποίες σπρώχνουν τους ανθρώπους στην παραγωγή τουφεκιών, διαφόρων πυροβόλων όπλων, γι' αυτό υπάρχουν πολλές αιτίες. Το τουφέκι κρύβει μέσα του κάποια έντονη δύναμη, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκδηλωθεί προς τα έξω, όπως η βόμβα - στον παραμικρό κλονισμό μπορεί να εκραγεί. Τέτοια έντονη δύναμη κρύβεται επίσης και στον άνθρωπο. Αυτή η δύναμη είναι ο θυμός. Δεν υπάρχει πιο καταστροφική δύναμη στον άνθρωπο από τον θυμό. Ο θυμός είναι αφύσικη δύναμη, η οποία καταστρέφει. Ο θυμός και η αγανάκτηση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η αγανάκτηση είναι φυσική δύναμη, η οποία δεν καταστρέφει, αλλά διορθώνει τα πράγματα. Όμως, όταν θυμώσει, αμέσως βράζει το αίμα του ανθρώπου και είναι έτοιμος να καταστρέψει όλα, όσα σταθούν στον δρόμο του. Αν κάποιος άνθρωπος είναι αιτία για τον θυμό του, αυτός λέει: Εγώ θα σου δώσω να καταλάβεις ποιος είμαι! - Τι θα κάνει; Σε ποιόν θα προκαλέσει ζημιά; Στον εαυτό του. Μέσα του προκαλείται φωτιά, έκρηξη, μετά από την οποία επί βδομάδες δεν μπορεί να συνέλθει. Ρωτάω: Γιατί αυτή η δύναμη, ο θυμός - δεν κατευθύνεται στην δουλειά, να κάνει κάτι ωφέλιμο; Αν ο άνθρωπος θυμώνει μία φορά τον χρόνο, χαλάλι του, αλλά αν θυμώνει δέκα φορές την ημέρα, αυτός ο θυμός δεν είναι σωστός. Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν γίνει νευρασθενικοί χάρη στο ότι θυμώνουν συχνά. Και μετά απ' όλα αυτά, αυτοί ψάχνουν φάρμακο για την νευρασθένεια. Οι γιατροί συνιστούν κάποιες ενέσεις και διάφορα φάρμακα κατά της νευρασθένειας, αλλά, στο τέλος, τίποτε δεν βοηθάει. Λέω: αν θέλετε να γιατρέψετε την νευρασθένειά σας, σταματήστε να εξοργίζεστε! - Πώς; - Θα εφαρμόσετε την θέληση σας. - Δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. - Η λέξη "δεν μπορώ" είναι ψεύτικη. Στον έλλογο κόσμο αυτή δεν υπάρχει. Λέω σε κάποιον: Διάσχισε αυτό το ποτάμι και πέρασε στην απέναντι όχθη. - Δεν μπορώ να το διασχίσω. Θα δεις ότι μπορείς. Κάποια στιγμή στήνεται πα-γάνα εναντίον αυτού του ανθρώπου και καμιά δεκαριά άτομα αρχίζουν να τον κυνηγάνε. Αυτός αρχίζει να τρέχει, έρχεται στο ίδιο ποτάμι, βουτάει στο νερό, το διασχίζει και αμέσως βρίσκεται στην άλλη όχθη. Δηλαδή αυτό, το οποίο ήταν αδύνατο στην πρώτη περίπτωση, στην δεύτερη έγινε δυνατό.

 

Και έτσι, επειδή ο Κύριος βλέπει ότι οι άνθρωποι δεν θα μπουν εθελοντικά στο Βασίλειο του Θεού, γι' αυτό έχει βάλει κλέφτες να τους κυνηγάνε, να τους αναγκάσουν με βία να μπουν στο Βασίλειο του Θεού. Σήμερα και ο δίκαιος υπηρετεί τον Θεό, όχι τόσο από μεγάλη αγάπη προς Αυτόν, αλλά επειδή τον κυνηγάνε κλέφτες. Όταν διασχίσει το ποτάμι, λέει: Δόξα τω Θεώ, επειδή μπόρεσα να περάσω στην άλλη όχθη του ποταμού. Ο Θεός με έσωσε απ' αυτούς τους κλέφτες. Κατά την γνώμη μου, ο δίκαιος διέσχισε το ποτάμι χάρη στους κλέφτες, οι οποίοι τον κυνηγούσαν. Πίστεψε στην δύναμη τους και μπόρεσε να διασχίσει το ποτάμι. Τα βάσανα κάνουν τους ανθρώπους θαρραλέους και αποφασιστικούς. Στην αρχή τα βάσανα τους κάνουν λιγόψυχους, αλλά, όταν βασανιστούν περισσότερο, δυναμώνουν και γίνονται ήρωες. Τέτοιο παράδειγμα έχουμε στην πάλη της κληματαριάς μας με την φυλλοξήρα. Στην αρχή η φυλλοξήρα ξέραινε την κληματαριά, αλλά στην δωδεκάχρονη μάχη της με τον εχθρό της - την φυλλοξήρα η κληματαριά απέκτησε ανοσία, δυνάμωσε, και σήμερα πια δεν υποκύπτει στην δράση της. Πολύ καιρό η κληματαριά μας πάλεψε με την φυλλοξήρα σε επιστημονική βάση, μέχρι που στο τέλος φτιάχτηκε ορός εναντίον της. Σε αυτή την κατάσταση, η φυλλοξήρα αρνήθηκε να κυνηγάει την κληματαριά. Οι Βούλγαροι έκαναν λάθος, όταν αντάλλαξαν την δική μας κληματαριά με την αμερικάνικη. Έπρεπε να περιμένουν 12 χρόνια, μέχρι η κληματαριά να περάσει το στάδιο των βασάνων στο διάστημα αυτό, αυτή θα δυνάμωνε και θα προσαρμοζόταν στις δύσκολες συνθήκες της ζωής. Όμως, αυτοί βιάστηκαν, την αντικατέστησαν με την αμερικάνικη κληματαριά, η οποία πραγματικά δίνει πολλά σταφύλια, αλλά απαιτεί και πολύ κόπο και δουλειά.

 

Οι σύγχρονοι πολιτισμένοι άνθρωποι βρίσκονται στην θέση της αμερικάνικης κληματαριάς, που είναι μεταφυτευμένη σε βουλγάρικο έδαφος, αλλά η ευτυχία, η ευδαιμονία και η υγεία δεν μπορούν να έρθουν με αυτό τον τρόπο. Και όταν δεν μπορούν να πετύχουν αυτό που ζητάνε, λένε: Όταν πάμε στον άλλο κόσμο, εκεί θα αποκτήσουμε όλα, όσα μας χρειάζονται. - Ποιος είναι ο άλλος κόσμος; Και αυτός και ο άλλος κόσμος είναι πάντα Θεϊκοί κόσμοι. Αφού δεν μπορείτε να αποκτήσετε αυτό το οποίο ψάχνετε εδώ, και στον άλλο κόσμο δεν θα μπορέσετε. Αφού έχετε έρθει στην γη, πρέπει να δοκιμάσετε, να δείτε, αν μπορείτε να ζείτε καλά στην γη, σε αυτό τον αμαρτωλό κόσμο. Αν ζείτε καλά στην γη, και στον άλλο κόσμο θα ζείτε καλά. Για να ζείτε στον άλλο κόσμο, πρέπει να έχετε όργανα αντίστοιχα με αυτόν τον κόσμο. Αν μπείτε σε αυτόν τον ευτυχισμένο κόσμο χωρίς τα αντίστοιχα γι' αυτόν όργανα, θα πεθάνετε οπωσδήποτε. Για την διευκρίνιση της σκέψης μου, θα αναφέρω την εξής αναλογία. Παρατηρείτε την ζωή των ψαριών και λέτε: Είναι φοβερή η ζωή των ψαριών στο νερό! Αυτά είναι εκτεθειμένα σε αυτοκαταστροφή, σε πλήρη ανομία, σε απουσία κάθε πνευματικής ζωής. Αυτά δεν έχουν καμιά γραμματολογία, καμία λογοτεχνία. Και στο τέλος αποφασίζετε να βγάλετε ένα από αυτά τα ψάρια έξω από το νερό, να το βάλετε σε συνθήκες στις οποίες ζει ο άνθρωπος. Τι θα γίνει με το ψάρι; Με την ευτυχία, την οποία του δίνετε, αυτό οπωσδήποτε θα πεθάνει. Γιατί; Αυτό δεν έχει όργανα με τα οποία να χρησιμοποιεί τις καινούριες συνθήκες. Συνεπώς, αν μπείτε απροετοίμαστοι στον άλλο κόσμο, όπως το ψάρι στον ανθρώπινο, οπωσδήποτε θα πεθάνετε μέσα στην ευτυχία σας.

 

Το πρώτο πράγμα: αν θέλετε να μπείτε στις καινούριες συνθήκες και να επωφελείστε απ' αυτές, πρέπει να διαθέτετε όργανα αντίστοιχα προς αυτές τις συνθήκες. Έτσι ώστε, όταν μιλάτε και επιδιώκετε έναν κόσμο ανώτερο από τον φυσικό, εσείς πρέπει να τον έχετε δοκιμάσει, να ξέρετε τι σας χρειάζεται γι' αυτόν τον κόσμο. Δεν αρκεί μόνο να πιστεύετε ότι εκεί ζεις καλύτερα, αλλά πρέπει να ξέρετε τι απαιτείται από εσάς για να μπείτε σ' αυτόν τον κόσμο και να επωφελείστε απ' αυτόν. Θα πείτε ότι η γιαγιά σας και ο παππούς σας πιστεύανε. Όχι, αυτό δεν αρκεί. Αφού εσείς πηγαίνετε σ' αυτόν τον κόσμο, εσείς πρέπει να τον έχετε εξετάσει και πιστέψει προκαταβολικά. - Εκεί, μας καθοδηγούν. - Και αυτό δεν αρκεί. Απαιτούνται πειράματα. Συνεπώς, ο άλλος κόσμος, η ζωή μετά τον θάνατο, όπως πολλοί την ονομάζουν, είναι ζωή πειραμάτων. Αφού έχει δοκιμάσει τα πράγματα, ο άνθρωπος μπορεί να πιστεύει και τους ανθρώπους με μεγαλύτερη εμπειρία από την δικιά του.

 

Πολλοί υποστηρίζουν την σκέψη ότι στον κόσμο ζούνε πλάσματα πιο προοδευμένα, πιο πολιτισμένα από τους ανθρώπους στην γη. Ότι αυτό είναι έτσι, το βλέπουμε από πολλά παραδείγματα στην ζωή. Για παράδειγμα, για να διεξάγεται λογική πολιτική, πρώτα απ' όλα είναι απαραίτητα τα ανώτερα μαθηματικά. Κι εμείς λοιπόν συναντάμε στον κόσμο σπουδαίους, καλούς πολιτικούς. Από αυτή την άποψη, οι άνθρωποι ακόμη δεν υποπτεύονται τι μεγάλη σημασία έχουν τα μαθηματικά στην πολιτική ζωή. Αν δεν είναι έτσι, πώς θα εξηγήσετε γιατί η επιτυχία, η νίκη στους πολέμους κινείται μια προς την μία και μία προς την άλλη πλευρά; Πάρτε, για παράδειγμα τον Ναπολέοντα. Γιατί αυτός, ο οποίος από στρατιωτική άποψη ήταν μεγαλοφυής πολιτικός, έχασε την κύρια μάχη του; Έχασε, επειδή δεν άντεξε τις υποσχέσεις τις οποίες είχε δώσει ενώπιον του αόρατου κόσμου. Αυτές τον έστειλαν εξορία στο νησί Αγία Ελένη, για να σκεφθεί εκεί και να βρει το λάθος του. Σε αυτή την περίπτωση, οι Άγγλοι ήταν μόνο η εκτελεστική εξουσία, ενώ ο αόρατος κόσμος - η νομοθετική. Ο αόρατος κόσμος έβγαλε νόμο δυνάμει του οποίου ο Ναπολέοντας έπρεπε να πάει στο νησί Αγία Ελένη. Ο αόρατος κόσμος διέταξε τους Άγγλους να καθορίσουν ένα τέτοιο μέρος στον Ναπολέοντα, όπου να σκέφτεται την ανεκτέλεστη υπόσχεση. Νομίζετε ότι, αν δώσετε κάποια υπόσχεση ενώπιον του αόρατου κόσμου και δεν την κρατήσετε, δεν θα βρεθείτε στο νησί Αγία Ελένη; Ο Ναπολέοντας είχε επίγνωση της ύπαρξης του αόρατου κόσμου και την υπευθυνότητας των πράξεων του ενώπιον αυτού του κόσμου, και γι' αυτό έλεγε: "Μόνον οι προπάπποι μου μπορούν να με δικάσουν για τις πράξεις μου, αν έχω πράξει σωστά ή όχι." Λέτε: Ο Ναπολέοντας ήταν μεγαλοφυής! Ο Ναπολέοντας ήταν μεγαλοφυής πριν να πάει στην Ρωσία, αλλά μετά απ' αυτό έχασε την μεγαλοφυΐα του, μετά δε επήλθε μεγάλη στροφή στις πράξεις του. Ποιος άνθρωπος δεν τρέφει μέσα του την ιδέα να πάει στην Ρωσία, να νικήσει; Γιατί πήγε ο Ναπολέοντας στην Ρωσία; Αυτός ήθελε να κατακτήσει όλη την Ευρώπη και να αναγκάσει τον Ρώσο βασιλιά να τον προσκυνήσει. Τέτοια και πολλά άλλα πράγματα έγιναν αιτία ο πόλεμος να έχει ανεπιθύμητο τέλος. Ο Ναπολέοντας ήθελε να δείξει στον Ρώσο βασιλιά ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Ο Ρώσος βασιλιά δεν προσκύνησε τον Ναπολέοντα, κι έτσι δεν έγινε αυτό για το οποίο ο τελευταίος μπήκε στην Ρωσία. Με αυτό τον τρόπο ο Ναπολέοντας έμαθε τον εξής νόμο: Όταν ο διοικητής του στρατού φύγει από την βάση της διαμονής του, αναπόφευκτα τον περιμένει καταστροφή.

 

Ρωτάω: αν εμείς αποσπαστούμε από τον Θεό, τι μας περιμένει; Καταστροφή. Κάποιος λέει: Εγώ δεν πιστεύω στον Θεό. - Τι ανάγκη έχει ο Θεός από την πίστη σου; Αν πιστεύεις ή όχι, αυτή είναι δική σου υπόθεση• ή θα επωφελείσαι- ή θα χάνεις. Κάποιος άλλος λέει: Εγώ δεν θέλω να τρώω. - Είναι δική σου υπόθεση, εσύ θα χάσεις απ' αυτό. Όμως, όταν πεινάσεις, θέλεις δεν θέλεις, θα φας. Όταν μπήκαν στην γενική ασφάλεια, όπου τους δείρανε, πολλοί υλιστές, άθεοι, έγιναν πιστοί. Πώς έγιναν πιστοί; Όταν τους δείρανε τόσο πολύ, στράφηκαν προς αυτούς τους ανθρώπους με την παράκληση να μην τους δέρνουν, αλλά κανένας δεν τους άκουσε. Όμως, όταν δεν μπορούσαν να αντέξουν περισσότερο το ξύλο, στράφηκαν προς τον Θεό με την παράκληση να διατάξει αυτούς τους ανθρώπους να μην τους δέρνουν. Γι' αυτούς αυτό θα ήταν απόδειξη ότι ο Θεός υπάρχει πραγματικά. Στράφηκαν τότε προς εκείνους, οι οποίοι τους δέρνανε, τους παρακαλέσανε να μην τους δέρνουν άλλο, και αυτή την φορά η παράκληση τους ακούστηκε. Έτσι πίστεψαν στον Θεό και γύρισαν προς Αυτόν. Όποιος πιστεύει στον Θεό, και στην γενική ασφάλεια να πέσει, και εκεί δεν θα τον δείρουν. Τα τελευταία χρόνια στην Ρωσία υπήρχε ένα τέτοιο δυνατό παράδειγμα. Για κάποια προδοσία, οι μπολσεβίκοι είχαν καταδικάσει 250 αξιωματικούς σε θάνατο. Όταν είχε έρθει η καθορισμένη μέρα για την εκτέλεση της καταδίκης, όλοι αυτοί οι αξιωματικοί, ένας πίσω από τον άλλον, βγήκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα που τους πυροβόλησε. Όταν είχε έρθει η σειρά του τελευταίου, αυτός βγήκε μπροστά στο απόσπασμα, έκανε τον σταυρό του και είπε: "Στο όνομα του Κύριου Ιησού Χριστού"... Τότε του είπαν: Μονάχα εσύ βρέθηκες να πιστεύεις στον Θεό; Αφού έχεις τέτοια πίστη και ελπίδα στον Θεό, εμείς δεν μπορούμε να σηκώσουμε χέρι εναντίον σου. Είσαι ελεύθερος! Αυτός ο αξιωματικός είχε τηρήσει το συμβόλαιο του με τον Θεό. Όποιος τηρεί το συμβόλαιο του με τον Θεό και δεν το παραβιάζει, σε όποιες δοκιμασίες και να βρεθεί, θα είναι ευλογημένος. Η πίστη στον Θεό δεν είναι περιουσία μόνο για πλούσιους και μορφωμένους, αλλά και για φτωχούς και αγράμματους. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να πιστεύουν στον Θεό. Όπως ο ήλιος φωτίζει το ίδιο για πλούσιους και για φτωχούς, για μορφωμένους και για αγράμματους, έτσι και η Θεία Αγάπη, η Θεία Σοφία και η Θεία Αλήθεια είναι το ίδιο προσιτές για όλους.

 

Πολλοί θρήσκοι άνθρωποι πέφτουν σε ευπιστία και λένε: Για μας βγαίνει ο ήλιος στα αλήθεια; - Όχι, ο ήλιος ούτε για αστείο δεν ανατέλλει ειδικά για σας, αλλά, όταν ανατέλλει, θα δώσει και σε σας και σε όλα τα πλάσματα όσο θέλετε και όσο μπορείτε να αποδεχτείτε. Όταν ανατέλλει και δύει, ο ήλιος έχει υπόψη του να εκτελέσει τον ρόλο του. Μαζί με αυτό, λέει σε όλους: Όποιος είναι αδύνατος, θλιμμένος, δυσαρεστημένος, ας έρθει σε μένα• εγώ θα του δώσω όσο θέλει. Το να αναρωτιέστε αν σας αγαπάει ο ήλιος, είναι το ίδιο σαν να ρωτάτε αν σας αγαπάει ο Θεός. Όταν στραφείτε προς Αυτόν, δεν έχει σημασία αν σας αγαπάει, ή όχι. Αυτός θα σας δώσει τόσο, όσο σας χρειάζεται. Ο ήλιος δίνει το ίδιο και στο πρόβατο και στον λύκο. Έτσι ώστε δεν έχει σημασία αν ο Θεός σας σκέφτεται, αλλά αν εσείς Τον σκέφτεστε. Ο Θεός είναι τέλειος, αλλά το σημαντικό είναι αν εσείς είσαστε τέλειοι. Και οι θρησκευόμενοι και οι κοσμικοί άνθρωποι αμφιβάλλουν. Μέχρι κάποιο σημείο πιστεύουν καλά, αλλά μετά ξαφνιάζονται, σταματάνε και λένε: Είμαστε στον σωστό δρόμο; Μετά αρχίζουν να συζητάνε επάνω στο ερώτημα για την δημιουργία του κόσμου. Λέω: αυτή η ερώτηση είναι δευτερεύουσα. Αν σκέφτεστε πρώτα να λύσετε αυτό το ερώτημα, και μετά να πιστέψετε στον Θεό, ούτε στο ένα θα πετύχετε, ούτε στο άλλο. Εσείς θέλετε πρώτα να λύσετε αυτό το ερώτημα, και μετά να πιστέψετε στον Θεό. Αυτό είναι αδύνατο. Αυτό είναι το ίδιο, σαν πρώτα να πάρετε δανεικά από τον φίλο σας και μετά να πιστέψετε σε αυτόν. Όχι, θα πιστεύετε στον φίλο σας πριν ακόμα πάρετε δανεικά απ' αυτόν. Γιατί; Επειδή, όταν πάρετε χρήματα απ' αυτόν, είστε πια μπροστά σε τετελεσμένο γεγονός, δεν υπάρχει κάτι για να πιστέψετε περισσότερο. Στο μεταξύ, ένα γεγονός, μία πράξη, καλή ή κακή, δεν καθορίζουν ακόμη τον άνθρωπο. Κάποιος μπορεί να σας δώσει δανεικά, και μετά να σας ληστέψει. Σε τι θα πιστεύετε τότε;

 

Τώρα θα σας αναφέρω ένα περιστατικό από την πραγματική ζωή, που συνέβη κάπου στην Ευρώπη. Ένας κλέφτης πρώτης τάξης είχε κλέψει μερικές τράπεζες και είχε φύγει. Η μυστική υπηρεσία είχε ακολουθήσει τα ίχνη του, ακριβώς όταν αυτός προετοιμαζόταν να ληστέψει μιαν άλλη τράπεζα. Πριν να έρθει στο ταμείο αυτής της τράπεζας, η μυστική υπηρεσία είχε αποφασίσει να του στήσει μία παγίδα: είχε βάλει σε όλα τα χαρτονομίσματα κάποια ιδικά σημάδια, με βάση τα οποία μπορούσαν να τον πιάσουν. Όταν πήρε τα χρήματα, ο κλέφτης παρατήρησε αμέσως τα σημάδια σ' αυτά, και γι' αυτό, όταν βγήκε στον δρόμο, άρχισε να μοιράζει τα χρήματα στους φτωχούς ανθρώπους, χωρίς να κρατήσει τίποτε για τον εαυτό του. Όταν έβλεπαν πόσο γενναιόδωρα μοιράζει χρήματα, αυτοί οι άνθρωποι μονολογούσαν: Παράξενο πράγμα, πόσο γενναιόδωρος άνθρωπος! Ναι, όμως μετά από λίγο καιρό, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έτρεχαν στην αστυνομία, για να δώσουν λογαριασμό, από πού έχουν αυτά τα χρήματα. Λέω: Κι εσείς μπορείτε να πέσετε σε τέτοιον ευεργέτη, ο οποίος να σας δώσει χρήματα, να χτίσετε σπίτι, αλλά, όταν η αστυνομία δει ότι αυτά τα χρήματα είναι σημαδεμένα, θα σας τρέχει στα τμήματα, για να ρωτήσει από πού τα έχετε πάρει. Όπως βλέπετε, οι σύγχρονοι άνθρωποι εύκολα απατούνται. Όμως, ο κλέφτης ήταν έξυπνος άνθρωπος. Όταν είδε τα σημάδια στα χαρτονομίσματα, τα μοίρασε γενναιόδωρα στους φτωχούς ανθρώπους, και με αυτό τον τρόπο διέφυγε εύκολα από τα χέρια της αστυνομίας. Ξέφυγε απ' αυτήν, όπως ο λαγός ξεφεύγει από τα λαγωνικά.

 

Πολλοί θέλουν να ξέρουν τι θα γίνει με τον λαγό, όταν φτάσει σε ανώτερη ανάπτυξη. Η πιο ανώτερη μορφή στην οποία μπορεί να φτάσει ο λαγός, είναι η γαϊδουρινή. Ανάμεσα στον λαγό και στο γαϊδούρι υπάρχει κάποια ομοιότητα. Το αξιόλογο στον λαγό είναι ότι μπορεί να τρέχει πολύ, ενώ στο γαϊδούρι - η ικανότητα του να μουγκρίζει. Στην εποχή του Χριστού, το γαϊδούρι ήταν σε εκτίμηση. Ο Χριστός εξέφρασε την εκτίμηση του στο γαϊδούρι, για τις εξυβρίσεις, τις προσβολές και τους ονειδισμούς, που του απευθύνει ο κόσμος. Αυτός του λέει: Εγώ θα σου δείξω το νόημα των βασάνων, για να φτάσεις στην μεγάλη αλήθεια, ότι ο ατιμασμένος από τον κόσμο, θα ευλογηθεί από τον Θεό. - Κύριε, όλοι με κοροϊδεύουν. -Δεν πειράζει, να ονειρεύεσαι, να πηγαίνεις μπροστά! Εγώ θα αποδείξω στον κόσμο ότι από σένα μπορεί να βγει κάτι. Οι μελλοντικοί μου κήρυκες θα κηρύσσουν, σαν εσένα, και στην εποχή τους και μετά απ' αυτή. - Αυτές είναι ερμηνείες, αλλά μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και να μην είναι έτσι. Είναι, όμως, γεγονός ότι οι άνθρωποι προτιμούν κάποια ζώα σε σχέση με άλλα. Το γαϊδούρι έχει ένα αρνητικό χαρακτηριστικό - πείσμα, αλλά έχει και καλά χαρακτηριστικά μέσα του. Το πρώτο γράμμα από το όνομα του γαϊδάρου (στα βουλγάρικα ΜΑΓΚΑΡΕ) - το Μ, σημαίνει νόμος της θυσίας. Με το ανέβασμα του σε γάιδαρο, ο Χριστός ήθελε να πει στον κόσμο ότι πρέπει να δοθεί κάποια θυσία. Το γράμμα Α δείχνει ότι αυτή η θυσία πρέπει να είναι έλλογη. Το γράμμα Γ σημαίνει τον νόμο της αιωνιότητας, σύμφωνα με τον οποίο αλλάζουν, δηλαδή μετατρέπονται, οι δυνάμεις. Όταν τηρεί αυτό τον νόμο, ο άνθρωπος θα ξεπεράσει όλα τα βάσανα. Όταν το γαϊδούρι φτάσει στο τέλος της ανάπτυξης του, όλοι οι διωγμοί εναντίον του θα σταματήσουν. Σε όποιες συνθήκες και να το βάλετε, το γαϊδούρι πάντα θα βρίσκει τον δρόμο του. Γι' αυτό ακριβώς, αυτό καθοδηγεί και τα πρόβατα και τις καμήλες. Αν θέλετε να ξέρετε πού υπάρχει καλό νερό, αφήστε το γαϊδούρι να σας πάει. Αυτό πίνει πάντα καθαρό νερό. Μαζί με το πείσμα του, που είναι για γέλια, το γαϊδούρι κρύβει μέσα του και μερικές αρετές.

 

Και έτσι, όποιος θέλει να εξυψωθεί στην ζωή του, πρέπει οπωσδήποτε να έχει συμβόλαιο με τον Θεό. Αυτό το συμβόλαιο είναι η σύνδεση του ανθρώπου με τον Θεό. Αυτό είναι στήριγμα στην ζωή του. Η βουλγάρικη παροιμία λέει: "Με όποιον κάνεις παρέα, τέτοιος θα γίνεις." Συνεπώς, αν θέλουμε να έχουμε σχέσεις με τον Θεό, οπωσδήποτε πρέπει να κάνουμε συμβόλαιο μαζί Του. Για να κάνουμε αυτό το συμβόλαιο, πρέπει να είμαστε έλλογοι.

 

Τώρα θα αναφέρω ένα περιστατικό από την ζωή, το οποίο έχει γίνει πάλι κάπου στην Ευρώπη, τον τελευταίο καιρό. Ένας πρίγκιπας έχει καλέσει έναν χωριάτη επίσκεψη, δίνοντας του πλούσιο φίλεμα. Όταν κάθισε στο τραπέζι, ο χωριάτης, όπως όλα τα αδέλφια του χωριάτες, έβαλε στην άκρη το πιρούνι και το μαχαίρι και άρχισε να χρησιμοποιεί τα τρία του δάχτυλα, σύμφωνα με το έθιμο τους. Όταν το είδε αυτό, ο πρίγκιπας αμέσως διέταξε τους υπηρέτες του να σηκώσουν από το τραπέζι όλα τα πιρούνια και μαχαίρια κι άρχισε να τρώει όπως ο χωριάτης, με τα τρία του δάχτυλα. Γιατί; Η λογικότητα το απαιτούσε αυτό. Ο πρίγκιπας θα μπορούσε να πει στον χωριάτη: Άκουσε, αδερφέ, είσαι προσκεκλημένος στο σπίτι μου και πρέπει να υποταχθείς στην τάξη του σπιτιού μου. Όμως αυτό θα ήταν πειρασμός, ξεσκέπασμα για τον χωριάτη. Γι' αυτό ο πρίγκιπας είπε: Εμείς θα φάμε σύμφωνα με τους κανόνες και τα έθιμα του επισκέπτη μας, επειδή τα δάχτυλα προηγούνται του πιρουνιού και του μαχαιριού.

 

Ρωτάω: πρέπει να χρησιμοποιείτε πιρουνιά και μαχαίρια, ή όχι; Οι δυστυχίες των σύγχρονων ανθρώπων οφείλονται στο ότι κόβουν το ψωμί με μαχαίρι. Ο υγιής άνθρωπος δεν πρέπει να κόβει το ψωμί με μαχαίρι. Γιατί; Όταν ο άνθρωπος κόβει το ψωμί με μαχαίρι, το σίδερο, από το οποίο είναι φτιαγμένο το μαχαίρι, αλλά και το ίδιο το μαχαίρι, του προκαλούν επιθυμία να κομματιάσει, να κόψει κάποιον. Αυτός λέει: Όπως μπορώ να κόβω το ψωμί με μαχαίρι, έτσι μπορώ να τρυπήσω κάποιον με αυτό το μαχαίρι. Συνεπώς, τα πιρούνια και τα μαχαίρια δεν εξασκούν παιδαγωγική επίδραση στους υγιείς ανθρώπους.

 

Έτσι ώστε, όταν έρθετε στην κατάσταση να υπηρετείτε τον Θεό, πρέπει να διαλέξετε έλλογη μέθοδο, η οποία να αντιστοιχεί σε αυτή την υπηρεσία. Συνεπώς, αν πρέπει να χρησιμοποιείτε μαχαίρια και πιρούνια, αυτά πρέπει να είναι χρυσά, και όχι σιδερένια. Τα πιάτα, στα οποία τρώτε, πρέπει να είναι από την πιο φίνα πορσελάνη, ενώ οι κατσαρόλες στις οποίες μαγειρεύετε -από καθαρό χρυσό. Τα γανωμένα σκεύη, στα οποία μαγειρεύουμε σήμερα, δεν συνιστούνται. Το καλάι έχει φέρει μεγάλα δεινοπαθήματα για την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι του καινούριου πολιτισμού θα χρησιμοποιούν κατσαρόλες, πιρούνια, κουτάλια και μαχαίρια χρυσά, ή τουλάχιστον ασημένια. Το σίδερο θα αντικατασταθεί με χρυσό ή με ασήμι. Μόνο τα αλέτρια θα είναι σιδερένια. Ποτέ θα έρθει αυτός ο καιρός; Όταν οι άνθρωποι κάνουν διαθήκη με τον Κύριο. Το ζήτημα δεν είναι το ότι τα πιρούνια και τα μαχαίρια πρέπει να είναι χρυσά, αλλά αυτό υπονοεί ότι στον άνθρωπο πρέπει να εισχωρήσουν καινούρια συναισθήματα, τα οποία να έχουν την σταθερότητα του χρυσού και του ασημιού. Σταθερός άνθρωπος είναι εκείνος, ο οποίος και στα μεγαλύτερα βάσανα, δοκιμασίες και δυσκολίες, δεν χάνει την παρουσία του πνεύματος του. Φανταστείτε, ότι κάποιος έχει καταθέσει 500000 λέβα στην Τράπεζα Γυρντάπ, και, ενώ τρώει, τον ειδοποιούν, ότι αυτή η τράπεζα χρεωκόπησε. Αν κρατήσει την παρουσία του πνεύματος του, αν ευχαριστήσει τον Θεό για ό,τι έγινε και συνεχίσει να τρώει, σαν να μην έχει γίνει τίποτε, αυτός είναι σταθερός χαρακτήρας - άνθρωπος με μεγάλη ηθική.

 

Λέω: στον κόσμο υπάρχουν επιστήμες, κάποιες από τις οποίες εξυψώνουν τους ανθρώπους, ενώ άλλες τους ρίχνουν χαμηλά. Επίσης, υπάρχουν θετικοί και αρνητικοί αριθμοί: κάποιοι απ' αυτούς εξυψώνουν τους ανθρώπους, ενώ άλλοι τους σκοτώνουν. Για παράδειγμα, κάποιος άνθρωπος χάνει μεγάλο ποσό, απογοητεύεται, θέλει να αυτοκτονήσει. Τον συναντάει ένας φίλος του και τον ρωτάει: Πού πας; Γιατί έχεις πέσει τόσο πολύ πνευματικά; - Άφησε με, έχασα όλο τον πλούτο μου, έχω φτάσει στην αυτοκτονία. - Περίμενε, μην βιάζεσαι! Να, πάρε αυτόν τον τορβά, μέσα του υπάρχουν δύο χιλιάδες χρυσά νομίσματα, κάνε την δουλειά σου με αυτά! Αυτός παίρνει τον τορβά με τα χρήματα, και αμέσως απαρνείται τον σκοπό του να σκοτωθεί. Συνεπώς, στην πρώτη περίπτωση ένας αριθμός φέρνει τον άνθρωπο στην κατάσταση να σκοτωθεί. Στην δεύτερη περίπτωση, ο αριθμός δύο, με τρία μηδενικά στο τέλος, τον σώζει από θάνατο. Αυτό δείχνει, ότι οι αριθμοί έχουν σημασία• παίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή του ανθρώπου. Αν κάποιος αριθμός είναι σε κατώτερο βαθμό, μπορεί να σκοτώσει τον άνθρωπο. Αν είναι σε ανώτερο βαθμό, ο ίδιος αριθμός μπορεί να ζωντανέψει τον άνθρωπο. Επίσης μία λέξη μπορεί να σκοτώσει τον άνθρωπο, μπορεί και να τον αναστήσει. Αν κάποιος πει ότι σας αγαπάει, ότι είναι έτοιμος για κάθε θυσία για σας, εσείς θα αναστενάξετε ήρεμα, θα χαρείτε και θα πείτε: Συνεπώς, υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος με αγαπάει. Συναντάτε άλλο άνθρωπο, ο οποίος λέει ότι σας μισεί, και εσείς αμέσως θλίβεστε. Γιατί πρέπει να θλίβεστε; Τι κακό υπάρχει σε αυτό, ότι κάποιος είχε προφέρει τα γράμματα μ, ρ, ζ...; Είτε κάποιος λέει, ότι σας αγαπάει, είτε ότι σας μισεί, εσείς πρέπει με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια διάθεση, να δεχτείτε και το ένα, και το άλλο. Να ευχαριστείτε τον Θεό και όταν σας αγαπούν και όταν σας μισούν. Αν ευχαριστείτε τον Θεό και στις δύο περιπτώσεις, είστε υγιείς άνθρωποι. Όσο βρίσκετε διαφορά ανάμεσα στο μίσος και την αγάπη, είστε το ακόνι και το μαχαίρι, και μπροστά σας κάθεται ένα μεγάλο σφυρί, με το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορούν να σας χτυπήσουν. Σταθερός άνθρωπος είναι αυτός, ο οποίος δέχεται με τον ίδιο τρόπο το μίσος και την αγάπη. Σε κάποιες σχέσεις, το μίσος γεννάει την αγάπη, ενώ η αγάπη το μίσος. Το μίσος για έναν άνθρωπο, γεννάει αγάπη για άλλον η αγάπη για έναν άνθρωπο, γεννάει μίσος για άλλον. Συνεπώς, αν κάποιος σας μισεί, πείτε στον εαυτό σας: Το μίσος για μένα, γεννάει αγάπη προς κάποιον άλλον άνθρωπο. Όταν, από την άλλη, κάποιος σας αγαπάει, θα ξέρετε ότι αυτή η αγάπη παράγει μίσος προς άλλον. Συνεπώς, όταν εσείς υποφέρετε, άλλοι χαίρονται• όταν εσείς χαίρεστε, άλλοι θλίβονται. Τα βάσανο του ενός είναι χαρά για άλλον η χαρά ενός είναι βάσανο για άλλον. Αυτός είναι Θείος νόμος, τον οποίον ο καθένας θα δοκιμάσει.

 

Συνεπώς, όταν σκέφτεστε με αυτό τον τρόπο, θα φτάσετε στην καινούρια, στην θετική επιστήμη, η οποία θα σας δείξει καινούριο τρόπο για δημιουργία κοινωνιών θα σας φέρει καινούρια θρησκεία, χωρίς σχήματα, χωρίς εξωτερικές τελετές. Όλα τα καινούρια μπορούν να δοκιμαστούν. - Πώς θα τα καταφέρουμε με το παλιό; -Όπως τα δέντρα τα καταφέρνουν το φθινόπωρο με τα ξεραμένα φύλλα, έτσι κι εσείς θα τα καταφέρετε με το παλιό. Τα παλιά, τα αποξηραμένα φύλλα πέφτουν και παραμένουν γύρω στις ρίζες των δέντρων, σαν λίπασμα, ενώ την άνοιξη βγαίνουν καινούρια, νέα φύλλα. Συνεπώς, τις παλιές ιδέες θα τις βάλετε γύρω από τις ρίζες για λίπασμα, ενώ τις καινούριες θα τοποθετήσετε στο δέντρο της ζωής, σαν φύλλα, μέσω των οποίων θα αναπνέετε. Όλα τα παλιά στον κόσμο πρέπει να αντικατασταθούν από καινούρια. Συνεπώς, την παλιά αγάπη θα την βάλουμε στις ρίζες, στην θέση των πεσμένων φύλλων, ενώ την καινούρια αγάπη - στο δέντρο, στην θέση των καινούριων, των νέων φύλλων. Αυτό δείχνει, ότι υπάρχει παλιά αγάπη, υπάρχει και καινούρια αγάπη• υπάρχει παλιά σοφία, υπάρχει και καινούρια σοφία• υπάρχει παλιά αλήθεια, υπάρχει και καινούρια αλήθεια. Εμείς δεν πιστεύουμε πια στην παλιά αγάπη, στην παλιά σοφία και στην παλιά αλήθεια, αλλά πιστεύομε στην καινούρια αγάπη, στην καινούρια σοφία και στην καινούρια αλήθεια. Η αγάπη, η σοφία και η αλήθεια του παρελθόντος δεν είναι για τον δικό μας αιώνα. Η πίστη του παρελθόντος δεν είναι πίστη και για τον δικό μας αιώνα. Μήπως η διδασκαλία των λύκων μπορεί να είναι διδασκαλία των ανθρώπων; Μήπως η διδασκαλία των λύκων μπορεί να είναι διδασκαλία των φυτών; Εμείς πρέπει να ξέρουμε πώς να φυτεύουμε τα φυτά. Απαιτούνται καινούριοι τρόποι για φύτεμα, για καλλιέργεια των φυτών. Είναι αστείο σήμερα να έρθει άνθρωπος να σας μαθαίνει να ζείτε σαν τα πρόβατα! Εσείς έχετε ξεπεράσει την ζωή των ανθρώπων, δεν υπάρχει λόγος να γυρίζετε πίσω. Δεν υπάρχει λόγος να αφήνεστε να κουρεύουν το μαλλί σας και να αρμέγουν το γάλα σας. Απ' την στιγμή που έχετε μπει στην ανθρώπινη ζωή, σας περιμένει καινούριος δρόμος - δρόμος με καινούριες μεθόδους, για καινούρια κατανόηση και εφαρμογή.

 

Τώρα, απ' όλους τους ανθρώπους απαιτείται αφυπνισμένη συνειδητότητά, να καταλάβουν ότι το μίσος και η αγάπη είναι δύο δυνάμεις, τις οποίες ο Θεός χρησιμοποιεί με τον ίδιο τρόπο. Τον Θεό μπορείτε να τον δοκιμάσετε και στο μίσος και στην αγάπη, αλλά με τελείως διαφορετικούς δρόμους. Μήπως ο χειρουργός, ο οποίος βάζει τον ασθενή στο χειρουργικό τραπέζι και τραβάει το μαχαίρι στο σώμα του, τον μισεί; Όχι, δεν μισεί τον ασθενή, αλλά, προκαλώντας του βάσανα, σκέφτεται το καλό του. Σε αυτή την περίπτωση, τα βάσανα θα σώσουν τον ασθενή. Αυτή δεν είναι αγάπη; Είναι αγάπη, επειδή σώζει την ζωή του ανθρώπου. Συναντάτε στον δρόμο έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει ξεκινήσει για να σκοτώσει κάποιον, να τον εκδικηθεί για κάτι. Χτυπάτε αυτόν τον άνθρωπο με την μαγκούρα σας στο πόδι του και το σπάτε. Κάνατε κακό σε αυτόν τον άνθρωπο; Εσείς του δώσατε καλό μάθημα, για να ξέρει τι σημαίνει να σκοτώνει. Αν αυτός λυπάται για το σπασμένο πόδι του, πόσο περισσότερο πρέπει να λυπάται για την ζωή ενός ανθρώπου! Αν είχε κάνει φόνο, θα έχανε όχι μόνο το ένα του πόδι, αλλά και την ζωή του• θα κατάστρεφε όχι μόνο την ζωή του, αλλά και την ψυχή του.

 

Και έτσι, αν κοιτάτε τα πράγματα με αυτό τον τρόπο, θα καταλάβετε ότι όλα όσα γίνονται στον κόσμο, είναι έλλογα. Αν δεν έχετε αυτή την κατανόηση, θα σκέφτεστε ότι η ζωή πηγαίνει πίσω. Όταν κάποιος λέει ότι οι δουλειές του δεν πηγαίνουν καλά, δεν καταλαβαίνει τα πράγματα σωστά. Μόνο αυτός σκέφτεται έτσι, στην ουσία η ζωή του πηγαίνει μπροστά. Όπως σκέφτεται, έτσι βγαίνει. Σαν απόδειξη γι' αυτό, για το ότι πηγαίνουμε μπροστά, χρησιμεύει το γεγονός ότι όλοι τρώμε και μεγαλώνουμε. Λέτε: Πώς θα γνωρίσουμε ότι ο Θεός υπάρχει; Όταν οι νεκροί αρχίσουν να σαπίζουν, αυτό δείχνει ότι υπάρχει Θεός. Στο νερό λέω: όταν ξεπαγώσεις, όταν από πάγος μετατραπείς σε νερό και αρχίσεις να ρέεις, θα γνωρίσεις ότι υπάρχει Θεός. Στα φυτά λέω: όταν αρχίσετε να μεγαλώνετε, αυτό δείχνει, ότι υπάρχει Θεός. Στα ζώα λέω: όταν ζείτε και δεν πεθαίνετε, αυτό δείχνει, ότι υπάρχει Θεός. Στο τέλος, και στον άνθρωπο λέω: όταν σκέφτεσαι σωστά, αυτό δείχνει ότι υπάρχει Θεός. Να σκέφτεσαι σωστά! - να η αληθινή πίστη στον κόσμο. Να σκέφτεσαι σωστά και να εφαρμόζεις την σκέψη σου σωστά - να η καινούρια επιστήμη, η καινούρια φιλοσοφία, η καινούρια θρησκεία στον κόσμο! Το καινούριο σε όλες τις σφαίρες, σε όλες τις κατευθύνσεις, δίνει νόημα στην ζωή. Ο παλιός πολιτισμός πρέπει να πέσει στις ρίζες του δέντρου και να σαπίσει. Αυτό το ίδιο δέντρο πρέπει να απορροφήσει τους χυμούς των πεσμένων φύλλων, να τα επεξεργαστεί και την άνοιξη να στολιστεί με καινούρια φύλλα, με καινούρια άνθη, με καινούριους καρπούς, πιο γλυκούς και πιο ωραίους.

 

Είναι καιρός πια να αποδεχτούμε όλοι το καινούριο, το οποίο έρχεται από πάνω! Θα είναι αξιολύπητο, αν ακούσετε κάποιον να λέει ότι το καινούριο καταστρέφει. Το παλιό καταστρέφει, και όχι το καινούριο. Τα μικρά παιδιά καταστρέφουν την ζωή; Τα μικρά παιδιά χτίζουν την ζωή. Τα ποτάμια τα οποία ρέουν και πλημμυρίζουν, χτίζουν την ζωή. Η παλιά ζωή, ο γέρος άνθρωπος, είναι ξεραμένο ποτάμι. Η καινούρια ζωή, το νεογέννητο παιδί, είναι ποτάμι, το οποίο πλημμυρίζει συνέχεια και φέρνει μαζί του την Θεία ενέργεια, τα Θεία αγαθά. Γι' αυτό ο Χριστός λέει: " Αν δεν γίνετε σαν τα μικρά παιδιά, δεν μπορείτε να μπείτε στην Βασιλεία του Θεού." Οι σύγχρονοι άνθρωποι ακόμα και μέχρι τώρα δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα, το οποίο έχει επενδύσει ο Χριστός σε αυτό τον στίχο. Το παιδί συμβολίζει την καινούρια ζωή, τον καινούριο άνθρωπο, ο οποίος φέρνει μέσα του τα Θεία στοιχεία. Εσείς πρέπει να έχετε τέτοια αντίληψη για τον Θεό, σαν αυτή που έχει το παιδί για την μητέρα του και τον πατέρα του. Αν συνδεθείτε έτσι με τον Θεό, τότε μπορείτε να περιμένετε και την ευλογία Του. Η ευλογία του Θεού θα έρθει και χωρίς να το θέλετε. Πότε; Όταν συνδεθείτε με τον Θεό. Αυτό υπονοεί ο στίχος: "Πηγαίνετε να φωνάξετε όλους τους τυφλούς, τους κουτσούς, τους χωλούς να καθίσουν στο βασιλικό τραπέζι." Θα έρθει μέρα, κατά την οποία κουτσοί, τυφλοί, χωλοί θα καθίσουν στο βασιλικό τραπέζι και θα ευλογηθούν. Οι προσκεκλημένοι θα απαρνηθούν, ενώ οι απρόσκλητοι θα καθίσουν μαζί με τον Θεό γύρω από το Θείο τραπέζι.

 

Και έτσι, όλοι πρέπει να κάνετε αυτόν τον καινούριο δεσμό, αυτή την καινούρια ένωση, καινούριο συμβόλαιο, καινούρια διαθήκη με τον Θεό!

 

Η καινούρια διαθήκη με τον Θεό θα είναι "Η διαθήκη της Θείας Αγάπης." Αυτή η Αγάπη θα ενώσει όλους τους ανθρώπους σε μία κοινή αδελφότητα.

 

Ομιλία του Δασκάλου, που έγινε στις 15 Ιανουαρίου του 1928. Σόφια - Ίζγκρεβ